The addition of a polysaccharide to

The addition of a polysaccharide to protein-based emulsions
has been reported to enhance emulsion stability. Polysaccharides
have been found to electrostatically associate with proteins form-
ing a coacervate (Liu, Low, & Nickerson, 2009). Researchers have
reported that emulsions made with mixtures of protein and poly-
saccharide were less susceptible to destabilisation by flocculation,
compared to those formed by multi-layer deposition (Jourdain,
Leser, Schmitt, Michel, & Dickinson, 2008). The choice of
polysaccharide (i.e., type and size) has also been found to greatly affect the stability of the emulsion dependent on solvent condi-
tions (i.e., pH and ionic strength) (Hayati, Man, Tan, & Aini,
2009). Other factors such as the biopolymer characteristics (e.g.,
protein surface charged groups), concentration, ratio, and solvent
conditions (e.g., pH, temperature and ionic strength) all play a sig-
nificant role as to the formation of a coacervate (Chourpa, Ducel,
Richard, Dubois, & Boury, 2006; Turgeon, Beaulier, Schmitt, & San-
chez, 2003; Weinbreck, de Vries, Schrooyen, & de Kruif, 2003). In a
study where soy soluble polysaccharides were mixed with
soy protein isolate, greater emulsion stability using this protein–
polysaccharide mixture was attributed to the capacity for
polysaccharides to coat the proteins to prevent protein–protein
interactions between two droplets (Tran & Rousseau, 2013). When
polysaccharides bind to proteins at the interface, they change the
rheology of the emulsion depending on the polysaccharide used
(Hayati et al., 2009). For instance, the addition of gum Arabic to
an egg-protein-stabilised emulsion turned the rheology of the
emulsion from a Newtonian fluid to a Bingham plastic while the
use of the other polysaccharides (i.e., locust bean gum, guar gum,
carboxymethylcellulose and xanthan gum) resulted in shear thin-
ning behaviour (Hayati et al., 2009). Stone and Nickerson (2012)
investigated the nature of the protein–polysaccharide interaction
and have reported that for three forms of carrageenan (kappa-,
iota-, and lambda-) that the adsorption of carrageenan onto the
whey protein isolate depended on their linear charge densities
and conformation. Harnsilawat, Pongsawatmanit, and McClements
(2006) found that protein–polysaccharide complexes increase
emulsion stability when the polysaccharide was able to coat the
protein’s surface. Mixed protein–polysaccharide emulsions have
also been reported to have better free-thaw stability in freeze-
