Ladies and Gentlemen, we’re now sta

Ladies and Gentlemen, we’re now standing in the compound of the Temple of the Reclining Buddha known in famous as Wat Pho.

The name PHO spells P-H-O, PHO is very much known to most Buddhist because it’s the name of a sacred tree (some-like Banyan tree) where in the history the Lord Buddha attained the state of enlightenment underneath.

Wat Pho is considered one of the biggest amongst hundreds of Buddhist temples in Bangkok. There’s no clear evidence to tell us when the temple was firstly built. According to the earliest historical record, historians suggest that the temple has existed here for over 250 years before the founding of both the capitals of Thonburi and Bangkok. Eventually, when King Taksin made Thonburi the capital of Siam on the other side of the river in 1767. The King then ordered renovation to the temple and made this temple a Royal Monastery.

In 1793, after King Rama I found Bangkok for the new capital and built the Grand Palace near by this old temple. The King then ordered to have this temple renovated again and it took seven and a half years to finish. With the passage of 46 years King Rama III commanded a big renovation program again to this temple and that involved restorations and building of many new constructions. The renovation started in 1839 and took 17 years to complete. The renovation occurred in about the same time when there was a great deal of trade between Thailand and China. This is the reason why we see Big Chinese architectural-influences and many other aspects of Chinese decorations shown here in this temple. The halls, the stupas, the pavilions are richly decorated with countless fragments with the recycles of the Chinese-wares.

Now, the whole area of the temple is about 20 acres deviding into two major sections.

One section is in the south overthere called “Sangkhawas” located the monks living houses.
This section in the north is called “Puthawas” standing halls and chapels used for the public services.
What really make this temple so famous is because it's the location of an enormous figure of the reclining Buddha placed here in this hall.

Let’s come into the hall and we have to remove our shoes off at the entrance, please follow me

