Tortured ReasoningAlan DershowitzAl

Tortured Reasoning
Alan Dershowitz
Although this is a book about the substantive issues surrounding the use of physical
torture as a means to obtain information deemed necessary to prevent terrorism, I have decided
to write any essay about the tortured reasoning and arguments that tend to typify much of the
debate about this emotionally laden issue. I have already expressed my views with regard to
controlling and limiting the use of torture by means of a warrant or some other mechanism of
accountability, and these views are easily accessible to anyone who wishes to read and criticize
them.1
Here, in a nutshell, is my position.
Non-lethal torture is currently being used by the U.S. in an effort to secure information
deemed necessary to prevent acts of terrorism. It is being done below the radar screen, without
political accountability, and indeed with plausible deniability. All forms of torture are
widespread among nations that have signed treaties prohibiting all torture. The current situation
is unacceptable: it tolerates torture without accountability and encourages hypocritical posturing.
I would like to see improvement in the current situation by reducing or eliminating torture, while
increasing visibility and accountability. I am opposed to torture as a normative matter, but I
know it is taking place today and believe that it would certainly be employed if we ever
experienced an imminent threat of mass casualty biological, chemical or nuclear terrorism. If I
am correct, then it is important to ask the following question: if torture is or will be practiced, is
it worse to close our eyes to it and tolerate its use by low level law enforcement officials without
1
Dershowitz, Alan M. Why Terrorism Works: Understanding the Threat, Responding to the
Challenge. Yale University Press, 2002.
accountability, or instead to bring it to the surface by requiring that a warrant of some kind be
required as a precondition to the infliction of any type of torture under any circumstances?
That is the important policy question about which I have tried to begin a debate. It is
about how a democracy should make difficult choice-of-evil decisions in situations for which
there is no good resolution.
This essay focuses on the way academics, judges, pundits, activists, reviewers and even
ordinary folk have chosen to distort, simplify and caricature my proposal for a torture warrant. In
this respect, the essay is somewhat autobiographic, but in a larger sense it is about the manner by
which provocative ideas are sometimes distorted in the interest of promoting agendas.
First, a word about how I, a civil libertarian who has devoted much of my life to
defending human rights against governmental overreaching, came to advocate this controversial
proposal. It began well before September 11, 2001, and it was offered as a way of reducing or
eliminating the use of torture in a nation plagued with terrorism.
In the late 1980s I traveled to Israel to conduct research and teach a class at Hebrew
University on civil liberties during times of crisis. In the course of my research I learned that the
Israeli Security Services (the GSS or Shin Bet) were employing what they euphemistically called
“moderate physical pressure” on suspected terrorists to obtain information deemed necessary to
prevent future terrorist attacks. The method employed by the security services fell somewhere
closer to what many would regard as very rough interrogation (as practiced by the British in
Northern Ireland and by the U.S. following 9/11) than to outright torture (as practiced by the
French in Algeria and by Egypt, the Philippines, and Jordan). In most cases the suspect would be
placed in a dark room with a smelly sack over his head. Loud, unpleasant music or other noise
would blare from speakers. The suspect would be seated in an extremely uncomfortable position
and the shaken vigorously. Statements that were found to be made under this kind of non-lethal
pressure could not - - at least in theory - - be introduced in any court of law both because they
were involuntarily secured and because they were deemed potentially untrustworthy, at least
without corroboration. 2
But they were used as leads in the prevention of terrorist acts.
Sometimes the leads proved false, other times they proved true. There is little doubt that some
acts of terrorism – which might have killed many civilians – were prevented. There is also little
doubt that the cost of saving these lives – measured in terms of basic human rights – was
extraordinarily high.
In my classes and public lectures in Israel, I strongly condemned these methods as a
violation of core civil liberties and human rights. The response that people gave, across the
political spectrum from civil libertarians to law-and-order advocates, was essentially the same:
but what about the “ticking bomb” case?
The ticking bomb case refers to variations on a scenario that has been discussed by many
philosophers, including Michael Walzer, Jean-Paul Sartre, and Jeremy Bentham. The current
variation on the classic “ticking bomb case” involves a captured terrorist who refuses to divulge
information about the imminent use of weapons of mass destruction, such as a nuclear, chemical
or biological device, that are capable of killing and injuring thousands of civilians.
In Israel, the use of torture to prevent terrorism was not and is not hypothetical; it was
and continues to be very real and recurring. I soon discovered that virtually no one in Israel was
willing to take the “purist” position against any form of torture or rough interrogation in the
2
Interrogators routinely lied about the use of rough interrogation methods in particular cases,
and thus the fruits of such interrogations were sometimes improperly introduced in criminal
trials.
ticking bomb case: namely, that the ticking bomb must be permitted to explode and kill dozens,
perhaps hundreds, of civilians, even if this disaster could be prevented by subjecting the captured
terrorist to non-lethal torture and forcing him to disclose its location. I realized that the
extraordinarily rare situation of the hypothetical ticking bomb terrorist was serving as a moral,
intellectual, and legal justification for the pervasive system of coercive interrogation, which ,
though not the paradigm of torture, certainly bordered on it. It was then that I decided to
challenge this system by directly confronting the ticking bomb case. I presented the following
challenge to my Israeli audience: If the reason you permit non-lethal torture is based on the
ticking bomb case, why not limit it exclusively to that compelling but rare situation? Moreover,
if you believe that non-lethal torture is justifiable in the ticking bomb case, why not require
advanced judicial approval – a “torture warrant”? That was the origin of the controversial
proposal that has received much attention, largely critical, from the media. Its goal was, and
remains, to reduce the use of torture to the smallest amount and degree possible, while creating
public accountability for its rare use. I saw it not as a compromise with civil liberties but rather
as an effort to maximize civil liberties in the face of a realistic likelihood that torture would, in
fact, take place below the radar screen of accountability.