dried emulsions (Mun, Cho, Decker, & McClements, 2008) and have
been utilised to improve the stability of double emulsions used for
drug delivery (O‘Regan & Mulvihill, 2010; Perrechil & Cunha,
2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากการ polysaccharide
อีมัลชั่โปรตีนตามที่ได้รับรายงานเพื่อเพิ่มเสถียรภาพอิมัลชัน polysaccharides
ได้รับพบว่าเชื่อมโยงกับโปรตีน electrostatically form-
ไอเอ็นจี coacervate (ที่หลิวต่ำและ Nickerson 2009)
นักวิจัยได้รายงานว่าอีมัลชั่ทำด้วยสารผสมของโปรตีนและโพลี
saccharide น้อยไวต่อการ destabilization โดย occulation
ชั้นเมื่อเทียบกับผู้ที่เกิดขึ้นจากการสะสมหลายชั้น(ชู,
Leser ซมิตมิเชลและดิกคินสัน, 2008) ทางเลือกของ
polysaccharide (เช่นชนิดและขนาด) ยังได้รับพบว่ามากส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของอิมัลชันขึ้นอยู่กับตัวทำละลายสภาวะ
tions (เช่นค่า pH และความแข็งแรงของอิออน) (Hayati, ผู้ชาย, ตาลและ Aini,
2009) ปัจจัยอื่น ๆ เช่นลักษณะโพลิเมอร์ชีวภาพ
(เช่นกลุ่มเรียกเก็บพื้นผิวโปรตีน) ความเข้มข้นของอัตราส่วนและตัวทำละลายเงื่อนไข (เช่นค่า pH อุณหภูมิและความแข็งแรงของอิออน) ทั้งหมดเล่นเป็นลายเซ็นพรรณีสายบทบาทลาดเทกับการก่อตัวของcoacervate ที่ (Chourpa, Ducel, ริชาร์ดบัว Boury & 2006; Turgeon, Beaulier ซมิตและระดับสุขอนามัยChez 2003; Weinbreck, de Vries, Schrooyen และเด Kruif, 2003) ในการศึกษาที่ polysaccharides ละลายน้ำถั่วเหลืองผสมกับโปรตีนถั่วเหลืองมีความมั่นคงมากขึ้นโดยใช้อิมัลชั่โปรตีนนี้ส่วนผสมpolysaccharide เป็นผลมาจากความสามารถในการpolysaccharides จะขนโปรตีนเพื่อป้องกันไม่ให้โปรตีนปฏิสัมพันธ์ระหว่างสองหยด(Tran และรูสโซ 2013) . เมื่อpolysaccharides ผูกกับโปรตีนที่อินเตอร์เฟซที่พวกเขาเปลี่ยนการไหลของอิมัลชันขึ้นอยู่กับpolysaccharide ที่ใช้(Hayati et al., 2009) ยกตัวอย่างเช่นการเพิ่มของเหงือกอาหรับกับอิมัลชันไข่โปรตีนมีความเสถียรหันไหลของอิมัลชันจากuid ชั้นของนิวตันที่จะพลาสติกบิงแฮมในขณะที่การใช้งานของpolysaccharides อื่น ๆ (เช่นเหงือกถั่วตั๊กแตนเหงือกกระทิง, carboxymethylcellulose และ xanthan เหงือก) ส่งผลให้เกิดแรงเฉือน thin- พฤติกรรมหนิง (Hayati et al., 2009) หินและ Nickerson (2012) การตรวจสอบลักษณะของการปฏิสัมพันธ์โปรตีน polysaccharide ที่และมีรายงานว่าสำหรับสามรูปแบบของคาราจีแนน(kappa-, iota- และ lambda-) ที่ดูดซับของคาราจีแนนลงบนเวย์โปรตีนแยกขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายของพวกเขาเชิงเส้นความหนาแน่นและโครงสร้าง Harnsilawat, Pongsawatmanit และ McClements (2006) พบว่าโปรตีนคอมเพล็กซ์ polysaccharide เพิ่มเสถียรภาพอิมัลชันเมื่อpolysaccharide ก็สามารถที่จะขนพื้นผิวของโปรตีน อีมัลชั่โปรตีน polysaccharide ผสมได้รับการรายงานว่าจะมีความมั่นคงฟรีละลายได้ดีขึ้นในfreeze- อิมัลชันแห้ง (มูลโชฉูดฉาดและ McClements, 2008) และได้ถูกนำมาใช้ในการปรับปรุงเสถียรภาพของอิมัลชันคู่ที่ใช้สำหรับการส่งมอบยาเสพติด(O 'รีแกนและ Mulvihill 2010; Perrechil & Cunha, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพิ่มของปริมาณอิมัลชันพอลิแซ็กคาไรด์
