Monday’s edition was a bizarre one

Monday’s edition was a bizarre one for New York Times readers in Thailand: the middle of the front page featured a large blank space. For readers elsewhere, it contained a strongly critical story about the economy. Namely, how the generals who grabbed power in May 2014 are shooting one of Asia’s most promising nations in the foot.

The junta’s amateurish shot at censorship is a timely metaphor for Thailand’s own disappearing act on the world stage. General Prayuth Chan-ocha justified his power grab in ways coup leaders often do: we’ll restore order, stability and competence to a government that’s lost its way. Yet 561 days on, Southeast Asia’s No. 2 economy is in disarray, investors are fleeing and Prayuth’s regime looks increasingly desperate.

When you topple a government, even one with tenuous legitimacy, it’s best to have a plan. Prayuth and his men with guns are devoid of one, making things up as they go along. Case in point: Prayuth stating in a televised address in October that he might “close the country.” Not very reassuring, as these things go, and a sign that Thailand is at a dangerous inflection point: when politics risks killing the economy once and for all.

Thomas Fuller, author of the offending Times piece, challenges the “Teflon Thailand” myth - the widely-held perception that neither coups nor government paralysis nor massive protests nor Muslim insurgencies can get investors’ spirits down. No matter what shenanigans officials in Bangkok get up to, Thailand is the Detroit of Asia, an emerging-market growth star and a tourism Mecca and don’t you weak-stomached worrywarts forget it. But this latest coup is proving to be different for three reasons.

First, of course, is Prayuth’s lack of vision. In September, he assured the United Nations’ General Assembly in New York that “Thailand is undertaking comprehensive reforms on several fronts to make our country stronger and better in the hope that we will achieve security, prosperity, sustainability and pave the way toward resilient democracy.” And, somehow, with a straight face even as his government clamps down on free speech, China-style, blocks all critical news, North Korea-style and hints at shuttering the nation, Khmer Rouge-style.

Assurances that Thailand would’ve held an election or restored civilian rule by now have fallen by the wayside, as have economic reforms. Growth is slowing, exports are shrinking, household debt is surging and deflation risks are increasing. Consumer prices fell 0.97% in November, the 11th straight monthly drop as domestic consumption weakens. Private debt has increased by more than 30% of gross domestic product since 2008, putting Thailand on the list of economies in which surging corporate borrowing is a “concern,” says Gabriel Sterne of Oxford Economics. Clearly, Prayuth’s pledge to “return happiness” to the Land of Smiles is falling way short.

Second, bad timing. While China’s slowdown is hitting all emerging-market economies, it’s slamming Asia’s weakest links especially hard. The Federal Reserve also is poised to hike U.S. interest rates for the first time in a decade. This double whammy from the external sector makes it even less likely Prayuth’s team will pursue much needed structural reforms. They include reducing red tape, attacking corruption, supporting the creation of startup companies, improving education and training, reducing the role of exports and tightening corporate governance.

The world won’t wait for Thailand. Throughout Asia, economies like Indonesia, the Philippines and Vietnam are upgrading competitive capabilities in ways that allow them to leapfrog over peers in a few short years. Instead of keeping pace, the junta is increasing the odds that Thailand will suffer a lost decade at worst possible moment.

Third, falling back on bad policies. The supreme irony of the Prayuth government 18 months on is how it’s reverted to the same disproven ideas it sought to destroy. The Prayuth-led putsch, at its core, was aimed at ending the reign of Thaksin Shinawatra once and all. Even though Thaksin was ousted from the premiership in a 2006 coup, his shadow looms large over Thai politics and society (his baby sister Yingluck Shinawatra was prime minister from 2011 to 2013). But even as Prayuth pledges to banish all traces of the Shinawatra clan from public life, he’s resurrecting its populist tactics.

In August, Prayuth even hired Somkid Jatusripitak, Thaksin’s finance minister. Somkid wasted no time employing Thaksin-like schemes like throwing piles of cash at rural villages to bolster political support. While expedient in the short run, such handouts distract Bangkok from bolder steps to raise competitiveness and potential growth in the longer-run. The junta was moved too slowly on plans to invest nearly $100 billion in infrastructure, including high-speed rail lines between China and Southeast Asia. Money lavished on rural areas also would be better used investing in Thailand’s human capital in ways that raise productivity and incomes.

