characteristics of respondents and

characteristics of respondents and their scores respective to
knowledge, attitudes and practices were summarized using
descriptive statistics. Spearman’s correlation coefficient was used
to test the association between knowledge, attitudes and practices
scores of the respondents. Findings with a p-value < 0.05 were
considered to be statistically significant.
3. Results and discussion
3.1. Demographic characteristics of respondents
The socio-demographic characteristics for 112 respondents are
summarized in Table 1. Most of the respondents were males (74.1%)
with 58.9% aged between 21 and 30 years old. From these respondents,
only 4.5% were over the age of 50 years. Majority of the
respondents were Malays (67.9%) and Indonesians (19.6%). Only
four respondents did not have formal education and 71 respondents
(63.4%) were secondary school leavers. A total of 31.3%
were staff involved in the service area and 30.4% were chefs. Most
respondents were regular employees in their food service operations
(65.2%). Approximately 68.8% have been in this sector for 1e5
years while only 10 people (8.9%) have worked for over 10 years. It
was found that 73.2% of respondents did not attend any training
related to food safety. However, many of the respondents (37.5%)
knew about the HACCP system through conversations with friends
and managers. Ninety three respondents (83.0%) indicated an interest
to knowabout the HACCP system in detail if given the chance.
About 50.9% of the respondents received Typhim Vi injections
when they were first hired.
3.2. Food safety knowledge
Fig. 1 shows the overall knowledge level of respondents with
respect to food safety. Majority of the respondents (96.4%)
answered questions related to personal hygiene correctly. Only
half of the respondents knew the answer for questions about
cross-contamination (44.6%), temperature and time control
(58.7%) as well as the definition of foodborne illness (66.1%). The
results for the 5 categories of knowledge exhibited by respondents
were presented in Table 2. Most of them (98.2%) knew that it was
necessary to always wash their hands when handling foods and
avoid touching their body parts like hair after washing their hands
(92.9%). About 97.3% stated that they knew washing hands properly
can reduce the risk of contamination. Study by Haapala and
Probart (2004) also reported that their participants acquired
more correct answers with the questions that are related to the
washing of hands, thus, indicating good knowledge with respect
to this theme. On the other hand, more than half of the respondents
gave correct answer to the negatively formed question
of ‘correct cleaning procedures of equipment increase risk of
infection transmission’. This indicated that they really read thoroughly
on the given questions. However, about 58.9% of them gave
wrong answer or did not know that running water with temperature
of 21 C is an acceptable method for thawing of frozen
food.
Furthermore, approximately 71.4% of respondents did not know
that Staphylococcus aureus is an agent of foodborne disease. The
reason of asking respondents about this questionwas to assure that
they know about foodborne pathogens and were concerned with
the outbreaks that occurred throughout the world (Afifi &
Abushelaibi, 2012). Additionally, S. aureus is considered as the
third most important cause of foodborne diseases in the world
(Normanno et al., 2005), where recently, isolation of methicillinresistant
S. aureus (MRSA) strains from several food producing
animals have been reported, mainly due to contamination by
infected food handlers during further preparation (de Boer et al.,
2009). Hence, this indicated that most of the respondents in this
survey lacked the knowledge regarding this particular matter.
Tokuc et al. (2009) also reported that their respondents showed
poor knowledge in matters related to foodborne pathogens. Same
results were acquired from a study by Ansari-Lari, Soodbakhsh, and
Lakzadeh (2009) which stated that more than half of their respondents
did not know that Salmonella, Hepatitis A and B as well
as S. aureus are the pathogens-causing disease. According to Sharif
and Al-Malki (2010), over 50% of the Taif University students lack
the knowledge that raw eggs and raw white cheese have high risk
for food poisoning. This implies the need to enhance food safety
knowledge among food handlers which might be related to lack of
training since majority of the respondents (73.2%) never attended
any food safety training as demonstrated in Table 1.