The Israeli government and judiciary rejected my proposal. The response, especially of
Israeli judges, was horror at the prospect that they - - the robed embodiment of the rule of law - -
might have to dirty their hands by approving so barbaric a practice in advance and in specific
cases.
The Landau Commission established by the Israeli government in 1987 to explore these
issues, also rejected my proposal. Instead it suggested that there are "three ways for solving this
grave dilemma between the vital need to preserve the very existence of the state and its citizens

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรมานในการใช้เหตุผลAlan Dershowitzถึงแม้ว่านี้เป็นหนังสือเกี่ยวกับปัญหาแน่นรอบการใช้งานทางกายภาพทรมานเพื่อรับข้อมูลที่จำเป็นเพื่อป้องกันการก่อการร้าย ฉันได้ตัดสินใจการเขียนเรียงความทุกทรมานสู่เหตุผลและอาร์กิวเมนต์ที่จะพลิ้วมากอภิปรายเกี่ยวกับปัญหานี้อารมณ์ลาเดน ฉันแล้วได้แสดงมุมมองของฉันกับประสงค์โดยการการควบคุมและจำกัดการใช้การทรมาน โดยหมายหรือกลไกอื่น ๆ บางอย่างของความรับผิดชอบ และมุมมองเหล่านี้ได้โดยง่ายสำหรับทุกคนที่ต้องอ่าน และวิพากษ์วิจารณ์them.1 นี่ เป็นตำแหน่งของฉันในสั้นทรมานไม่ใช่ยุทธภัณฑ์กำลังถูกใช้ โดยสหรัฐอเมริกาในความพยายามเพื่อรักษาความปลอดภัยข้อมูลความจำเป็นเพื่อป้องกันการกระทำการก่อการร้าย มันกำลังทำอยู่ด้านล่างหน้าจอเรดาร์ ไม่มีความรับผิดชอบทางการเมือง และแน่นอน กับ deniability รับมือ มีการทรมานในทุกรูปแบบแพร่หลายในประเทศที่ได้ลงนามสนธิสัญญาห้ามทรมานทั้งหมด สถานการณ์ในปัจจุบันเป็นต้น: tolerates ทรมาน โดยไม่มีความรับผิดชอบ และกระตุ้น posturing หลอกอยากจะดูการปรับปรุงในสถานการณ์ปัจจุบัน โดยการลด หรือขจัดทารุณกรรม ขณะเพิ่มการมองเห็นและความรับผิดชอบ ฉันการทรมานเป็นเรื่อง normative แต่รู้ว่า มันคือการทำวันนี้ และเชื่อว่า มันจะแน่นอนทำงานถ้าเราเคยมีประสบการณ์กลับมวลชีวภาพ เคมี หรือนิวเคลียร์การก่อการร้ายภัยคุกคามมีพายุฝนฟ้าคะนอง ถ้าฉันกำลังถูกต้อง แล้วจะต้องถามคำถามต่อไปนี้: ถ้าทรมานอยู่ หรือจะปฏิบัติมันแย่ กับปิดตาของเราจะทนใช้ โดยเจ้าหน้าที่ผู้รักษากฎหมายระดับต่ำโดยไม่ 1 Dershowitz, Alan M เหตุก่อการร้ายการทำงาน: ทำความเข้าใจเกี่ยวกับภัยคุกคาม ตอบสนองต่อการความท้าทาย ข่าวมหาวิทยาลัยเยล 2002ความรับผิดชอบ หรือแทนการนำพื้นผิวโดยให้ความหมายของสิ่งที่ต้องการเป็นเงื่อนไขเพื่อ infliction ทรมานคราวชนิดใดที่เป็นนโยบายที่สำคัญคำถามที่ฉันพยายามจะเริ่มการอภิปราย จึงเกี่ยวกับวิธีการประชาธิปไตยควรยากเลือกชั่วตัดสินใจในสถานการณ์ที่มีความละเอียดไม่ดีเน้นวิธีนักวิชาการ ผู้พิพากษา pundits นักเคลื่อนไหว ผู้ตรวจทานบทความครั้งนี้ และแม้แต่พื้นบ้านธรรมดาได้เลือกที่จะบิดเบือน ง่าย และข้อเสนอของฉันสำหรับหมายทรมาน