Even worse, Prayuth’s people are costing Thailand its hard-won reputation as an open and vibrant bastion of free expression and pro-market capitalism mores. The generals can block the New York Times today, but they can’t change the broader narrative that they’re destroying the potential of a nation they promised to save

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่นของวันจันทร์ถูกหนึ่งแปลกประหลาดสำหรับผู้อ่านเดอะนิวยอร์กไทมส์ในไทย: ช่องว่างขนาดใหญ่ห้องตรงกลางของหน้า สำหรับผู้อ่านอื่น ๆ มันประกอบด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับเศรษฐกิจสำคัญอย่างยิ่ง คือ วิธีนายพลผู้คว้าพลังงานใน 2014 พฤษภาคมถ่ายหนึ่งประเทศในเอเชียว่าในการเดินเท้ายิง amateurish ยึดที่เซ็นเซอร์เทียบเวลาในพระราชบัญญัติ disappearing ของไทยบนเวทีโลกได้ ทั่วไปประยุทธ์ชิดคว้าพลังงานของเขาในวิธีที่มักทำการรัฐประหาร: เราจะคืนค่าใบสั่ง ความเสถียร และความสามารถรัฐบาลที่มีวิธีการ แต่ 561 จำนวน เศรษฐกิจของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หมายเลข 2 เป็นอลวน นักลงทุนจะหนี และระบอบการปกครองของ Prayuth ดูหมดหวังมากขึ้นเมื่อคุณโค่นรัฐบาล แม้แต่หนึ่งกับ tenuous ชอบธรรม ดีที่สุดคือมีแผนการ Prayuth และคน มีปืนจะปราศจากหนึ่ง สร้างสิ่งที่เป็นไปตามนั้น กรณีในจุด: Prayuth ที่ระบุในที่อยู่ televised ในเดือนตุลาคมว่า คงจะ "ปิดประเทศ" ไม่มากแข่งขันต่ออายุ สิ่งเหล่านี้ไป และเครื่องไทยที่เป็นจุดผันคำอันตราย: เมื่อความเสี่ยงทางการเมืองฆ่าเศรษฐกิจทีThomas Fuller ผู้เขียนโกรธเวลาชิ้น ท้าทายตำนาน "ไทยเทฟลอน" - จัดกันอย่างแพร่หลายการรับรู้ที่ไม่มีรัฐประหาร หรือรัฐบาลอัมพาต หรือประท้วงขนาดใหญ่ หรือนานมุสลิมจะได้รับจิตวิญญาณของนักลงทุนลง ไม่ว่าอะไรเจ้าหน้าที่ประเภทในกรุงเทพได้รับถึง ไทยเป็นดีทรอยต์เอเชีย ดาวการเติบโตของตลาดเกิดใหม่ และท่องเที่ยวเมกกะ และคุณอ่อนแอ stomached worrywarts อย่าลืมมัน แต่เป็นการพิสูจน์รัฐประหารล่าสุดนี้จะแตกต่างกันสามเหตุผลครั้งแรก แน่นอน เป็นของ Prayuth ขาดวิสัยทัศน์ ในเดือนกันยายน เขามั่นใจสมัชชาของสหประชาชาติในนิวยอร์กว่า "ประเทศไทยเป็นการปฏิรูปกิจการครอบคลุมในหลายด้านหน้าเพื่อให้ประเทศของเราแข็งแกร่ง และดีกว่าหวังว่า เราจะบรรลุความปลอดภัย ความเจริญ ความยั่งยืน และถางทางไปสู่ประชาธิปไตยยืดหยุ่น" ก อย่างใด หน้าตรง แม้เป็นรัฐบาลเขาเคร่งครัดฟรีเสียง สไตล์จีน บล็อกข่าวสารสำคัญ สไตล์เกาหลีเหนือ และคำแนะนำที่ shuttering ประเทศ เขมรแดงสไตล์ทั้งหมดรับรองว่า ประเทศไทยจะได้จัดเลือกตั้ง หรือคืนค่ากฎพลเรือน โดยขณะนี้ได้ลดลง โดย wayside ตามที่มีการปฏิรูปทางเศรษฐกิจ เจริญเติบโตจะชะลอตัว การส่งออกหดตัว พล่านหนี้ครัวเรือน และเป็นการเพิ่มความเสี่ยงของภาวะเงินฝืด