Previous research found that food safety training increased
knowledge regarding food safety issues (Lynch, Elledge, Griffith, &
Boatright, 2003). Training and education may be an effective tool
to increase food safety knowledge and awareness of hygiene among
food handlers and thus improve food safety practices (Gillespie,
Little, & Mitchell, 2000). Nevertheless, more knowledge does not
always lead to positive changes in food handling behaviors (Ansari-
Lari et al., 2009; Kassa, 2001). There is a general consensus that food
handlers need to have sufficient knowledge of food safety and be
able to apply such knowledge during food preparation (Mortlock,
Peters, & Griffith, 1999). However, wrong knowledge might
decrease the level of conscious on food handling and thereafter
practicing a false idea of safety (Martins, Hogg, & Otero, 2012). Thus,
transferring knowledge into areas of food handling practices is of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะของผู้ตอบและคะแนนของพวกเขาเกี่ยวข้องกับ
ความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติสรุปผลใช้
สถิติพรรณนาการ ใช้สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของ spearman
เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติ
คะแนนของผู้ตอบ ได้พบกับ p ค่า < 0.05
ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
3 ผลลัพธ์และสนทนา
3.1 ลักษณะประชากรของผู้ตอบ
มีลักษณะทางประชากรสังคมสำหรับผู้ตอบ 112
สรุปในตารางที่ 1 ส่วนใหญ่ของผู้ตอบถูกชาย (74.1%)
with 58.9% aged ระหว่าง 21 และ 30 ปี จากนี้ผู้ตอบ,
เพียง 4.5% มีอายุ 50 ปีมากกว่า ส่วนใหญ่การ
ตอบได้เชื้อสายมลายู (67.9%) และชาว (19.6%) เฉพาะ
ตอบ 4 ไม่มีการศึกษาอย่างเป็นทางการ และ 71 respondents
(63.4%) ถูก leavers มัธยมศึกษา จำนวนพนักงาน 31.3%
were ที่เกี่ยวข้องในพื้นที่และ 30.4% พ่อครัวได้ สุด
ตอบได้ operations
(65.2%) อาหารของคนปกติ ประมาณ 68.8% ได้ในภาคนี้สำหรับ 1e5
ปีขณะทำงานเพียง 10 คน (ร้อยละ 8.9 นอก) กว่า 10 ปี มัน
พบว่า 73.2% ของผู้ตอบไม่ได้ร่วมฝึกอบรมใด ๆ
ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของอาหาร อย่างไรก็ตาม จำนวนมากของผู้ตอบ (37.5%)
knew เกี่ยวกับระบบ HACCP ผ่านสนทนากับเพื่อน
และผู้จัดการ ตอบ 3 90 (83.0%) ระบุความสนใจ
การ knowabout ระบบ HACCP โดยละเอียดถ้ามีโอกาสได้
ประมาณ 50.9% ของผู้ตอบรับฉีดวิ Typhim
เมื่อพวกเขาได้ก่อนจ้าง
3.2 ความรู้ด้านความปลอดภัยอาหาร
Fig. 1 แสดงระดับความรู้โดยรวมของผู้ตอบด้วย
เคารพเพื่อความปลอดภัยของอาหาร ส่วนใหญ่ของผู้ตอบ (คำถาม 96.4%)
answered ที่เกี่ยวข้องกับสุขอนามัยส่วนบุคคลอย่างถูกต้อง เฉพาะ
ครึ่งหนึ่งของผู้ตอบที่รู้คำตอบสำหรับคำถามเกี่ยวกับ
ปน เปื้อนข้าม (44.6%), อุณหภูมิ และเวลาควบคุม
(58.7%) และคำจำกัดความของภาวะ (66.1%) ใน
ผลลัพธ์ประเภทที่ 5 ความรู้จัดแสดง โดยผู้ตอบ
ถูกนำเสนอในตารางที่ 2 ส่วนใหญ่ของพวกเขา (98.2%) รู้ก็
ต้องล้างมือของพวกเขาเมื่อจัดการอาหารเสมอ และ
หลีกเลี่ยงการสัมผัสส่วนของร่างกายเช่นผมคาว hands
(92.9%) ของพวกเขา ประมาณ 97.3% ระบุว่า พวกเขารู้มือซักผ้าถูก
สามารถลดความเสี่ยงการปนเปื้อน ศึกษา โดย Haapala และ
Probart (2004) ได้รายงานว่า คนของพวกเขามายัง
แก้ไขเพิ่มเติมคำตอบกับคำถามที่เกี่ยวข้องกับการ
ซักผ้ามือ ดังนั้น บ่งชี้ความรู้ดี ด้วยความเคารพ
ชุดรูปแบบนี้ ในทางกลับกัน มากกว่าครึ่งของผู้ตอบ