caricature ในประการนี้ เรียงเป็น autobiographic ค่อนข้าง แต่ในความรู้สึกใหญ่ เกี่ยวกับลักษณะโดยความคิดที่กระตุ้นบางครั้งผิดเพี้ยน in the interest of ส่งเสริมวาระการประชุมแรก คำอธิบายเกี่ยวกับวิธีฉัน libertarian โยธาที่ได้ทุ่มเทชีวิตของฉันมากปกป้องสิทธิมนุษยชนกับรัฐบาล overreaching มาเพื่อสนับสนุนแย้งนี้ข้อเสนอการ เริ่มต้นกันก่อนที่ 11 กันยายน 2001 และก็แนะนำเป็นวิธีลด หรือขจัดการใช้ทรมานในประเทศ plagued กับการก่อการร้ายในปลายทศวรรษ 1980 ผมเดินทางไปอิสราเอลเพื่อดำเนินการวิจัย และสอนระดับในภาษาฮิบรูมหาวิทยาลัยในเสรีภาพในช่วงเวลาวิกฤต ในหลักสูตรการวิจัยของฉัน ฉันได้เรียนรู้ว่าการบริการรักษาความปลอดภัยอิสราเอล (GSS หรือเดิมพันชิน) ได้ใช้พวกเขา euphemistically เรียกอะไร"ปานกลางทางกายภาพความดัน" สงสัยผู้ก่อการร้ายได้รับข้อมูลความจำเป็นต้องป้องกันการโจมตีของผู้ก่อการร้ายในอนาคต วิธีที่ว่าบริการรักษาความปลอดภัยตกอยู่ใกล้อะไรมากจะถือเป็นการสอบปากคำหยาบมาก (เป็นชาวอังกฤษในไอร์แลนด์เหนือ และสหรัฐอเมริกาดังต่อไปนี้ 9/11) กว่าทรมานทันที (เป็นการฝรั่งเศส ในแอลจีเรีย และอียิปต์ ฟิลิปปินส์ และ Jordan) ส่วนใหญ่ จะเป็นผู้ต้องสงสัยวางไว้ในห้องมืดกับกระสอบส่งเหนือหัว ใจ เสียงเพลงหรือเสียงอื่น ๆจะ blare จากลำโพง ผู้ที่จะนั่งในตำแหน่งที่ไม่สบายมากและที่หวั่นไหวดั่งนั้น ที่พบจะทำภายใต้นี้ชนิดไม่ยุทธภัณฑ์ความดันไม่ - น้อยในทฤษฎี - สามารถนำมาใช้ในศาลของกฎหมายทั้งสองเนื่องจากพวกเขามีการรักษาความปลอดภัย involuntarily และเนื่อง จากพวกเขาได้ถือว่าอาจยิ่ง น้อยโดย corroboration 2 แต่พวกเขาใช้เป็นเป้าหมายในการป้องกันการกระทำก่อการร้ายบางครั้งลูกค้าเป้าหมายพิสูจน์เท็จ บางครั้งพวกเขาพิสูจน์จริง มีข้อสงสัยเล็กน้อยว่าบางส่วนกระทำการก่อการร้ายที่อาจมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก – ถูกป้องกัน นอกจากนี้ยังมีน้อยสงสัยว่าต้นทุนของการบันทึกชีวิตเหล่านี้ –วัดสิทธิมนุษยชนพื้นฐาน –รองสูงในชั้นเรียนและบรรยายสาธารณะในอิสราเอลของฉัน ฉันขอประณามวิธีการเหล่านี้เป็นการการละเมิดหลักเสรีภาพและสิทธิมนุษยชน การตอบสนองที่บุคคล ในแนวนอนคลื่นทางการเมืองจาก libertarians โยธาการสนับสนุน law-and-order ไม่เป็นเหมือนกัน:แต่กรณี "ticking ระเบิด"กรณี ticking ระเบิดหมายถึงรูปแบบในสถานการณ์ที่มีการกล่าวถึงหลายปรัชญา Michael Walzer, Jean Paul Sartre และเจเรมีเบนแธม ปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงแบบคลาสสิค "ticking ระเบิดกรณี" เกี่ยวข้องกับการจับผู้ก่อการร้ายที่จะเผยข้อมูลเกี่ยวกับการใช้ล็อกออนที่ระบบอาวุธอานุภาพทำลายล้างสูง เช่นเคมีนิวเคลียร์หรืออุปกรณ์ทางชีวภาพ ที่มีความสามารถในการฆ่า และบาดเจ็บนับพันของพลเรือนในอิสราเอล ไม่ใช้ทรมานเพื่อป้องกันการก่อการร้าย และไม่สมมุติ มันเป็นและยังคงเป็นจริง และเกิดซ้ำ เร็ว ๆ นี้พบว่า