Process[edit]Animation productions

Process[edit]
Animation productions begin with the deciding on a story. The oral or literary source material must then be converted into an animation film script, from which the storyboard derives. The storyboard has an appearance somewhat similar to a comic book, and it shows the sequence of shots as consecutive sketches that also indicate transitions, camera angles and framing. The images allow the animation team to plan the flow of the plot and the composition of the imagery. The storyboard artists will have regular meetings with the director, and may have to redraw or "re-board" a sequence many times before it meets final approval.

Voice recording[edit]
Before true animation begins, a preliminary soundtrack or "scratch track" is recorded, so that the animation may be more precisely synchronized to the soundtrack. Given the slow, methodical manner in which traditional animation is produced, it is almost always easier to synchronize animation to a pre-existing soundtrack than it is to synchronize a soundtrack to pre-existing animation. A completed cartoon soundtrack will feature music, sound effects, and dialogue performed by voice actors. However, the scratch track used during animation typically contains only the voices, any vocal songs to which characters must sing along, and temporary musical score tracks; the final score and sound effects are added during post-production.

In the case of Japanese anime, as well as most pre-1930 sound animated cartoons, the sound was post-synched; that is, the sound track was recorded after the film elements were finished by watching the film and performing the dialogue, music, and sound effects required. Some studios, most notably Fleischer Studios, continued to post-synch their cartoons through most of the 1930s, which allowed for the presence of the "muttered ad-libs" present in many Popeye the Sailor and Betty Boop cartoons.

Animatic[edit]
Often, an animatic or story reel is made after the soundtrack is created, but before full animation begins. An animatic typically consists of pictures of the storyboard synchronized with the soundtrack. This allows the animators and directors to work out any script and timing issues that may exist with the current storyboard. The storyboard and soundtrack are amended if necessary, and a new animatic may be created and reviewed with the director until the storyboard is perfected. Editing the film at the animatic stage prevents the animation of scenes that would be edited out of the film; as traditional animation is a very expensive and time-consuming process, creating scenes that will eventually be edited out of the completed cartoon is strictly avoided.

Advertising agencies today employ the use of animatics to test their commercials before they are made into full up spots. Animatics use drawn artwork, with moving pieces (for example, an arm that reaches for a product, or a head that turns). Video storyboards are similar to animatics, but do not have moving pieces. Photomatics are another option when creating test spots, but instead of using drawn artwork, there is a shoot in which hundreds of digital photographs are taken. The large amount of images to choose from may make the process of creating a test commercial a bit easier, as opposed to creating an animatic, because changes to drawn art take time and money. Photomatics generally cost more than animatics, as they may require a shoot and on-camera talent. However, the emergence of affordable stock photography and image editing software permits the inexpensive creation of photomatics using stock elements and photo composites.

Design and timing[edit]
Once the animatic has been approved, it and the storyboards are sent to the design departments. Character designers prepare model sheets for all important characters and props in the film. These model sheets will show how a character or object looks from a variety of angles with a variety of poses and expressions, so that all artists working on the project can deliver consistent work. Sometimes, small statues known as maquettes may be produced, so that an animator can see what a character looks like in three dimensions. At the same time, the background stylists will do similar work for the settings and locations in the project, and the art directors and color stylists will determine the art style and color schemes to be used.

While design is going on, the timing director (who in many cases will be the main director) takes the animatic and analyzes exactly what poses, drawings, and lip movements will be needed on what frames. An exposure sheet (or X-sheet for short) is created; this is a printed table that breaks down the action, dialogue, and sound frame-by-frame as a guide for the animators. If a film is based more strongly in music, a bar sheet may be prepared in addition to or instead of an X-sheet. Bar sheets show the relationship between the on-screen action, the dialogue, and the actual musical notation used in the score.

Layout[edit]
Layout begins after the designs are completed and approved by the director. The layout process is the same as the blocking out of shots by a cinematographer on a live-action film. It is here that the background layout artists determine the camera angles, camera paths, lighting, and shading of the scene. Character layout artists will determine the major poses for the characters in the scene, and will make a drawing to indicate each pose. For short films, character layouts are often the responsibility of the director.

The layout drawings and storyboards are then spliced, along with the audio and an animatic is formed (not to be confused by its predecessor the leica reel). The term "animatic" was originally coined by Disney animation studios.

Animation[edit]
Once the animatic is finally approved by the director, animation begins.

In the traditional animation process, animators will begin by drawing sequences of animation on sheets of transparent paper perforated to fit the peg bars in their desks, often using colored pencils, one picture or "frame" at a time. A peg bar is an animation tool that is used in traditional (cel) animation to keep the drawings in place. The pins in the peg bar match the holes in the paper. It is attached to the animation desk or light table depending on which is being used. A key animator or lead animator will draw the key drawings in a scene, using the character layouts as a guide. The key animator draws enough of the frames to get across the major points of the action; in a sequence of a character jumping across a gap, the key animator may draw a frame of the character as he is about to leap, two or more frames as the character is flying through the air, and the frame for the character landing on the other side of the gap.

Timing is important for the animators drawing these frames; each frame must match exactly what is going on in the soundtrack at the moment the frame will appear, or else the discrepancy between sound and visual will be distracting to the audience. For example, in high-budget productions, extensive effort is given in making sure a speaking character's mouth matches in shape the sound that character's actor is producing as he or she speaks.

While working on a scene, a key animator will usually prepare a pencil test of the scene. A pencil test is a preliminary version of the final animated scene; the pencil drawings are quickly photographed or scanned and synced with the necessary soundtracks. This allows the animation to be reviewed and improved upon before passing the work on to his assistant animators, who will go add details and some of the missing frames in the scene. The work of the assistant animators is reviewed, pencil-tested, and corrected until the lead animator is ready to meet with the director and have his scene sweatboxed, or reviewed by the director, producer, and other key creative team members. Similar to the storyboarding stage, an animator may be required to re-do a scene many times before the director will approve it.