ให้ตอบคำถามในเชิงลบที่มีรูปแบบถูกต้อง
ของ ' ถูกต้องอุปกรณ์กระบวนการทำความสะอาดเพิ่มความเสี่ยงของ
เชื้อส่ง ' นี่แสดงว่า พวกเขาจริง ๆ อ่านอย่างละเอียด
บนคำถามที่กำหนด อย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับ 58.9% ของพวกเขาให้
คำตอบที่ไม่ถูกต้อง หรือไม่รู้น้ำอุณหภูมิที่ทำงาน
21 เซลเซียส เป็นวิธียอมรับได้สำหรับ thawing ของแช่แข็ง
อาหาร
นอกจากนี้ ประมาณ 71.4% ของผู้ตอบไม่รู้
หมอเทศข้างลาย Staphylococcus ที่เป็นตัวแทนของ foodborne โรค ใน
เหตุผลของการถามตอบเกี่ยวกับ questionwas นี้มั่น
พวกเขาทราบเกี่ยวกับโรค foodborne และเกี่ยวข้องกับ
แพร่ระบาดที่เกิดขึ้นทั่วโลก (Afifi &
Abushelaibi, 2012) นอกจากนี้ S. หมอเทศข้างลายถือว่าเป็นการ
สาเหตุโรค foodborne ในโลกที่สามสำคัญ
(Normanno et al., 2005), ล่า สุด แยก methicillinresistant
สายพันธุ์ S. หมอเทศข้างลาย (MRSA) จากการผลิตอาหารหลาย
สัตว์รายงาน ส่วนใหญ่เนื่องจากการปนเปื้อนโดย
จัดการอาหารการติดเชื้อในระหว่างการเตรียมการเพิ่มเติม (เดอโบ et al.,
2009) ดังนั้น นี้ระบุว่า ส่วนใหญ่ของผู้ตอบในนี้
สำรวจขาดความรู้เรื่องนี้โดยเฉพาะเรื่องการ
Tokuc et al (2009) ได้รายงานว่า การตอบของพวกเขาแสดงให้เห็นว่า
รู้ดีในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับโรค foodborne เดียวกัน
ผลได้มาจากการศึกษา โดยรี-Lari, Soodbakhsh และ
Lakzadeh (2009) ที่มากกว่าครึ่งของผู้ตอบที่
ไม่รู้ว่าซัล ตับอักเสบ A และ B เช่น
เป็น S. หมอเทศข้างลาย โรคสาเหตุของโรค ตามชารีฟ
และอัล-Malki (2010), กว่า 50% ของการขาดเรียนมหาวิทยาลัย Taif
รู้ว่า ไข่ดิบและเนยแข็งสีขาวดิบมีความเสี่ยงสูง
สำหรับอาหารเป็นพิษ หมายความจำเป็นในการเพิ่มความปลอดภัยของอาหาร
รู้จัดการอาหารซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องการขาด
ฝึกอบรมเนื่องจากส่วนใหญ่ของผู้ตอบ (73.2%) ไม่เคยเข้าร่วม
ฝึกใด ๆ ความปลอดภัยอาหารดังที่แสดงในตารางที่ 1.
งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่าอาหารปลอดภัยฝึกเพิ่ม
ความรู้เกี่ยวกับอาหารปลอดภัย (Lynch, Elledge มหานคร Griffith &
Boatright, 2003) และการศึกษาอาจจะเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพ
เพื่อเพิ่มความรู้ความปลอดภัยอาหารและความปลอดภัยระหว่าง
จัดการอาหาร และช่วย เพิ่มแนวทางปฏิบัติด้านความปลอดภัยอาหาร (Gillespie,
&น้อย Mitchell, 2000) ได้ อย่างไรก็ตาม ความรู้เพิ่มเติมไม่ได้
นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในอาหารการจัดการพฤติกรรม (รี-
Lari et al., 2009 Kassa, 2001) มีฉันทามติทั่วไปอาหารที่
จัดการต้องมีความรู้เพียงพอของความปลอดภัยของอาหาร และ
สามารถประยุกต์ใช้ความรู้ดังกล่าวในระหว่างการเตรียมอาหาร (Mortlock,
Peters &มหานคร Griffith, 1999) อย่างไรก็ตาม ความรู้ที่ไม่ถูกต้องอาจ
ลดระดับของความตระหนัก ในการจัดการอาหาร และหลังจากนั้น
การฝึกความปลอดภัยความเท็จ (Martins ฮอกก์ &บิดโอเตโร 2012) ดังนั้น,
ถ่ายโอนความรู้ในด้านอาหารการจัดการปฏิบัติเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณลักษณะของผู้ตอบแบบสอบถาม และคะแนนนั้น

ความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติสรุปได้ใช้
สถิติเชิงพรรณนา ใช้สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ใช้
เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่าง ความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติ
คะแนนของผู้ตอบแบบสอบถาม พบกับ p-value < 0.05 ได้แก่
ถือเป็นนัยสำคัญทางสถิติ .
