tlsb=-0.06pt?>Density and basal are

tlsb=-0.06pt?>Density and basal area of the dipterocarps, not of D. oliveri, differed significantly between communities (Table 4).
The dry deciduous dipterocarp forest was a D. tuberculatus–Shorea siamensis association, the mesic phase a D. obtusifolius–D. tuberculatus association (Table 4).
As expected, the mixed deciduous forest had a higher evenness (Table 1). S. obtusa was the leading dipterocarp but there was not a real association of dominant species.
With comparable importance values to the least dominant dipterocarps, D. oliveri was a co-dominant component of
the mixed deciduous forest and the mesic phase of the deciduous dipterocarp forest (Table 4).
Despite being outnumbered because of the extreme density of small dipterocarps, D. oliveri occupied a
predominant social status in the dry deciduous dipterocarp forest (social tree class sensu Kraft, 1884), where it was an emergent or canopy tree with exceptionally well-developed crown and full direct overhead light (Fig. 4).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

tlsb =-0.06pt ? > ความหนาแน่นและพื้นที่โรคของ dipterocarps ของ D. oliveri ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างชุมชน (ตาราง 4)ป่าผลัดใบ dipterocarp แห้งถูกเชื่อมโยงดอยอินทนนท์ D. พลวง – ต้น ระยะ mesic สมาคม D. obtusifolius – D. พลวง (ตาราง 4) ตามที่คาดไว้ ป่าผลัดใบผสมมี evenness สูง (ตารางที่ 1) S. obtusa ถูก dipterocarp ชั้นนำ แต่ไม่มีความสัมพันธ์จริงพันธุ์หลัก มีค่าความสำคัญเทียบเท่ากับ dipterocarps ตัวน้อย D. oliveri พบ dominant ร่วมป่าผลัดใบผสมและระยะ mesic dipterocarp ผลัดใบป่า (ตาราง 4) แม้ มีการปล้นสะดมเนื่องจากความหนาแน่นมากของเล็ก dipterocarps, D. oliveri ครอบครองเป็นสถานะทางสังคมกันในป่า dipterocarp ผลัดใบแห้ง (แผนภูมิสังคมชั้น sensu คราฟท์ 1884), ซึ่งมันเป็นการโผล่ออกมาหรือฝาครอบต้นไม้ล้ำพัฒนาห้องพักคราวน์และไฟจ่ายโดยตรงทั้งหมด (Fig. 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

tlsb -0.06pt => ความหนาแน่นและพื้นที่ฐานของ dipterocarps ที่ไม่ดีของ Oliveri, แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างชุมชน (ตารางที่ 4).
ป่าเต็งรังแห้งดี tuberculatus-Shorea siamensis สมาคมเฟส Mesic D . obtusifolius-D tuberculatus สมาคม (ตารางที่ 4).
เป็นที่คาดหวังป่าเบญจพรรณมีสมดุลที่สูงขึ้น (ตารางที่ 1) เอส obtusa เป็นเต็งรังชั้นนำ แต่มีไม่ได้เป็นความสัมพันธ์ที่แท้จริงของสายพันธุ์ที่โดดเด่น.
ด้วยค่าความสำคัญเทียบเท่ากับน้อย dipterocarps เด่น, D. Oliveri เป็นองค์ประกอบร่วมที่โดดเด่นของ
ป่าเบญจพรรณและระยะ Mesic ของเต็งรัง ป่าไม้ (ตารางที่ 4).
แม้จะถูกมากกว่าเพราะมีความหนาแน่นมากของ dipterocarps ขนาดเล็ก, D. Oliveri ครอบครอง
สถานะทางสังคมที่โดดเด่นในป่าเต็งรังแห้ง (ชั้นต้นไม้สังคม sensu คราฟท์, 1884) ซึ่งมันก็โผล่ออกมาหรือต้นไม้ทรงพุ่ม ที่มีพระมหากษัตริย์เป็นพิเศษทั้งการพัฒนาและแสงเต็มรูปแบบค่าใช้จ่ายโดยตรง (รูปที่. 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

tlsb = -0.06pt ? > ความหนาแน่นและพื้นที่หน้าตัดของ dipterocarps ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง โอลิเวรี่ DC , ชุมชน ( ตารางที่ 4 ) .
ป่าเต็งรังเป็น D . tuberculatus –ต้นรังสมาคม เมสิกระยะ D . D . tuberculatus ป่า–สมาคม ( ตารางที่ 4 )
เป็นไปตามคาด ป่าเบญจพรรณมีความราบสูง ( ตารางที่ 1 ) sเต็ง เป็นป่าเต็งรัง นำแต่ไม่มีความสัมพันธ์ที่แท้จริงของเด่นชนิด
มีความสำคัญกับ dipterocarps เทียบเคียงค่าก็เด่นดี โอลิเวรี่เป็น Co เด่นส่วนประกอบของ
ป่าเบญจพรรณและป่าเต็งรังเมสิกของเฟส ( ตารางที่ 4 )
แม้จะน้อยกว่าเพราะความหนาแน่นมากของ dipterocarps ขนาดเล็ก Dโอลิเวรี่ครอบครอง
โดด สถานะทางสังคม ในป่าเต็งรัง ( สังคมต้นไม้คลาสเซ็นสุคราฟท์ 1884 ) ซึ่งเป็นการฉุกเฉินหรือทรงพุ่มต้นไม้ด้วยโคตรเต่งมงกุฎและไฟด้านบนตรงเต็ม ( รูปที่ 4 )