the brave woman In a wild part of

the brave woman

In a wild part of western Virginia there lived a poor old window in a roughly
made log hut on the edge of a valley, miles away from any neighbors. The railroad
track ran close by on a wooden bridge across the steep valley.

She lived a hard life of her own – without any help from the closest
neighbors thirty miles away. Poor as she was, she made a great sacrifice.

One windy day in March, the snow was melting on the mountain, and the
river that flowed through the valley was filled with an icy flood of melted snow. As the
wind continued, the waters grew noisier, and their ceaseless roar made the woman and
her daughter uneasy. They went to bed at last in fear and trembling.

About midnight a crash caused them to start up in terror. Clinging to each
other ,they crept down to the edge of the valley, and found the bridge broken in pieces.

No sooner had the old woman realized what had happened than the awful
though came to her that the night mail train would come in half an hour. There was no
one, no signal-box, and no telegraph to warn the approaching train of the terrible
danger that lay before it.

Was there nothing she could do? There was one thing…… A light! The
Engineer would see the light, though shouts would seem no more than a faint whisper.
In the hut she had only half a handle, and if she took that on the line the rain and wind
would put it out at once. In her poverty she had neither lamp nor lantern and the winter
fires had almost finished the piles of sticks that she had gathered in the woods.

Searching anxiously round the little hut, her eyes rested on the wooden
bedstead and wooden chairs. They were the only things to burn.

With trembling hands the two women chopped and cut the bedstead until it
Lay on the floor in pieces. Then, carrying these in their arms , they climbed to the line,
and piled up the wood in the middle of the track.

Covering a match from the wind, the old woman struck it and put it to
the pile of furniture. To her joy , this caught light just in time, for as it began to blaze
up, the rumble of the train could be heard.

Nearer and bearer came the roar of the train. They could see the light in
Front of the engine. Then it slowed down and came to a stop close to the blazing pile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้หญิงกล้า ป่าในเวอร์จิเนียตะวันตก มีอยู่หน้าต่างเก่าไม่ดีในการประมาณทำบันทึกฮัทในหุบเขา ไมล์จากบ้านใด ๆ ทางรถไฟลู่วิ่งปิดโดยบนสะพานไม้ข้ามหุบเขาสูงชันไป เธออาศัยอยู่ชีวิตหนัก ของตนเอง– โดยความช่วยเหลือใด ๆ จากที่ใกล้เคียงที่สุด เพื่อนบ้านเก็บสามสิบไมล์ ไม่ดีกับเธอ เธอทำดีบูชา วันหนึ่งวินดี้มีนาคม หิมะถูกละลายบนภูเขา และแม่น้ำที่ไหลผ่านหุบเขาเต็มไป ด้วยน้ำท่วมเป็นน้ำแข็งของหิมะหลอม เป็นการ ลมต่อ น้ำโต noisier และผู้หญิงทำการเสียงคำรามไม่ขาดระยะ และลูกสาวของเธอไม่สบายใจ พวกเขาไปนอนในที่สุดในตะลึงงันและสั่นไหว เกี่ยวกับเที่ยงคืน ล้มทำให้เริ่มต้นในการก่อการร้าย เข้าใจละ อื่น ๆ พวกเขา crept ลงไปขอบของหุบเขา และพบสะพานเสียชิ้น ไม่เร็ว มีหญิงชรารับรู้อะไรเกิดกว่าน่ากลัวแม้ว่า มาถึงเธอที่รถเมล์กลางคืนจะมาครึ่งชั่วโมง มีไม่มีหนึ่ง ไม่มีกล่องสัญญาณ และโทรเลขไม่เตือนรถไฟใกล้ของน่ากลัวอันตรายซึ่งก่อนที่จะ มีอะไรที่เธอสามารถทำได้อย่างไร มีสิ่งหนึ่ง... ไฟ ที่วิศวกรจะเห็นแสง ว่าการตะโกนจะดูเหมือนไม่มากกว่า whisper จาง ๆในกระท่อมเธอมีเพียงครึ่งจุดจับ และ ถ้าเธอเอาที่บรรทัดฝนและลมจะเอาออกไปในคราวเดียวกัน ความยากจนของเธอ เธอก็ไม่มีหลอดไฟ หรือโคมไฟ และฤดูหนาวfires had almost finished the piles of sticks that she had gathered in the woods. Searching anxiously round the little hut, her eyes rested on the wooden bedstead and wooden chairs. They were the only things to burn. With trembling hands the two women chopped and cut the bedstead until itLay on the floor in pieces. Then, carrying these in their arms , they climbed to the line,and piled up the wood in the middle of the track. Covering a match from the wind, the old woman struck it and put it to the pile of furniture. To her joy , this caught light just in time, for as it began to blazeup, the rumble of the train could be heard. Nearer and bearer came the roar of the train. They could see the light in Front of the engine. Then it slowed down and came to a stop close to the blazing pile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้กล้าหญิง

