Groundwater contaminants, such as c

Groundwater contaminants, such as chloride from road salt, pose a threat to aquatic ecosystems when and where they discharge to surface waters. Here we study the application of a laboratory toxicity bioassay to field-collected samples from contaminated groundwater discharging to an urban stream. The objectives were to assess the potential toxicity of the discharging groundwater, while also exploring the suitability of such standard tests to site groundwater. Juvenile freshwater mussels were chosen as a groundwater-appropriate (endobenthic) test organism. Groundwater was sampled from 6 sites at approximate depths of 0, 10, and 50 cm below the sediment. Concentrations of chloride and several metals were above aquatic life guidelines in some samples. Exposure (96-h) to site groundwater resulted in survival of 90–100% and 80–100% for the 0-cm and deeper samples, respectively, indicating that groundwater may pose a toxicological threat to freshwater mussels. Several samples with high chloride had a survival rate of 80%, but generally there was poor correlation between survival and individual contaminants. Parallel juvenile mussel exposures using reconstituted water and NaCl predicted survival in the natural groundwater below 50% based on chloride concentrations. This indicates some protective ability of groundwater, possibly associated with water hardness. Finally, some technical issues with performing bioassays with groundwater were noted. First, aeration of previously anoxic groundwater samples caused marked changes in water quality (especially metal concentrations). Second, calcite crystals formed on the mussel shells in samples with elevated chloride and water hardness, though with no apparent negative effects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำสารปนเปื้อน เช่นคลอไรด์จากเกลือถนน ก่อให้เกิดเป็นภัยคุกคามต่อระบบนิเวศทางน้ำ ที่พวกเขาถ่ายกับผิวน้ำ ที่นี่เราศึกษา bioassay toxicity ปฏิบัติการประยุกต์ใช้กับฟิลด์ที่มีเก็บตัวอย่างจากน้ำบาดาลปนเปื้อนที่ปล่อยลงสู่กระแสการเมือง วัตถุประสงค์เพื่อ ประเมินความเป็นพิษที่มีศักยภาพของน้ำบาดาล discharging ในขณะที่ยัง สำรวจความเหมาะสมของการทดสอบเช่นมาตรฐานการไซต์ทรุดได้ เยาวชนภู่น้ำจืดที่ถูกเลือกเป็นเป็นน้ำบาดาลที่เหมาะสม (endobenthic) ทดสอบสิ่งมีชีวิต น้ำบาดาลมีตัวอย่างจาก 6 ไซต์ที่ความลึกประมาณ 0, 10 และ 50 ซม.ใต้ตะกอน ความเข้มข้นของคลอไรด์และโลหะต่าง ๆ ข้างต้นแนะนำสัตว์น้ำในบางตัวอย่างได้ สัมผัส (96-h) ไซต์ทรุดส่งผลให้รอดตาย 90-100% และ 80-100% สำหรับตัวอย่าง 0 ซม. และลึก ตามลำดับ ระบุน้ำบาดาลที่อาจก่อให้เกิดเป็นภัยคุกคามต่อ toxicological ภู่น้ำจืด ตัวอย่างต่าง ๆ ที่ มีคลอไรด์สูงมีอัตรารอด 80% แต่โดยทั่วไปมีความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างความอยู่รอดและสารปนเปื้อนแต่ละ ภาพหอยเด็กขนานใช้น้ำ reconstituted และ NaCl ทำนายอยู่รอดในน้ำธรรมชาติต่ำกว่า 50% ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของคลอไรด์ บ่งชี้ความสามารถบางอย่างป้องกันของน้ำบาดาล อาจเกี่ยวข้องกับน้ำแข็ง สุดท้าย บางปัญหาทางเทคนิคทำ bioassays กับน้ำบาดาลได้ระบุไว้ ครั้งแรก aeration ตัวอย่างน้ำบาดาล anoxic ก่อนหน้านี้เกิดเปลี่ยนแปลงเครื่องหมายคุณภาพน้ำ (โลหะโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเข้มข้น) สอง ผลึกแคลไซต์เกิดบนเปลือกหอยแมลงภู่ในตัวอย่างกับยกคลอไรด์และน้ำแข็ง แต่ก็ มีผลกระทบเชิงลบไม่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารปนเปื้อนน้ำใต้ดินเช่นคลอไรด์จากเกลือถนนเป็นภัยคุกคามต่อระบบนิเวศทางน้ำเวลาที่พวกเขาปล่อยให้ผิวน้ำ ที่นี่เราศึกษาการประยุกต์ใช้ในห้องปฏิบัติการทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพเป็นพิษที่จะภาคสนามเก็บตัวอย่างจากการปฏิบัติน้ำใต้ดินที่ปนเปื้อนไปยังกระแสเมือง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเป็นพิษที่มีศักยภาพของน้ำใต้ดินการปฏิบัติในขณะที่ยังมีการสำรวจความเหมาะสมของการทดสอบมาตรฐานดังกล่าวไปยังดินเว็บไซต์ หอยน้ำจืดที่เด็กและเยาวชนได้รับการแต่งตั้งเป็นดินที่เหมาะสม (endobenthic) ระบบการทดสอบ น้ำบาดาลเป็นตัวอย่างจาก 6 สถานที่ที่ระดับความลึกประมาณ 0, 10, และ 50 ซม. ด้านล่างตะกอน ความเข้มข้นของคลอไรด์และโลหะหลายแนวทางอยู่เหนือสัตว์น้ำในตัวอย่างบางส่วน แสง (96 ชั่วโมง) เพื่อน้ำใต้ดินเว็บไซต์ผลในการอยู่รอดของ 90-100% และ 80-100% สำหรับตัวอย่าง 0 เซนติเมตรและลึกตามลำดับแสดงให้เห็นว่าน้ำใต้ดินอาจก่อให้เกิดภัยคุกคามทางพิษวิทยาเพื่อหอยน้ำจืด หลายตัวอย่างที่มีคลอไรด์สูงมีอัตราการอยู่รอดของ 80% แต่โดยทั่วไปมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีระหว่างการอยู่รอดและการปนเปื้อนของแต่ละบุคคล เปิดรับเด็กและเยาวชนหอยแมลงภู่ขนานใช้น้ำสร้างและโซเดียมคลอไรด์ที่คาดการณ์อยู่รอดในน้ำบาดาลธรรมชาติกว่า 50% ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของคลอไรด์ นี้แสดงให้เห็นความสามารถในการป้องกันบางส่วนของน้ำใต้ดินที่เกี่ยวข้องอาจมีความกระด้างของน้ำ สุดท้ายบางปัญหาทางเทคนิคที่มีประสิทธิภาพ bioassays กับน้ำใต้ดินถูกตั้งข้อสังเกต ครั้งแรกของการเติมอากาศตัวอย่างน้ำใต้ดินซิกก่อนหน้านี้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการทำเครื่องหมายในคุณภาพน้ำ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเข้มข้นของโลหะ) ประการที่สองผลึกแคลไซต์เกิดขึ้นบนเปลือกหอยแมลงภู่ในตัวอย่างที่มีคลอไรด์สูงและความกระด้างของน้ำแม้ว่าจะมีไม่มีผลกระทบที่เห็นได้ชัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำใต้ดินปนเปื้อน เช่น คลอไรด์ จากถนนเกลือ เป็นภัยคุกคามต่อระบบนิเวศทางน้ำเมื่อและที่พวกเขาปล่อยกับน้ำผิวดิน ที่นี่เราได้ศึกษาการประยุกต์ใช้ห้องปฏิบัติการพิษทดสอบสนามได้เก็บตัวอย่างจากน้ำใต้ดิน ปล่อยให้กระแสเมืองที่ปนเปื้อน มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเป็นพิษที่อาจเกิดขึ้นของการปล่อยมลพิษในขณะที่ยังมีการสำรวจความเหมาะสม เช่น มาตรฐานการทดสอบเว็บไซต์ใต้ดิน . และหอยกาบน้ำจืดได้รับเลือกเป็นระบบที่เหมาะสม ( endobenthic ) ทดสอบชีวิต . โดยใช้ตัวอย่างจากเว็บไซต์ที่ความลึกประมาณ 6 0 , 10 และ 50 ซม. ด้านล่างตะกอน ความเข้มข้นของคลอไรด์ และโลหะหลายอยู่เหนือชีวิตสัตว์น้ำในแนวทางบางตัวอย่างแสง ( 96-h ) เว็บไซต์ใต้ดินให้รอด 90 – 100 % และ 80 – 100 % สำหรับ 0-cm และตัวอย่างลึกตามลำดับ บ่งชี้ว่า น้ำบาดาล อาจก่อให้เกิดภัยคุกคามทางพิษวิทยาเพื่อหอยน้ำจืด . หลายตัวอย่างที่มีคลอไรด์สูง มีอัตราการรอด 80% แต่โดยทั่วไปมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีระหว่างการอยู่รอดและสารปนเปื้อนของแต่ละบุคคลการใช้น้ำธรรมชาติขนานและหอยแมลงภู่และ NaCl คาดการณ์อยู่รอดในธรรมชาติใต้ดินด้านล่าง 50% ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของคลอไรด์ นี้บ่งชี้ว่า มีความสามารถในการป้องกันน้ำ อาจเกี่ยวข้องกับความแข็งน้ำ ในที่สุดก็มีปัญหาทางเทคนิคกับการแสดงละเอียดกับน้ำใต้ดิน เป็นอักษรไทย ครั้งแรกการเติมอากาศของตัวอย่างน้ำใต้ดินชลศาสตร์เคยเกิดเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำ ( ความเข้มข้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งโลหะ ) ที่สอง , แคลไซต์ผลึกที่เกิดขึ้น หอยแมลงภู่ หอย ในกลุ่มตัวอย่างที่มีสูง คลอไรด์ ความกระด้าง แต่ที่มีผลกระทบเชิงลบไม่แจ่มแจ้ง