We often played the game together,

We often played the game together, and I firmly believe that the violence inherent in that game never had any negative impact on his ability to understand right from wrong or feel empathy, or that it made him want to act out those matches of gunplay in real life.

But what it did do, absolutely did, was make him an expert in firearms, or at least how these real-world weapons performed in a virtual setting.

His ability to discuss the difference between, for instance, an AK-12 and a Remington R5 wasn't just about how they looked or which one his friend used, but delved into a level of detail that was, for me, chilling.

He understood their comparative fire rates, accuracy, stopping power, the sorts of attachments each could use and how they would impact his ability to virtually kill.

In discussing weapons with either my father or stepfather, both staunch NRA members and former military men, he could dazzle them with a nuance of knowledge that children his age, when I was a child, usually pulled from the back of a baseball card.

Over time he began to ask me about taking him shooting, so he could see what it was like to fire a real weapon.

As someone who spent a decade and a half covering crime and the evils people can do to one another with guns and a diabolical assortment of other items, as a uncle whose teenage niece was killed by an ex-boyfriend with a gunshot to the head, I'm not a gun owner, or really a fan of guns.

But somehow my son was steering toward becoming both.

He's since moved on, trading his enthusiasm for guns with an interest in knives powered by Counter-Strike: GO and its many colorful skins.

He's 15 now, a happy young teen who reads books, volunteers, worries about his grades and talks about girls. He's not been warped by his play of violent games. Today, games with guns are just one sort of game he spends time with.

But that early fascination with gunplay and the nuance of gun ownership in the United States was most certainly driven by some games' obsessive level of detail in presenting warfare and shooting.

This fetishization of guns in play doesn’t just bring with it a level of knowledge arguably unnecessary for young teens, it also normalizes the idea of gunplay and gun ownership without bringing with it the necessary care and instruction that should go along with gun ownership.

Often, gunplay in games is stripped of all danger both real and virtual: You can’t trip and shoot yourself or drop a gun and kill a friend. A child can’t find a firearm laying around in a virtual world and accidentally pull the trigger. They’re not loud. They’re not presented as dangerous or deadly. Instead, gamers can unlock stickers or decorate their guns like children of my generation decorated bikes, skateboards or action figures. Most modern shooters don’t even worry about friendly fire.

In so efficiently designing and redesigning gun games to eke out every drop of fun and minimize any moment of inaction, game designers are accidentally creating the worst sort of games for change.

So when those of you who make games rightfully dismiss any direct correlation between a person pulling a gamepad trigger to score a point and a person pulling a real trigger to take a life, don't also dismiss the smaller questions.