ในส่วนของป่าตะวันตกเวอร์จิเนียยังมีหน้าต่างเก่าจนในประมาณ
ทำบันทึกทับบนขอบของหุบเขา ห่างจากเพื่อนบ้าน ทางรถไฟ
ติดตามวิ่งใกล้บนสะพานไม้ข้ามหุบเขาสูงชัน

เธอมีชีวิตที่ลำบากของผู้บริโภคของเธอเองโดยไม่มีความช่วยเหลือใด ๆจากเพื่อนบ้านที่ใกล้
สามสิบไมล์ น่าสงสาร เธอเสียสละมาก

หนึ่งในวันที่ลมแรงในวันที่หิมะละลายบนภูเขา และแม่น้ำที่ไหลผ่านหุบเขา
เต็มด้วยน้ำแข็งท่วมหิมะละลาย เป็น
ลมอย่างต่อเนื่อง น้ำเริ่มเสียงดัง และเสียงคำรามของไม่ขาดระยะทำให้ผู้หญิงและ
ลูกสาวเธอไม่สบายใจ พวกเขาไปที่เตียง ในที่สุดความกลัวและตัวสั่น .

ประมาณเที่ยงคืน ความผิดพลาดทำให้พวกเขาเริ่มขึ้นในความหวาดกลัว เกาะติดแต่ละ
อื่น ๆพวกเขาพุ่งลงไปที่ขอบของหุบเขาและพบสะพานขาดเป็นชิ้นๆ

ได้เร็วไม่มีหญิงชรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกว่าน่ากลัว
ถึงแม้ว่ามาหาเธอที่คืนเมล์รถไฟจะมาภายในครึ่งชั่วโมง ไม่มี
1 ไม่มีกล่องสัญญาณและไม่มีโทรเลขเตือนใกล้รถไฟน่ากลัวอันตรายที่วางก่อน
.

มีอะไรที่เธอจะทำมีสิ่งหนึ่ง . . . . . . แสง
วิศวกรจะเห็นแสงสว่าง แม้ว่าเสียงจะดูเหมือนไม่เกินกระซิบ เป็นลม
ในกระท่อม เธอมีเพียงครึ่งด้าม และถ้าเธอนั่งบนสายฝนและลม
จะใส่ออกในครั้งเดียว จนเธอมีทั้งโคมไฟและโคมไฟและไฟฤดูหนาว
แทบจะกองไม้ที่เธอเก็บได้ในป่าเสร็จแล้ว

ค้นหาใจจดใจจ่อรอบกระท่อมน้อย ตาของเธอไว้กับเตียงนอนไม้
เก้าอี้ไม้ มันเป็นสิ่งที่เดียวที่จะเผา

กับสั่นมือสองผู้หญิงสับและตัดเตียงนอนจน
วางบนพื้นในชิ้น งั้น เอาของพวกนี้ไว้ในอ้อมแขน เขาปีนขึ้นไปถึงบรรทัด
ันขึ้นไม้กลางติดตาม

ครอบคลุมราคาจากลมหญิงชราหลงมันและใส่มัน

กองเฟอร์นิเจอร์ เพื่อความสุขของเธอ มันจับแสงพอดี เพราะมันเริ่มลุกโชน
ขึ้นดังก้องของรถไฟอาจจะได้ยิน

ใกล้และถือมาแผดเสียงของรถไฟ พวกเขาเห็นแสง
หน้าเครื่องยนต์ ก็ชะลอตัวลงและมาหยุดใกล้สว่าง
กอง