แทบไม่มีใครในอิสราเอลอยู่ยินดีที่ได้รับตำแหน่ง "พูริสท์" กับการทรมานหรือการสอบปากคำหยาบในรูปแบบใด ๆ 2 Interrogators ประจำโกหกเกี่ยวกับการใช้วิธีการสอบปากคำหยาบโดยเฉพาะกรณีและดังนั้น ผลไม้ของ interrogations ดังกล่าวได้บางครั้งไม่แนะนำในทางอาญาการทดลองticking ระเบิดกรณี: ได้แก่ ว่า ticking ระเบิดต้องได้รับอนุญาตให้ระเบิด และฆ่านับสิบบางทีหลายร้อย พลเรือน แม้ว่าภัยพิบัตินี้สามารถป้องกันได้ โดยการจับภาพแล้วก็กดชัตเตอร์ผู้ก่อการร้ายไม่ใช่ยุทธภัณฑ์ทรมานและบังคับให้เขาเปิดเผยสถานที่ ฉันตระหนักว่าการสถานการณ์ก่อการร้ายระเบิดที่สมมุติ ticking รองหายากถูกเสิร์ฟเป็นกับศีลธรรมเหตุผลทางปัญญา และกฎหมายสำหรับระบบชุมชนที่แพร่หลายของมืด coercive ที่แม้ไม่กระบวนทัศน์ของการทรมาน แน่นอนล้อมไว้ ถูกแล้วที่ฉันตัดสินใจท้าทายระบบนี้ โดยตรงเผชิญ ticking ระเบิดกรณี ผมนำเสนอต่อไปนี้ท้าทายผู้ชมอิสราเอลของฉัน: ถ้าเหตุผลที่คุณอนุญาตให้ทรมานไม่ใช่ยุทธภัณฑ์ตามticking ระเบิดกรณี ทำไมไม่จำกัดจึงขอนำเสนอที่น่าสนใจแต่สถานการณ์ยาก นอกจากนี้ถ้าคุณเชื่อว่าการทรมานไม่ใช่ยุทธภัณฑ์แข่งขันในกรณี ticking ระเบิด ทำไมไม่ต้องขั้นสูงยุติธรรมอนุมัติ – การ "ทรมานหมาย" หรือไม่ ที่เป็นต้นกำเนิดของการแย้งข้อเสนอที่ได้รับความสนใจมาก ส่วนใหญ่ สำคัญจากสื่อ เป้าหมายคือ และยังคง ลดการใช้ทรมานยอดเงินน้อยที่สุดและระดับที่เป็นไปได้ ในขณะที่สร้างความรับผิดชอบสาธารณะสำหรับใช้หายาก ผมเห็นไม่เป็นการประนีประนอมกับเสรีภาพแต่เป็นความพยายามที่จะขยายเสรีภาพหน้าโอกาสจริง ทรมานที่จะ ในความจริง ใช้ด้านล่างหน้าจอเรดาร์ของความรับผิดชอบรัฐบาลอิสราเอลและยุติธรรมปฏิเสธข้อเสนอของฉัน ตอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของผู้พิพากษาอิสราเอล สยองขวัญในโอกาสที่พวกเขา — robed ศูนย์รวมแห่งกฎของกฎหมาย -อาจต้องสกปรกมือของพวกเขา โดยการอนุมัติล่วงหน้า และ ในเฉพาะป่าเถื่อนดังนั้นฝึกหัดกรณีนายม้าที่ก่อตั้ง โดยรัฐบาลอิสราเอลในปี 1987 การสำรวจเหล่านี้ปัญหา นอกจากนี้ยังปฏิเสธข้อเสนอของฉัน แต่ ก็แนะนำว่า มี "สามวิธีสำหรับแก้ปัญหานี้ความลำบากใจจนระหว่างสำคัญต้องรักษาดำรงของรัฐและของประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทรมานเหตุผล
ลัน Dershowitz
แม้ว่านี่จะเป็นหนังสือเกี่ยวกับประเด็นที่สำคัญโดยรอบการใช้งานของร่างกาย
การทรมานเป็นวิธีที่จะได้รับข้อมูลที่จำเป็นเพื่อป้องกันการก่อการร้ายฉันได้ตัดสินใจ
ที่จะเขียนเรียงความเกี่ยวกับเหตุผลทรมานใด ๆ และข้อโต้แย้งที่มีแนวโน้มที่จะเป็นสัญลักษณ์มาก
อภิปรายเกี่ยวกับปัญหานี้เต็มเปี่ยมอารมณ์ ผมได้แสดงมุมมองของฉันอยู่แล้วในเรื่องเกี่ยวกับ
การควบคุมและ จำกัด การใช้การทรมานโดยวิธีการของใบสำคัญแสดงสิทธิหรือกลไกอื่น ๆ ของ
ความรับผิดชอบและมุมมองเหล่านี้สามารถเข้าถึงได้ง่ายกับทุกคนที่มีความประสงค์ที่จะอ่านและวิพากษ์วิจารณ์
them.1
นี่สั้น เป็นตำแหน่งของฉัน.