ตามได้รับการรายงานเพื่อเพิ่มเสถียรภาพอิมัลชัน โดย
ได้ถูกพบ electrostatically เชื่อมโยงกับโปรตีนแบบฟอร์ม -
ing โคแอคเซอร์เวท ( หลิวน้อย &นิเคอร์สัน , 2009 ) นักวิจัยได้รายงานว่าอิมัลชันด้วย
-
ผสมของโปรตีน และโพลีแซ็กคาไรด์เป็นน้อยไวต่อการ destabilisation โดยfl occulation
,เปรียบเทียบกับรูปแบบโดยชั้นทับถม ( jourdain
เลสเซอร์ Schmitt , มิเชล , , , &ดิกคินสัน , 2008 ) ทางเลือกของ
โพลีแซคคาไรด์ ( เช่น ชนิดและขนาด ) ยังพบว่ามีผลต่อความเสถียรของอิมัลชันขึ้นอยู่กับตัวทำละลาย condi -
ยินดีด้วย ( เช่น pH และความแรงของไอออน ) ( hayati , คน , ตัน , & aini
, 2009 ) ปัจจัยอื่น ๆเช่นเบาหวานชนิดที่ 2 ลักษณะ ( เช่น
โปรตีนผิวชาร์จกลุ่ม ) , อัตราส่วน ความเข้มข้น และเงื่อนไขตัวทำละลาย
( เช่น ค่า pH , อุณหภูมิ และความแรงของไอออน ) ทั้งหมดเล่นเป็น Sig -
ฉันจึงไม่สามารถทำหน้าที่ในการก่อตัวของโค เซอเวต ( chourpa ducel
, , ริชาร์ด ดูบอยส์ & boury , 2006 ; turgeon beaulier & Schmitt , , , ซาน -
เช , 2003 ; weinbreck เดอ ฟรีส์ schrooyen , , , &เดอ คราฟ , 2003 ) ในการศึกษาปริมาณพอลิแซกคาไรด์ที่ถั่วเหลือง

) ผสมกับโปรตีนสกัดจากถั่วเหลือง มีโปรตีนเสถียรภาพอิมัลชันโดยใช้–
ไรด์ผสมประกอบกับความจุ
polysaccharides เคลือบโปรตีนเพื่อป้องกันไม่ให้โปรตีนและโปรตีน
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างสองหยด ( Tran & Rousseau , 2013 ) เมื่อ
polysaccharides ผูกโปรตีนที่เชื่อมต่อพวกเขาเปลี่ยน
รีโอโลยีของอิมัลชันพอลิแซ็กคาไรด์ที่ใช้
ขึ้นอยู่กับ( hayati et al . , 2009 ) ตัวอย่าง นอกจากนี้ของหมากฝรั่งอาหรับ

ไข่โปรตีนเสถียรภาพอิมัลชันหันรีโอโลยีของ
อิมัลชันจากflนิวตันอี๊ดไปบิงแฮมพลาสติกในขณะที่
ใช้ polysaccharides อื่นๆ ( เช่น ปาทังกาถั่วเหงือก , หมากฝรั่งกระทิง , ผู้ป่วยใน และแซนแทนกัม
-
) ส่งผลให้เกิดแรงเฉือนบางพฤติกรรม ( หนิง hayati et al . , 2009 ) หินและนิเคอร์สัน ( 2012 )
ศึกษาธรรมชาติของโปรตีนและโพลีแซคคาไรด์ และปฏิสัมพันธ์
ได้รายงานว่า สามรูปแบบของคาราจีแนน ( Kappa -
น้อยนิด และแลมด้า - ) ว่า การดูดซับ คาราเวย์โปรตีนไอโซเลทบน

ค่าความหนาแน่นเชิงเส้นขึ้นอยู่กับพวกเขา และโครงสร้าง harnsilawat pongsawatmanit , และ mcclements
( 2006 ) พบว่า สารพอลิแซคคาไรด์เชิงซ้อนและโปรตีนเพิ่ม
เพิ่มความมั่นคงเมื่อพอลิแซ็กคาไรด์ สามารถเคลือบผิว
เป็นโปรตีน ผสมโปรตีนและโพลีแซคคาไรด์ อิมัลชันได้
ยังได้รับรายงานว่ามีเสถียรภาพดีกว่าฟรีละลายแช่แข็ง
แห้ง อิมัลชั่น ( มุน โช เด็คเกอร์ & mcclements , 2008 ) และมี
การใช้เพื่อปรับปรุงเสถียรภาพของอิมัลชันสองชั้นใช้
ส่งยา ( o'regan & mulvihill , 2010 ; perrechil & Cunha
2012 , )