Experiments conducted at Sugarcane

Experiments conducted at Sugarcane Research Station, Jalandhar and some of the sugar factories in Punjab have shown that wider inter row spacing of 135–150 cm can be adopted without any adverse effect on cane yield and that the ratoon yield was higher with wider spacing as compared to 75 and 90 cm spacing. Wider row/Paired row spacing under 150 cm is a fast spreading technology in the state and is well perceived by the cane growers (Personal communication). Farmers perceive the technology to give better crop stand than normal row spacing, facilitates intercultural operations, produces thick canes, good crop growth, increased cane yield and suited for intercrop cultivation (Rajula 2010). Sundara (2002) reported that this technology is spreading fast in tropical states and proved to give higher cane yield and juice quality. Farmers opined that tiller mortality was significantly reduced as the inter row spacing increased. Wider spacing also produced thicker canes compared to narrow spacing. The high single cane weight compensates the less number of millable canes with better cane yield (Singh 1993; Sundara 1998; Salunkhe et al. 2001; Patel et al. 2006 and Gopalasundaram 2009).
Varietal Response to Wider Row Spacing.
Varieties are found to widely differ in their response to row spacing. Early and short duration varieties perform well under closer spacing while late varieties require wider spacing (Gopalasundaram 2009). Usually, sugarcane is planted in ridges and furrows with a spacing of 60–135 cm between the rows, the most common spacing being 90 cm. Closer spacing of 60–75 cm is desirable for early varieties, short duration varieties, shy tillering varieties, and for cultivation under adverse growing conditions like water stress or limited irrigation, soil and water salinity, excess moisture or waterlogging and late (summer) planting (Sundara 1998). Wider row spacing of 120–150 cm is advisable for long duration high tillering varieties under high fertility conditions and is recommended to adopt mechanization. The participant farmers in the study area were found to cultivate the sugarcane varieties Co 94012, Co 92012, Co 91017 and Co 86032 under wider row. The data in Table 3 reveals that the average cane yield of 65.16 hectares was 135.43 t/ha as against the state average yield of 105 t/ha. The increase in yield under five feet row spacing is 30.43 t/ha which amounts to 28.9% increase over the state average. The varieties in their order of high cane productivity were: Co 86032 (147.58 t/ha), Co 91017 (134.08 t/ha), Co 94012 (127.45 t/ha) and Co 92012 (122.00 t/ha). Among the four varieties, Co 86032 responds well in terms of both quality and yield of sugar. The impact on cane quality could not be assessed in comparison with conventional planting. However, among the four varieties, Co 86032 has performed well in terms of both cane yield and juice quality. Big mill test results indicate that the variety Co 86032 has 17.61 Brix, 14.59% Pol, 84.36% purity and 11.15% recovery. Co 86032, the wonder cane of the decade is a rare combination of several advantageous characters like high yield, good quality, multiratooning potential and is amenable for wide row spacing (Hemaprabha 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลองณสถานีวิจัยอ้อย ชลันธระและบางส่วนของน้ำตาลที่โรงงานในปัญจาบได้แสดงที่กว้างกว่าอินเตอร์ช่องว่างระหว่างแถวของ 135 – 150 ซม.