Within six months of his return to

Within six months of his return to Britain in 1943, Barbirolli resumed his contract with HMV, conducting the Hallé in the Third Symphony of Bax and the Fifth of Vaughan Williams, followed by works by a wide range of composers from Corelli to Stravinsky.[100] In 1955 he signed a contract with Pye Records, with whom he and the Hallé recorded a wide repertoire, and made their first stereophonic recordings. These records were distributed in the US by Vanguard Records. A company was formed, named Pye-Barbirolli, of which he was a director: the arrangement was designed to ensure an equal partnership between the company and the musicians.[101] They made many recordings, including symphonies by Beethoven, Dvořák, Elgar, Mozart, Nielsen, Sibelius, Mahler, Tchaikovsky and Vaughan Williams, as well as a few concertos, short orchestral pieces and operatic excerpts.[102]

In 1962, HMV persuaded Barbirolli to return.[46] With the Hallé he recorded a Sibelius symphony cycle, Elgar's Second Symphony, Falstaff and The Dream of Gerontius, Schubert's Ninth Symphony, Vaughan Williams's A London Symphony, and works by Grieg and Delius. With other orchestras, Barbirolli recorded a wide range of his repertoire, including many recordings still in the catalogues in 2012. Of these, his Elgar recordings include the Cello Concerto with Jacqueline du Pré, Sea Pictures with Janet Baker, and orchestral music including the First Symphony, Enigma Variations and many of the shorter works. His Mahler recordings include the Fifth and Sixth Symphonies (with the New Philharmonia) and Ninth Symphony (with the Berlin Philharmonic). With the Vienna Philharmonic, he recorded a Brahms symphony cycle, and with Daniel Barenboim, the two Brahms Piano Concertos. He made three operatic sets for HMV: Purcell's Dido and Aeneas with Victoria de los Ángeles (1966),[103] Verdi's Otello with James McCracken, Gwyneth Jones and Dietrich Fischer-Dieskau (1969),[104] and a set of Madama Butterfly with Renata Scotto, Carlo Bergonzi and Rome Opera forces that has remained in the catalogues since its first issue in 1967.[105] The impact of the last was such that the head of the Rome Opera invited him to come and conduct "any opera you care to name with as much rehearsal as you wish."[46] HMV planned to record Die Meistersinger with Barbirolli in Dresden in 1970, but following the Warsaw Pact invasion of Czechoslovakia in 1968 he refused to conduct in the Soviet bloc, and his place was taken by Herbert von Karajan.[106]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายในหกเดือนของเขากลับไปยังราชอาณาจักรใน 1943, Barbirolli ดำเนินต่อสัญญาของเขากับเครื่องทดสอบ การทำ Hallé ในซิมโฟนีสาม Bax และห้าของวอนวิลเลียมส์ ตาม โดยผลงานของคีตกวีจาก Corelli เพื่อ Stravinsky [100] ใน 1955 เขาเซ็นสัญญากับระเบียน Pye ที่เขา Hallé ที่บันทึกละครหลากหลาย และทำบันทึก stereophonic แรกของพวกเขา เรกคอร์ดเหล่านี้ถูกเผยแพร่ในสหรัฐอเมริกา โดยระเบียน Vanguard บริษัทก่อตั้ง ชื่อ Pye-Barbirolli