Just as Jin Yan Heng places both hi

Just as Jin Yan Heng places both his hands on her waist, he feels a presence charging at them and quickly spins her around so that he is now standing between her and their attacker. “Who are you?!”
Lou Chen immediately recognizes the man in black, Ming, her brother’s bodyguard. His sudden appearance is a surprise and she does not know why he is fighting with Jin Yan Heng but she did not order him to stop. On second thought, this sparring opportunity may be good for Jin Yan Heng now that his internal injuries have healed. As for Ming, he may be a martial arts expert, but he is also a sensible man and is unlikely to maim Jin Yan Heng.
As Lou Chen watches them fight, Jin Yan Heng has gathered the following information about his attacker. One, he is someone with strong internal powers. His fists are powerful but his movements are very agile. Two, although he did not pull his punches, his strokes are not deadly. Since internal strength is something he is least afraid to compare at this moment, Jin Yan Heng starts to pummel his attacker with renewed vigor.
After about half a joss-stick time , Lou Chen finally orders. “Ming, that is enough. Stop.”
At her command, Ming quickly pull his punches and takes 2 steps back. In the next moment, he has retreated behind Lou Chen while Jin Yan Heng finally connects the dots. “You guys know each other?”
He knows the answer even as he asks the question and mentally berates himself for the unnecessary question. He takes a good look at his attacker – a handsome young man in his twenties– and feels a sense of danger. His peach-blossom eyes glints as he asks slowly. “Chen’er, what did you just call him?”
“Ming.” is her clam reply.
The look he shoots her is so unbelieving; he nearly succeeds in surprising her. “You have never called me Heng! How can you call another man so intimately?”
The way he is acting now reminds her of a cat whose tail has been trodden upon. Although Lou Chen feels like rolling her eyes at his thought process, his question makes her feel surprising light-hearted. “His name is really just that – Ming.”
Jin Yan Heng checks out the other man once more. His body language towards Lou Chen speaks of respect and Lou Chen has not look at him since he has stepped behind her. Although these two are not strangers, they are definitely not close either. Even though he is now sure that the new-comer is not potential a love-rival, he has no intention to let this opportunity slip and miss correcting his term of address. Eyes sorrowful, he says levelly. “From henceforth, I have decided that my name is only ‘Heng’. In future, Chen’er can just call me ‘Heng’.”
Ming narrows his eyes. To prevent Miss from detecting his presence, he has kept a safe distance and has thus missed how sly this man is although he has known about this character. And from the way Miss seems to be condoning him, he can tell that he is going to have an uphill task completing the mission that Master has entrusted him.
As for Lou Chen, she can feel a small muscle twitching at the corner of his eye. Really, this kind of “I am jealous! I am jealous! Quick, give in to my request” is really too childish for her likeing. Deciding to ignore him, she throws him a “Have an early rest” and walks to her room.
“Chen’er!” Jin Yan Heng tries to follow but a muscled arm blocks his way. Feeling magnanimous, Ming decides to say a few more words than he normally would. “It is best that Master Yan rest early. If you are keen to fight some more, I will be more than happy to oblige.”
Looking at her disappearing back, Jin Yan Heng can only stare after her longingly. He has guessed the relationship between Chen’er and Ming and is secretly glad that she now has an able body guard in this moment of peril. Still, that does not mean that the sour bubbles in his heart are going to stop popping anytime soon. Just how many obedient and highly-skilled men are there in the Lou family? If there is a “Ming” (light) today, is there going to be another “Yin” (dark) who is going to pop up tomorrow?
He can almost see the day when he finally get to hold her little hand growing further and further away.
