This Empress’ palace, she has come

This Empress’ palace, she has come by numerous time this past two months, and never has she encountered a situation of being stopped at the doors, today, the Empress’ palace seems to be guarded more heavily than usual, no matter how much the Empress’ personal maid tries to explain, the guards were not willing to easily allow her in.

Gui Wan was secretly angry inside, taking out the golden pendant by her side, the golden pendant sparkles under the light, on it was only the one word –– “Lou”. The guards sees this golden pendant, and their arrogance suddenly disappears completely, withdrawing to the side, really cannot believe that Lou Che’s pendant is actually much more feasible than the Empress’ orders, Gui Wan was temporarily speechless, this is original an absurd world, only those who can truly grasp hold of power can be the powerful ones.

When she was passing through the front halls, her heart grew increasingly restless, Gui Wan follows the palace maid into the hall.

The Empress was leaning on the royal settee, appearing to be deep in her thoughts, not even noticing that Gui Wan had arrived, the palace maid goes up front to report, and the Empress opens her phoenix eyes, her eyes faintly carrying tears, seeing Gui Wan, she reveals a smile of relief, “Gui Wan.” What kind of emotions this calling out held, Gui Wan could not tell, but just by hearing this call out, Gui Wan’s heart quivers.

“Your highness,” Gui Wan slowly approaches, walking up to the front of the royal settee, her voice carries a relaxing tone as she says. “Are you not feeling well?”

Lightly shaking her head a few times, the Empress sits up straight, facing Gui Wan, she asks: “Gui Wan, what shall I do?” Her words carrying helplessness, haste, panic.

Seeing that the Empress’ hand was slightly trembling, Gui Wan reaches out to take hold it, saying: “Do not rush, what exactly happened?”

Bursts of energy emits from her palm, and the Empress finally reveals a smile, “Gui Wan, do you know of the Hu Guo Temple matter?” Within her voice, there was a slight leaking of the Empress’ unease.

“Is it the matter regarding the his majesty killing Zhi Kong?”

“His majesty wants to thoroughly investigate the matter, my father and I have been included in this.” As the Empress speaks, her facial expression becomes more and more miserable, “The Emperor has changed, he’s changed……he doesn’t even listen to my explanation, it’s not me, it wasn’t me who did it……” The Empress who was always so graceful, breaks down in tears, her bearings completely lost.

Gui Wan was startled, this is politics, with not the slightest trace of friendship and loyalty, she calmly gives the Empress’ hand a squeeze, gently asking: “This matter wasn’t done by you and Elder Statesman[5]?”

