The offer was, of course, dependent

The offer was, of course, dependent on the approval of the owner of Harper's Bazaar, William Randolph Hearst. Brodovitch eagerly returned to Philadelphia and assigned his students apprenticing at his Van Pelt Street studio to make two dummy issues of the magazine. He insisted that each page have a "shock value" of its own to set the magazine apart, "cutting paper dolls out of patterned paper, or illustration perfume bottles to look like high key photography - whatever was unlike other fashion magazines was tried."[33] Although preferring more conservative design, Hearst put his trust in Carmel Snow and allowed her to take on Brodovitch as art director where he remained for 24 years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อเสนอดังกล่าวของหลักสูตรขึ้นอยู่กับการอนุมัติของเจ้าของฮาร์เปอร์บาซาร์, วิลเลียมเฮิร์สต์ Randolph brodovitch กระหายกลับไปยังฟิลาเดลและมอบหมายให้นักเรียนของเขาฝึกงานที่รถตู้หนังของเขาถนนสตูดิโอที่จะทำให้ประเด็นที่สองหุ่นของนิตยสาร เขายืนยันว่าแต่ละหน้ามีค่า "ช็อต" ของตัวเองในการตั้งค่านิตยสารกัน "ตุ๊กตากระดาษตัดออกจากกระดาษที่มีลวดลาย,หรือขวดน้ำหอมภาพประกอบให้มีลักษณะเหมือนการถ่ายภาพที่สำคัญสูง - อะไรก็ตามที่แตกต่างจากนิตยสารแฟชั่นอื่น ๆ ก็พยายาม "[33] แม้ว่าจะเลือกการออกแบบที่อนุรักษ์นิยมมากกว่าเฮิร์สต์ไว้วางใจของเขาอยู่ในหิมะคาร์เมลและได้รับอนุญาตของเธอที่จะใช้ใน brodovitch เป็นผู้กำกับศิลป์ที่เขายังคงอยู่. 24 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อเสนอได้ แน่นอน ขึ้นอยู่กับการอนุมัติของเจ้าของตลาดของฮาร์เปอร์ Hearst วิลเลียมแรนโดล์ฟ Brodovitch กระหายกลับไปฟิลาเดลเฟีย และกำหนดให้นักเรียนของเขา apprenticing ที่สตูดิโอของเขา Van Pelt Street เพื่อให้ปัญหาสองกระพริบของวารสาร เขายืนยันว่า แต่ละหน้ามี "ค่าช็อค" ของตัวเองตั้งวารสารอพาร์ท "ตัดกระดาษตุ๊กตาจากกระดาษที่มีลวดลาย หรือภาพน้ำหอมขวดดูต้องถ่ายภาพสำคัญสูง - สิ่งแตกต่างจากนิตยสารแฟชั่นอื่น ๆ ที่พยายาม[33] แม้ว่าร่วมออกแบบหัวเก่ามาก Hearst ใส่ความน่าเชื่อถือของเขาในคารเมลหิมะ และอนุญาตให้เธอไปใช้ใน Brodovitch เป็นผู้อำนวยการฝ่ายศิลปะที่เขายังคงปี 24

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จัดให้บริการที่เป็นของขึ้นอยู่กับความเห็นชอบของเจ้าของตลาดไนท์บาร์ซาร์ของเส้นทาง Harper William Randolph Hearst brodovitch อย่างกระตือรือร้นกลับมาเพื่อไปยัง Philadelphia และกำหนดให้นักเรียนของเขาการฝึกที่รถตู้ขนถนนสตูดิโอของเขาทำให้สองปัญหาหุ่นของนิตยสารฉบับนี้ เขายังยืนกรานว่าแต่ละหน้ามี"ค่าไฟฟ้าช็อตที่"ของตัวเองในการตั้งค่าให้แยกออกจากกันนิตยสาร"ตุ๊กตากระดาษจากกระดาษแบบมีลวดลายน้ำหอมขวดนมหรือ ภาพ ให้มีลักษณะที่คล้ายกับคีย์สูงสำหรับกล้องถ่าย ภาพ - ไม่ว่าจะเป็นแฟชั่นนิตยสารไม่เหมือนกับที่อื่นๆก็พยายาม"[ 33 ]แม้ว่าจะชื่นชอบมากขึ้นมีความระมัดระวังการออกแบบ, Hearst ใส่ของเขาความเชื่อถือใน Carmel หิมะและได้รับอนุญาตให้เธอในการรับ brodovitch เป็นศิลปะกรรมการซึ่งเขายังอยู่ในเกณฑ์ดีสำหรับ 24 ปี.