3 ผลและการอภิปราย
3.1 .ลักษณะทางประชากรของกลุ่มตัวอย่างและลักษณะทาง

สำหรับ 112 ผู้ตอบแบบสอบถามสรุปไว้ในตารางที่ 1 ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ( bp ) %
% กับต้น อายุระหว่าง 21 - 30 ปี จากผู้ตอบแบบสอบถามเหล่านี้
เพียง 4.5 % มีอายุเกิน 50 ปี ส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถาม ( ไทยมาเลเซีย
% ) และอินโดนีเซีย ( 19.6 % )
เท่านั้นสี่คนไม่มีการศึกษาอย่างเป็นทางการและ 71 ผู้ตอบ
( 63.4 % ) leavers โรงเรียนมัธยม รวม 31.3 %
เป็นเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องในพื้นที่บริการ ร้อยละ 30.4 พ่อครัว ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นลูกจ้างในการดำเนินงานบริการ

อาหารปกติ ( 65.2 % ) ราว 68.8 % ได้ในภาคนี้ 1e5
ปีในขณะที่เพียง 10 คน ( 8.9% ) ได้ทำงานมานานกว่า 10 ปี มัน
พบว่า ความสามารถของคน ไม่ได้ไปฝึก
ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของอาหาร อย่างไรก็ตาม หลายของผู้ตอบแบบสอบถาม ( 37.5 % )
รู้เรื่องระบบ HACCP โดยผ่านการสนทนากับเพื่อน
และผู้จัดการ เก้าสิบสามคน ( 83.0 % ) แสดงความสนใจ
เพื่อ knowabout ระบบ HACCP ในรายละเอียด หากได้รับโอกาส .
ประมาณ 50.9 % ของผู้ตอบแบบสอบถามที่ได้รับ typhim ฉีด
6เมื่อพวกเขาได้รับการว่าจ้างครั้งแรก .
2 . ความปลอดภัยอาหารความรู้
รูปที่ 1 แสดงโดยรวม ระดับความรู้ของผู้ตอบแบบสอบถามกับ
เคารพเพื่อความปลอดภัยของอาหาร ส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถาม ( CYP ) %
ตอบคำถามที่เกี่ยวข้องกับสุขอนามัยส่วนบุคคลอย่างถูกต้อง ครึ่งเดียว
ของผู้ตอบแบบสอบถามจะรู้คำตอบสำหรับคำถามเกี่ยวกับการปนเปื้อนข้าม ( 44.6 %
,
) อุณหภูมิและควบคุมเวลา ( 587% ) เป็นนิยามของโรคที่เกิดจากอาหาร ( 66.1 % )
ผล 5 ประเภทของความรู้มี โดยผู้ตอบแบบสอบถาม
ถูกนำเสนอในตารางที่ 2 ที่สุดของพวกเขา ( แบบ ) ก็รู้ว่ามัน
จำเป็นเสมอล้างมือเมื่อจัดการอาหารและหลีกเลี่ยงการสัมผัสร่างกาย
ส่วนเหมือนผมหลังจากล้างมือ
( 92.9 % ) เกี่ยวกับ 97.3 % กล่าวว่า พวกเขารู้ว่าการล้างมืออย่างถูกต้อง
สามารถลดความเสี่ยงของการปนเปื้อน การศึกษาโดย haapala และ
probart ( 2004 ) รายงานว่า ผู้เข้าร่วมของพวกเขาได้คำตอบที่ถูกต้องมากกว่า
กับคำถามที่เกี่ยวข้องกับ
ซักมือ ดังนั้น แสดงความรู้ ด้วยความเคารพ
กับกระทู้นี้ บนมืออื่น ๆที่มากกว่าครึ่งของผู้ตอบแบบสอบถามได้ให้คำตอบที่ถูกต้องกับรูปแบบ

ลบคำถาม' ถูกต้องทำความสะอาดวิธีการเพิ่มอุปกรณ์
ส่ง ' ความเสี่ยงของการติดเชื้อ นี้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาจริงๆอ่านอย่างละเอียด
ในคำถามที่ได้รับ อย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับต้น % ของพวกเขาให้
ตอบผิด หรือ ไม่ทราบว่าใช้อุณหภูมิน้ำ
ของ  21  C เป็นวิธีการที่ยอมรับได้สำหรับการละลายอาหารแช่แข็งของ
.