In high-budget animated productions, often each major character will have an animator or group of animators solely dedicated to drawing that character. The group will be made up of one supervising animator, a small group of key animators, and a larger group of assistant animators. For scenes where two characters interact, the key animators for both characters will decide which character is "leading" the scene, and that character will be drawn first. The second character will be animated to react to and support the actions of the "leading" character.

Once the key animation is approved, the lead animator forwards the scene on to the clean-up department, made up of the clean-up animators and the inbetweeners. The clean-up animators take the lead and assistant animators' drawings and trace them onto a new sheet of paper, taking care in including all of the details present on the original model sheets, so that it appears that one person animated the entire film. The inbetweeners will draw in whatever frames are still missing in between the other animators' drawings. This procedure is called tweening. The resulting drawings are again pencil-tested and sweatboxed until they meet approval.

At each stage during pencil animation, approved artwork is spliced into the Leica reel.

This process is the same for both character animation and special effects animation, which on most high-budget productions are done in separate departments. Effects animators animate anything that moves and is not a character, including props, vehicles, machinery and phenomena such as fire, rain, and explosions. Sometimes, instead of drawings, a number of special processes are used to produce special effects in animated films; rain, for example, has been created in Disney animated films since the late-1930s by filming slow-motion footage of water in front of a black background, with the resulting film superimposed over the animation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการ [แก้ไข]การผลิตภาพเคลื่อนไหวเริ่มต้น ด้วยการตัดสินใจในเรื่อง ปากเปล่า หรือวรรณกรรมแหล่งข้อมูลต้องสามารถแปลงเป็นสคริปต์ฟิล์มเป็นภาพเคลื่อนไหว ซึ่งเรื่องราวมา เรื่องราวมีลักษณะค่อนข้างคล้ายกับหนังสือการ์ตูน และแสดงลำดับของภาพเป็นร่างต่อเนื่องที่แสดงช่วงการเปลี่ยนภาพ มุมกล้อง และทำการถ่ายโอน ภาพอนุญาตให้ทีมเคลื่อนไหววางแผนขั้นตอนการแผนและองค์ประกอบของภาพที่ เรื่องราวที่ศิลปินจะมีการจัดประชุมอย่างสม่ำเสมอกับผู้อำนวยการ และอาจมีการออกใหม่หรือ "การรีด" ลำดับหลายครั้งก่อนที่จะตรงตามการอนุมัติขั้นสุดท้ายบันทึกเสียง [แก้ไข]ก่อนเริ่มการเคลื่อนไหวที่แท้จริง เพลงเบื้องต้นหรือ "ติดตามรอยขีดข่วน" จะบันทึก เพื่อให้การเคลื่อนไหวอาจได้แม่นยำมากตรงกับเพลง กำหนดลักษณะช้า มีเหตุผลในการผลิตภาพเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิม ได้มักง่ายให้ภาพเคลื่อนไหวกับเพลงที่มีอยู่ก่อนที่จะซิงโครไนส์เสียงการเคลื่อนไหวที่มีอยู่ก่อน เพลงการ์ตูนที่สมบูรณ์จะประกอบเพลง เสียง และบทสนทนาที่ดำเนินการ โดยนักแสดงเสียง อย่างไรก็ตาม ติดตามรอยขีดข่วนที่ใช้ระหว่างการเคลื่อนไหวจะประกอบด้วยเสียง เพลง vocal ใด ๆ อักขระที่ต้องการร้องเพลงพร้อม และโน้ตชั่ว ติดตาม คะแนนสุดท้ายและเสียงจะถูกเพิ่มในระหว่างการผลิตหลังในกรณีของการ์ตูนญี่ปุ่น เป็นส่วนใหญ่ก่อน-1930 เสียงนเป็นการ์ตูน เสียงถูกหลัง synched นั่นคือ ติดตามเสียงถูกบันทึกหลังจากองค์ประกอบของภาพยนตร์ที่เสร็จ โดยดูฟิล์ม และดำเนินบทสนทนา เพลง และเสียงที่ต้องการ บางสตูดิโอ ที่สุดยวด Fleischer สตูดิโอ หลัง synch ของการ์ตูน โดยส่วนใหญ่ของช่วงทศวรรษ 1930 ซึ่งได้รับอนุญาตสำหรับสถานะของ "muttered ad-libs" ยังคงแสดงในป๊อปอายหลาย และเบ็ตตี้ Boop การ์ตูนและAnimatic [แก้ไข]มักจะ ล้อ animatic หรือเรื่องราวจะทำหลัง จากมีสร้างเพลง แต่ ก่อนที่เริ่มเคลื่อนไหวเต็มรูปแบบ Animatic โดยทั่วไปประกอบด้วยรูปภาพของเรื่องราวที่ตรงกับเพลง นี้ช่วยให้ animators และกรรมการทำงานสคริปต์ใด ๆ และปัญหาเวลาที่อาจมีเรื่องราวปัจจุบัน กระดานเรื่องราวและเพลงจะแก้ไขถ้าจำเป็น และอาจสร้าง