Ay, his future – it is really going to be light-less future!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหมือนจิน Yan Heng สถานมือทั้งสองของเขาบนเอวของเธอ เขารู้สึกสถานะชาร์จที่ และหมุนเธอรอบอย่างรวดเร็วเพื่อที่เขากำลังยืนอยู่ระหว่างเธอ และการโจมตี "คุณเป็นใคร!"Lou Chen ทันทีรู้จักคนดำ หมิง บอดี้ของพี่ชายของเธอ เขาพลันเป็นความประหลาดใจ และเธอไม่รู้ทำไมสู้กับ Yan Heng จิน แต่เธอคุณสั่งเขาหยุด นึก โอกาส sparring นี้อาจดีสำหรับจิน Yan Heng ที่เขาบาดเจ็บภายในได้หายได้ก็ ส่วนหมิง เขาอาจจะเป็นศิลปะผู้เชี่ยวชาญ แต่เขายังเป็นคนที่เหมาะสม และไม่น่าจะจัด Yan Heng จินเป็น Lou Chen นาฬิกาพวกเขาต่อสู้ Yan Heng จินได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการโจมตีของเขา หนึ่ง เขาเป็นคนที่ มีอำนาจภายในที่แข็งแกร่ง กำปั้นของเขาที่มีประสิทธิภาพ แต่การเคลื่อนไหวของเขามีความคล่องตัวมาก สอง แม้ว่าเขาได้ดึงหมัดของเขา จังหวะของเขาจะไม่ร้ายแรง ตั้งแต่ความแข็งแรงภายในเป็นสิ่งที่เขาเป็นอย่างน้อยกลัวการเปรียบเทียบในช่วงเวลานี้ Yan Heng จินเริ่มชกต่อยผู้โจมตี มีความแข็งแรงใหม่หลังจากครึ่งธูปเวลา Lou Chen ก็สั่ง "หมิ ได้เพียงพอ หยุด"ที่คำสั่งของเธอ หมิงรวดเร็วดึงหมัดของเขา และใช้ขั้นตอนที่ 2 กลับ ในช่วงเวลาถัดไป เขามีสภาพระส่ำหลัง Lou Chen ในขณะที่จิ Yan Heng ที่เชื่อมต่อจุดสุดท้าย "คุณคนรู้กัน"เขารู้คำตอบแม้เป็นเขาถามคำถาม และจิต berates เองสำหรับคำถามที่ไม่จำเป็น เขาจะดูดีที่ผู้โจมตี – หนุ่มหล่อในช่วงคริสต์ทศวรรษของเขา – และรู้สึกความอันตราย พีชบลอสซั่มเขาตา glints ตามที่เขาขอให้ช้า "Chen'er อะไรเพียงเรียกเขา""หมิง" คือ ตอบหอยของเธอดูที่ยอดเขาที่เธอเป็นผู้ไม่เชื่อดังนั้น เกือบสำเร็จแปลกใจเธอ "คุณไม่เคยเรียกฉันเฮง วิธีสามารถเรียกคนอื่นอย่างใกล้ชิดดังนั้น"วิธีเขาทำหน้าที่ตอนนี้นึกถึงเธอแมวที่มีหางมีการ trodden เมื่อ แม้ว่า Lou Chen รู้สึกเหมือนกลิ้งดวงตาของเธอที่กระบวนการคิดของเขา คำถามของเขาทำให้เธอรู้สึกแปลกใจจิตร "ชื่อของเขาเป็นแค่ที่หมิง"จิน Yan Heng ตรวจสอบออกจากคนอื่น ๆ อีกครั้ง ภาษากายของเขาต่อ Lou Chen พูดความเคารพ และ Lou Chen มีไม่ดูเขาตั้งแต่เขาได้ก้าวหลังเธอ แม้ว่าสองคนนี้ไม่มีคนแปลกหน้า พวกเขาแน่นอนไม่ได้ปิดอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ว่าตอนนี้แน่ใจว่าไม่เกิดการแค่ความรักคู่แข่ง มีความตั้งใจที่จะปล่อยให้โอกาสนี้ลื่น และพลาดแก้ไขระยะของเขาอยู่ ดวงตาอกตรม เขากล่าวว่า levelly "จากต่อ ได้ตัดสินใจว่า ชื่อของฉันเป็นเพียง 'เฮง' ในอนาคต Chen'er สามารถโทรหาฉัน 'เฮง' "หมิงแคบตาของเขา เพื่อป้องกันไม่ให้พลาดการตรวจจับของเขา เขาจะเก็บระยะที่ปลอดภัย และได้จึงพลาดรอบจัดวิธีนี้คนเป็นเขาได้รู้จักตัวละครตัวนี้ และจากดูเหมือนว่า จะให้เขา นางสาวเขาจะบอกว่า เขากำลังจะมีงานขึ้นเขาการทำภารกิจที่หลักมีความไว้วางใจเขาส่วน Lou Chen