Buddhism accepts the fact that, lik

Buddhism accepts the fact that, like happiness, suffering is subject to change. But at the same time Buddhism points out that there is no balance of happiness and suffering. The painful side of experience usually outweighs happiness. However pessimistic it may seem, Buddhism tries to address the reality of suffering, without any pretence or deception, so as to focus on this painful side of life. At the same time it tries to probe beneath the fact of suffering in search of its causes and a way to end. The Buddha's insight, in its concentrated form, is found in the Four Noble Truths (ariyasacca). They are the truth of suffering (dukkha), the causes of suffering (samudhaya) the method to end suffering (nirodh), and the Noble Eightfold Path that leads to the cessation of suffering (magga).
In order to cease from suffering one should not project suffering on to others. Nor should one become a masochist or a martyr and enjoy suffering. Nor should one find attachment to a substitute whether in the world of art or of such other pleasure-giving areas as sex, drugs and liquor. Substitutes are to be avoided because they feed ego gratification (tanha). In Buddhist thought fulfilling the ego's needs is itself a cause of suffering.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพุทธศาสนายอมรับความจริงว่า ความสุข ทุกข์มีการเปลี่ยนแปลง แต่ในขณะเดียวกัน พระพุทธศาสนาชี้ให้เห็นว่า มีความไม่สมดุลของความสุขและทุกข์ ด้านความเจ็บปวดของประสบการณ์ปกติก่อนความสุข อย่างไรก็ตามในเชิงลบมันอาจดูเหมือน พระพุทธศาสนาพยายามที่ความทุกข์ทรมาน ไม่หลอกลวง หรือ pretence ใด ๆ เพื่อเน้นด้านนี้ความเจ็บปวดของชีวิตจริง ขณะเดียวกัน ก็พยายามหยั่งภายใต้ข้อเท็จจริงของความทุกข์ในการค้นหาสาเหตุของมันและไปสิ้นสุด ความเข้าใจของพระพุทธเจ้า แบบเข้มข้น ตั้งอยู่ในทุกข์ (ariyasacca) พวกเขาเป็นความจริงของความทุกข์ (dukkha), สาเหตุของความทุกข์ (samudhaya) วิธีการสิ้นสุดทุกข์ (nirodh), อริยมรรคที่นำไปสู่การยุติความทุกข์ทรมาน (บริษัทเมกก้า)การหยุดจากทุกข์หนึ่งควรไม่ทุกข์ในโครงการอื่น ไม่ควรเป็น แบบ masochist หรือ martyr และเพลิดเพลินทุกข์ ไม่ควรหนึ่งหาแนบไปทดแทนว่าในโลก ของศิลปะ หรืออื่น ๆ ให้ความสุขด้านต่าง ๆ เช่นเพศ ยาเสพติด และสุรา ทดแทนจะสามารถหลีกเลี่ยงได้เนื่องจากพวกเขาเลี้ยงอาตมาพึงพอใจ (tanha) ในพุทธศาสนาที่ตอบสนองความต้องการของอาตมาคิดว่า เป็นเองสาเหตุของทุกข์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธศาสนายอมรับความจริงที่ว่าเช่นความสุขความทุกข์อาจมีการเปลี่ยนแปลง แต่ในเวลาเดียวกันชี้ให้เห็นว่าพระพุทธศาสนามีความสมดุลของความสุขและความทุกข์ทรมานไม่มี ด้านเจ็บปวดของประสบการณ์มักจะเทียบกับความสุข แต่ในแง่ร้ายมันอาจจะดูเหมือนพุทธศาสนาพยายามที่จะอยู่กับความเป็นจริงของความทุกข์ทรมานโดยไม่มีข้ออ้างใด ๆ หรือการหลอกลวงเพื่อที่จะมุ่งเน้นไปที่ด้านเจ็บปวดของชีวิต ในขณะเดียวกันก็พยายามที่จะแสดงความคิดเห็นภายใต้ความเป็นจริงของความทุกข์ทรมานในการค้นหาสาเหตุและวิธีการที่จะจบ ข้อมูลเชิงลึกของพระพุทธเจ้าในรูปแบบที่มีความเข้มข้นของมันคือการพบในอริยสัจ (อริยสัจ) พวกเขาเป็นความจริงของความทุกข์ (ทุกข์) สาเหตุของความทุกข์ทรมาน (samudhaya) วิธีการที่จะยุติความทุกข์ (nirodh) และเส้นทางราชินี Eightfold ที่นำไปสู่การหยุดชะงักของความทุกข์ (มรรค).
เพื่อที่จะหยุดจากความทุกข์อย่างใดอย่างหนึ่งที่ควร ไม่ได้ฉายในความทุกข์ทรมานให้กับผู้อื่น หนึ่งไม่ควรจะเป็นทำโทษหรือเรียกร้องความสนใจและสนุกกับความทุกข์ทรมาน หนึ่งไม่ควรจะหาสิ่งที่แนบไปแทนไม่ว่าจะในโลกของศิลปะหรือพื้นที่ดังกล่าวให้-ความสุขอื่น ๆ ที่มีเพศสัมพันธ์ยาเสพติดและสุรา ทดแทนจะต้องหลีกเลี่ยงเพราะพวกเขากินอาหารความพึงพอใจอัตตา (Tanha) ในทางพุทธศาสนาคิดว่าตอบสนองความต้องการของอัตตาตัวเองเป็นสาเหตุของความทุกข์ทรมาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระพุทธศาสนายอมรับความจริงว่า ความสุข ความทุกข์ อาจมีการเปลี่ยนแปลง แต่ในเวลาเดียวกันพระพุทธศาสนาชี้ให้เห็นว่าไม่มีความสุขและทุกข์ ข้างที่เจ็บปวดประสบการณ์มักจะมีคุณค่ามากกว่าความสุข แต่ในแง่ร้าย มันอาจดูเหมือน พุทธศาสนาพยายามที่อยู่ในความเป็นจริงของทุกข์ ไม่มีการเสแสร้งหรือหลอกลวง เพื่อมุ่งเน้นในด้านนี้ที่เจ็บปวดของชีวิตในขณะเดียวกันก็พยายามสอบสวนภายใต้ความเป็นจริงของทุกข์ในการค้นหาสาเหตุ และวิธีที่จะสิ้นสุด 1 . ความเข้าใจในรูปแบบเข้มข้น ถูกพบในอริยสัจ 4 ( ariyasacca ) พวกเขามีความจริงของความทุกข์ ( ทุกขัง ) สาเหตุของทุกข์ ( samudhaya ) วิธีการดับทุกข์ ( nirodh ) และมรรคมีองค์แปด ที่นำไปสู่การหยุดทุกข์ (
มรรคแปด )เพื่อให้พ้นความทุกข์ทรมานไม่ควรโครงการทุกข์ไปยังผู้อื่น หรือควรเป็นมาโซคิสต์ หรือ ทรมานและสนุกกับความทุกข์ หรือควรค้นหาสิ่งที่แนบไปแทนว่า ในโลกของศิลปะ หรือของอื่น ๆเช่นยินดีให้พื้นที่เป็นเพศ ยาเสพติด และเหล้า ทดแทนที่จะหลีกเลี่ยงเพราะพวกเขาฟีดอัตตาความพึงพอใจ ( ตัณหา )ในพุทธศาสนา คิดว่าตอบสนองความต้องการของอัตตาตัวเองเป็นสาเหตุของทุกข์