Moschetti, Mauriello, and Villani (

Moschetti, Mauriello, and Villani (1997) found no
strain was resistant to vancomycin, chloramphenicol and
rifampicin and only one strain (among 30) was resistant
to gentamycin, isolated from Italian sausages. These
authors also reported the low resistance of tested strains
to gentamycin (3%), which is in agreement with our results.
Similarly, Maurellio, Moschetti, Villani, Blaiotta, and
Coppola (2000) described the sensitivity of CNS from artisanal
Naples-type salami to methicillin, vancomycin, chloramphenicol
and rifampicine and lower resistance was
observed to gentamycin and neomycin. In both studies,
resistance to lincomycin, novobiocin (64%), neomycin,
erythromycin (50%) and tetracycline (21%; 30%) was
found; our isolates showed no or less resistance to these
antibiotics. Surprisingly, commonly novobiocin-resistant
S. xylosus (especially from animal sources) was found to
be novobiocin-sensitive at 30 lg concentration. Unexpectedly,
we found a different (low) percentage of resistance
to erythromycin, lincomycin and tetracycline, the presence
of tetracycline- and erythromycin-resistant genes is well
known (Milton, Hewitt, & Harwood, 1992; Schwartz &
Noble, 1994). However, prevalence of antibiotic sensitivity
is a good criteria to select bacteria for their industrial (starter
culture) use.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Moschetti, Mauriello และ Villani (1997) พบไม่ต้องใช้ถูกทนต่อ vancomycin, chloramphenicol และrifampicin และต้องใช้เพียงหนึ่ง (จาก 30) ถูกทนให้ gentamycin แยกต่างหากจากไส้กรอกอิตาเลียน เหล่านี้ผู้เขียนยังรายงานความต้านทานต่ำของสายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบให้ gentamycin (3%), ซึ่งเป็นข้อตกลงกับผลของเราในทำนองเดียวกัน Maurellio, Moschetti, Villani, Blaiotta และคอปโปลา (2000) อธิบายความไวของ CNS จากทุก ๆไส้กรอกชนิดเนเปิลส์ methicillin, vancomycin, chloramphenicolและ rifampicine และความต้านทานต่ำสังเกต gentamycin และนีโอมัยซิน ในการศึกษาทั้งสองต้านทาน lincomycin, novobiocin (64%) นีโอมัยซิ นเตตราไซคลีน (21%, 30%) และ erythromycin (50%)พบ แยกของเราแสดงให้เห็นว่าความต้านทานที่ไม่มี หรือน้อยไปยาปฏิชีวนะ จู่ ๆ บ่อย novobiocin ทนXylosus S. (โดยเฉพาะจากแหล่งสัตว์) พบมีความ novobiocin ที่ความเข้มข้นของ lg 30 โดยไม่คาดคิดเราพบเปอร์เซ็นต์ (ต่ำสุด) แตกต่างกันของความต้านทานerythromycin, lincomycin และเตตราไซคลีน สถานะของยีนเตตราไซคลีน และ erythromycin-ทนเป็นอย่างดีรู้จัก (มิลตัน ฮิววิท และ Harwood, 1992 Schwartz และโนเบิล 1994) อย่างไรก็ตาม ส่วนความไวต่อยาปฏิชีวนะมีเกณฑ์ดีต้องแบคทีเรียสำหรับอุตสาหกรรมของพวกเขา (สตาร์ทใช้วัฒนธรรม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Moschetti, Mauriello และ Villani (1997) พบว่าไม่มี
ความเครียดเป็นทนต่อ vancomycin, chloramphenicol และ
rifampicin และเพียงหนึ่งสายพันธุ์ (หมู่ 30) ได้รับการทน
เพื่อ Gentamycin ที่แยกได้จากไส้กรอกอิตาเลี่ยน เหล่านี้
ผู้เขียนยังมีรายงานความต้านทานต่ำของสายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบ
จะ Gentamycin (3%) ซึ่งอยู่ในข้อตกลงที่มีผลของเรา.
ในทำนองเดียวกัน Maurellio, Moschetti, Villani, Blaiotta และ
คอปโปลา (2000) อธิบายความไวของระบบประสาทส่วนกลางจากศิลปะ
เนเปิลส์ชนิด ซาลามี่จะ methicillin, vancomycin, chloramphenicol
และ rifampicine และความต้านทานต่ำกว่า
สังเกตเห็น Gentamycin และ NEOMYCIN ในการศึกษาทั้งสอง
ความต้านทานต่อ LINCOMYCIN, novobiocin (64%), NEOMYCIN,
erythromycin (50%) และ tetracycline (21%; 30%) ถูก
พบ สายพันธุ์ของเราแสดงให้เห็นว่าไม่มีหรือความต้านทานน้อยเหล่านี้
ยาปฏิชีวนะ น่าแปลกที่ทั่วไป novobiocin ทน
S. xylosus (โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้จากสัตว์) ก็พบว่า
ได้รับการ novobiocin ไวต่อวันที่ 30 เข้มข้น LG จู่ ๆ
เราพบว่าแตกต่างกัน (ต่ำ) ร้อยละของความต้านทาน
การ erythromycin LINCOMYCIN และ tetracycline, การปรากฏตัว
ของยีน tetracycline- และทน erythromycin เป็นที่
รู้จักกัน (มิลตันเฮวิตต์และฮาร์วู้ด, 1992; ชวาร์ตและ
โนเบิล, 1994) อย่างไรก็ตามความชุกของความไวต่อยาปฏิชีวนะ
เป็นเกณฑ์ที่ดีในการเลือกเชื้อแบคทีเรียสำหรับอุตสาหกรรมของพวกเขา (เริ่มต้น
วัฒนธรรม) ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