และตรวจสอบกับผู้อำนวยการจนกระดานเรื่องราวมี perfected แบบ animatic ใหม่ แก้ไขภาพยนตร์ที่เวที animatic ป้องกันการเคลื่อนไหวของฉากที่จะแก้ไขจากฟิล์ม ภาพเคลื่อนไหวแบบเป็น กระบวนการที่มีราคาแพงมาก และใช้เวลานาน การสร้างฉากที่จะแก้ไขจากการ์ตูนเสร็จสมบูรณ์ในที่สุด เป็นหลีกอย่างเคร่งครัดบริษัทตัวแทนโฆษณาจ้างใช้ animatics การทดสอบโฆษณาของพวกเขาก่อนที่พวกเขาทำเต็มที่ค่าจุดวันนี้ Animatics ใช้งานศิลปะวาด กับการย้ายชิ้นส่วน (เช่น แขนที่เหลือสำหรับผลิตภัณฑ์ หรือหัวที่เปลี่ยน) วิดีโอกระดานเรื่องราวคล้ายกับ animatics แต่มีการย้ายชิ้น Photomatics เป็นอีกทางเลือกหนึ่งเมื่อสร้างจุดทดสอบ แต่แทนที่จะใช้งานศิลปะวาด มีการยิงที่มีมาหลายร้อยรูปถ่ายดิจิทัลที่ ภาพให้เลือกจำนวนมากอาจทำให้กระบวนการสร้างการทดสอบเชิงพาณิชย์บิตง่าย จำกัดสร้างเป็น animatic เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงศิลปะวาดใช้เงินและเวลา Photomatics โดยทั่วไปต้นทุนมากกว่า animatics เป็นพวกเขาอาจต้องการช่างถ่ายภาพและบนกล้อง อย่างไรก็ตาม การเกิดขึ้นของการถ่ายหุ้นและซอฟต์แวร์แก้ไขภาพอนุญาตให้สร้าง photomatics โดยใช้องค์ประกอบหุ้นและคอมโพสิตภาพราคาไม่แพงออกแบบและกำหนดเวลา [แก้ไข]เมื่อ animatic ได้รับการอนุมัติแล้ว และกระดานเรื่องราวจะส่งให้แผนกออกแบบ ออกแบบอักขระเตรียมรูปแบบแผ่นสำหรับอักขระสำคัญและ props ในภาพยนตร์ทั้งหมด แผ่นรุ่นเหล่านี้จะแสดงอักขระหรือวัตถุลักษณะหลากหลายมุมกับความหลากหลายของการโพสท่าและนิพจน์ เพื่อให้ศิลปินทั้งหมดที่ทำงานในโครงการสามารถส่งมอบงานที่สอดคล้องกัน บาง รูปปั้นขนาดเล็กที่เรียกว่า maquettes อาจจะผลิต ให้เห็นเป็นตัวอักขระลักษณะสามมิติ ในเวลาเดียวกัน stylists พื้นหลังจะทำงานคล้ายกันสำหรับการตั้งค่าและสถานที่ในโครงการ และศิลปะกรรมการและ stylists สีจะกำหนดศิลปะสีและแบบแผนที่จะใช้ในขณะออกแบบที่เกิดขึ้น กรรมการกำหนดเวลา (ซึ่งในหลายกรณีจะเป็นกรรมการหลัก) ใช้เวลา animatic และวิเคราะห์ว่าโพสท่าอะไร ภาพวาด และความเคลื่อนไหวของ lip จะต้องใช้เฟรมใด การเปิดรับแสงแผ่น (แผ่น X สั้น ๆ) สร้างหรือ นี่คือตารางพิมพ์ที่แบ่งการดำเนินการ การเจรจา และเสียง--เฟรมเป็นคู่มือสำหรับการ animators ถ้าเป็นฟิล์มอยู่อย่างรุนแรงในเพลง บาร์อาจเตรียมแผ่นนอก หรือ แทน X เป็นแผ่นได้ แถบแผ่นแสดงความสัมพันธ์ระหว่างการบนหน้าจอการกระทำ การเจรจา และสัญลักษณ์ดนตรีจริงใช้ในการให้คะแนนเค้าโครง [แก้ไข]เค้าโครงเริ่มต้นหลังจากออกแบบเสร็จสิ้น และได้รับอนุมัติจากผู้อำนวยการ กระบวนการเค้าจะเหมือนกับการบล็อกจากภาพโดย cinematographer บนฟิล์มการดำเนินชีวิต นี่คือศิลปินเค้าโครงพื้นหลังกำหนดมุมกล้อง เส้นทางกล้อง แสงสว่าง และแรเงาของฉาก ศิลปินเค้าอักขระการโพสท่าหลักสำหรับอักขระในฉาก และจะทำให้รูปวาดเพื่อบ่งชี้แต่ละก่อให้เกิด สำหรับหนังสั้น โครงร่างอักขระมักความรับผิดชอบของผู้อำนวยการภาพวาดเค้าโครงและกระดานเรื่องราวมีแล้ว spliced พร้อมกับเสียง และ animatic จะเกิดขึ้น (ไม่ต้องสับสน โดยบรรพบุรุษล้อไล) คำว่า "animatic" ถูกเดิมจังหวะ โดยสตูดิโอดิสนีย์ภาพเคลื่อนไหวภาพเคลื่อนไหว [แก้ไข]เมื่อ animatic หมายสุดท้ายได้รับการอนุมัติ โดยผู้อำนวยการ ภาพเคลื่อนไหวเริ่มขึ้นในกระบวนการเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิม animators จะเริ่มต้น ด้วยลำดับของภาพเคลื่อนไหวแผ่นใสกระดาษ perforated ให้พอดีกับแถบ peg ในโต๊ะของพวกเขา มักใช้สีดินสอ รูปภาพหนึ่งรูป หรือ "เฟรม" ที่ บาร์ peg เป็นเครื่องมือภาพเคลื่อนไหวที่ใช้ในภาพเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิม (cel) ให้การวาดใน หมุดตรึงแถบตรงกับหลุมในกระดาษ มันแนบกับโต๊ะเคลื่อนไหว หรือใช้ตารางแสงตามที่ เป็นสำคัญหรือเป็นลูกค้าเป้าหมายจะวาดภาพวาดคีย์ในฉาก ใช้โครงร่างอักขระเป็นคำแนะนำ วาดเป็นคีย์เฟรมจะข้ามจุดสำคัญของการดำเนินการ เพียงพอ ในลำดับของอักขระที่กระโดดข้ามช่องว่าง เป็นสำคัญอาจวาดเฟรมของอักขระเป็นเขาจะกระโดด เฟรม น้อยสองเป็นอักขระจะบินผ่านอากาศ และกรอบสำหรับอักขระที่เชื่อมโยงไปถึงด้านอื่น ๆ ของช่องว่างเวลาเป็นสิ่งสำคัญสำหรับ animators วาดเฟรมเหล่านี้ เฟรมแต่ละเฟรมต้องตรงกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นในเพลงในขณะที่เฟรมจะปรากฏขึ้น หรือ อื่น ๆ ความแตกต่างระหว่างเสียงและ visual จะรบกวนผู้ชม ตัวอย่าง ในการผลิตงบประมาณสูง พยายามอย่างละเอียดจะได้รับในการตรวจสอบของอักขระที่พูดปากตรงกับในรูปเสียงที่นักแสดงของตัวละครเป็นผลิตเป็นเขา