เธอสามารถรู้สึกกล้ามเนื้อเล็กกระตุกที่มุมของตาของเขา จริง ๆ แบบนี้ "ฉันอิจฉา ฉันอิจฉา รวดเร็ว ให้การร้องขอของฉัน"จริง ๆ คือพูดแบบเด็กเกินไปสำหรับ likeing ของเธอ เธอตัดสินใจละเว้นเขา พ่นเขา "มีส่วนที่เหลือก่อน" และเดินไปที่ห้องของเธอ"Chen'er" Yan Heng จินพยายามทำตาม แต่เขาบล็อกแขนกล้ามเนื้อ ความรู้สึกรวม หมิตัดสินใจที่จะพูดกี่คำมากขึ้นกว่าปกติจะ "ได้ดีสุดที่เหลือ Yan หลักก่อน ถ้าคุณมีความกระตือรือร้นในการต่อสู้บางอย่างมากขึ้น ฉันจะเป็นยินดีให้ oblige"มองหลัง disappearing, Yan Heng จินเท่าสามารถจ้องเธอมอง longingly เขาได้คาดเดาความสัมพันธ์ระหว่าง Chen'er และหมิง และเป็นแอบดีใจตอนยามร่างกายได้ในขณะนี้ของคุณขี่ ยังคง ใช่ว่า ฟองเปรี้ยวใจของเขาจะไปหยุดการ popping เร็ว ๆ นี้ มีหลายวิธีเชื่อฟัง และผู้ เชี่ยวชาญคนที่ในครอบครัวลู ถ้ามีการ "หมิง" (แสง) วันนี้ มีจะเป็นอื่น "หยิน" (มืด) ที่ป๊อปอัพวันพรุ่งนี้เขาเกือบจะรายวันเขาก็ได้รับเมื่อถือมือน้อยของเธอเติบโตต่อไป และห่างออกไปAy อนาคตเขา – มันจริง ๆ จะได้แสงน้อยอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นเดียวกับจินเฮงยันสถานที่มือทั้งสองข้างของเขาบนเอวของเธอเขารู้สึกสถานะการชาร์จไฟได้อย่างรวดเร็วและหมุนรอบเธอเพื่อที่ว่าตอนนี้เขากำลังยืนอยู่ระหว่างเธอและโจมตีของพวกเขา "คุณเป็นใคร ?!"
ลูเฉินทันทีตระหนักถึงชายในชุดดำ, หมิง, บอดี้การ์ดพี่ชายของเธอ ลักษณะอย่างฉับพลันของเขาคือความประหลาดใจและเธอก็ไม่ได้รู้ว่าทำไมเขากำลังต่อสู้กับจินเฮงยัน แต่เธอก็ไม่ได้สั่งให้เขาหยุด ในความคิดที่สองโอกาสซ้อมนี้อาจจะดีสำหรับจินเฮงยันตอนนี้ที่ได้รับบาดเจ็บภายในของเขาได้รับการเยียวยา สำหรับหมิงเขาอาจจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ แต่เขาก็ยังเป็นคนที่เหมาะสมและไม่น่าจะกุดจินยันเฮง.
ลูเฉินนาฬิกาพวกเขาต่อสู้จินเฮงยันได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการโจมตีของเขา หนึ่งเขาเป็นคนที่มีพลังภายในที่แข็งแกร่ง หมัดของเขาที่มีประสิทธิภาพ แต่การเคลื่อนไหวของเขามีความคล่องตัวมาก สองแม้ว่าเขาจะไม่ได้ดึงหมัดของเขาจังหวะของเขาไม่ได้ร้ายแรง เนื่องจากความแข็งแรงภายในเป็นสิ่งที่เขาเป็นอย่างน้อยกลัวที่จะเปรียบเทียบในขณะนี้จินเฮงยันเริ่มที่จะชกต่อยโจมตีของเขากับความแข็งแรงต่ออายุ.
หลังจากนั้นประมาณครึ่งเวลาธูปติดลูเฉินในที่สุดคำสั่งซื้อ "หมิงที่เป็นพอ หยุด. "
ในคำสั่งของเธอหมิงได้อย่างรวดเร็วดึงเจาะของเขาและใช้เวลา 2 ขั้นตอนกลับ ในช่วงเวลาต่อมาเขาได้ถอยหลังลูเฉินในขณะที่จินเฮงยันที่สุดเชื่อมต่อจุด "พวกคุณรู้กัน?"
เขารู้คำตอบแม้ในขณะที่เขาถามคำถามและจิตใจด่าตัวเองสำหรับคำถามที่ไม่จำเป็น เขาใช้เวลาดูดีที่การโจมตีของเขา - เป็นชายหนุ่มรูปหล่อใน twenties- ของเขาและความรู้สึกความรู้สึกของอันตราย ตาดอกพีชเขา glints ในขณะที่เขาถามอย่างช้าๆ "Chen'er สิ่งที่คุณไม่เพียงแค่เรียกเขา?"
"หมิง" เป็นคำตอบของหอยของเธอ..