สามารถนำไปใช้โดยไม่มีผลกระทบต่อผลตอบแทนเท้า และให้ผลตอบแทนใน ratoon ก็สูง ด้วยระยะห่างที่กว้างขึ้นเป็นเปรียบเทียบกับ 75 และ 90 ซม.ระยะ กว้าง แถว/Paired แถวระยะห่างต่ำกว่า 150 ซม.เป็นเทคโนโลยีประมาณอย่างรวดเร็วในรัฐ และถือว่าดี โดยเกษตรกรเท้า (สื่อสาร) เกษตรกรสังเกตเทคโนโลยีให้ยืนพืชดีกว่าแถวปกติระยะห่าง อำนวยความสะดวกในการดำเนินงานของสมาคม ผลิตอ้อยหนา ดีพืชเจริญเติบโต ผลผลิตเพิ่มขึ้นเท้า และเหมาะสำหรับการเพาะปลูก intercrop (Rajula 2010) ซันดารา (2002) รายงานว่า เทคโนโลยีนี้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในอเมริกาเขตร้อน และพิสูจน์ให้เท้าน้ำและผลผลิตมีคุณภาพสูง เกษตรกร opined ที่ เพาะปลูกตายถูกลดเป็นเพิ่มช่องว่างระหว่างแถวของอินเตอร์ ระยะห่างที่กว้างขึ้นยังผลิตอ้อยหนาเมื่อเทียบกับแคบระยะห่าง น้ำหนักเท้าเดียวสูงชดเชยน้อยจำนวนอ้อย millable กับผลตอบแทนเท้าดี (สิงห์ 1993 ซันดารา 1998 Al. ร้อยเอ็ด Salunkhe 2001 Al. ร้อยเอ็ด Patel 2006 และ Gopalasundaram 2009) พันธุ์ตอบสนองต่อแถวระยะห่างที่กว้างขึ้น Varieties are found to widely differ in their response to row spacing. Early and short duration varieties perform well under closer spacing while late varieties require wider spacing (Gopalasundaram 2009). Usually, sugarcane is planted in ridges and furrows with a spacing of 60–135 cm between the rows, the most common spacing being 90 cm. Closer spacing of 60–75 cm is desirable for early varieties, short duration varieties, shy tillering varieties, and for cultivation under adverse growing conditions like water stress or limited irrigation, soil and water salinity, excess moisture or waterlogging and late (summer) planting (Sundara 1998). Wider row spacing of 120–150 cm is advisable for long duration high tillering varieties under high fertility conditions and is recommended to adopt mechanization. The participant farmers in the study area were found to cultivate the sugarcane varieties Co 94012, Co 92012, Co 91017 and Co 86032 under wider row. The data in Table 3 reveals that the average cane yield of 65.16 hectares was 135.43 t/ha as against the state average yield of 105 t/ha. The increase in yield under five feet row spacing is 30.43 t/ha which amounts to 28.9% increase over the state average. The varieties in their order of high cane productivity were: Co 86032 (147.58 t/ha), Co 91017 (134.08 t/ha), Co 94012 (127.45 t/ha) and Co 92012 (122.00 t/ha). Among the four varieties, Co 86032 responds well in terms of both quality and yield of sugar. The impact on cane quality could not be assessed in comparison with conventional planting. However, among the four varieties, Co 86032 has performed well in