หรือเธอพูดทำงานบนฉาก เป็นหลักมักจะเตรียมทดสอบดินสอของฉาก การทดสอบดินสอเป็นรุ่นสุดท้ายฉากเคลื่อนไหว เบื้องต้น ภาพวาดดินสออย่างรวดเร็วถ่าย หรือสแกน และซิงค์กับ soundtracks จำเป็น นี้ช่วยให้การเคลื่อนไหวเพื่อการตรวจทาน และปรับปรุงก่อนส่งงานไปเขา animators ผู้ช่วย ที่จะไปเพิ่มรายละเอียดของเฟรมหายไปในฉาก งาน animators ผู้ช่วยทบทวน ดินสอทดสอบ และแก้ไขจนเป็นลูกค้าเป้าหมายพร้อมกับผู้อำนวยการ และมีฉากของเขา sweatboxed หรือตรวจทาน โดยผู้อำนวยการ ผู้ผลิต และสมาชิกทีมงานสร้างสรรค์ที่สำคัญอื่น ๆ เช่นเดียวกับระยะ storyboarding เป็นที่อาจต้องทำซ้ำฉากหลายครั้งก่อนที่กรรมการจะอนุมัติได้ในการผลิตเคลื่อนไหวงบประมาณสูง มักอักขระแต่ละตัวที่สำคัญจะได้เป็นการกลุ่ม animators ผู้ทุ่มเทให้กับการวาดอักขระ กลุ่มจะทำค่าควบคุมเป็นหนึ่ง animators คีย์กลุ่มเล็ก และกลุ่ม animators ผู้ช่วย สำหรับฉากที่อักขระสองตัวโต้ตอบ animators คีย์สำหรับอักขระทั้งสองจะตัดสินใจเป็น "ผู้นำ" ฉาก และอักขระนั้นจะออกก่อน อักขระตัวสองจะเคลื่อนไหวตอบสนอง และสนับสนุนการกระทำของตัวละคร "นำ"เมื่ออนุมัติการเคลื่อนไหวที่สำคัญ เป็นรอส่งต่อฉากเพื่อแผนกทำความสะอาด ทำ animators ล้างและ inbetweeners Animators ล้างใช้ลูกค้าเป้าหมาย และ animators' ผู้ช่วยวาด การติดตามพวกเขาไปยังแผ่นงานใหม่ของกระดาษ การดูแลในการรวมทั้งรายละเอียดทั้งหมดนำเสนอในแผ่นรุ่นเดิม นั้นหนึ่งคนเคลื่อนไหวฟิล์ม Inbetweeners จะวาดในเฟรมใดยังขาดหายไประหว่างรูปวาดของ animators อื่น ๆ กระบวนการนี้เรียกว่าการเปลี่ยน วาดได้ ใจอีก ทดสอบดินสอ sweatboxed จนกว่าพวกเขาตอบสนองอนุมัติในแต่ละขั้นตอนในระหว่างการเคลื่อนไหวของดินสอ งานศิลปะที่ได้รับอนุมัติเป็น spliced เป็นล้อไลกระบวนการนี้จะเหมือนกันสำหรับทั้งอักขระภาพเคลื่อนไหวและลักษณะพิเศษภาพเคลื่อนไหว ซึ่งในการผลิตงบประมาณสูงส่วนใหญ่ทำในแผนกแยกต่างหาก ผล animators เคลื่อนไหวอะไร ที่ย้ายไม่ได้อักขระ อุปกรณ์ ยานพาหนะ เครื่องจักร และปรากฏการณ์เช่นไฟ ฝน และระเบิด บางครั้ง แทนภาพวาด จำนวนกระบวนการพิเศษที่ใช้ในการผลิตลักษณะพิเศษในภาพยนตร์เคลื่อนไหว ฝน เช่น มีการสร้างในดิสนีย์ภาพเคลื่อนไหวภาพยนตร์ตั้งแต่ปลาย 1930 โดยถ่ายทำภาพเคลื่อนไหวช้าน้ำหน้าพื้นหลังดำ ฟิล์มได้วางซ้อนอยู่เหนือภาพเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการ [แก้ไข]
โปรดักชั่นนิเมชั่นเริ่มต้นด้วยการตัดสินใจในเรื่องที่ วัสดุที่แหล่งที่มาในช่องปากหรือวรรณกรรมจะต้องถูกดัดแปลงให้เป็นบทภาพยนตร์แอนิเมชั่จากการที่บุคลากรกระดาน กระดานเรื่องราวมีลักษณะคล้ายกับหนังสือการ์ตูนและมันแสดงให้เห็นถึงลำดับของภาพสเก็ตช์ติดต่อกันในฐานะที่ยังบ่งบอกถึงการเปลี่ยนมุมกล้องและกรอบ ภาพที่ช่วยให้ทีมนิเมชั่นในการวางแผนการไหลของพล็อตและองค์ประกอบของภาพที่ ศิลปินกระดานจะมีการประชุมเป็นประจำกับผู้กำกับและอาจจะต้องวาดหรือ "อีกครั้งคณะกรรมการ" ลำดับหลายครั้งก่อนที่จะได้พบกับการอนุมัติขั้นสุดท้าย. การบันทึกเสียง [แก้ไข] ก่อนการเคลื่อนไหวที่แท้จริงเริ่มต้นเพลงเบื้องต้นหรือ "แทร็คเริ่มต้น" จะถูกบันทึกไว้เพื่อให้การเคลื่อนไหวอาจจะทำข้อมูลให้ตรงกันอย่างแม่นยำมากขึ้นที่จะซาวด์ ได้รับช้าอย่างมีระเบียบในการเคลื่อนไหวที่มีการผลิตแบบดั้งเดิมก็มักจะง่ายต่อการประสานการเคลื่อนไหวไปยังซาวด์แทร็กที่มีอยู่ก่อนกว่าก็คือการประสานเพลงกับการเคลื่อนไหวที่มีอยู่ก่อน ซาวด์แทร็คการ์ตูนเสร็จสมบูรณ์จะมีเพลงผลเสียงและการเจรจาที่ดำเนินการโดยนักแสดงเสียง อย่างไรก็ตามการติดตามรอยขีดข่วนที่ใช้ในระหว่างการเคลื่อนไหวมักจะมีเพียงเสียงเพลงเสียงที่เปล่งออกใด ๆ ที่ตัวละครจะต้องร้องเพลงและแทร็คดนตรีคะแนนชั่วคราว . คะแนนสุดท้ายและผลกระทบเสียงจะเพิ่มขึ้นในช่วงหลังการผลิตในกรณีของอะนิเมะญี่ปุ่นเช่นเดียวกับเสียงก่อน-1930 มากที่สุดภาพยนตร์การ์ตูนเสียงเป็นโพสต์ synched; ว่ามีซาวด์แทร็คที่ถูกบันทึกไว้หลังจากองค์ประกอบภาพยนตร์เสร็จจากการดูภาพยนตร์และการแสดงการสนทนา, เพลง, และผลกระทบเสียงที่จำเป็น บางสตูดิโอที่สะดุดตาที่สุด Fleischer สตูดิโอยังคงโพสต์ซิงค์การ์ตูนของพวกเขาผ่านมากที่สุดของปี 1930 ซึ่งได้รับอนุญาตสำหรับการปรากฏตัวของ "พึมพำโฆษณา libs" อยู่ในป๊อปอายหลายเซเลอร์และเบ็ตตี้การ์ตูนล่อ. animatic [แก้ไข] บ่อยครั้ง เป็นรีล animatic หรือเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากเพลงถูกสร้างขึ้น แต่ก่อนที่จะเริ่มต้นการเคลื่อนไหวเต็มรูปแบบ animatic มักจะประกอบด้วยภาพของกระดานเรื่องราวตรงกับซาวด์ นี้จะช่วยให้นิเมชั่นและกรรมการในการทำงานจากสคริปต์ใด ๆ และปัญหาระยะเวลาที่อาจมีอยู่กับกระดานปัจจุบัน กระดานและเพลงที่มีการแก้ไขเพิ่มเติมในกรณีที่จำเป็นและ animatic ใหม่อาจถูกสร้างขึ้นและมีการทบทวนกับผู้กำกับจนกระดานเรื่องราวที่สมบูรณ์ แก้ไขภาพยนตร์เรื่องนี้ในขั้นตอน animatic ป้องกันการเคลื่อนไหวของฉากที่จะได้รับการแก้ไขจากภาพยนตร์เรื่องนี้; เป็นภาพเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิมเป็นกระบวนการที่มีราคาแพงมากและใช้เวลานานในการสร้างฉากที่จะได้รับการแก้ไขจากการ์ตูนเสร็จจะหลีกเลี่ยงอย่างเคร่งครัด. หน่วยงานโฆษณาในวันนี้การจ้างงานการใช้งานของ animatics เพื่อทดสอบโฆษณาของพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะทำในจุดที่เต็ม Animatics ใช้งานศิลปะวาดที่มีการเคลื่อนย้ายชิ้น (เช่นแขนที่มาถึงสำหรับผลิตภัณฑ์หรือหัวที่จะเปลี่ยนหนึ่ง) สตอรี่บอร์ดวีดีโอมีความคล้ายคลึงกับ animatics แต่ไม่ได้มีการเคลื่อนย้ายชิ้น Photomatics เป็นอีกทางเลือกหนึ่งในการสร้างจุดทดสอบ แต่แทนการใช้งานศิลปะวาดมีการถ่ายที่หลายร้อยภาพดิจิตอลจะถูกนำ จำนวนมากของภาพให้เลือกอาจจะทำให้กระบวนการของการสร้างการค้าการทดสอบบิตได้ง่ายขึ้นเมื่อเทียบกับการสร้าง animatic เพราะการเปลี่ยนแปลงให้กับงานศิลปะวาดใช้เวลาและเงิน Photomatics โดยทั่วไปค่าใช้จ่ายมากกว่า animatics เช่นที่พวกเขาอาจจำเป็นต้องมีการถ่ายและความสามารถในกล้อง แต่การเกิดขึ้นของการถ่ายภาพสินค้าราคาไม่แพงและซอฟต์แวร์แก้ไขภาพที่ช่วยให้การสร้างราคาไม่แพงของ photomatics ใช้องค์ประกอบหุ้นและคอมโพสิตภาพ. การออกแบบและการกำหนดเวลา [แก้ไข] เมื่อ animatic ได้รับการอนุมัติและสตอรี่บอร์ดจะถูกส่งไปยังหน่วยงานการออกแบบ ออกแบบตัวละครเตรียมแผ่นรูปแบบตัวละครที่สำคัญทั้งหมดและอุปกรณ์ในภาพยนตร์เรื่องนี้ แผ่นรูปแบบเหล่านี้จะแสดงให้เห็นว่าตัวละครหรือวัตถุมีลักษณะจากความหลากหลายของมุมที่มีความหลากหลายของการโพสท่าและการแสดงออกเพื่อให้ศิลปินทุกคนที่ทำงานในโครงการสามารถส่งมอบงานที่สอดคล้องกัน บางครั้งรูปปั้นขนาดเล็กที่รู้จักกันเป็น maquettes อาจจะผลิตเพื่อให้ภาพเคลื่อนไหวสามารถมองเห็นสิ่งที่เป็นตัวละครที่มีลักษณะเหมือนในสามมิติ ในเวลาเดียวกัน, สไตลิสพื้นหลังจะทำผลงานที่คล้ายกันสำหรับการตั้งค่าและสถานที่ในโครงการและกรรมการศิลปะและสไตลิสีจะเป็นตัวกำหนดรูปแบบศิลปะและโทนสีที่จะใช้. ในขณะที่การออกแบบที่เกิดขึ้นผู้อำนวยการกำหนดเวลา ( ซึ่งในหลายกรณีจะเป็นกรรมการหลัก) ใช้เวลา animatic และวิเคราะห์ว่าสิ่งที่โพสวาดและการเคลื่อนไหวของริมฝีปากจะต้องอยู่กับสิ่งที่เฟรม แผ่นการสัมผัส (หรือ X-แผ่นสั้น) จะถูกสร้างขึ้น; นี้เป็นตารางพิมพ์ที่หยุดพักลงการดำเนินการเจรจาและเสียงกรอบโดยกรอบเป็นแนวทางในการแอนิเมชั่ ถ้าภาพยนตร์เรื่องนี้ขึ้นมากขึ้นอย่างมากในเพลงแผ่นบาร์อาจจะจัดทำขึ้นนอกเหนือไปจากหรือแทน X-แผ่น แผ่นแถบแสดงความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำบนหน้าจอสนทนาและโน้ตดนตรีที่เกิดขึ้นจริงที่ใช้ในการให้คะแนน. เค้าโครง [แก้ไข] เค้าโครงเริ่มต้นหลังจากการออกแบบจะแล้วเสร็จและได้รับอนุมัติจากผู้อำนวยการ กระบวนการรูปแบบเป็นเช่นเดียวกับการปิดกั้นจากภาพโดยการถ่ายทำภาพยนตร์ในภาพยนตร์ไลฟ์แอ็คชั่น ที่นี่เป็นที่ศิลปินรูปแบบพื้นหลังที่กำหนดมุมกล้องเส้นทางกล้องแสงและการแรเงาของฉาก ศิลปินรูปแบบตัวอักษรที่จะเป็นตัวกำหนดที่สำคัญสำหรับการโพสท่าตัวละครในที่เกิดเหตุและจะทำให้การวาดภาพเพื่อแสดงแต่ละก่อให้เกิด สำหรับหนังสั้นรูปแบบตัวอักษรที่มักจะเป็นความรับผิดชอบของผู้อำนวยการ. ภาพวาดสตอรี่บอร์ดรูปแบบและจะแต่งงานแล้วพร้อมกับเสียงและ animatic ถูกสร้างขึ้น (เพื่อไม่ให้สับสนโดยบรรพบุรุษของรีล LEICA) คำว่า "animatic" ประกาศเกียรติคุณเป็นครั้งแรกโดยดิสนีย์สตูดิโอแอนิเมชั่. นิเมชั่น [แก้ไข] เมื่อ animatic ได้รับการอนุมัติในที่สุดโดยผู้อำนวยการนิเมชั่นเริ่มต้น. ในกระบวนการนิเมชั่นแบบดั้งเดิมนิเมชั่นจะเริ่มต้นด้วยการวาดภาพลำดับของภาพเคลื่อนไหวบนแผ่นกระดาษโปร่งใสพรุน เพื่อให้พอดีกับบาร์ตรึงในโต๊ะของพวกเขามักจะใช้ดินสอสีหนึ่งภาพหรือ "กรอบ" ในช่วงเวลาที่ บาร์ตรึงเป็นเครื่องมือนิเมชั่นที่ใช้ในการแบบดั้งเดิม (Cel) นิเมชั่นที่จะทำให้ภาพวาดในสถานที่ หมุดในแถบตรึงตรงกับหลุมในกระดาษ มันอยู่ติดกับโต๊ะเขียนหนังสือภาพเคลื่อนไหวหรือตารางแสงขึ้นอยู่กับที่มีการใช้ ภาพยนตร์การ์ตูนอนิเมสำคัญหรือนำจะวาดภาพวาดที่สำคัญในที่เกิดเหตุโดยใช้รูปแบบตัวอักษรที่เป็นคู่มือ ภาพเคลื่อนไหวที่สำคัญดึงเพียงพอของเฟรมที่จะได้รับในจุดสำคัญของการดำเนินการนั้น ในลำดับของตัวละครกระโดดข้ามช่องว่างที่เป็นภาพเคลื่อนไหวที่สำคัญอาจวาดกรอบของตัวละครในขณะที่เขากำลังจะกระโดดสองหรือมากกว่าเฟรมเป็นตัวละครที่มีการบินผ่านอากาศและกรอบในการเชื่อมโยงไปถึงตัวละครใน . ด้านอื่น ๆ ของช่องว่างเวลาเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการวาดภาพแอนิเมชั่เฟรมเหล่านี้; แต่ละเฟรมจะต้องตรงกับสิ่งที่เกิดขึ้นในซาวด์แทร็กในขณะที่กรอบจะปรากฏหรืออื่น ๆ ความแตกต่างระหว่างเสียงและภาพที่จะเบี่ยงเบนความสนใจให้กับผู้ชม ยกตัวอย่างเช่นในการผลิตสูงงบประมาณความพยายามที่กว้างขวางจะได้รับในการทำให้แน่ใจว่าปากตัวละครที่พูดตรงกับในรูปเสียงตัวละครที่มีการผลิตในขณะที่เขาหรือเธอพูด. ในขณะที่ทำงานในที่เกิดเหตุเป็นอนิเมที่สำคัญมักจะเตรียมความพร้อมดินสอ การทดสอบของสถานที่เกิดเหตุ ทดสอบดินสอเป็นรุ่นเบื้องต้นของการเคลื่อนไหวฉากสุดท้าย; ภาพวาดดินสอจะถ่ายภาพได้อย่างรวดเร็วหรือการสแกนและซิงค์กับเพลงประกอบที่จำเป็น นี้จะช่วยให้ภาพเคลื่อนไหวที่จะตรวจสอบและปรับปรุงให้ดีขึ้นก่อนที่จะผ่านการทำงานในการแอนิเมชั่ผู้ช่วยของเขาที่จะไปเพิ่มรายละเอียดและบางส่วนของเฟรมขาดหายไปในที่เกิดเหตุ การทำงานของแอนิเมชั่ช่วยทบทวนดินสอที่ผ่านการทดสอบและได้รับการแก้ไขจนนำไปสู่การเคลื่อนไหวพร้อมที่จะพบกับผู้อำนวยการและมีฉากของเขา sweatboxed หรือสอบทานโดยผู้อำนวยการผลิตและสมาชิกคนอื่น ๆ ทีมงานสร้างสรรค์ที่สำคัญ คล้ายกับเวทีสตอรี่บอร์ดซึ่งเป็นภาพเคลื่อนไหวอาจจะต้องกลับมาทำฉากหลายครั้งก่อนที่ผู้อำนวยการจะอนุมัติ. ในงบประมาณสูงโปรดักชั่นภาพเคลื่อนไหวมักจะตัวละครแต่ละตัวที่สำคัญจะมีการเคลื่อนไหวหรือกลุ่มของแอนิเมชั่ แต่เพียงผู้เดียวที่ทุ่มเทให้กับการวาดภาพที่ ตัวอักษร กลุ่มที่จะได้รับการสร้างขึ้นจากอนิเมดูแลหนึ่งกลุ่มเล็ก ๆ ของแอนิเมชั่ที่สำคัญและเป็นกลุ่มที่มีขนาดใหญ่ของแอนิเมชั่ช่วย สำหรับฉากที่ตัวละครทั้งสองโต้ตอบนิเมชั่นที่สำคัญสำหรับตัวละครทั้งสองจะตัดสินใจที่ตัวละครคือ "ชั้นนำ" ฉากและตัวละครที่จะถูกดึงแรก ตัวละครที่สองจะเคลื่อนไหวจะตอบสนองและสนับสนุนการดำเนินการของ "ชั้นนำ" ตัวอักษร. เมื่อภาพเคลื่อนไหวที่สำคัญคือการได้รับการอนุมัติการเคลื่อนไหวนำส่งต่อที่เกิดเหตุไปยังแผนกที่สะอาดขึ้นสร้างขึ้นจากแอนิเมชั่สะอาดขึ้นและ Inbetweeners แอนิเมชั่สะอาดขึ้นใช้ภาพวาดนิเมชั่นนำและผู้ช่วยและติดตามพวกเขาลงบนแผ่นกระดาษใหม่ของการดูแลในรวมทั้งรายละเอียดทั้งหมดนำเสนอบนแผ่นรูปแบบเดิมเพื่อให้ปรากฏว่าคนคนหนึ่งเคลื่อนไหวภาพยนตร์เรื่องนี้ทั้ง Inbetweeners จะวาดภาพในสิ่งที่ยังขาดหายไปในระหว่างการวาดภาพแอนิเมชั่อื่น ๆ ขั้นตอนนี้จะเรียกว่า Tweening ภาพวาดที่เกิดเป็นอีกครั้งที่ดินสอที่ผ่านการทดสอบและ sweatboxed จนกว่าพวกเขาจะตอบสนองความต้องการได้รับการอนุมัติ. ในขั้นตอนระหว่างการเคลื่อนไหวดินสอแต่ละงานศิลปะที่ได้รับการอนุมัติเป็นที่แต่งงานเข้าไปในรีล Leica. ขั้นตอนนี้จะเหมือนกันสำหรับการเคลื่อนไหวทั้งตัวอักษรและภาพเคลื่อนไหวที่มีลักษณะพิเศษซึ่งในส่วนสูง โปรดักชั่นงบประมาณจะทำในหน่วยงานที่แยกต่างหาก แอนิเมชั่ผลเคลื่อนไหวอะไรที่จะย้ายและไม่ได้เป็นตัวละครรวมถึงอุปกรณ์ยานพาหนะเครื่องจักรและปรากฏการณ์เช่นไฟไหม้ฝนและการระเบิด บางครั้งแทนที่จะเป็นภาพวาดจำนวนของกระบวนการพิเศษที่ใช้ในการผลิตเทคนิคพิเศษในภาพยนตร์การ์ตูน; ฝนตัวอย่างเช่นได้รับการสร้างขึ้นในภาพยนตร์ดิสนีย์เคลื่อนไหวนับตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1930 โดยการถ่ายทำภาพเคลื่อนไหวช้าของน้ำในด้านหน้าของพื้นหลังสีดำกับภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลมาซ้อนทับภาพเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวนการ [ แก้ไข ]
ภาพเคลื่อนไหวการผลิตเริ่มมีการตัดสินใจในเรื่อง ปากหรือวรรณกรรมแหล่งข้อมูลจะต้องถูกแปลงเป็นภาพเคลื่อนไหว บทภาพยนตร์ ซึ่งเรื่องราวเกิดขึ้น . กระดานมีลักษณะค่อนข้างคล้ายกับหนังสือการ์ตูน และแสดงลำดับของภาพเป็นภาพวาดที่ติดต่อกันยังระบุการเปลี่ยนมุมกล้องและกรอบรูปภาพที่ช่วยให้ทีมงานที่มีการวางแผนการไหลของพล็อต และองค์ประกอบของภาพ กระดานเรื่องราวศิลปินจะมีการประชุมปกติกับผู้กำกับ และอาจจะต้องวาดหรือ " บอร์ดใหม่ " ลำดับหลายครั้งก่อนที่จะพบกับการอนุมัติขั้นสุดท้าย .