ทรมานไม่ตายกำลังถูกใช้โดยสหรัฐในความพยายามที่จะรักษาความปลอดภัยข้อมูล
ตามความจำเป็นเพื่อป้องกันไม่ให้การกระทำของการก่อการร้าย มันจะถูกดำเนินการด้านล่างหน้าจอเรดาร์โดยไม่ต้อง
รับผิดชอบทางการเมืองและแน่นอนกับ deniability ที่น่าเชื่อถือ ทุกรูปแบบของการทรมานเป็น
อย่างกว้างขวางในหมู่ประเทศที่ได้ลงนามในสนธิสัญญาห้ามการทรมานทั้งหมด สถานการณ์ในปัจจุบัน
เป็นที่ยอมรับ. มันทนทรมานโดยไม่ต้องรับผิดชอบและกระตุ้นให้เกิดบุญหลอกลวง
ฉันต้องการที่จะเห็นการปรับปรุงในสถานการณ์ปัจจุบันโดยการลดหรือกำจัดการทรมานในขณะที่
เพิ่มการแสดงผลและความรับผิดชอบ ฉันกำลังตรงข้ามกับการทรมานเป็นเรื่องกฎเกณฑ์ แต่ฉัน
รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นในวันนี้และเชื่อว่ามันแน่นอนจะได้รับการว่าจ้างถ้าเราเคย
มีประสบการณ์คุกคามมวลอุบัติเหตุทางชีวภาพของสารเคมีหรือการก่อการร้ายนิวเคลียร์ ถ้าฉัน
รู้สึกที่ถูกต้องแล้วมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะถามคำถามต่อไปนี้ถ้าทรมานหรือจะได้รับการฝึกฝนเป็น
มันแย่ลงไปปิดตาของเราไปและทนต่อการใช้งานโดยในระดับต่ำเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายโดยไม่ต้อง
1
Dershowitz, อลันเมตรทำไม การก่อการร้ายการทำงาน: การทำความเข้าใจภัยคุกคาม, การตอบสนองต่อ
ความท้าทาย มหาวิทยาลัยเยลกด 2002
รับผิดชอบหรือแทนเพื่อนำมาไว้ที่พื้นผิวโดยการกำหนดให้ใบสำคัญแสดงสิทธิที่ของบางชนิดจะ
ต้องเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะสร้างความเสียหายของชนิดใด ๆ ของการทรมานภายใต้สถานการณ์ใด ๆ
ที่เป็นคำถามเกี่ยวกับนโยบายที่สำคัญที่ฉัน ได้พยายามที่จะเริ่มต้นการอภิปราย มันเป็นเรื่อง
เกี่ยวกับการปกครองระบอบประชาธิปไตยควรจะทำให้การตัดสินใจที่ยากทางเลือกของความชั่วร้ายในสถานการณ์ที่
ไม่มีความละเอียดที่ดี.
บทความนี้มุ่งเน้นไปที่วิธีที่นักวิชาการผู้พิพากษาเกจิร้องให้ตรวจสอบและแม้กระทั่ง
ชาวบ้านธรรมดาได้เลือกที่จะบิดเบือนง่าย และการ์ตูนล้อเลียนข้อเสนอของฉันสำหรับใบสำคัญแสดงสิทธิทรมาน ใน
แง่นี้การเขียนเรียงความค่อนข้างอัตชีวประวัติ แต่ในความรู้สึกที่มีขนาดใหญ่กว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับลักษณะโดย
ความคิดที่เร้าใจที่บิดเบี้ยวบางครั้งในความสนใจของการส่งเสริมวาระการประชุม.
ครั้งแรกที่คำเกี่ยวกับวิธีการที่ฉันเป็นเสรีนิยมพลเรือนที่ได้อุทิศมาก ชีวิตของฉันที่จะ
ปกป้องสิทธิมนุษยชนของรัฐบาลกับ overreaching มาสนับสนุนนี้แย้ง
ข้อเสนอ มันเริ่มดีก่อนที่ 11 กันยายน 2001 และจะถูกเสนอเป็นวิธีการลดหรือ
กำจัดการใช้การทรมานในประเทศประสบกับการก่อการร้าย.
ในช่วงปลายปี 1980 ผมเดินทางไปยังอิสราเอลเพื่อดำเนินการวิจัยและการสอนชั้นเรียนภาษาฮิบรูที่
มหาวิทยาลัย เสรีภาพในช่วงเวลาของวิกฤต ในหลักสูตรของการวิจัยของฉันฉันได้เรียนรู้ว่า
บริการรักษาความปลอดภัยของอิสราเอล (GSS หรือชินเดิมพัน) ได้รับการจ้างสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าสละสลวย
"ความดันกายระดับปานกลาง" ในผู้ต้องสงสัยก่อการร้ายเพื่อให้ได้ข้อมูลถือว่าจำเป็นที่จะต้อง
ป้องกันไม่ให้เกิดการโจมตีของผู้ก่อการร้ายในอนาคต วิธีการจ้างงานโดยบริการรักษาความปลอดภัยลดลงที่ใดที่หนึ่ง
ที่ใกล้ชิดกับสิ่งที่หลายคนจะถือว่าเป็นสอบปากคำหยาบมาก (ตามที่ได้รับการฝึกฝนจากอังกฤษใน
ไอร์แลนด์เหนือและสหรัฐต่อไปนี้ 9/11) มากกว่าที่จะทรมานทันที (ตามที่ได้รับการฝึกฝนจาก
ฝรั่งเศสในแอลจีเรียและ อียิปต์, ฟิลิปปินส์, และจอร์แดน) ในกรณีส่วนใหญ่ผู้ต้องสงสัยจะถูก
วางไว้ในห้องมืดที่มีกระสอบส่งกลิ่นเหนือหัวของเขา ดังเพลงที่ไม่พึงประสงค์หรือเสียงอื่น ๆ
จะส่งเสียงดังจากลำโพง ผู้ต้องสงสัยจะได้นั่งอยู่ในตำแหน่งอึดอัดมาก
และเขย่าแรง ๆ งบที่ได้รับพบว่ามีการทำขึ้นตามชนิดของไม่ตายนี้
ดันไม่ได้ - - อย่างน้อยในทฤษฎี - - นำมาใช้ในการพิจารณาของศาลใด ๆ เพราะพวกเขาทั้งสอง
มีความปลอดภัยและไม่ได้ตั้งใจเพราะพวกเขาถือว่าไม่น่าไว้วางใจที่อาจเกิดขึ้นอย่างน้อย
โดยไม่ต้องยืนยัน . 2
แต่พวกเขาถูกนำไปใช้เป็นในการป้องกันการก่อการร้าย.
