The rate of treatment failure with

The rate of treatment failure with metformin
monotherapy was higher in this cohort than in
similar cohorts of adults treated with metformin,13-15
although the definition of failure differed
among the studies. The reason for the
decreased durability of glycemic control with
metformin is unclear but is unlikely to be due to
poor medication adherence, since adherence was
more than 80% during the first year of the study,
when half the patients had treatment failure, and
there was no significant difference in the rate of
loss of glycemic control between participants who
adhered to the medication regimen and those
who did not. Further analysis is required to determine
whether the apparent decrease in the
durability of glycemic control with metformin in
adolescents as compared with adults reflects biologic
differences, pathophysiological differences,
or both.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราความล้มเหลวในการรักษาด้วยเมตฟอร์มินmonotherapy มีสูงกว่า cohort นี้มากกว่าในcohorts คล้ายของผู้ใหญ่รับเมตฟอร์มิน 13-15ถึงแม้ว่านิยามของความล้มเหลวแตกต่างผู้ศึกษา สาเหตุลดความทนทานของ glycemic ควบคุมด้วยเมตฟอร์มินไม่ชัดเจน แต่ไม่น่าจะเป็นผลติดยาดี เนื่องจากต่าง ๆ กว่า 80% ในระหว่างปีแรกของการศึกษาเมื่อผู้ป่วยครึ่งหนึ่งมีความล้มเหลวในการรักษา และมีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอัตราสูญเสียการควบคุม glycemic ระหว่างผู้เข้าร่วมที่ปฏิบัติตามระบบการปกครองยาและผู้ใครไม่ วิเคราะห์ต่อไปจะต้องกำหนดว่า ชัดเจนลดการความทนทานของ glycemic ควบคุมเมตฟอร์มินในวัยรุ่นเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ที่สะท้อนให้เห็นถึงอุบัติความแตกต่าง ความแตกต่างของ pathophysiologicalหรือทั้งสองอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราความล้มเหลวของการรักษาด้วยยา metformin
ยาสูงในหมู่คนนี้กว่าในผองเพื่อนที่คล้ายกันของผู้ใหญ่ที่รับการรักษาด้วยยา metformin, 13-15 แม้ว่าความหมายของความล้มเหลวที่แตกต่างหมู่การศึกษา เหตุผลในการที่ความคงทนลดลงของการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดกับยาmetformin ก็ไม่มีความชัดเจน แต่ไม่น่าจะเกิดจากการรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอไม่ดีตั้งแต่การยึดมั่นเป็นมากกว่า80% ในช่วงปีแรกของการศึกษาเมื่อผู้ป่วยครึ่งหนึ่งมีความล้มเหลวในการรักษาและมีไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอัตราการสูญเสียการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดระหว่างผู้เข้าร่วมที่ยึดติดกับระบบการปกครองยาและผู้ที่ไม่ได้ การวิเคราะห์ต่อไปจำเป็นต้องมีการตรวจสอบว่ามีการลดลงเห็นได้ชัดในความทนทานของการควบคุมระดับน้ำตาลกับยาmetformin ในวัยรุ่นเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ทางชีววิทยาสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างของความแตกต่างpathophysiological, หรือทั้งสองอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราความล้มเหลวของการรักษาด้วย metformin
โดยศึกษาสูงกว่านี้กว่าในไทยที่คล้ายกันของผู้ใหญ่ที่ได้รับการรักษาด้วย

metformin 13-15 ถึงแม้ว่าคำนิยามของความล้มเหลวแตกต่างกัน
ระหว่างศึกษา เหตุผลลดความทนทานของการควบคุมระดับน้ำตาลด้วย

metformin ไม่ชัดเจนแต่ไม่น่าจะเกิดจาก
จนใช้ยาตามเกณฑ์ เพราะยึดมั่นคือ
มากกว่า 80 % ในช่วงปีแรกของการศึกษา ,
เมื่อครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยมีความล้มเหลวในการรักษาและ
มีความแตกต่างในอัตราการสูญเสียของการควบคุมระดับน้ำตาล

ระหว่างผู้ยึดติดกับยารูปแบบและบรรดา
ที่ไม่ได้ การวิเคราะห์เพิ่มเติมจะต้องพิจารณาว่า การลดลงชัดเจนใน

ความทนทานของการควบคุมระดับน้ำตาลด้วย metformin ใน
วัยรุ่นเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ สะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่าง ความแตกต่างทางชีววิทยา

, พยาธิสรีรวิทยา , หรือทั้งสองอย่าง