แปลบทความวิจัยpropensity to tolerat

แปลบทความวิจัยpropensity to tolerate debt is a complex issue, and ``savers and borrowers F F F have different psychological motivations, seeing debt either as a failure or as a normal part of everyday life'' (Livingstone and Lunt, 1993, p. 963). The preferences of our interviewees might suggest that they are best categorised as ``savers'' wishing to avoid the ``failure'' of falling into debt.
Long-term financial planning
This aspect of home accounting, which has received little attention from the academic accounting community (Walker and Llewellyn, 2000, this issue), was the least evident in the practices of interviewees. Only one interviewee held ISAs[8] and other investments, which he enjoyed monitoring and manipulating for maximum return. Another interviewee monitored share price movements because of his partner's participation in an employee share-purchase scheme. Aside from the small building society accounts or ``rainy day funds'' held by most interviewees, home equity was considered to represent the main form of investment[9]. There was little evidence amongst our interviewees of formulating long-term investment strategies, or of evaluating their current and future net worth. Few had sought any kind of expert investment advice, although some took in publicly available sources of economic information from time to time, such as the financial pages of newspapers, money programmes on the television or radio, or the Internet.
Interviewees generally had a short-term orientation that reduced their tendency to engage in long-term financial planning. When asked about other long-term financial management and retirement goals, responses tended to be vague. The certainty of impending needs seemed often to dominate over the uncertainty and intangibility of future eventualities:
If I survive to the age of 60 then hopefully my mortgage will be paid off and I will be all right. I don't think of worries then, since I've got worries now (S9).
Such ``myopic preferences'' of individuals have been noted by Thaler (1992), who gives examples of irrational short-term decisions such as failing to pay for home insulation even though the savings clearly outweigh the costs. Some interviewees gave similar examples of such financial myopia. For example, the following quote pertains to car financing arrangements:
We got a three-year deal. When you hand it [the car] back, it's got a certain value. It's all arranged so that you're only making payments for the part of the car you're using over the three years F F F It might not be the cheapest form of finance, but it's the most manageable for us. It's easier than taking on a big debt (S4).
