metal oxides would have occurred th

metal oxides would have occurred throughout the reactor, particularly
in those areas subjected to low density supercritical fluid
and in the heat exchanger where the fluid was cooled [4]. The
11.1 g of metal oxide filtered from the effluent is clear evidence
of this occurrence. Sue et al. have reported a slightly different order
of solubility based on both theoretical calculations and experimental
measurement: Fe > Ni > Cr [17]. The increased solubility of Ni
(with respect to Fe) in the case of our experiments is almost certainly
due to the stability of ammine complexes in the effluent. It
is well known that ammonia is relatively stable under supercritical
water conditions particularly at temperatures less than 500 C
[18,19]. However, the effluent total ammonia and total sulphur
concentrations were also measured and found to be approximately
one quarter of the influent concentrations. Sulfur was obviously
adsorbed or co-deposited with the metal oxides as indicated by
the filter cake composition which would account for its decrease
in concentration. The loss of ammonia throughout the reactor
likely occurred by degassing in the gas liquid separator and by
partial conversion to molecular nitrogen. Nevertheless, the remaining
ammonia concentration (4200 mg L1
) was more than enough
to stabilize nickel ammine complexes [3,20,21]. This order of
solubility and propensity for corrosion has also been measured
electrochemically in a previous investigation on the corrosion of
Ni–Cr alloys in ammoniacal solutions [

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลหะออกไซด์จะเกิดขึ้นตลอดทั้งเครื่องปฏิกรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่เหล่านั้นขึ้นอยู่กับความหนาแน่นต่ำโรงผลิตน้ำมันและในความร้อน แลกเปลี่ยนที่เป็นของเหลวระบายความร้อนด้วย [4] การ11.1 กรัมของโลหะออกไซด์จากน้ำการกรองข้อมูลหลักฐานชัดเจนของการเกิดขึ้นนี้ Sue et al.ได้รายงานใบสั่งที่แตกต่างกันเล็กน้อยการละลายตามการคำนวณทั้งทางทฤษฎี และการทดลองการวัด: Fe > Ni > Cr [17] ละลายเพิ่มของ Ni(เกี่ยวกับ Fe) ในกรณีของการทดลองของเราเป็นเกือบแน่นอนเนื่องจากความเสถียรของ ammine คอมเพล็กซ์ในน้ำ มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าแอมโมเนียค่อนข้างเสถียรภายใต้ supercriticalน้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งอุณหภูมิน้อยกว่า 500 C[18,19] . อย่างไรก็ตาม น้ำทิ้งรวมแอมโมเนียและซัลเฟอร์รวมความเข้มข้นยังวัด และพบว่ามีประมาณไตรมาสที่หนึ่งของความเข้มข้น influent ซัลเฟอร์ถูกแน่นอนซับ หรือฝากไว้กับโลหะออกไซด์ร่วมตามที่ระบุโดยเค้กกรององค์ประกอบซึ่งจะลดความในความเข้มข้น การสูญเสียของแอมโมเนียตลอดเครื่องปฏิกรณ์อาจเกิดขึ้น โดยการ degassing ในตัวแยกก๊าซของเหลว และแปลงบางส่วนไปโมเลกุลไนโตรเจน อย่างไรก็ตาม เหลือความเข้มข้นแอมโมเนีย (4200 mg L1) เป็นมากกว่าเพียงพอเพื่อรักษาเสถียรภาพนิกเกิล ammine คอมเพล็กซ์ [3,20,21] ลำดับนี้ละลายและนิสัยชอบการกัดกร่อนได้นอกจากนี้ยังมีการวัดในการตรวจสอบก่อนหน้านี้ในการกัดกร่อนของสนิมลอยด์ Ni – Cr [ammoniacal โซลูชั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกไซด์ของโลหะจะได้เกิดขึ้นตลอดปฏิกรณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในพื้นที่ดังกล่าวอยู่ภายใต้ความหนาแน่นต่ำของเหลว supercritical
และในการแลกเปลี่ยนความร้อนที่น้ำถูกระบายความร้อน [4]
11.1 กรัมของโลหะออกไซด์กรองออกจากน้ำทิ้งหลักฐานที่ชัดเจน
ของการเกิดขึ้นนี้ บางซื่อ, et al มีรายงานว่ามีการสั่งซื้อที่แตกต่างกันเล็กน้อย
ของการละลายอยู่บนพื้นฐานของทั้งสองทฤษฎีการคำนวณและการทดลอง
การวัด: เฟ> Ni> Cr [17] การละลายเพิ่มขึ้นของการ Ni
(ด้วยความเคารพเฟ) ในกรณีของการทดลองของเราเป็นเกือบแน่นอน
เนื่องจากความมั่นคงของคอมเพล็กซ์ Ammine ในน้ำทิ้งที่ มัน
เป็นที่รู้จักกันดีว่าแอมโมเนียค่อนข้างมีเสถียรภาพภายใต้ supercritical
สภาพน้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อุณหภูมิต่ำกว่า 500 องศาเซลเซียส
[18,19] อย่างไรก็ตามน้ำทิ้งรวมแอมโมเนียและกำมะถันรวม
ความเข้มข้นนอกจากนี้ยังมีการวัดและพบว่าจะอยู่ที่ประมาณ
หนึ่งในสี่ของความเข้มข้นของอิทธิพล ซัลเฟอร์เห็นได้ชัด
ดูดซับหรือร่วมฝากไว้กับออกไซด์ของโลหะตามที่ระบุโดย
องค์ประกอบเค้กกรองซึ่งจะบัญชีสำหรับการลดลงของ
ความเข้มข้น การสูญเสียของแอมโมเนียตลอดทั้งเครื่องปฏิกรณ์
แนวโน้มที่เกิดขึ้นโดยใน degassing แยกของเหลวก๊าซและโดย
การแปลงบางส่วนเพื่อให้โมเลกุลไนโตรเจน แต่ที่เหลือ
ความเข้มข้นของแอมโมเนีย (4200 มิลลิกรัม L1
) เป็นมากเกินพอ
ที่จะรักษาเสถียรภาพคอมเพล็กซ์นิกเกิล Ammine [3,20,21] คำสั่งของนี้
สามารถในการละลายและนิสัยชอบสำหรับการกัดกร่อนยังได้รับการวัด
electrochemically ในการตรวจสอบก่อนหน้านี้ในการกัดกร่อนของ
โลหะผสม Ni-CR ในการแก้ปัญหาแอมโมเนีย [