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สตรี และ สุภาพบุรุษ เรากำลังขณะนี้ยืนอยู่ในบริเวณวัดพระนอนที่รู้จักกันในสถานเป็นวัดโพธิ์ ชื่อโพธิ์ spells P-H-O โพธิ์เป็นมากที่รู้จักพุทธส่วนใหญ่เนื่องจากเป็นชื่อของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ (เหมือนบางโรงแรมบันยันทรี) ซึ่งในประวัติ พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ภายใต้รัฐนั้นวัดโพธิ์ถือเป็นหนึ่งใหญ่ที่สุดท่ามกลางหลายร้อยวัดในกรุงเทพมหานคร มีหลักฐานไม่ชัดเจนบอกเมื่อวัดถูกสร้างขึ้นก่อน ตามเร็วที่สุดบันทึกทางประวัติศาสตร์ นักประวัติศาสตร์แนะนำว่า วัดได้อยู่ที่นี่นานกว่า 250 ปีก่อนก่อตั้งเมืองหลวงทั้งธนบุรีและกรุงเทพมหานคร ในที่สุด เมื่อพระเจ้าตากสินได้ธนบุรีเป็นเมืองหลวงของสยามในด้านอื่น ๆ ของแม่น้ำในปีพ.ศ. 2310 พระมหากษัตริย์แล้วสั่งปรับปรุงวัด และทำวัดอารามหลวงใน 1793 หลังพระราม ผมพบกรุงเทพมหานครเป็นเมืองหลวงใหม่ และสร้างพระราชวังใกล้ตามวัดเก่า กษัตริย์แล้วสั่งให้วัดปรับปรุงอีกครั้ง และใช้เจ็ดครึ่งปีให้เสร็จสิ้น เรื่องของปี 46 แห่งสั่งปิดปรับปรุงใหญ่ โปรแกรมอีกวัดนี้และที่เกี่ยวข้องคืนค่าและอาคารก่อสร้างใหม่มากมาย ที่นี่เริ่มต้นใน 1839 และเอา 17 ปีให้เสร็จสมบูรณ์ ปรับปรุงที่เกิดขึ้นในประมาณเมื่อมีการค้าระหว่างไทยและจีนมากขึ้น นี่คือเหตุผลที่ทำไมเราไม่เห็นจีนใหญ่มีอิทธิพลต่อสถาปัตยกรรมและด้านอื่น ๆ ของตกแต่งที่แสดงที่นี่ในวัดจีน ห้องโถง พระธาตุ ศาลาจะตกแต่ง ด้วยชิ้นส่วนมากมายกับ recycles ของเครื่องจีน ตอนนี้ พื้นที่ทั้งหมดของวัดมีประมาณ 20 ไร่ deviding เป็นหลักสองส่วน ส่วนหนึ่งที่อยู่ใน overthere ใต้ที่เรียกว่า "Sangkhawas" อยู่พระสงฆ์อาศัยอยู่บ้าน ส่วนนี้ในภาคเหนือเรียกว่า "Puthawas" ยืนฮอลล์และ chapels ใช้สำหรับบริการประชาชน อะไรจริง ๆ ทำให้วัดนี้โด่งดังเป็น เพราะเป็นตำแหน่งของตัวเลขมหาศาลของนอนพระอยู่ที่นี่ในห้องนี้ลองมาเป็นศาลา และเราต้องเอารองเท้าของเราปิดทางเข้า กรุณาปฏิบัติตามฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีตอนนี้เรากำลังยืนอยู่ในบริเวณวัดของพระพุทธไสยาสน์รู้จักกันดีในที่มีชื่อเสียงเป็นวัดโพธิ์. โพธิ์ชื่อคาถาโพธิ์โพธิ์เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างมากในการนับถือศาสนาพุทธมากที่สุดเพราะมันเป็นชื่อของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ (บางคน เหมือนต้นไทร) โดยที่ในประวัติศาสตร์พระพุทธเจ้าบรรลุรัฐแห่งการตรัสรู้ใต้. วัดโพธิ์ถือเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในหมู่หลายร้อยวัดทางพุทธศาสนาในกรุงเทพฯ ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนที่จะบอกเราเมื่อวัดที่ถูกสร้างขึ้นครั้งแรก ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดในประวัติศาสตร์ชี้ให้เห็นว่าวัดมีอยู่ที่นี่มานานกว่า 250 ปีก่อนที่ตั้งของทั้งสองเมืองหลวงธนบุรีและกรุงเทพฯ ในที่สุดเมื่อสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชทำธนบุรีเมืองหลวงของสยามในด้านอื่น ๆ ของแม่น้ำใน 1767 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจากนั้นก็สั่งปรับปรุงการวัดและทำให้วัดพระอารามหลวงนี้. ใน 1793 หลังจากรัชกาลที่ผมพบว่ากรุงเทพฯเมืองหลวงใหม่ และสร้างพระบรมมหาราชวังใกล้กับวิหารเก่าแก่นี้ พระมหากษัตริย์นั้นได้รับคำสั่งให้มีการบูรณะวัดนี้อีกครั้งและมันต้องใช้เวลาเจ็ดปีครึ่งที่จะเสร็จสิ้น กับเนื้อเรื่องของ 46 ปีที่พระบาทสมเด็จพระบัญชาโปรแกรมปรับปรุงใหญ่อีกครั้งที่วัดนี้และที่เกี่ยวข้องกับการบูรณะและอาคารของการก่อสร้างใหม่ ๆ ปรับปรุงเริ่มต้นในปี 1839 และใช้เวลา 17 ปีให้เสร็จสมบูรณ์ การปรับปรุงที่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกันเมื่อมีการจัดการที่ดีของการค้าระหว่างไทยและจีน นี่คือเหตุผลที่เราจะเห็นบิ๊กจีนที่มีอิทธิพลต่อสถาปัตยกรรมและด้านอื่น ๆ ของตกแต่งจีนที่แสดงที่นี่ในวัดนี้ ห้องโถงเจดีย์ศาลาได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราด้วยเศษนับไม่ถ้วนกับรีไซเคิลของเครื่องถ้วยจีน. ตอนนี้พื้นที่ทั้งหมดของวัดประมาณ 20 ไร่ deviding ออกเป็นสองส่วนที่สำคัญ. เป็นส่วนหนึ่งในภาคใต้ overthere เรียกว่า " Sangkhawas "ตั้งพระสงฆ์ที่อาศัยอยู่บ้าน. ส่วนนี้ในภาคเหนือที่เรียกว่า "Puthawas" ห้องโถงยืนและโบสถ์ที่ใช้สำหรับการบริการสาธารณะ. จริงๆสิ่งที่ทำให้วัดนี้มีชื่อเสียงเป็นเพราะมันเป็นสถานที่ตั้งของตัวเลขมหาศาลของพระพุทธไสยาสน์ที่วางอยู่ที่นี่ ในห้องโถงนี้. ขอเข้ามาในห้องโถงและเราจะต้องถอดรองเท้าของเราออกที่ทางเข้าโปรดปฏิบัติตามฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ตอนนี้พวกเรากำลังยืนอยู่ในบริเวณพระวิหารพระพุทธไสยาสน์ หรือที่รู้จักกันในชื่อ เช่น วัดโพธิ์