บันทึกเสียง [ แก้ไข ]
ก่อนที่จริงภาพเคลื่อนไหวเริ่มต้นเสียงเบื้องต้น หรือ " ติดตาม " เริ่มต้นบันทึกเพื่อให้ภาพเคลื่อนไหวอาจจะมากขึ้นแน่นอนตรงกับเพลง . ได้รับช้า เจ้าระเบียบ ลักษณะที่เป็นภาพเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิมที่ผลิตมันเป็นเกือบเสมอง่ายต่อการประสานภาพเคลื่อนไหวเสียงที่มีอยู่แล้วมากกว่าที่จะประสานเพลงกับการ์ตูนแล้ว การ์ตูนเพลงเสร็จสมบูรณ์จะมีลักษณะเพลง , ผลกระทบเสียง ,และการสนทนาที่แสดงโดยนักแสดงเสียง อย่างไรก็ตาม ในช่วงเริ่มต้นเพลงที่ใช้ภาพเคลื่อนไหวมักจะมีเพียงเสียงใดเสียงเพลงที่ตัวละครต้องร้องตาม และคะแนนดนตรีเพลงชั่วคราว ; คะแนนสุดท้ายและผลกระทบเสียงเพิ่มในการผลิตโพสต์

ในกรณีของอนิเมะญี่ปุ่น รวมทั้ง pre-1930 ที่สุดเสียงการ์ตูน , เสียงโพสต์ บนจอ ;นั่นคือเสียงเพลงที่ถูกบันทึกไว้หลังจากภาพยนตร์องค์ประกอบเสร็จสิ้นโดยการชมภาพยนตร์และการสนทนา ดนตรี และเสียงตามต้องการ บางสตูดิโอส่วนใหญ่ยวด เฟลชเชอร์สตูดิโอยังคงโพสต์แปลการ์ตูนของพวกเขาผ่านที่สุดของทศวรรษที่ 1930 ซึ่งได้รับอนุญาตสำหรับการปรากฏตัวของ " พึมพำ libs " โฆษณาปัจจุบันในหลายป๊อปอายกะลาสี และ Betty Boop การ์ตูน