moschetti mauriello , และ villani ( 1997 ) ไม่พบ
สายพันธุ์ป้องกันได้ , chloramphenicol และ
rifampicin และเพียง 1 สายพันธุ์ ( ระหว่าง 30 ) คือทน
มาเจนตาไมซินที่แยกได้จากไส้กรอกอิตาเลี่ยน นักเขียนเหล่านี้มีความต้านทานต่ำ

เพื่อทดสอบสายพันธุ์เจนตาไมซิน ( 3% ) ซึ่งสอดคล้องกับผลของเรา .
ในทํานองเดียวกัน maurellio moschetti villani , , ,
blaiotta , และคอปโปลา ( 2000 ) บรรยายความไวของ CNS จากเนเปิลส์ประเภทไส้กรอก artisanal
ต่อเมทิซิลลิน Vancomycin , chloramphenicol , และลดความต้านทานและ rifampicine

เห็นเจนตาไมซิน และนีโอมัยซิน . ในการศึกษา ,
ดื้อยาคลินดามัยซินโนโวไบโอซิน ( 64 ) , นีโอไมซินซิน , ,
( 50% ) และเตตราซัยคลิน ( 21 เปอร์เซ็นต์ 30 เปอร์เซ็นต์ ) คือ
พบ ; ของเราไม่พบหรือน้อยกว่าสายพันธุ์ต้านทานยาปฏิชีวนะเหล่านี้

จู่ ๆ โดยทั่วไปโนโวไบโอซินทน
S . xylosus ( โดยเฉพาะจากแหล่งที่มาของสัตว์ ) พบ

เป็นโนโวไบโอซินไว 30 LG ความเข้มข้น ไม่คาดคิด
เราเจอที่แตกต่างกัน ( ต่ำ ) ค่าความต้านทาน erythromycin tetracycline ลินโคมัยซิน
กับ , และ , การแสดง
ของ tetracycline และยีนต้านทานซินเป็นอย่างดี
รู้จัก ( มิลตัน เฮวิตต์ , & Harwood , 1992 ; Schwartz &
โนเบิล , 1994 )อย่างไรก็ตาม ความชุกของยาปฏิชีวนะที่ไว
เป็นเกณฑ์เพื่อเลือกแบคทีเรียสำหรับอุตสาหกรรม ( เชื้อจุลินทรีย์
) ใช้