The real issues are in the nuance; the devil's in the details.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามักจะเล่นเกมด้วยกันและผมเชื่อมั่นว่าการใช้ความรุนแรงอยู่ในเกมที่ไม่เคยมีผลกระทบเชิงลบใด ๆ เกี่ยวกับความสามารถของเขาในการทำความเข้าใจที่ถูกต้องจากที่ไม่ถูกต้องหรือความรู้สึกเห็นอกเห็นใจหรือว่ามันทำให้เขาต้องการที่จะทำหน้าที่ออกตรงกับบรรดาของกระสุนจริง ชีวิต. แต่สิ่งที่มันไม่ทำอย่างไม่เป็นทำให้เขามีความเชี่ยวชาญในการใช้อาวุธปืนหรืออย่างน้อยวิธีการเหล่านี้อาวุธที่แท้จริงของโลกดำเนินการในการตั้งค่าเสมือน. เขามีความสามารถเพื่อหารือเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างเช่น AK-12 และ เรมิงตัน R5 ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขามองหรือที่เพื่อนคนหนึ่งของเขาใช้ แต่ขุดลงไปในระดับของรายละเอียดที่เป็นสำหรับฉันหนาว. เขาเข้าใจอัตราค่าไฟของพวกเขาเปรียบเทียบความถูกต้องหยุดอำนาจทุกประเภทของสิ่งที่แนบแต่ละ สามารถใช้และวิธีการที่พวกเขาจะส่งผลกระทบต่อความสามารถของเขาแทบจะฆ่า. ในการอภิปรายเรื่องอาวุธที่มีทั้งบิดาหรือพ่อเลี้ยงของฉันทั้งแข็งขันสมาชิกชมรมและอดีตทหารเขาอาจจะทำให้ตาพร่าพวกเขาด้วยความแตกต่างกันนิดหน่อยของความรู้ที่เด็กอายุของเขาเมื่อฉันเป็น เด็กมักจะดึงออกมาจากด้านหลังของบัตรเบสบอล. เมื่อเวลาผ่านไปเขาเริ่มที่จะถามฉันเกี่ยวกับพาเขายิงเพื่อที่เขาจะได้เห็นสิ่งที่มันเป็นเหมือนการยิงอาวุธจริง. เป็นคนที่ใช้เวลาเป็นสิบปีและครึ่งอาชญากรรมครอบคลุมและ คนชั่วร้ายสามารถทำกับอีกคนหนึ่งกับปืนและการเลือกสรรโหดร้ายของรายการอื่น ๆ เช่นลุงที่มีหลานสาววัยรุ่นถูกฆ่าตายโดยอดีตแฟนกับกระสุนปืนที่ศีรษะ, ฉันไม่ได้เป็นเจ้าของปืนหรือเป็นแฟนจริงๆ . ของปืนแต่อย่างใดลูกชายของฉันหมุนพวงมาลัยไปทางกลายเป็นทั้ง. เขาย้ายไปตั้งแต่เมื่อซื้อขายกระตือรือร้นของเขาสำหรับปืนที่มีความสนใจในดขับเคลื่อนโดย Counter-Strike:. ไปและหนังที่มีสีสันมากมายเขาเป็น 15 ตอนนี้มีความสุขวัยรุ่นหนุ่มสาวที่ อ่านหนังสือ, อาสาสมัคร, ความกังวลเกี่ยวกับเกรดของเขาและพูดคุยเกี่ยวกับสาว ๆ เขาไม่ได้รับการเหยเกโดยการเล่นของเขาในเกมที่มีความรุนแรง วันนี้เกมกับปืนเป็นเพียงหนึ่งประเภทของเกมที่เขาใช้เวลาอยู่กับ. แต่ที่หลงใหลต้นด้วยกระสุนและแตกต่างกันนิดหน่อยในการเป็นเจ้าของปืนในสหรัฐได้รับแรงหนุนมากที่สุดอย่างแน่นอนตามระดับการครอบงำบางเกม 'ของรายละเอียดในการนำเสนอการทำสงครามและการถ่ายภาพfetishization ของปืนในละครเรื่องนี้ไม่เพียง แต่นำมาด้วยระดับความรู้เนื้อหาที่ไม่จำเป็นสำหรับวัยรุ่นหนุ่มสาวก็ยัง normalizes ความคิดของกระสุนและเจ้าของปืนโดยไม่ต้องนำด้วยการดูแลที่จำเป็นและการเรียนการสอนที่ควรไปพร้อมกับเจ้าของปืนบ่อยครั้งที่กระสุนในเกมจะถูกปลดออกจากอันตรายทั้งจริงและเสมือน: คุณไม่สามารถเดินทางและการถ่ายภาพตัวเองหรือวางปืนและฆ่าเพื่อน เด็กไม่สามารถหาอาวุธปืนวางรอบในโลกเสมือนจริงและตั้งใจเหนี่ยวไก พวกเขาไม่ได้ดัง พวกเขาไม่ได้นำเสนอในฐานะที่เป็นอันตรายหรือเป็นอันตรายถึงตาย แต่นักเล่นเกมสามารถปลดล็อคสติกเกอร์หรือตกแต่งปืนของพวกเขาเหมือนเด็กของจักรยานรุ่นตกแต่งของฉัน, สเก็ตบอร์ดหรือแอ็คชั่น ส่วนใหญ่นักกีฬาที่ทันสมัยไม่ได้กังวลเกี่ยวกับไฟไหม้ได้ง่าย. ดังนั้นในการได้อย่างมีประสิทธิภาพการออกแบบและปรับเปลี่ยนการออกแบบเกมปืนยืดออกลดลงของความสนุกสนานและลดทุกช่วงเวลาของการอยู่เฉยใด ๆ ออกแบบเกมบังเอิญมีการสร้างการจัดเรียงที่เลวร้ายที่สุดของเกมสำหรับการเปลี่ยนแปลง. ดังนั้นเมื่อผู้ ท่านที่ทำให้เกมอย่างถูกต้องยกเลิกความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างบุคคลดึงทริกเกอร์ Gamepad ที่จะทำคะแนนจุดและเป็นคนที่ดึงทริกเกอร์ที่แท้จริงในการใช้ชีวิตที่ไม่ได้นอกจากนี้ยังยกเลิกคำถามที่มีขนาดเล็ก. ปัญหาที่แท้จริงอยู่ในแตกต่างกันนิดหน่อย; ปีศาจในรายละเอียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรามักจะเล่นเกมด้วยกัน และผมเชื่อมั่นว่า ความรุนแรงอยู่ในเกมที่ไม่มีผลกระทบเชิงลบใด ๆเกี่ยวกับความสามารถของเขาที่จะเข้าใจถูกผิด หรือ เข้าใจความรู้สึก หรือ ว่า มันทำให้เขาอยากแสดงออกนั้นตรงกับกระสุนในชีวิตจริงแต่สิ่งที่มันทำ จริง ๆแล้ว ก็ให้เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธปืน หรืออย่างน้อยว่าอาวุธจริงเหล่านี้ดำเนินการในการตั้งค่าเสมือนความสามารถของเขาเพื่อหารือเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างตัวอย่าง ak-12 และเรมิงตัน R5 ไม่เพียงเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขามอง หรือที่เพื่อนใช้ แต่กลายเป็นระดับของรายละเอียดที่ ฉันหนาวเขาเข้าใจเปรียบเทียบอัตรายิงของความถูกต้อง หยุดอำนาจ , ประเภทของสิ่งที่แนบมาแต่ละสามารถใช้และวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อความสามารถของเขา แทบจะฆ่าในเรื่องอาวุธกับพ่อหรือ พ่อเลี้ยง ทั้งหนักแน่น ชมรมสมาชิกและอดีตทหาร เขาสามารถทำให้ตาพร่ากับความแตกต่างของความรู้ที่เด็กอายุของเขา เมื่อฉันเป็นเด็กที่มักจะถูกดึงจากด้านหลังของบัตรเบสบอลเวลาผ่านไป เขาก็เริ่มถามฉันเกี่ยวกับการยิงเขา เพื่อที่เขาจะได้เห็นสิ่งที่มันเป็นเหมือนไฟอาวุธจริงเป็นคนที่ใช้เวลาทศวรรษที่ผ่านมาและครึ่งครอบคลุมความผิดและความชั่วร้ายที่ผู้คนสามารถทำเพื่อกันและกันด้วยปืนและการแบ่งประเภทของรายการอื่น ๆที่เลวร้าย เหมือนลุงที่มีวัยรุ่น หลานสาวถูกฆ่าตายโดยแฟนเก่าด้วย ถูกยิงที่ศีรษะ ผมไม่ใช่เจ้าของปืน หรือจริง ๆเป็นแฟนปืนแต่ลูกชายของฉันถูกพวงมาลัยไปเป็นทั้งก็ตั้งแต่ย้ายการซื้อขายความกระตือรือร้นของเขาสำหรับปืนที่มีความสนใจในขับเคลื่อนโดยเคาน์เตอร์ตีมีด : ไปและหนังที่มีสีสันมากมายเขาตอนนี้ มีความสุขหนุ่มสาววัยรุ่นที่อ่านหนังสือ อาสาสมัคร กังวลเรื่องเกรด และพูดคุยเกี่ยวกับผู้หญิง เขาไม่ได้ถูกบิดเบือนโดยเขาเล่นเกมส์ที่มีความรุนแรง วันนี้ , เกมกับปืนเป็นเพียงหนึ่งในเกมส์ที่เขาใช้เวลากับแต่ต้นเสน่ห์ด้วยกระสุนและนวลของเจ้าของปืนในสหรัฐอเมริกาคือแน่นอนที่สุดขับเคลื่อนโดยบางเกม " ครอบงำระดับของรายละเอียดในการนำเสนอสงคราม และถ่ายภาพfetishization นี้ของปืนในการเล่นไม่ได้เป็นเพียงแค่ทำให้มันเป็นระดับของความรู้อย่างไม่จำเป็นสำหรับวัยรุ่นหนุ่มสาว มันยังปรับความคิดของเจ้าของปืนไม่มีกระสุน และนำกับมันเป็นดูแล และสอนว่าควรไปพร้อมกับการเป็นเจ้าของปืนมักจะ กระสุนในเกมไม่ได้ทั้งหมดอันตรายทั้งจริงและเสมือนจริง : คุณไม่สามารถเดินทางและยิงตัวเอง หรือวางปืนและฆ่าเพื่อน เด็กไม่พบปืนวางรอบ ๆในโลกเสมือน และเผลอเหนี่ยวไกปืน พวกเขาจะไม่ดัง พวกเขาไม่ได้นำเสนออันตรายหรือร้ายแรง แทน ผู้เล่นสามารถปลดล็อคสติกเกอร์หรือตกแต่งปืน เช่น เด็กรุ่นผมตกแต่งจักรยาน , สเก็ตบอร์ดหรือตัวเลขการกระทำ นักกีฬาที่ทันสมัยที่สุด ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องไฟไหม้ที่เป็นมิตรเพื่อให้มีประสิทธิภาพในการออกแบบและการออกแบบเกมปืนเพื่อผดุงไว้ทุกหยาดหยดของความสนุกสนานและลดช่วงเวลาของความเฉื่อยชา , นักออกแบบเกมจะตั้งใจสร้างการจัดเรียงของเกมที่เลวร้ายที่สุด เพื่อการเปลี่ยนแปลงดังนั้น เมื่อผู้ที่ทำให้เกมต้องยกเลิกโดยตรงใด ๆความสัมพันธ์ระหว่างคนที่ดึงจอยเรียกคะแนนจุดและเป็นคนเหนี่ยวไกปืนจริงเพื่อเอาชีวิต ไม่ก็ยกเลิกคำถามที่มีขนาดเล็กปัญหาที่แท้จริงในนวล ; มารอยู่ในรายละเอียด