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกไซด์ของโลหะจะเกิดขึ้นตลอดทั้งเครื่องปฏิกรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่เหล่านั้นภายใต้ต่ำความหนาแน่นของของไหลภาวะเหนือวิกฤตและในอุปกรณ์แลกเปลี่ยนความร้อนที่ของเหลวเย็น [ 4 ] ที่11.1 กรัมของโลหะออกไซด์กรองจากน้ำทิ้งมีหลักฐานชัดเจนของเหตุการณ์นี้ ฟ้อง et al . มีรายงานการสั่งซื้อที่แตกต่างกันเล็กน้อยของการละลายขึ้นอยู่กับการคำนวณทั้งทางทฤษฎีและการทดลองการวัด : Fe > นิกเกิล > CR [ 17 ] การเพิ่มการละลายของ นิ( ด้วยความเคารพ Fe ) ในกรณีของการทดลองของเราเกือบจะแน่นอนเนื่องจากความมั่นคงของแอมมีนเชิงซ้อนในน้ำทิ้ง มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าแอมโมเนียค่อนข้างมีเสถียรภาพภายใต้ภาวะเหนือวิกฤตสภาพน้ำที่อุณหภูมิน้อยกว่า 500 C โดยเฉพาะ[ 18,19 ] อย่างไรก็ตาม ปริมาณแอมโมเนีย และซัลเฟอร์ทั้งหมดรวมความเข้มข้นยังวัด และพบว่ามีประมาณหนึ่งในสี่ของปริมาณน้ำเสียเข้าระบบ . กำมะถันเป็นอย่างชัดเจนดูดซับหรือ Co ฝากไว้กับโลหะออกไซด์ตามที่ระบุโดยตัวกรองส่วนประกอบเค้กซึ่งจะบัญชีสำหรับการลดในความเข้มข้น การสูญเสียแอมโมเนียตลอดเครื่องปฏิกรณ์อาจเกิดขึ้นโดย degassing ในการแยกก๊าซและของเหลวโดยส่วนการแปลงไนโตรเจนโมเลกุล แต่ที่เหลือแอมโมเนีย ( L1 200 มก.) เป็นมากกว่าเพียงพอเพื่อรักษาเสถียรภาพของนิกเกิล แอมมีนเชิงซ้อน [ 3,20,21 ] ใบนี้ของการละลายและความโน้มเอียงสำหรับการกัดกร่อนได้วัดelectrochemically ในการตรวจสอบก่อนหน้านี้ในการกัดกร่อนของผม–โซลูชั่น [ CR โลหะผสมในชั้น