terms of both cane yield and juice quality. Big mill test results indicate that the variety Co 86032 has 17.61 Brix, 14.59% Pol, 84.36% purity and 11.15% recovery. Co 86032, the wonder cane of the decade is a rare combination of several advantageous characters like high yield, good quality, multiratooning potential and is amenable for wide row spacing (Hemaprabha 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองดำเนินการที่อ้อยสถานีวิจัย Jalandhar และบางส่วนของโรงงานน้ำตาลในปัญจาบได้แสดงให้เห็นว่าระยะห่างระหว่างแถวกว้างของ 135-150 ซม. สามารถนำมาไม่มีผลกระทบใด ๆ ต่อผลผลิตอ้อยและผลผลิตอ้อยตอสูงที่มีระยะห่างที่กว้างขึ้นเมื่อเทียบ 75 และ 90 ซม. ระยะห่าง แถวกว้าง / ระยะห่างแถวคู่ภายใต้ 150 เซนติเมตรเป็นเทคโนโลยีที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในรัฐและเป็นที่รับรู้อย่างดีจากเกษตรกรผู้ปลูกอ้อย (การสื่อสารส่วนบุคคล) เกษตรกรรับรู้เทคโนโลยีในการเพาะปลูกให้ยืนดีกว่าระยะห่างระหว่างแถวปกติอำนวยความสะดวกในการดำเนินงานวัฒนธรรม, ผลิตอ้อยหนาการเจริญเติบโตของพืชที่ดีผลผลิตอ้อยที่เพิ่มขึ้นและเหมาะสำหรับการเพาะปลูกแซม (Rajula 2010) ดารา (2002) รายงานว่าเทคโนโลยีนี้จะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในรัฐเขตร้อนและพิสูจน์แล้วว่าให้ผลผลิตอ้อยที่สูงขึ้นและน้ำผลไม้ที่มีคุณภาพ เกษตรกรเห็นว่าการตายของผู้เพาะปลูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญเป็นระยะห่างระหว่างแถวที่เพิ่มขึ้น ระยะห่างที่กว้างขึ้นนอกจากนี้ยังมีการผลิตอ้อยหนาเมื่อเทียบกับระยะห่างที่แคบ น้ำหนักอ้อยเดียวสูงชดเชยจำนวนน้อยอ้อย millable กับผลผลิตอ้อยที่ดีกว่า (ซิงห์ 1993; ดารา 1998; Salunkhe et al, 2001;.. พาเทล et al, 2006 และ Gopalasundaram
2009).. ตอบสนองพันธุ์ที่จะกว้างเว้นวรรคของแถวพันธุ์จะพบว่า กันอย่างแพร่หลายแตกต่างกันในการตอบสนองต่อระยะห่างแถว
พันธุ์ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ในช่วงต้นและทำงานได้ดีภายใต้ระยะห่างที่ใกล้ชิดในขณะที่พันธุ์ปลายจำเป็นต้องมีระยะห่างที่กว้างขึ้น (Gopalasundaram 2009) โดยปกติจะปลูกอ้อยในสันเขาและร่องกับระยะห่างของ 60-135 ซม. ระหว่างแถวที่ระยะห่างพบมากที่สุดเป็น 90 ซม. ระยะห่างที่ใกล้ชิดของ 60-75 ซม. เป็นที่พึงปรารถนาสำหรับพันธุ์ต้นพันธุ์ระยะเวลาสั้นพันธุ์ขี้อายแตกกอและสำหรับการเพาะปลูกภายใต้สภาพการเจริญเติบโตที่ไม่พึงประสงค์เช่นความเครียดหรือน้ำชลประทานที่ จำกัด และความเค็มของดินน้ำหรือความชื้นส่วนเกินขังและปลาย (ฤดูร้อน) ปลูก (ดารา 1998) ระยะห่างระหว่างแถวกว้างของ 120-150 ซม. ขอแนะนำสำหรับระยะเวลานานพันธุ์ที่แตกกอสูงภายใต้เงื่อนไขความอุดมสมบูรณ์สูงและเป็นที่แนะนำจะนำมาใช้เครื่องจักรกล เกษตรกรมีส่วนร่วมในพื้นที่ศึกษาพบว่าการเพาะปลูกพันธุ์อ้อยร่วม 94,012 ร่วม 92,012 ร่วม 91,017 86,032 และผู้ร่วมภายใต้แถวที่กว้างขึ้น ข้อมูลในตารางที่ 3 แสดงให้เห็นว่าผลผลิตอ้อยเฉลี่ย 65.16 เฮกตาร์เป็น 135.43 ตัน / เฮกตาร์เมื่อเทียบกับรัฐผลผลิตเฉลี่ย 105 ตัน / เฮกตาร์ การเพิ่มขึ้นของอัตราผลตอบแทนที่ต่ำกว่าห้าระยะห่างแถวฟุตเป็น 30.43 ตัน / เฮกตาร์ซึ่งจะมีจำนวนเพิ่มขึ้น 28.9% เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยของรัฐ พันธุ์ในการสั่งซื้อของการผลิตอ้อยสูงคือ: ร่วม 86,032 (147.58 ตัน / เฮกตาร์) ร่วม 91,017 (134.08 ตัน / เฮกตาร์) ร่วม 94,012 (127.45 ตัน / เฮกตาร์) และผู้ร่วม 92,012 (122.00 