The biggest concern is that these s

The biggest concern is that these students are growing up loathing learning. So many children hate going to school. Countless amounts of students attend school with anxiety. It is unbelievably sad. School should be a place the children can’t wait to go to. They should have a love of learning. So, where did we go wrong? Once America was required to compete globally, in education as well as with jobs, we began on a very fast and forceful track. In a sense, we have all become robots. The government tells schools what to teach and how to teach it. The teachers tell students what to know as well as all the answers. By doing this, the teachers, as well as the students, lose their chance at creativity. The curriculum is so structured, that there is no time for “fun”. By giving the students all the answers, we are destroying the things that are most important in their childhood; imagination and curiosity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความกังวลที่ใหญ่ที่สุดคือ ให้นักเรียนเหล่านี้จะโต loathing เรียน เด็กจำนวนมากเกลียดการไปโรงเรียน จำนวนนับไม่ถ้วนของนักเรียนเข้าเรียนในโรงเรียนกับความวิตกกังวล ภาพเศร้าได้ โรงเรียนควรเป็นสถานที่ที่เด็กไม่สามารถรอไป พวกเขาควรได้ความรักการเรียนรู้ ดังนั้น เราที่ใดผิด เมื่ออเมริกาถูกต้องแข่งขันทั่วโลก ในการศึกษาเช่น เดียว กับงาน เราเริ่มต้นในการติดตามอย่างรวดเร็ว และพลัง ในความรู้สึก เราได้ทั้งหมดกลายเป็นหุ่นยนต์ รัฐบาลบอกโรงเรียนจะสอนและวิธีการสอนนั้น ครูบอกนักเรียนจะรู้ว่าอะไรเป็นคำตอบทั้งหมด โดยการทำเช่นนี้ ครู เป็นนักเรียน สูญเสียโอกาสของพวกเขาที่ความคิดสร้างสรรค์ หลักสูตรดังนั้นโครงสร้าง ว่า มี "ความสนุก" เวลาไม่ได้ โดยให้นักเรียนตอบทั้งหมด เราจะทำลายสิ่งที่สำคัญที่สุดในวัยเด็กของพวกเขา จินตนาการและความอยากรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กังวลมากที่สุดคือการที่นักเรียนเหล่านี้มีการเจริญเติบโตในการเรียนรู้ความเกลียดชัง ดังนั้นเด็ก ๆ หลายคนเกลียดที่จะไปโรงเรียน จำนวนเงินที่นับไม่ถ้วนของนักเรียนเข้าเรียนในโรงเรียนที่มีความวิตกกังวล มันเป็นเรื่องน่าเศร้าอย่างไม่น่าเชื่อ โรงเรียนควรจะเป็นสถานที่เด็กไม่สามารถรอที่จะไป พวกเขาควรจะมีความรักในการเรียนรู้ เพื่อที่เราจะไปไม่ผิด? เมื่ออเมริกาที่ถูกต้องในการแข่งขันระดับโลกในด้านการศึกษาเช่นเดียวกับงานที่เราเริ่มในการติดตามอย่างรวดเร็วและมีพลัง ในความรู้สึกเราได้กลายเป็นหุ่นยนต์ รัฐบาลบอกว่าจะโรงเรียนสอนและวิธีการสอน ครูบอกนักเรียนว่าจะรู้เช่นเดียวกับคำตอบทั้งหมด โดยทำเช่นนี้ครูเช่นเดียวกับนักเรียนเสียโอกาสของพวกเขาที่ความคิดสร้างสรรค์ หลักสูตรมีโครงสร้างเพื่อที่จะมีเวลาไม่นานสำหรับ "สนุก" โดยให้นักเรียนทุกคำตอบที่เราจะทำลายสิ่งที่มีความสำคัญมากที่สุดในวัยเด็กของพวกเขา จินตนาการและความอยากรู้อยากเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือ นักศึกษาเหล่านี้เติบโตขึ้น ความชิงชัง การเรียนรู้ เด็กมาก เกลียดการไปโรงเรียน จํานวนนับไม่ถ้วน นักเรียนไปโรงเรียน ด้วยความกังวล มันเศร้าอย่างไม่น่าเชื่อ โรงเรียนควรเป็นสถานที่ที่เด็กไม่สามารถรอที่จะไป พวกเขาควรจะมีความรักในการเรียนรู้ ดังนั้น เราไม่ผิดไปที่ไหน ? เมื่ออเมริกาต้องการที่จะแข่งขันทั่วโลกในการศึกษา ตลอดจนงาน เราเริ่มติดตามอย่างรวดเร็วและหนักแน่น ในความรู้สึก เรากลายเป็นหุ่นยนต์ รัฐบาลบอกโรงเรียนสอนอะไร และสอนมัน ครูบอกให้นักเรียนสิ่งที่รู้เป็นคำตอบทั้งหมด ทำแบบนี้ ครู รวมทั้งนักเรียนสูญเสียโอกาสในการสร้างสรรค์ หลักสูตรมีโครงสร้างเพื่อให้ที่ไม่มีเวลาให้ " สนุก " โดยให้นักเรียนตอบมาทั้งหมด เราได้ทำลายสิ่งที่สำคัญที่สุดในวัยเด็กของพวกเขา ; จินตนาการและความอยากรู้