แอนิเมติก [ แก้ไข ]
มักจะ แอนิเมติกหรือเรื่องราวรีลาหลังจากที่ภาพยนตร์ที่ถูกสร้างขึ้น แต่ก่อนที่ภาพเคลื่อนไหวเต็มรูปแบบเริ่มต้น เป็นแอนิเมติกโดยปกติจะประกอบด้วยรูปภาพของกระดานเรื่องราวตรงกันกับเพลงประกอบ นี้จะช่วยให้นิเมชั่นและกรรมการทำงานสคริปต์ใด ๆและเวลาที่ปัญหาที่อาจมีอยู่กับเรื่องราวในปัจจุบัน Storyboard และเสียงจะแก้ไขหากจำเป็นและแอนิเมติกใหม่อาจถูกสร้างขึ้นและตรวจสอบกับผู้กำกับ จนเรื่องราวที่สมบูรณ์ . แก้ไขภาพยนตร์ในขั้นตอนแอนิเมติกป้องกันการเคลื่อนไหวของฉากที่ถูกตัดออกจากภาพยนตร์ เช่น ภาพเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิมเป็นกระบวนการที่มีราคาแพงมากและใช้เวลานาน การสร้างฉากที่ในที่สุดจะถูกตัดออกจากการ์ตูนเสร็จ

คือหลีกเลี่ยงอย่างเคร่งครัดหน่วยงานโฆษณาวันนี้จ้างใช้ animatics เพื่อทดสอบโฆษณาของพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะกลายเป็นเต็มจุด animatics ใช้วาดงานศิลปะ ด้วยการย้ายชิ้นส่วน ( เช่น แขนที่ถึงสำหรับผลิตภัณฑ์ หรือหัวที่เปลี่ยน ) วิดีโอดาวน์โหลดคล้ายกับ animatics แต่ไม่ได้มีการย้ายชิ้น photomatics เป็นอีกทางเลือกเมื่อสร้างจุดทดสอบ