ตัน / เฮกตาร์) ในบรรดาสี่สายพันธุ์ร่วม 86,032 ตอบสนองดีทั้งในแง่ของคุณภาพและผลผลิตของน้ำตาล ผลกระทบต่อคุณภาพอ้อยไม่สามารถได้รับการประเมินในการเปรียบเทียบกับการปลูกแบบเดิม แต่ในหมู่สี่สายพันธุ์ร่วม 86032 ได้ดำเนินการอย่างดีในแง่ของผลผลิตอ้อยและน้ำผลไม้ที่มีคุณภาพ ผลการทดสอบที่โรงงานขนาดใหญ่แสดงให้เห็นว่าผู้ร่วม 86,032 หลากหลายมี Brix 17.61, 14.59% Pol ความบริสุทธิ์ 84.36% และ 11.15% การกู้คืน ร่วม 86,032 อ้อยสงสัยของทศวรรษเป็นชุดที่หายากของตัวละครที่ได้เปรียบหลายประการเช่นผลผลิตสูงคุณภาพดี multiratooning ที่มีศักยภาพและเป็นคล้อยสำหรับระยะห่างแถวกว้าง (Hemaprabha 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองที่สถานีวิจัยอ้อย ร่มและบางส่วนของโรงงานน้ําตาลในปัญจาบได้แสดงที่กว้างระหว่างแถวระยะ 135 - 150 เซนติเมตร สามารถนำมาใช้ได้โดยไม่ต้องใด ๆผลกระทบต่อผลผลิตอ้อยที่ให้ผลผลิตสูงและตอซัง กับระยะกว้างเมื่อเทียบกับ 75 และ 90 เซนติเมตร ระยะปลูกระยะห่างระหว่างแถวกว้างแถว / คู่ภายใต้ 150 ซม. เป็นรวดเร็วการแพร่กระจายเทคโนโลยีในรัฐ และมีการปลูกอ้อย ( การสื่อสารส่วนบุคคล ) เกษตรกรรับรู้เทคโนโลยีให้ยืนระยะห่างระหว่างแถวพืชได้ดีกว่าปกติ ทำให้การแลกเปลี่ยนผลิตอ้อยหนา ต่อการเจริญเติบโตของพืชที่ดี เพิ่มผลผลิตอ้อย และเหมาะกับการปลูกพืชแซม ( R ā jula 2010 )ซันดารา ( 2002 ) รายงานว่าเทคโนโลยีนี้จะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในประเทศเขตร้อนและพิสูจน์ให้สูงกว่าอ้อยผลผลิตและคุณภาพน้ำ เกษตรกรมีความคิดเห็นว่า ทิลเลอร์ตายลดลงอย่างมากเป็นอินเตอร์ ระยะห่างระหว่างแถวปลูกเพิ่มขึ้น ระยะห่างที่กว้างและหนา เมื่อเทียบกับระยะห่างที่แคบสูงน้ำหนักอ้อยเดียวชดเชยน้อยกว่าจำนวนของออ้อยกับผลผลิตอ้อยดีกว่า ( Singh 1993 ; ซันดารา 1998 ; salunkhe et al . 2001 ; Patel et al . 2006 และ gopalasundaram 2009 ) .
พันธุ์ตอบสนองต่อระยะห่างระหว่างแถวกว้าง เป็นพันธุ์ที่พบแพร่หลาย
แตกต่างในการตอบสนองของพวกเขากับระยะห่างแถวช่วงแรกและระยะเวลาดำเนินการสั้น พันธุ์ดี ภายใต้ระยะใกล้ ในขณะที่สายนานาต้องกว้างระยะห่าง ( gopalasundaram 2009 ) มักจะปลูกในร่องอ้อยเป็นสันเขาและด้วยระยะห่าง 60 – 135 เซนติเมตร ระหว่างแถว ระยะห่างที่พบมากที่สุดเป็น 90 เซนติเมตร ใกล้ระยะ 60 – 75 ซม. เป็นที่พึงปรารถนาสำหรับต้นพันธุ์ , พันธุ์ระยะเวลาสั้น ขี้อายจนถึงพันธุ์และเพื่อการเพาะปลูกภายใต้เงื่อนไขที่ไม่พึงประสงค์เช่นความเครียดหรือ จำกัด การน้ำชลประทาน , ความเค็ม , ดินและน้ำส่วนเกินความชื้นหรือน้ำขัง และมาสาย ( ฤดูร้อน ) ปลูก ( ซันดารา 1998 ) กว้าง 120 - 150 เซนติเมตร ระยะห่างระหว่างแถวปลูกแนะนำสำหรับระยะเวลานานสูง แตกกอพันธุ์ภายใต้สภาพความอุดมสมบูรณ์สูงและแนะนำกิจกรรมใน .ผู้เข้าร่วมของเกษตรกรในพื้นที่ศึกษา พบว่า การปลูกอ้อยพันธุ์ 94012 Co Co , 92012 CO 91017 Co 86032 ภายใต้กว้างและแถว ข้อมูลในตารางที่ 3 พบว่าผลผลิตของ 65.16 ไร่อ้อยเฉลี่ยอยู่ 135.43 T / ฮา เป็นการต่อต้านรัฐ ให้ผลผลิตเฉลี่ย 105 T / ฮา การเพิ่มผลผลิตภายใต้ห้าฟุตแถวระยะห่างเป็น 30.43 ตันต่อไร่ ซึ่งจํานวน 289 % เพิ่มจากรัฐโดยเฉลี่ย ความหลากหลายในการเพิ่มผลผลิตอ้อยสูง ได้แก่ โค 86032 ( 147.58 T / ฮา ) Co 91017 ( 134.08 T / ฮา ) Co 94012 ( 127.45 T / ฮา ) และ CO 92012 ( 122.00 T / ฮา ) ทั้ง 4 พันธุ์ จำกัด 86032 ตอบสนองได้ดี ทั้งในแง่คุณภาพและผลผลิตน้ำตาล ผลกระทบต่อคุณภาพอ้อยไม่สามารถประเมินในการเปรียบเทียบกับการปลูกแบบปกติ อย่างไรก็ตาม