In the workplace, this is most comm

In the workplace, this is most commonly exhibited by simply not following through on things employees are supposed to do, either because they don't want to do it, want to do something else, or are upset with their employer or coworkers. This kind of passive-aggressive behavior is usually the result of an unwillingness, or even an inability, to confront the issue head on. Unfortunately, rather than being viewed for what it is (an ineffective way of saying that "I'm not happy"), this behavior is usually taken as an indication that an employee either doesn't have the ability or motivation, or both, to do his job. Then, when an employer sees someone not getting simple jobs done, he isn't likely to give the employee bigger, more interesting tasks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่ทำงาน นี้บ่อย exhibited โดยเพียงไม่ผ่านบนสิ่งที่พนักงานควรจะทำ อย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะเขาไม่อยากทำ ต้องการทำสิ่งอื่น หรือมีไม่พอใจนายจ้างหรือเพื่อนร่วมงาน ชนิดของพฤติกรรมก้าวร้าวเรื่อย ๆ จะผลของปีที่ หรือแม้กระทั่งไม่สามารถ เผชิญปัญหาหัวบน อับ แทนดูสำหรับมันคืออะไร (วิธีการผลของการพูดว่า "ฉันไม่มีความสุข"), การทำงานนี้มักไว้เป็นตัวชี้ว่า พนักงานไม่มีความสามารถ หรือแรงจูงใจ หรือทั้ง สอง การทำงานของเขา จากนั้น เมื่อนายจ้างเห็นคนไม่ได้ง่ายทำงาน เขาไม่น่าจะให้พนักงานใหญ่ น่าสนใจเพิ่มเติมงานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทำงานนี้จะได้มีกันมากที่สุดก็ไม่ทำตามในสิ่งที่พนักงานควรจะทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะพวกเขาไม่ต้องการที่จะทำมันต้องการที่จะทำบางสิ่งบางอย่างอื่นหรือไม่พอใจกับนายจ้างหรือเพื่อนร่วมงานของพวกเขา ชนิดของพฤติกรรมก้าวร้าวแบบพาสซีฟนี้มักจะเป็นผลมาจากความไม่เต็มใจหรือแม้กระทั่งไม่สามารถที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาหัวบน แต่น่าเสียดายที่มากกว่าการดูว่ามันคืออะไร (เป็นวิธีที่ได้ผลในการบอกว่า "ผมไม่ได้มีความสุข") ลักษณะการทำงานนี้มักจะถูกใช้เป็นตัวบ่งชี้ที่พนักงานอาจจะไม่ได้มีความสามารถในการสร้างแรงจูงใจหรือหรือทั้งสองที่ เพื่อใช้ในงานของเขา จากนั้นเมื่อนายจ้างเห็นใครบางคนที่ไม่ได้รับงานที่เรียบง่ายทำเขาไม่น่าจะให้พนักงานที่ใหญ่กว่างานที่น่าสนใจมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่ทำงาน ซึ่งมักแสดงโดยเพียงแค่ไม่ต่อไปถึงสิ่งที่พนักงานจะต้องทำเหมือนกัน เพราะไม่อยากทำ อยากทำอย่างอื่น หรืออารมณ์เสียกับนายจ้างหรือเพื่อนร่วมงานของพวกเขา ชนิดของพฤติกรรมก้าวร้าวเรื่อยๆมักจะเป็นผลของความไม่เต็มใจ หรือแม้กระทั่งไม่สามารถที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาหัวบน แต่น่าเสียดายที่มากกว่าการดูสิ่งที่มันเป็น ( ไม่ได้ผลวิธีพูดว่า " ฉันมีความสุข " ) พฤติกรรมนี้มักจะนำมาเป็นข้อบ่งชี้ว่า พนักงานไม่ได้มีความสามารถ หรือ แรงจูงใจ หรือทั้งสองอย่าง ทำงานของเขาได้ จากนั้น เมื่อนายจ้างเห็นบางคนไม่ได้งานที่ง่ายทำ เขาไม่น่าจะให้พนักงานใหญ่ งานน่าสนใจกว่า