1.การเลิกทาส เป็นพระราชกรณียกิจอั

1.การเลิกทาส


เป็นพระราชกรณียกิจอันสำคัญยิ่ง ที่ทำให้พระองค์ทรงได้รับพระสมัญญาว่า "สมเด็จพระปิยมหาราช"
ด้วยพระองค์ทรงเห็นว่า มีทาสในแผ่นดินเป็นจำนวนมาก และลูกทาสในเรือนเบี้ยจะสืบต่อการเป็นทาสไปจนรุ่นลูกรุ่นหลานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าไม่มีเงินมาไถ่ตัวเองแล้ว ต้องเป็นทาสไปตลอดชีวิต พระองค์จึงทรงมีพระทัยแน่วแน่ว่า จะต้องเลิกทาสให้สำเร็จ แม้จะเป็นเรื่องยากลำบาก เพราะทาสมีมาตั้งแต่สมัยโบราณ อีกทั้งเจ้านายที่เป็นใหญ่ในสมัยนั้นมักมีข้ารับใช้ เมื่อไม่มีทาส บุคคลเหล่านี้อาจจะไม่พอใจและก่อให้เกิดความวุ่นวายขึ้นเหมือนกับที่เกิดขึ้นในต่างประเทศมาแล้ว

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ จึงตราพระราชบัญญัติขึ้น เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ.2417 ให้มีผลย้อนหลังไปถึงปีที่พระองค์เสด็จขึ้นเสวยราชสมบัติ มีบัญญัติว่า ลูกทาสซึ่งเกิดเมื่อปีมะโรง พ.ศ.2411 ให้มีสิทธิได้ลดค่าตัวทุกปี และพอครบอายุ 21 ปีก็ให้ขาดจากความเป็นทาสทั้งชายและหญิง จากนั้นใน พ.ศ.2448 จึงได้ออกพระราชบัญญัติเลิกทาสที่แท้จริงขึ้น เรียกว่า "พระราชบัญญัติทาส ร.ศ.124" (พ.ศ.2448) เลิกลูกทาสในเรือนเบี้ยอย่างเด็ดขาด เด็กที่เกิดจากทาส ไม่ต้องเป็นทาสอีกต่อไป และการซื้อขายทาสเป็นโทษทางอาญา ส่วนผู้ที่เป็นทาสอยู่แล้ว ให้นายเงินลดค่าตัวให้เดือนละ 4 บาท จนกว่าจะหมด

ด้วยพระปรีชาสามารถของพระองค์ท่าน ในเวลาเพียง 30 ปีเศษ ทาสในเมืองไทยก็หมดไปโดยไม่เกิดการนองเลือดเหมือนกับประเทศอื่นๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.การเลิกทาส


เป็นพระราชกรณียกิจอันสำคัญยิ่งที่ทำให้พระองค์ทรงได้รับพระสมัญญาว่า "สมเด็จพระปิยมหาราช"
ด้วยพระองค์ทรงเห็นว่ามีทาสในแผ่นดินเป็นจำนวนมากและลูกทาสในเรือนเบี้ยจะสืบต่อการเป็นทาสไปจนรุ่นลูกรุ่นหลานอย่างไม่มีที่สิ้นสุดถ้าไม่มีเงินมาไถ่ตัวเองแล้วต้องเป็นทาสไปตลอดชีวิต จะต้องเลิกทาสให้สำเร็จแม้จะเป็นเรื่องยากลำบากเพราะทาสมีมาตั้งแต่สมัยโบราณอีกทั้งเจ้านายที่เป็นใหญ่ในสมัยนั้นมักมีข้ารับใช้เมื่อไม่มีทาส

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ จึงตราพระราชบัญญัติขึ้นเมื่อวันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ.2417 ให้มีผลย้อนหลังไปถึงปีที่พระองค์เสด็จขึ้นเสวยราชสมบัติมีบัญญัติว่าลูกทาสซึ่งเกิดเมื่อปีมะโรงพ.ศ2411 ให้มีสิทธิได้ลดค่าตัวทุกปีและพอครบอายุ 21 ปีก็ให้ขาดจากความเป็นทาสทั้งชายและหญิงจากนั้นใน พ.ศ.2448 จึงได้ออกพระราชบัญญัติเลิกทาสที่แท้จริงขึ้นเรียกว่า "พระราชบัญญัติทาส ร.ศ.124" (พ.ศ2448) เลิกลูกทาสในเรือนเบี้ยอย่างเด็ดขาดเด็กที่เกิดจากทาสไม่ต้องเป็นทาสอีกต่อไปและการซื้อขายทาสเป็นโทษทางอาญาส่วนผู้ที่เป็นทาสอยู่แล้วให้นายเงินลดค่าตัวให้เดือนละ 4 วรรคจนกว่าจะหมด

ด้วยพระปรีชาสามารถของพระองค์ท่านในเวลาเพียง 30 ปีเศษทาสในเมืองไทยก็หมดไปโดยไม่เกิดการนองเลือดเหมือนกับประเทศอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . การเลิกทาส



เป็นพระราชกรณียกิจอันสำคัญยิ่งที่ทำให้พระองค์ทรงได้รับพระสมัญญาว่า " สมเด็จพระปิยมหาราช "ด้วยพระองค์ทรงเห็นว่ามีทาสในแผ่นดินเป็นจำนวนมากและลูกทาสในเรือนเบี้ยจะสืบต่อการเป็นทาสไปจนรุ่นลูกรุ่นหลานอย่างไม่มีที่สิ้นสุดถ้าไม่มีเงินมาไถ่ตัวเองแล้วต้องเป็นทาสไปตลอดชีวิตจะต้องเลิกทาสให้สำเร็จแม้จะเป็นเรื่องยากลำบากเพราะทาสมีมาตั้งแต่สมัยโบราณอีกทั้งเจ้านายที่เป็นใหญ่ในสมัยนั้นมักมีข้ารับใช้เมื่อไม่มีทาส

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯจึงตราพระราชบัญญัติขึ้น 21 เมื่อวันที่สิงหาคมพ . ศ . 2417 ให้มีผลย้อนหลังไปถึงปีที่พระองค์เสด็จขึ้นเสวยราชสมบัติมีบัญญัติว่าลูกทาสซึ่งเกิดเมื่อปีมะโรงพ . ศ .ในให้มีสิทธิได้ลดค่าตัวทุกปี 21 และพอครบอายุปีก็ให้ขาดจากความเป็นทาสทั้งชายและหญิงจากนั้นในพ . ศ . 2448 จึงได้ออกพระราชบัญญัติเลิกทาสที่แท้จริงขึ้นเรียกว่า " พระราชบัญญัติทาส Flying ศ . 124 " ( พ . ศ .2448 ) เลิกลูกทาสในเรือนเบี้ยอย่างเด็ดขาดเด็กที่เกิดจากทาสไม่ต้องเป็นทาสอีกต่อไปและการซื้อขายทาสเป็นโทษทางอาญาส่วนผู้ที่เป็นทาสอยู่แล้วให้นายเงินลดค่าตัวให้เดือนละ 4 บาทจนกว่าจะหมด

ด้วยพระปรีชาสามารถของพระองค์ท่านในเวลาเพียง 30 ปีเศษทาสในเมืองไทยก็หมดไปโดยไม่เกิดการนองเลือดเหมือนกับประเทศอื่นๆ