The Empress was suddenly startled, crying as she answers: “Even you don’t believe me? It wasn’t me, nor was it my father, we did not do it. How could……how could even you not believe me?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้คุณหญิง 'พระราชวังเธอได้มาตามเวลาจำนวนมากที่ผ่านมาสองเดือนและไม่เคยมีเธอพบสถานการณ์ที่จะถูกหยุดอยู่ที่ประตูในวันนี้ที่ดิเอ็มเพรสพระราชวังดูเหมือนว่าจะได้รับการปกป้องมากขึ้นกว่าปกติไม่ว่าเท่าใด แม่บ้านส่วนตัวคุณหญิง 'พยายามที่จะอธิบายยามไม่เต็มใจที่จะได้อย่างง่ายดายช่วยให้เธอใน. กุยวานโกรธแอบภายในการออกจี้ทองโดยด้านข้างของเธอปกคลุมจี้ทองภายใต้แสงไฟบนมันก็เป็นเพียงหนึ่งคำ - "ลู" ยามเห็นจี้ทองนี้และความหยิ่งของพวกเขาอยู่ ๆ ก็หายไปอย่างสมบูรณ์ถอนตัวไปด้านข้างมันไม่สามารถเชื่อว่าจี้ลูเจ๊เป็นจริงไปได้มากขึ้นกว่าคำสั่งคุณหญิง 'กุยวานก็พูดชั่วคราวนี้เป็นต้นฉบับโลกที่ไร้สาระ เฉพาะผู้ที่แท้จริงสามารถจับถือของพลังงานสามารถเป็นคนที่มีประสิทธิภาพ. เมื่อเธอได้รับการผ่านห้องโถงด้านหน้าหัวใจของเธอเติบโตกระสับกระส่ายมากขึ้นกุย Wan ดังนี้แม่บ้านพระราชวังเข้าไปในห้องโถง. ดิเอ็มเพรสพิงบนเก้าอี้นวมราชปรากฏ จะเป็นลึกลงไปในความคิดของเธอไม่ได้สังเกตเห็นว่ากุยวรรณได้เดินทางมาถึงสาวพระราชวังขึ้นไปด้านหน้าเพื่อรายงานและคุณหญิงเปิดตาฟีนิกซ์เธอดวงตาของเธอแผ่วเบาแบกน้ำตาเห็นกุยวานเธอเผยให้เห็นรอยยิ้มโล่ง "กุย Wan." สิ่งที่ชนิดของอารมณ์นี้โทรออกจัดขึ้นกุยวานไม่สามารถบอกได้ แต่เพียงแค่ได้ยินเรื่องนี้เรียกหัวใจกุย Wan ของสั่นไหว. "ใต้ฝ่าพระบาท" กุย Wan ช้าแนวทางเดินขึ้นไปยังด้านหน้าของ พระราชเก้าอี้นวมเสียงของเธอถือเสียงผ่อนคลายในขณะที่เธอกล่าวว่า "คุณรู้สึกไม่ดี" เบาสั่นหัวของเธอไม่กี่ครั้งคุณหญิงนั่งตัวตรงหันหน้าไปทางกุยวานเธอถาม: "กุย Wan สิ่งที่ฉันจะทำ" คำพูดของเธอแบกทำอะไรไม่ถูกรีบตื่นตระหนก. เห็นว่า มือคุณหญิง 'สั่นเล็กน้อยกุยวรรณเอื้อมมือออกไปจะถือมันพูดว่า: "ไม่รีบเร่งที่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น?" ระเบิดของพลังงานที่ปล่อยออกมาจากฝ่ามือของเธอและจักรพรรดินีในที่สุดก็เผยให้เห็นรอยยิ้ม "กุยวานไม่ คุณรู้เรื่อง Guo วัดหู? "ภายในเสียงของเธอมีการรั่วไหลเล็กน้อยจากความไม่พอใจคุณหญิง '." มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการฆ่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจิง? "" พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเขาต้องการที่จะตรวจสอบอย่างละเอียดเรื่องของฉัน พ่อและฉันได้รับการรวมอยู่ในนี้. "ในฐานะที่คุณหญิงพูดการแสดงออกทางสีหน้าของเธอจะกลายเป็นมากขึ้นและมีความสุขมากขึ้น" จักรพรรดิมีการเปลี่ยนแปลงเขาเปลี่ยน ...... เขาไม่ได้ฟังคำอธิบายของฉันก็ไม่ได้ผมมัน wasn 'เสื้อผมที่ไม่ได้ ...... "ดิเอ็มเพรสที่สง่างามอยู่เสมอเช่นนั้นลงไปในน้ำ, แบริ่งของเธอหายไปอย่างสมบูรณ์. กุยวานก็ต้องสะดุ้งนี้เป็นการเมืองที่มีไม่น้อยร่องรอยของมิตรภาพและความจงรักภักดีของเธออย่างใจเย็นให้ มือคุณหญิง 'บีบเบา ๆ ถาม: "เรื่องนี้ไม่ได้ทำโดยคุณและรัฐบุรุษอาวุโส [5]?" ดิเอ็มเพรสก็ต้องสะดุ้งอย่างกระทันหันร้องไห้ขณะที่เธอตอบ: "แม้คุณไม่เชื่อฉัน มันไม่ได้เป็นผมหรือว่าเป็นเรื่องที่พ่อของฉันเราไม่ได้ทำมัน วิธีการอาจ ...... วิธีการที่สามารถแม้คุณไม่เชื่อฉัน? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จักรพรรดินี ' วังนี้ เธอได้มาหลายเวลา สองเดือนที่ผ่านมานี้ เธอไม่เคยเจอสถานการณ์ถูกหยุดอยู่ที่ประตู วันนี้ ราชินี ' ดูจะเป็นชั่งใจหนักกว่าปกติ ไม่ว่าคุณหญิง ' สาวใช้ส่วนตัวพยายามอธิบายการ์ดยังไม่เต็มใจ ได้อย่างง่ายดายช่วยให้เธอ