Most interviewees demonstrated long-term thinking only in terms of increasing their home equity, saving for their children's futures and participating in pension schemes. Other forms of long-term savings were undertaken in an ad hoc fashion. Compared to interviewees' abilities to specify short-term savings goals, long-term savings goals were rarely quantified, even where these savings were designated for special purposes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลบทความวิจัยpropensity ทนหนี้เป็นปัญหาซับซ้อน และ ''โปรแกรมและผู้กู้ F F F มีโต่งจิตใจแตกต่างกัน เห็นหนี้ เป็นความล้มเหลว หรือ เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน '' (ลิฟวิงสโตนและ Lunt, 1993, p. 963) ลักษณะของ interviewees ของเราอาจแนะนำว่า จะดีที่สุดจัดให้เป็น ''โปรแกรม '' ต้อง ''สำเร็จ '' ตกเป็นหนี้หลีกเลี่ยงได้วางแผนการเงินระยะยาวด้านนี้ของหน้าแรกบัญชี ซึ่งได้รับความสนใจน้อยชุมชนบัญชีวิชาการ (Walker และ Llewellyn, 2000 ปัญหานี้) เห็นได้ชัดอย่างน้อยในทางปฏิบัติของ interviewees สัมภาษณ์เดียวจัดของ Isa [8] และการลงทุนอื่น ๆ ซึ่งเขาชอบตรวจสอบ และจัดการการส่งคืนสูงสุด สัมภาษณ์ที่อื่นตรวจสอบความเคลื่อนไหวของราคาหุ้น เพราะหุ้นส่วนของเขามีส่วนร่วมในแผนการซื้อหุ้นพนักงาน นอกเหนือจากบัญชีสังคมอาคารขนาดเล็กหรือ ''แล้งเงิน '' ที่จัดขึ้น โดยส่วนใหญ่ interviewees หุ้นบ้านถูกพิจารณาถึงรูปแบบหลักของการลงทุน [9] มีหลักฐานน้อยหมู่ของเรา interviewees formulating กลยุทธ์ลงทุนระยะยาว หรือประเมินมูลค่าสุทธิของปัจจุบัน และอนาคต ไม่กี่มีขอนำผู้เชี่ยวชาญ ชนิดใดแม้ว่าบางคนเอาในแหล่งเผยเศรษฐกิจข้อมูลเวลา เช่นหนังสือพิมพ์ โปรแกรมการเงินรายการโทรทัศน์ หรือวิทยุ หรืออินเทอร์เน็ตหน้าเงินInterviewees โดยทั่วไปมีแนวระยะสั้นที่แนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการวางแผนการเงินระยะยาวลดลง เมื่อถามเกี่ยวกับการจัดการทางการเงินระยะยาวอื่น ๆ และเป้าหมายการเกษียณอายุ การตอบสนองมีแนวโน้มจะคลุมเครือ แน่นอนต้องใกล้ประจักษ์มักครองความไม่แน่นอนและ intangibility คลุม eventualities ในอนาคต:ถ้าฉันอยู่รอดอายุ 60 ปี แล้ว หวังว่าบ้านฉันจะจ่ายออก และฉันจะไม่ต้องทั้งหมด ผมไม่คิดว่า จากความกังวล แล้ว ตั้งแต่ได้กังวลตอนนี้ (S9)ได้รับการกล่าวดังกล่าว '' myopic ลักษณะนิ้วของบุคคล โดย Thaler (1992), ผู้แสดงตัวอย่างการตัดสินใจระยะสั้นไม่มีเหตุผลเช่นการจ่ายค่าบ้านฉนวนแม้ว่าประหยัดเกินต้นทุนชัดเจน Interviewees บางให้คล้ายตัวอย่างของกลุ่มสายตาสั้นเช่นการเงิน ตัวอย่าง ใบเสนอราคาต่อไปนี้เกี่ยวข้องกับรถยนต์การจัดการ:เรามีข้อเสนอสามปี เมื่อคุณถือมัน [รถยนต์] กลับ มีค่าบางอย่าง ทั้งหมดจัดเรียงเพื่อให้คุณเท่านั้นจะทำการชำระเงินในส่วนของรถที่คุณใช้ปี 3 F F F มันอาจไม่เป็นแบบทางการเงินที่ถูกที่สุด แต่ก็สามารถจัดการได้มากที่สุดสำหรับเรา ได้ง่ายขึ้นกว่าการบนหนี้ขนาดใหญ่ (S4)Interviewees ส่วนใหญ่แสดงระยะยาวคิดเฉพาะในแง่ของการเพิ่มหุ้นของบ้าน บันทึกของเด็กในอนาคต และมีส่วนร่วมในแผนเงินบำนาญ ประหยัดระยะยาวในรูปแบบอื่น ๆ ได้ดำเนินการในกิจ เมื่อเทียบกับความสามารถของ interviewees เพื่อระบุเป้าหมายการออมระยะสั้น ระยะยาวประหยัดเป้าหมายได้ไม่ค่อย quantified แม้ที่ประหยัดเหล่านี้ถูกกำหนดสำหรับวัตถุประสงค์พิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปลบทความวิจัยแนวโน้มที่จะทนต่อหนี้ที่เป็นปัญหาที่ซับซ้อนและ `` เซฟเวอร์และผู้กู้ FFF