ดูเขายิงเธอคือไม่เชื่ออย่างนั้น เขาเกือบจะประสบความสำเร็จในที่น่าแปลกใจของเธอ "คุณไม่เคยเรียกผมเฮง! วิธีที่คุณสามารถโทรหาชายอีกคนหนึ่งเพื่อให้ใกล้ชิด? "
วิธีที่เขาจะทำหน้าที่ในขณะนี้เตือนให้เธอนึกถึงแมวที่มีหางได้รับการย่ำอยู่กับ แม้ว่าลูเฉินรู้สึกเหมือนกลิ้งดวงตาของเธอที่กระบวนการคิดของเขาคำถามของเขาทำให้เธอรู้สึกแปลกใจแสงใจ "ชื่อของเขาคือจริงๆเพียงแค่นั้น - หมิง."
จินเฮงยันตรวจสอบออกชายอื่น ๆ อีกครั้ง ภาษากายของเขาต่อลูเฉินพูดถึงความเคารพและลูเฉินยังไม่ได้มองไปที่เขานับตั้งแต่ที่เขาได้ก้าวข้างหลังเธอ แม้ว่าทั้งสองไม่ได้เป็นคนแปลกหน้าแน่นอนพวกเขาจะไม่ได้อยู่ใกล้อย่างใดอย่างหนึ่ง ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาอยู่แน่ใจว่าผู้มาใหม่ที่มีศักยภาพไม่ได้เป็นความรักที่คู่ต่อสู้เขามีความตั้งใจที่จะปล่อยให้เรื่องนี้ลื่นโอกาสและพลาดการแก้ไขระยะเวลาของเขาที่อยู่ไม่มี ดวงตาทุกข์เขาพูดอย่างคู่คี่ "ตั้งแต่นี้ไปผมได้ตัดสินใจว่าชื่อของฉันเป็นเพียง 'เฮง' ในอนาคต Chen'er ก็สามารถโทรหาฉัน 'เฮง'. "
หมิงแคบดวงตาของเขา เพื่อป้องกันการขาดการตรวจสอบการปรากฏตัวของเขาเขาได้เก็บไว้ระยะห่างที่ปลอดภัยและได้พลาดดังนั้นวิธีเจ้าเล่ห์คนนี้เป็นถึงแม้เขาจะได้รู้จักกันเกี่ยวกับตัวละครตัวนี้ และจากวิธีที่นางสาวดูเหมือนว่าจะยกโทษให้เขาเขาสามารถบอกได้ว่าเขากำลังจะมีงานขึ้นเขาเสร็จสิ้นภารกิจที่อาจารย์ได้มอบหมายให้เขา.
ในฐานะที่เป็นลูเฉินเธอสามารถรู้สึกกล้ามเนื้อเล็ก ๆ กระตุกที่มุมของตาของเขา . จริงๆชนิดของ "นี้ผมอิจฉา! ผมอิจฉา! ด่วนให้ในคำขอของฉัน "เป็นจริงหน่อมแน้มเกินไปสำหรับเธอ likeing การตัดสินใจที่จะไม่สนใจเขาเธอโยนเขาว่า "มีส่วนที่เหลือต้น" และเดินไปที่ห้องของเธอ.
"Chen'er!" จินเฮงยันพยายามที่จะทำตาม แต่บล็อกแขนกล้ามเนื้อทางของเขา ความรู้สึกที่ไม่เห็นแก่ตัว, หมิงตัดสินใจที่จะพูดคำอีกไม่กี่กว่าที่เขาตามปกติ "มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่โทยันเหลือต้น หากคุณมีความกระตือรือร้นที่จะต่อสู้กับบางมากขึ้นผมจะมีความสุขมากกว่าที่จะบังคับ. "
มองไปที่หายไปกลับมาของเธอจินเฮงยันสามารถจ้องมองหลังจากที่เธอโหย เขาได้รับการคาดเดาความสัมพันธ์ระหว่าง Chen'er และหมิงและแอบดีใจที่ตอนนี้เธอมียามร่างกายสามารถในช่วงเวลาของความอันตรายนี้ แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าฟองเปรี้ยวในหัวใจของเขาจะหยุด popping ในเร็ว ๆ นี้ เพียงวิธีการหลายคนเชื่อฟังและมีทักษะสูงจะมีในครอบครัวลู? หากมีการ "หมิง" (แสง) ในวันนี้จะมีไปได้อีก "หยิน" (เข้ม) ที่จะไปปรากฏขึ้นในวันพรุ่งนี้
เขาเกือบจะสามารถดูวันที่ในที่สุดเขาก็จะได้รับการจับมือเล็ก ๆ ของเธอที่กำลังเติบโตต่อไปและ ห่างไกล.
Ay, อนาคตของเขา - มันเป็นจริงจะเป็นอนาคตแสงน้อย!