นอกจากนี้ประมาณ 71.4 % ของผู้ตอบแบบสอบถามไม่รู้
ที่ Staphylococcus aureus คือตัวแทนของโรคอาหารเป็นพิษ .
เหตุผลของถามตอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ questionwas เพื่อให้มั่นใจว่าเขารู้เกี่ยวกับเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ

และที่เกี่ยวข้องกับการระบาดที่เกิดขึ้นทั่วโลก ( afifi &
abushelaibi , 2012 ) นอกจากนี้ , S . aureus ถือเป็นสาเหตุสำคัญที่สุดที่สาม
โรคอาหารเป็นพิษในโลก
( normanno et al . ,2005 ) ซึ่งเมื่อเร็ว ๆนี้การแยก methicillinresistant
S . aureus ( MRSA ) สายพันธุ์จากหลายอาหารผลิต
สัตว์ได้รับรายงานส่วนใหญ่เนื่องจากการปนเปื้อนจาก
สัมผัสอาหารติดเชื้อในระหว่างการเตรียมการต่อไป ( De Boer et al . ,
2009 ) ดังนั้น นี้แสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถามในการสำรวจนี้
ขาดความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเฉพาะ
tokuc et al .( 2009 ) รายงานว่า ผู้ตอบแบบสอบถามมีความรู้ในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ
จนเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ . ผลลัพธ์เดียวกัน
ได้มาจากการศึกษาโดย ซารีลารี soodbakhsh , ,
lakzadeh ( 2009 ) ซึ่งระบุว่า มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ตอบแบบสอบถามของพวกเขา
ไม่รู้ว่าเชื้อ Salmonella , ไวรัสตับอักเสบ A และ B เช่นกัน
เป็น S . aureus เป็นเชื้อโรคที่ก่อให้เกิดโรค ตามชารีฟ
และอัล malki ( 2010 )กว่า 50% ของนักเรียน taif มหาวิทยาลัยขาด
ความรู้ว่าไข่ดิบและขาวดิบชีสมี
เสี่ยงอาหารเป็นพิษ นี้หมายถึงต้องเพิ่มความรู้เรื่องความปลอดภัยของอาหาร ผู้สัมผัสอาหาร
ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับการขาด
เนื่องจากส่วนใหญ่ ( ความสามารถ ) ไม่เคยเข้า
ความปลอดภัยใด ๆอาหารการฝึกอบรมดังที่แสดงในตารางที่ 1 .
งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า ความปลอดภัยของอาหารที่เพิ่มขึ้น
ความรู้เกี่ยวกับปัญหาความปลอดภัยของอาหาร ( ลินช์ elledge กริฟฟิน &
โบไทรต์ , 2003 ) การศึกษาและการฝึกอบรมอาจจะเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของอาหาร

ความรู้และความตระหนักของสุขอนามัยของผู้สัมผัสอาหาร และดังนั้นจึง ปรับปรุงการปฏิบัติด้านความปลอดภัยอาหาร ( Gillespie ,
น้อย &มิทเชลล์ , 2000 ) อย่างไรก็ตาม ความรู้เยอะไม่ได้
มักจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในพฤติกรรมในการจัดการอาหาร ( นซารี -
ลารี et al . , 2009 ; คัซซ่า , 2001 ) มีฉันทามติทั่วไปอาหาร
ผู้ดูแลต้องมีความรู้เพียงพอของอาหารปลอดภัย และสามารถประยุกต์ใช้ความรู้
ดังกล่าวในระหว่างการเตรียมอาหาร ( มอร์ตล็อก
, ปีเตอร์ & กริฟฟิธ , 1999 ) แต่ความรู้ที่ไม่ถูกต้องอาจ
ลดระดับของสติในการจัดการอาหารและหลังจากนั้น
ฝึกความคิดเท็จของความปลอดภัย ( มาร์ติน , ฮอกก์&โอเตโร , 2012 ) ดังนั้น การถ่ายทอดความรู้ในพื้นที่ของ
อาหารการจัดการการปฏิบัติของ