ชื่อ โพธิ์มนต์ p-h-o โพธิ์เป็นที่รู้จักกันมากที่สุด เพราะพุทธศาสนาเป็นชื่อของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ( เหมือนต้นไทร ) ซึ่งในประวัติพระพุทธเจ้าตรัสรู้ ตรัสรู้ใต้รัฐ .

วัดโพธิ์เป็นถือเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในหมู่หลายวัดในกรุงเทพ ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนจะบอกเราเมื่อเป็นวัดแรกที่สร้างขึ้น ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์ของจีน ประวัติศาสตร์ชี้ให้เห็นว่าวัดมีอยู่ที่นี่นานกว่า 250 ปี ก่อนการก่อตั้งของเมืองหลวงธนบุรีและกรุงเทพฯ ในที่สุดเมื่อสมเด็จพระเจ้าตากสินกรุงธนบุรีเป็นเมืองหลวง ทำให้สยามในด้านอื่น ๆของแม่น้ำในการผลิต . พระราชาจึงสั่งให้บูรณะวิหาร และวัดนี้เป็นวัดหลวง

ใน 1793 หลังจากรัชกาลที่ผมพบว่ากรุงเทพมหานคร เมืองหลวงใหม่ และสร้างพระราชวังใกล้วัดเก่านี้ พระราชาจึงสั่งให้มีการบูรณะวัดนี้อีกครั้งและจะใช้เวลาเจ็ดปีครึ่งเสร็จกับเส้นทางของ 46 ปี รัชกาลที่ 3 ทรงบัญชาโปรแกรมปรับปรุงครั้งใหญ่อีกครั้ง เพื่อวัดนี้และที่เกี่ยวข้องกับการบูรณะ และอาคารก่อสร้างใหม่มากมาย การปรับปรุงเริ่มต้นในปี 1839 และเอา 17 ปีให้เสร็จสมบูรณ์ การปรับปรุงที่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกันเมื่อมีการจัดการที่ดีของการค้าระหว่างไทยกับจีนนี่คือเหตุผลที่เราเห็นอิทธิพลสถาปัตยกรรมขนาดใหญ่ของจีนและหลายด้านอื่น ๆของตกแต่งภาษาจีนแสดงที่นี่ในวัดนี้ ห้องโถง , เจดีย์ , ศาลามีการตกแต่งมั่งคั่งกับชิ้นส่วนนับไม่ถ้วนกับการรีไซเคิลของเครื่องถ้วยจีน

ตอนนี้พื้นที่ทั้งวัดประมาณ 20 เอเคอร์ เทคนิคออกเป็นสองส่วนหลัก

มาตราหนึ่งในภาคใต้นั่นเรียกว่า " sangkhawas " ตั้งอยู่พระสงฆ์ บ้านที่อยู่อาศัย
ส่วนนี้ในภาคเหนือเรียกว่า " puthawas " มีห้องโถงและโบสถ์ที่ใช้สำหรับการบริการสาธารณะ
จริงๆสิ่งที่ทำให้วัดนี้มีชื่อเสียงมาก เพราะเป็นตำแหน่งของตัวเลขมหาศาลของพระนอนอยู่ในโถงนี้ .

ลองเข้าไปในฮอลล์ และเราต้องเอารองเท้าของเราไปที่ประตูทางเข้า โปรดตามผมมา