มีแรงจูงใจทางจิตวิทยาที่แตกต่างกันเห็นหนี้ไม่ว่าจะเป็นความล้มเหลวหรือเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน '' (ฟวิงสโตนและ Lunt, 1993, น. 963 ) การตั้งค่าของผู้ให้สัมภาษณ์ของเราอาจแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีการแบ่งประเภทที่ดีที่สุดเป็น `` เซฟเวอร์ '' ที่ต้องการหลีกเลี่ยงการ `` ความล้มเหลว '' ของการล้มเป็นหนี้. ระยะยาวการวางแผนทางการเงินด้านนี้ของการบัญชีที่บ้านซึ่งได้รับความสนใจน้อยจากชุมชนวิชาการบัญชี (วอล์คเกอร์และลีเวลลี, ปี 2000 เรื่องนี้) เป็นอย่างน้อยที่เห็นได้ชัดในการปฏิบัติของการสัมภาษณ์ เพียงคนเดียวที่จัดขึ้นสัมภาษณ์อกหัก [8] และการลงทุนอื่น ๆ ที่เขามีความสุขการตรวจสอบและจัดการสำหรับผลตอบแทนสูงสุด สัมภาษณ์อีกการตรวจสอบการเคลื่อนไหวของราคาหุ้นเพราะการมีส่วนร่วมหุ้นส่วนของเขาในโครงการซื้อหุ้นของพนักงาน นอกเหนือจากบัญชีสังคมอาคารขนาดเล็กหรือ `` เงินวันที่ฝนตก '' ที่จัดขึ้นโดยผู้ให้สัมภาษณ์ส่วนใหญ่ส่วนของบ้านได้รับการพิจารณาให้เป็นตัวแทนของรูปแบบหลักของการลงทุน [9] มีหลักฐานเล็ก ๆ น้อย ๆ ในหมู่สัมภาษณ์ของเราในการกำหนดกลยุทธ์การลงทุนระยะยาวหรือการประเมินมูลค่าสุทธิในปัจจุบันและอนาคตคือ ไม่กี่ได้ขอชนิดของคำแนะนำการลงทุนผู้เชี่ยวชาญใด ๆ แม้ว่าบางคนเอาในแหล่งที่มีต่อสาธารณชนของข้อมูลทางเศรษฐกิจเป็นครั้งคราวเช่นหน้าทางการเงินของหนังสือพิมพ์โปรแกรมเงินในโทรทัศน์หรือวิทยุหรืออินเทอร์เน็ต. สัมภาษณ์มักจะได้สั้น ๆ การวางแนวทางระยะยาวที่ลดลงแนวโน้มของการมีส่วนร่วมในระยะยาวการวางแผนทางการเงิน เมื่อถามเกี่ยวกับระยะยาวอื่น ๆ การจัดการทางการเงินและเป้าหมายการเกษียณอายุการตอบสนองที่มีแนวโน้มที่จะคลุมเครือ เชื่อมั่นในความต้องการที่กำลังจะมาดูเหมือนมักจะมีอิทธิพลเหนือความไม่แน่นอนและ intangibility ของ eventualities อนาคต: ถ้าผมรอดมาได้จนถึงอายุ 60 แล้วหวังว่าการจำนองของฉันจะได้รับการจ่ายเงินออกและเราจะเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ฉันไม่คิดว่าจากความกังวลแล้วตั้งแต่ผมได้มีความกังวลในขณะนี้ (S9). ดังกล่าว `` ตั้งค่าสายตาสั้น '' ของบุคคลที่ได้รับการตั้งข้อสังเกตโดย Thaler (1992) ที่ให้ตัวอย่างของการตัดสินใจระยะสั้นที่ไม่มีเหตุผลเช่นความล้มเหลว ที่จะจ่ายสำหรับฉนวนกันความร้อนที่บ้านแม้ว่าเงินฝากออมทรัพย์อย่างชัดเจนค่าใช้จ่ายที่เกินดุล ให้สัมภาษณ์บางคนให้ตัวอย่างที่คล้ายกันของสายตาสั้นทางการเงินดังกล่าว ยกตัวอย่างเช่นข้อความต่อไปนี้เกี่ยวข้องกับการเตรียมการจัดหาเงินทุนรถ: เรามีการจัดการที่สามปี เมื่อคุณส่งมัน [รถ] กลับมาก็มีค่าบางอย่าง มันคือทั้งหมดที่จัดเพื่อให้คุณเพียงการชำระเงินเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของรถที่คุณใช้ในช่วงสามปีที่ผ่านมา FFF มันอาจจะไม่เป็นรูปแบบของเงินทุนที่ถูกที่สุด แต่ก็สามารถจัดการได้มากที่สุดสำหรับเรา มันง่ายกว่าการที่หนี้ขนาดใหญ่ (S4). สัมภาษณ์ส่วนใหญ่แสดงให้เห็นถึงความคิดในระยะยาวเพียง แต่ในแง่ของการเพิ่มทุนที่บ้านของพวกเขาประหยัดสำหรับฟิวเจอร์สของเด็กและมีส่วนร่วมในโครงการเงินบำนาญ รูปแบบอื่น ๆ ของการออมระยะยาวได้รับการดำเนินการในเฉพาะกิจแฟชั่น เมื่อเทียบกับความสามารถในการสัมภาษณ์ 'เพื่อระบุเงินฝากออมทรัพย์ระยะสั้นเป้าหมายการออมระยะยาวเป้าหมายคือวัดไม่ค่อยได้แม้ในที่ที่เงินฝากออมทรัพย์เหล่านี้ถูกกำหนดไว้สำหรับวัตถุประสงค์พิเศษ