ซึ่งเป็นผู้อำนวยการ: จัดเรียงถูกออกแบบมาเพื่อให้หุ้นส่วนที่เท่ากันระหว่างบริษัทและนักดนตรีที่ [101] พวกเขาได้บันทึกหลาย รวมทั้งซิมโฟนี โดยบีโธเฟน Dvořák, Elgar โรงแรมโมสาร์ท นีล Sibelius, Mahler, Tchaikovsky และวิ ลเลียมส์วอห์น เป็นกี่ concertos ชิ้นส่วน orchestral สั้น และนำ operatic [102]ในปี 1962 เครื่องทดสอบเกลี้ยกล่อม Barbirolli กลับ [46] กับ Hallé เขาบันทึกเป็นวงจร Sibelius ซิมโฟนี Elgar ของ ซิมโฟนีสอง ฟัลสตา และความฝันของ Gerontius ซิมโฟนีของ Schubert ไนน์ วอนวิลเลียมส์ A ลอนดอนซิมโฟนี และทำงาน โดยตี้เอ็ดเวิร์ดเกรียกและ Delius กับอื่น ๆ orchestras, Barbirolli บันทึกหลากหลายของละครของเขา รวมถึงบันทึกต่าง ๆ ยังคงอยู่ในแคตตาล็อก 2012 เหล่านี้ เขาบันทึก Elgar รวมคอนแชร์โตเชลโลกับแจ็กเกอลีน du Pré รูปภาพซีกับเจเบเกอร์ orchestral เพลงซิมโฟนีแรก กมาและหลายงานสั้นลงรวมทั้ง บันทึกของ Mahler รวมห้า และหกซิมโฟนี (กับใหม่ฟิลฮาร์โมเนีย) และ ซิมโฟนีไนน์ (กับเบอร์ลินฟิลฮาร์โมนิค) กับเวียนนาฟิลฮาร์โมนิค เขาบันทึกวงจรซิมโฟนีบราห์ และ Daniel Barenboim, Piano Concertos สองของบราห์ เขาทำชุดสาม operatic สำหรับเครื่องทดสอบ: Dido ของกเพอร์เซลล์และอีเนียสกับวิคตอเรีย de los Ángeles (1966), Otello ของแวร์ดี [103] กับ James แมคแครคเก้นคัน กวินเน็ธโจนส์ และดีทริชฟิสเชอร์-Dieskau (1969), [104] และชุดผีเสื้อ Madama กับ Renata Scotto, Carlo Bergonzi โอเปราโรมกองกำลังที่มีอยู่ในแคตตาล็อกที่ตั้งแต่การออกใช้ครั้งแรกในค.ศ. 1967 [105] ผลกระทบสุดท้ายเป็นเช่นที่ศีรษะของโอเปราโรมเชิญเขา มาทำ "ใด ๆ โอเปร่าคุณดูแลให้ชื่อกับการซ้อมมาก ตามที่คุณต้องการ" [46] เครื่องทดสอบแผนระเบียนตาย Meistersinger กับ Barbirolli ใน Dresden ใน 1970 แต่ตามที่สนธิสัญญาวอร์ซอรุกรานของเชโกสโลวาเกียใน 1968 เขาปฏิเสธที่จะปฏิบัติในค่ายโซเวียต และเขาถูกนำ โดยเฮอร์เบิร์ตฟอน Karajan [106]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในหกเดือนของเขากลับไปยังสหราชอาณาจักรในปี 1943 Barbirolli กลับสัญญาของเขากับเจแปนดำเนินการHalléในซิมโฟนีสามของแบ็กซ์และห้าของวอห์นวิลเลียมส์ตามด้วยผลงานที่หลากหลายของนักประพันธ์เพลงจาก Corelli ไปสตรา. [100 ] ในปี 1955 เขาเซ็นสัญญากับพายประวัติกับคนที่เขาและHalléบันทึกเพลงกว้างและทำบันทึกสเตริโอเป็นครั้งแรก ระเบียนเหล่านี้กระจายอยู่ในสหรัฐโดยกองหน้าประวัติ บริษัท ที่ถูกสร้างขึ้นชื่อพาย-Barbirolli ซึ่งเขาเป็นผู้อำนวยการ:. จัดได้รับการออกแบบเพื่อให้แน่ใจว่าการเป็นหุ้นส่วนที่เท่าเทียมกันระหว่าง บริษัท และนักดนตรี [101] พวกเขาทำบันทึกจำนวนมากรวมทั้งซิมโฟนี่โดยเบโธเฟนDvořák, เอลก้า โมซาร์ทนีลเซ่น, เลียสมาห์เลอร์ไชคอฟสกีและวอห์นวิลเลียมส์เช่นเดียวกับ concertos ไม่กี่ชิ้นดนตรีในระยะสั้นและข้อความที่ตัดตอนมาเปร่า. [102] ในปี 1962 เจแปนชักชวน Barbirolli ที่จะกลับมา. [46] ด้วยHalléเขาบันทึกซิมโฟนีเลียส รอบที่สองของเอลก้า Symphony, ฟอลสตัฟฟ์และความฝันของ Gerontius, ชูเบิร์ตซิมโฟนีหมายเลขเก้า, วอห์นวิลเลียมส์ลอนดอนซิมโฟนีและทำงานโดย Grieg และเดลิ ด้วยออเคสตร้าอื่น ๆ Barbirolli บันทึกความหลากหลายของเพลงของเขารวมถึงการบันทึกจำนวนมากยังคงอยู่ในแคตตาล็อกในปี 2012 ของเหล่านี้บันทึกเอลก้าของเขารวมถึงไวโอลินคอนแชร์โต้กับ Jacqueline du Préทะเลรูปภาพกับเจเน็ตเบเกอร์และเพลงดนตรีรวมทั้งเป็นครั้งแรก ซิมโฟนีปริศนาตัวแปรและอีกหลายผลงานที่สั้นลง บันทึกมาห์เลอร์ของเขารวมถึงห้าและหกซิมโฟนี่ (กับนิว Philharmonia) และซิมโฟนีหมายเลขเก้า (กับเบอร์ลินดนตรี) ด้วยเวียนนาซิมโฟนีเขาไว้รอบซิมโฟนีบราห์มส์และแดเนียล Barenboim กับทั้งสองดื่ม Concertos เปียโน เขาทำสามชุดเปร่าสำหรับเจแปน: เพอร์เซลล์โด้และอีเนียสกับวิคตอเรีย de Los Angeles (1966) [103] โอเทลโลแวร์ดีกับเจมส์ McCracken, กวินเน็ ธ โจนส์และทริช Fischer-Dieskau (1969) [104] และชุดของบัตเตอร์ฟลาย กับเรนา Scotto คาร์โล Bergonzi และกองกำลังโรมโอเปร่าที่ยังคงอยู่ในแคตตาล็อกตั้งแต่รุ่นแรกในปี 1967 [105] ผลกระทบของสุดท้ายเป็นเช่นนั้นหัวของโรมโอเปร่าเชิญให้เขามาและดำเนินการว่า "โอเปร่าใด ๆ ที่คุณ สนใจที่จะตั้งชื่อที่มีการฝึกซ้อมมากที่สุดเท่าที่คุณต้องการ. "[46] เจแปนวางแผนที่จะบันทึก Meistersinger ตายกับ Barbirolli ในเดรสเดินในปี 1970 แต่หลังจากสนธิสัญญาวอร์ซอรุกรานของสโลวาเกียในปี 1968 เขาปฏิเสธที่จะดำเนินการในกลุ่มโซเวียตและสถานที่ของเขา ถูกยึดครองโดยเฮอร์เบิร์ฟอน Karajan. [106]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายในหกเดือนเขากลับมาอังกฤษในปี 1943 บาร์บีโรลี่กลับมาสัญญาของเขากับ HMV , การดำเนินการ Hall ) ในซิมโฟนีที่สามของ BAX และห้าของ Vaughan Williams , ตามด้วยผลงานหลากหลายของคีตกวีจากคอเรลลี่กับสตราวินสกี้ [ 100 ] ในปี 1955 เขาได้เซ็นสัญญากับประวัติพาย กับการที่ เขาและห้องโถงและบันทึกความกว้างและทำบันทึกแรกของพวกเขาเกี่ยวกับระบบแยกเสียง . บันทึกเหล่านี้ถูกเผยแพร่ในสหรัฐอเมริกา โดยประวัติกองหน้า บริษัท ก่อตั้งขึ้น ชื่อ ไพบาร์บีโรลี่ ซึ่งเขาเป็นผู้กำกับ : การจัดการถูกออกแบบมาเพื่อให้มั่นใจว่าหุ้นส่วนเท่าเทียมกันระหว่างบริษัทและนักดนตรี [ 101 ] พวกเขาได้บันทึกมากมาย รวมถึงแต่งเพลงโดยบีโธเฟ่น ดโวชาค การ์ , Mozart , นีลเส็น Sibelius มาห์เลอร์ , ,ไชคอฟสกี Vaughan Williams และ ตลอดจนไม่กี่ concertos ชิ้นดุริยางค์สั้นและอุปรากรตัดตอน [ 102 ]

1962 HMV ชักชวนบาร์บีโรลี่กลับไป . [ 46 ] กับฮอลล์โดยเขาบันทึกวงจรซิมโฟนี Sibelius ซิมโฟนีสองการ์ , falstaff และฝัน Gerontius ชูเบิร์ท , เก้าซิมโฟนี ของ Vaughan Williams ลอนดอนซิมโฟนี และทำงานโดยกรีก และ delius . กับวงอื่น ๆบาร์บีโรลี่บันทึกหลากหลายของบทเพลงของเขา รวมทั้งการบันทึกมากมายอยู่ในแคตตาล็อกใน 2012 ของเหล่านี้ของเขา การ์บันทึกรวมถึงเชลโล่คอนแชร์โต้กับ Jacqueline du pr é , ทะเลภาพกับเจเน็ตเบเกอร์และเพลงดนตรีรวมทั้งซิมโฟนีแรก , รูปแบบของปริศนาและหลายงานที่สั้นลงของเขามาห์เลอร์บันทึกรวมซิมโฟนี 5 และ 6 ( กับ philharmonia ใหม่ ) และเก้าซิมโฟนี ( กับเบอร์ลิน ฟิลฮาร์โมนิค ) กับเวียนนาฟิลฮาร์โมนิค เขาบันทึกวงจรซิมโฟนี บรามส์ และ แดเนียล บาเรนบวม สองของเปียโน . เขาทำ 3 ชุดเสียงสำหรับขนาดของเพอร์เซลโด้อีเนียส : และวิคตอเรีย เดโลสอังเฮเลส ( 1966 )[ 103 ] Verdi ของโอเทลโล่กับเจมส์ Mccracken กวินเน็ธ โจนส์ และ ดีทริช ฟิชเชอร์ , dieskau ( 1969 ) , [ 104 ] และชุดของมาดามบัตเตอร์ฟลายกับเรนา scotto คาร์โล bergonzi และบังคับโอเปร่าโรมที่มีอยู่ในแคตตาล็อก ตั้งแต่ฉบับแรกใน พ.ศ. 2510[ 105 ] ผลกระทบของสุดท้ายคือที่หัวของ Opera โรมได้รับเชิญให้เขามาดำเนินการใด ๆ " โอเปร่า คุณดูแลชื่อกับการซ้อมมากที่สุดเท่าที่คุณต้องการ . " [ 46 ] จางกึนซอกวางแผนที่จะบันทึกตาย meistersinger กับบาร์บีโรลี่ในเดรสเดินในปี 1970 แต่ตามสนธิสัญญาวอร์ซอรุกรานเชโกสโลวาเกียใน 2511 เขาปฏิเสธที่จะดำเนินการในกลุ่มสหภาพโซเวียตและสถานที่ของเขาโดนเทอร์โมสเฟียร์ [ 106 ]