บางครั้งนำไปสู่การพิสูจน์แล้วว่าเป็นเท็จครั้งอื่น ๆ ที่พวกเขาได้รับการพิสูจน์ความจริง มีข้อสงสัยเล็กน้อยว่าบางส่วนคือ
การกระทำของการก่อการร้าย - ซึ่งอาจจะมีการฆ่าพลเรือนจำนวนมาก - ถูกขัดขวาง นอกจากนี้ยังมีเล็ก ๆ น้อย ๆ
ที่มีข้อสงสัยว่าค่าใช้จ่ายของการช่วยชีวิตเหล่านี้ - วัดในแง่ของสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน - เป็น
. สูงเป็นพิเศษ
ในชั้นเรียนของฉันและการบรรยายสาธารณะในอิสราเอลผมขอประณามวิธีการเหล่านี้เป็น
การละเมิดหลักสิทธิเสรีภาพและสิทธิมนุษยชน การตอบสนองที่คนให้ทั่ว
สเปกตรัมทางการเมืองจากสิทธิมนุษยชนที่จะสนับสนุนกฎหมายและการสั่งซื้อเป็นหลักเหมือนกัน
แต่สิ่งที่เกี่ยวกับ "ฟ้องระเบิด" กรณี?
กรณีระเบิดฟ้องหมายถึงรูปแบบในสถานการณ์ที่ได้รับการกล่าวถึง โดยมาก
นักปรัชญารวมทั้งไมเคิล Walzer, Jean-Paul Sartre และเจเรมีแทม ปัจจุบัน
รูปแบบที่หลากหลายคลาสสิก "ฟ้องกรณีระเบิด" ที่เกี่ยวข้องกับการก่อการร้ายที่ถูกจับที่ปฏิเสธที่จะเปิดเผย
ข้อมูลเกี่ยวกับการใช้งานที่ใกล้เข้ามาของอาวุธทำลายล้างเช่นนิวเคลียร์เคมี
หรืออุปกรณ์ทางชีวภาพที่มีความสามารถในการฆ่าและบาดเจ็บนับพันของพลเรือน .
ในอิสราเอลใช้การทรมานเพื่อป้องกันการก่อการร้ายไม่ได้และไม่ได้สมมุติ; มันเป็น
และยังคงเป็นจริงมากและเกิดขึ้นอีก ฉันเร็ว ๆ นี้พบว่าแทบไม่มีใครในอิสราเอลก็
ยินดีที่จะใช้ "คนเจ้าระเบียบ" ตำแหน่งกับรูปแบบของการทรมานหรือการสอบสวนหยาบ ๆ
2
ซักถามเป็นประจำโกหกเกี่ยวกับการใช้วิธีการสอบสวนในกรณีที่หยาบกร้านโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
และทำให้ผลไม้ของการสอบสวนดังกล่าว บางครั้งก็นำมาใช้ไม่ถูกต้องในทางอาญา
การทดลอง.