GUI วานแอบโกรธอยู่ภายในการสละออก จี้ทอง จี้ทอง ข้างๆ เธอ เป็นประกายภายใต้แสง , มันเป็นเพียงคำเดียว–– " ลู " ยามเห็นจี้ทองนี้ และความหยิ่งยโสของพวกเขาก็จะหายไปอย่างสมบูรณ์ ถอนไปด้านข้าง , ไม่สามารถจริงๆเชื่อว่า ลูเช จี้จะเป็นไปได้จริงมากกว่าคำสั่งของจักรพรรดินี ' , GUI วานเป็นใบ้ชั่วคราวนี่คือต้นฉบับโลกไร้สาระ มีแต่พวกที่อย่างแท้จริงสามารถจับถือของพลังงานสามารถเป็นคนที่มีประสิทธิภาพ

เมื่อเธอเดินผ่านห้องโถงด้านหน้า หัวใจเธอเริ่มกระสับกระส่ายมากขึ้น , GUI วานตามนางกำนัลเข้าไปในห้องโถง

จักรพรรดินีได้เอนกายบนเก้าอี้ยาวราช ปรากฏอยู่ลึกๆ ในความคิดเธอ ไม่แม้แต่จะสังเกตว่า กุ้ย วันมาถึงนางกำนัลไปด้านหน้าเพื่อรายงาน และจักรพรรดินี ลืมตา ฟินิกซ์ เธอ ตาของเธอแผ่วเบาแบกน้ำตา เห็น GUI วาน เธอเผยรอยยิ้มโล่งอก " กุ้ย วาน " ชนิดของอารมณ์นี้โทรออกขึ้น GUI วานที่ไม่สามารถบอกได้ แต่แค่ได้ยิน โทรออก ของกุย วันหัวใจสั่นไหว

" พระสนม " กุ้ยวานช้าๆตามแนวทางเดินขึ้นด้านหน้าของ ' ' พระราชเสียงของเธอมีน้ำเสียงผ่อนคลายอย่างที่เธอพูด " ไม่สบายเหรอ "

เบาสั่นศีรษะสองสามครั้ง คุณหญิงนั่งตัวตรง หันหน้า GUI วาน , เธอถาม : " กุ้ย วาน ทำไงดีล่ะ ? " คำพูดที่แบก helplessness รีบตื่น

เห็นว่ามือคุณหญิง ' สั่นเล็กน้อย GUI วานออกไปถึงถือมันขึ้นว่า " อย่ารีบร้อน มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? "

ระเบิดของพลังงานที่แผ่จากฝ่ามือของเธอ และคุณหญิงก็เผยรอยยิ้ม " กุ้ยวาน , คุณรู้ของหูกั๋ว วัดอะไร ? " ในเสียงของเธอ มีเพียงการรั่วไหลของจักรพรรดินี ' ไม่ดี

" มันเรื่องฝ่าบาทฆ่าจื่อกง "

" ฝ่าบาทต้องการตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียด และพ่อผมก็อยู่ในนี้ " เป็นราชินีพูดสีหน้าของเธอจะกลายเป็นทุกข์มากขึ้น " จักรพรรดิก็เปลี่ยนไป เขาก็เปลี่ยนไป . . . . . . . เขาไม่ฟังคำอธิบายของผม ไม่ใช่ผม ไม่ใช่ผมที่ทำมัน . . . . . . . " จักรพรรดินีผู้ถูกเสมอเพื่อให้สง่างาม , แบ่งลงในน้ำตาของเธอ , แบริ่งหายไปอย่างสมบูรณ์

กุย วาน ตกใจ นี่คือการเมือง กับแม้แต่ร่องรอยของมิตรภาพและความจงรักภักดีเธอค่อยๆ ให้คุณหญิง ' มือบีบเบา ๆถามว่า " เรื่องนี้ไม่ได้ทำโดยคุณและท่านรัฐบุรุษ [ 5 ] "

จักรพรรดินีก็ตกใจ ร้องไห้ เธอตอบ : " แม้แต่เธอก็ไม่เชื่อฉันเหรอ ? มันไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่พ่อผม เราไม่ได้ทำมัน ทำไม . . . . . . . ทำไมคุณไม่เชื่อฉัน ? "