ฟ้องกรณีระเบิด: คือว่าระเบิดฟ้องจะต้องได้รับอนุญาตให้เกิดการระเบิดและฆ่าหลายสิบ
อาจจะหลายร้อยของพลเรือนแม้ว่าภัยพิบัตินี้สามารถป้องกันได้โดย subjecting จับ
ผู้ก่อการร้ายทรมานไม่ตาย และบังคับให้เขาเปิดเผยทำเลที่ตั้ง ฉันตระหนักว่า
สถานการณ์พิเศษที่หายากของการประมาณการฟ้องก่อการร้ายระเบิดทำหน้าที่เป็นคุณธรรม
ปัญญาและเหตุผลทางกฎหมายสำหรับระบบที่แพร่หลายของการสอบสวนบีบบังคับซึ่ง
แม้ว่าจะไม่ใช่กระบวนทัศน์ของการทรมานติดกับมันอย่างแน่นอน ตอนนั้นเองที่ฉันตัดสินใจที่จะ
ท้าทายระบบนี้โดยตรงเผชิญหน้ากับกรณีระเบิดฟ้อง ผมนำเสนอดังต่อไปนี้
ความท้าทายให้กับผู้ชมชาวอิสราเอลของฉัน: ถ้าเหตุผลที่คุณอนุญาตให้มีการทรมานไม่ตายจะขึ้นอยู่กับ
กรณีระเบิดฟ้องทำไมไม่ จำกัด เฉพาะว่าสถานการณ์ที่น่าสนใจ แต่หายาก? นอกจากนี้
ถ้าคุณเชื่อว่าการทรมานไม่ตายเป็นธรรมในคดีระเบิดฟ้องทำไมไม่จำเป็นต้อง
ได้รับการอนุมัติการพิจารณาคดีขั้นสูง - "ใบสำคัญแสดงสิทธิทรมาน"? นั่นคือที่มาของความขัดแย้ง
เรื่องที่ได้รับความสนใจมากที่สำคัญส่วนใหญ่จากสื่อ เป้าหมายของมันได้และ
ยังคงอยู่เพื่อลดการใช้การทรมานเป็นจำนวนเงินที่มีขนาดเล็กที่สุดและระดับที่เป็นไปได้ขณะที่การสร้าง
ความรับผิดชอบของประชาชนสำหรับการใช้งานที่หายากของมัน ฉันเห็นมันไม่เป็นประนีประนอมกับเสรีภาพ แต่
เป็นความพยายามที่จะเพิ่มสิทธิเสรีภาพในการเผชิญกับความน่าจะเป็นของจริงที่จะทรมานใน
ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นด้านล่างหน้าจอเรดาร์ของความรับผิดชอบ.
รัฐบาลอิสราเอลและตุลาการปฏิเสธข้อเสนอของฉัน . การตอบสนองโดยเฉพาะอย่างยิ่งของ
ผู้พิพากษาอิสราเอลเป็นหนังสยองขวัญที่คาดหมายว่าพวกเขา - - ศูนย์รวมเสื้อคลุมของกฎของกฎหมาย - -
อาจจะต้องสกปรกมือของพวกเขาโดยอนุมัติเพื่อให้การปฏิบัติป่าเถื่อนล่วงหน้าและในที่เฉพาะเจาะจง
. กรณี
คณะกรรมการที่จัดตั้งขึ้นรถม้า โดยรัฐบาลอิสราเอลในปี 1987 การสำรวจเหล่านี้
ปัญหายังปฏิเสธข้อเสนอของฉัน แต่มันแสดงให้เห็นว่ามี "สามวิธีในการแก้ปัญหานี้
ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกระหว่างหลุมฝังศพของความต้องการที่สำคัญเพื่อรักษาดำรงอยู่ของรัฐและประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทรมานเหตุผล

ถึงแม้ว่าอลันเดอร์ชัววิตซ์นี้เป็นหนังสือเกี่ยวกับเนื้อหาสาระประเด็นแวดล้อมการทรมานทางกาย
เป็นวิธีการที่จะได้รับข้อมูลที่จำเป็นเพื่อป้องกันการก่อการร้ายนั้น ผมได้ตัดสินใจที่จะเขียนเรียงความเกี่ยวกับ
ทรมานเหตุผลและข้อโต้แย้งที่มักจะเป็นตัวอย่างมากของการอภิปรายเกี่ยวกับปัญหาทางอารมณ์
รับภาระนี้ฉันได้แสดงมุมมองของฉันเกี่ยวกับ
การควบคุมและจำกัดการทรมานโดยหมายศาลหรือบางกลไกอื่น ๆของ
ความรับผิดชอบและมุมมองเหล่านี้จะสามารถเข้าถึงได้ง่ายกับทุกคนที่ประสงค์จะอ่านและวิจารณ์
. 1
ที่นี่ในสั้นเป็นตำแหน่งของผม ตายทรมาน
ไม่คือ ในขณะนี้ถูกใช้โดยสหรัฐอเมริกาในความพยายามที่จะรักษาความปลอดภัยข้อมูล
ถือว่าที่จำเป็นเพื่อป้องกันการกระทำของการก่อการร้าย มันกำลังถูกทำอยู่ด้านล่างหน้าจอเรดาร์โดย
ความรับผิดชอบทางการเมือง และแน่นอนกับมันอยู่เหนือเหตุผล ทุกรูปแบบของการทรมานเป็น
อย่างกว้างขวางในหมู่ประเทศที่เคยเซ็นสนธิสัญญาห้ามทุกทรมาน
สถานการณ์ปัจจุบันเป็นที่ยอมรับมันยอมรับการทรมานโดยไม่มีความรับผิดชอบ และกระตุ้นให้คนเจ้าเล่ห์
ท่า .ฉันต้องการที่จะเห็นการปรับปรุงในสถานการณ์ปัจจุบัน โดยการลดหรือขจัดการทรมานในขณะที่
เพิ่มการมองเห็น และความรับผิดชอบ ผมไม่เห็นด้วยกับการทรมานเป็นเรื่องเกี่ยวกับ แต่ฉันว่ามันเป็นสถานที่ถ่าย
วันนี้ และเชื่อว่าจะต้องใช้ถ้าเราเคย
มีประสบการณ์ภัยคุกคามเร่งด่วนของความเสียหายมวลชีวภาพ เคมี หรือการก่อการร้ายนิวเคลียร์ . ถ้าฉัน
เป็นถูกต้องมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะถามคำถามต่อไปนี้ : ถ้าทรมานอยู่ หรือจะฝึก ,
มันแย่ลงปิดดวงตาของเราได้ และทนต่อการใช้งาน โดยเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายในระดับต่ำโดย
1
เดอร์ชัววิตซ์ อลันม. ทำไมการก่อการร้ายกระทำความเข้าใจภัยคุกคาม , การตอบสนองต่อ
ท้าทาย มหาวิทยาลัยเยลกด , 2545 .
น่าเชื่อถือหรือแทนให้ผิวที่ต้องการหลักฐานบางอย่างอยู่
ต้องเป็นเงื่อนไขการลงโทษของประเภทใด ๆของการทรมานภายใต้สถานการณ์ใด ๆ ?
นั่นคือคำถามเกี่ยวกับนโยบายสำคัญ ซึ่งผมได้พยายามจะเริ่มการอภิปราย มันคือเรื่องประชาธิปไตย
น่าจะทำให้เลือกยากของความชั่วร้าย การตัดสินใจในสถานการณ์ที่

ไม่มีดี ความละเอียดเรียงความนี้เน้นทางด้านวิชาการ ผู้พิพากษา เกจิ เรียกร้อง ผู้ตรวจทาน และแม้แต่
สามัญชนเลือกที่จะบิดเบือนง่าย และล้อเลียนข้อเสนอของฉันสำหรับการทรมาน หมาย ใน
เคารพนี้เรียงความที่ค่อนข้าง autobiographic แต่ในความรู้สึกที่มีขนาดใหญ่เป็นลักษณะโดย
ซึ่งคิดเร้าใจ บางครั้งเบี้ยวในความสนใจของการส่งเสริมวาระ .
ครั้งแรกคำที่เกี่ยวกับวิธีการที่ฉันเป็นเสรีนิยมแพ่งที่ได้ทุ่มเทมากในชีวิตของฉัน เพื่อปกป้องสิทธิมนุษยชนต่อรัฐบาลในสิ่งที่เกินความสามารถ

มาสนับสนุนข้อเสนอที่ขัดแย้งนี้ มันเริ่มก่อนที่กันยายน 11 , 2001 , และมันถูกเสนอเป็นวิธีการลดหรือกำจัดการใช้ในการทรมาน

ประเทศ plagued กับการก่อการร้ายในช่วงปลายทศวรรษ 1980 ผมเดินทางไปอิสราเอล เพื่อดำเนินการวิจัยและสอนที่มหาวิทยาลัยฮิบรู
สิทธิเสรีภาพในช่วงเวลาของวิกฤต ในหลักสูตรของการวิจัยของฉันฉันได้เรียนรู้ว่า
บริการรักษาความปลอดภัยชาวอิสราเอล ( สนับสนุนงานหรือชินเดิมพัน ) ใช้สิ่งที่พวกเขาเรียกว่า " ความดัน euphemistically
ทางกายปานกลาง " สงสัยว่าผู้ก่อการร้าย เพื่อที่จะให้ได้ข้อมูล

ถือว่าจําเป็นป้องกันการโจมตีของผู้ก่อการร้ายในอนาคต วิธีที่ใช้ โดยบริการรักษาความปลอดภัยตกที่ไหน
ใกล้ชิดกับอะไรๆหลายๆอย่างก็ถือว่าเป็นหยาบมากสอบสวน ( เป็นท่า โดยอังกฤษใน
ไอร์แลนด์เหนือและโดยสหรัฐอเมริกาดังต่อไปนี้ 9 / 11 ) กว่าจะแชมป์ทรมาน ( การปฏิบัติโดย
ฝรั่งเศสในแอลจีเรีย และอียิปต์ ฟิลิปปินส์ และจอร์แดน ) ในกรณีส่วนใหญ่ สงสัยคงจะ
อยู่ในห้องมืด พร้อมกับถุงเหม็น เหนือศีรษะของเขา เสียงเพลงหรือเสียงอื่น ๆที่ไม่พึงประสงค์จะส่งเสียงดังจากลำโพง
. สงสัยจะได้นั่งในตำแหน่งที่อึดอัดมาก
และเขย่าอย่างจริงจัง งบที่พบว่ามีการทำภายใต้ชนิดนี้ไม่ร้ายแรง
ความดันไม่สามารถ - - อย่างน้อยในทางทฤษฎี - สามารถนำมาใช้ในกฎหมายของศาล ทั้งเพราะพวกเขา
ที่มีความปลอดภัยโดยไม่ได้ตั้งใจและเพราะพวกเขาถือว่าอาจไว้ใจไม่ได้ อย่างน้อย
โดยไม่มีการยืนยัน 2
แต่พวกเขาถูกใช้เป็นข้อมูลในการป้องกันการก่อการร้าย .
บางครั้งนักพิสูจน์เท็จในเวลาอื่น ๆพวกเขาพิสูจน์แล้วว่าจริง มีข้อสงสัยเล็กน้อยว่า บางการกระทำของการก่อการร้ายซึ่งอาจ
และฆ่าพลเรือนจำนวนมากและถูกขัดขวาง นอกจากนี้ยังมีน้อย