ราคาล้ม 0.97% ในเดือนพฤศจิกายน ที่ 11 หล่นตรงรายเดือน ตามปริมาณการใช้ภายในประเทศอ่อน หนี้ส่วนตัวมีเพิ่มขึ้นกว่า 30% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศตั้งแต่ 2008 วางไทยรายการเศรษฐกิจที่พล่านกู้ยืมเงินของบริษัทเป็น "กังวล กล่าวว่า Gabriel sterne เบี้ยวเศรษฐศาสตร์ออกซ์ฟอร์ด ชัดเจน ปรัชญาของ Prayuth "กลับสุข" สยามเมืองยิ้มจะล้มทางสั้นสอง เสียเวลา ในขณะที่ของจีนชะลอตัวจะกดปุ่มเศรษฐกิจตลาดเกิดใหม่ทั้งหมด มันเป็น slamming เอเชียกำจัดจุดเชื่อมโยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งยาก ธนาคารกลางยังเป็นเตรียมพร้อมที่จะเดินทางไกลอัตราดอกเบี้ยสหรัฐอเมริกาเป็นครั้งแรกในทศวรรษที่ผ่านมา นี้ whammy สองจากภาคภายนอกทำให้มันแม้แต่น้อยน่า Prayuth ทีมจะดำเนินการปฏิรูปโครงสร้างจำเป็นมาก พวกเขารวมถึงเทปสีแดงที่ลดลง การโจมตีความเสียหาย สนับสนุนการสร้างของบริษัท ปรับปรุงการศึกษา และการฝึก อบรม ลดบทบาทของการส่งออก และขันกำกับโลกจะรอประเทศไทย เอเชีย ประเทศอินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และเวียดนามกำลังปรับปรุงความสามารถในการแข่งขันที่อนุญาตให้ leapfrog ในกี่ปีสั้นกว่าเพื่อน แทนการรักษาก้าว ยึดจะเพิ่มราคาที่ว่า ประเทศไทยจะประสบทศวรรษที่เลวร้ายที่สุดได้หายไปที่สาม ตกกลับในนโยบายไม่ดี ประชดสุพรีมของรัฐบาล Prayuth 18 เดือนเป็นอย่างไรมันมีแปลงกลับไปเหมือน disproven ความคิดที่จะพยายามที่จะทำลาย การนำ Prayuth putsch ที่เป็นหลัก มุ่งสิ้นสุดรัชสมัยของทักษิณชินวัตรครั้งและทั้งหมด แม้ว่าทักษิณถูกล้มจากยูสเซอร์ในการรัฐประหารปี 2006 เงาของเขา looms ใหญ่กว่าเมืองไทยและสังคม (น้องเด็ก Yingluck ชินวัตรเป็นนายกรัฐมนตรีจาก 2011 2013) แต่แม้เป็น Prayuth เองไล่ร่องรอยทั้งหมดของตระกูลชินวัตรจากชีวิตสาธารณะ เขาเป็น resurrecting ของกลยุทธ์ประชานิยมในเดือนสิงหาคม Prayuth จ้างสมคิดสิริ Jatusripitak รัฐมนตรีว่าการเงินของทักษิณได้ สมคิดสิริเสียเวลาไม่ใช้แผนทักษิณเหมือนเช่นขว้างปากองเงินที่หมู่บ้านชนบทเพื่อส่งเสริมสนับสนุนทางการเมือง ขณะที่สะดวกในระยะสั้น เอกสารประกอบคำบรรยายเช่นกวนใจกรุงเทพจากตอน bolder ยกเติบโตศักยภาพในการแข่งขันและศักยภาพในการต่อรัน ยึดถูกย้ายไปช้าเกินไปในแผนการลงทุนเกือบ 100 พันล้านเหรียญในโครงสร้างพื้นฐาน รวมรถไฟความเร็วสูงระหว่างประเทศจีนและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เงิน lavished ในชนบทยังจะดีกว่าใช้ลงทุนในทุนมนุษย์ของประเทศไทยในรูปแบบที่เพิ่มผลผลิตและรายได้แม้เลว คนของ Prayuth จะคิดต้นทุนไทยชื่อเสียงดีมันเป็นบาสชั่นที่เปิด และห้องฟรีและสนับสนุนตลาดทุนนิยมจารีตและวิถีประชา ทหารสามารถบล็อกเดอะนิวยอร์กไทมส์วันนี้ แต่พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนเล่าเรื่องกว้างที่พวกเขากำลังทำลายศักยภาพของประเทศที่พวกเขาสัญญาว่า จะประหยัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉบับวันจันทร์เป็นคนที่แปลกประหลาดสำหรับผู้อ่านที่นิวยอร์กไทม์สในประเทศไทยช่วงกลางของหน้าให้ความสำคัญพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ สำหรับผู้อ่านที่อื่น ๆ มันมีเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่งเกี่ยวกับเศรษฐกิจ คือวิธีการที่นายพลที่คว้าอำนาจพฤษภาคม 2014 ถ่ายภาพหนึ่งในประเทศที่มีแนวโน้มมากที่สุดในเอเชียในการเดินเท้า. ยิงชำนาญสภาที่เซ็นเซอร์เป็นอุปมาทันเวลาสำหรับการกระทำของตัวเองหายไปของไทยในเวทีโลก ประยุทธจันทั่วไปโอชาธรรมยึดอำนาจของเขาในรูปแบบที่ผู้นำรัฐประหารมักจะ: เราจะเรียกคืนเพื่อความมั่นคงและความสามารถของรัฐบาลที่หายไปทาง แต่ 561 วันในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ครั้งที่ 2 เศรษฐกิจอยู่ในความระส่ำระสายนักลงทุนจะหนีและระบอบการปกครองของประยุทธดูหมดหวังมากขึ้น. เมื่อคุณโค่นล้มรัฐบาลแม้แต่คนเดียวที่มีความถูกต้องผอมบางจะดีที่สุดที่จะมีแผน ประยุทธและคนของเขาด้วยปืนจะไร้หนึ่งทำสิ่งที่พวกเขาขึ้นไปพร้อม ในกรณีที่จุด: ประยุทธระบุในที่อยู่การถ่ายทอดสดในเดือนตุลาคมว่าเขาอาจจะไม่มั่นใจมากในขณะที่สิ่งเหล่านี้ไปและสัญญาณว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่จุดโรคติดเชื้อที่เป็นอันตราย "ปิดประเทศ." เมื่อการเมืองมีความเสี่ยงฆ่าเศรษฐกิจครั้งและ . สำหรับทุกโทมัสฟุลเลอร์, ผู้เขียนของการกระทำผิดชิ้นไทม์สที่ท้าทาย "เทฟลอนประเทศไทย" ตำนาน - การรับรู้อย่างกว้างขวางถือได้ว่าไม่รัฐประหารหรืออัมพาตรัฐบาลหรือการประท้วงใหญ่หรือไม่สงบชาวมุสลิมจะได้รับวิญญาณของนักลงทุนลดลง ไม่ว่าสิ่งที่เจ้าหน้าที่ในกรุงเทพฯแง่รับถึงประเทศไทยเป็นดีทรอยต์แห่งเอเชีย, ดาวการเจริญเติบโตของตลาดเกิดใหม่และเมกกะท่องเที่ยวและคุณไม่ worrywarts อ่อนแอ stomached ลืมมัน แต่การรัฐประหารครั้งล่าสุดนี้จะพิสูจน์ให้เป็นที่แตกต่างกันสำหรับเหตุผลที่สาม. ครั้งแรกของหลักสูตรคือการขาดประยุทธของวิสัยทัศน์ ในเดือนกันยายนที่เขามั่นใจสหประชาชาติสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติในนิวยอร์กว่า "ประเทศไทยกำลังดำเนินการปฏิรูปที่ครอบคลุมหลายมุมมองที่จะทำให้ประเทศของเราแข็งแกร่งและดีกว่าด้วยความหวังว่าเราจะประสบความสำเร็จในการรักษาความปลอดภัย, ความเจริญรุ่งเรืองยั่งยืนและปูทางไปสู่การปกครองระบอบประชาธิปไตยยืดหยุ่น . "และอย่างใดกับหน้าตรงแม้ในขณะที่รัฐบาลของเขาที่หนีบลงบนพูดฟรี, จีนสไตล์บล็อกทุกข่าวที่สำคัญเกาหลีเหนือสไตล์และคำแนะนำที่ shuttering ประเทศเขมรแดงสไตล์. Assurances ว่าประเทศไทยจะ ' ได้จัดให้มีการเลือกตั้งหรือการบูรณะกฎพลเรือนโดยขณะนี้ได้ลดลงตามข้างทางในขณะที่มีการปฏิรูปเศรษฐกิจ การเจริญเติบโตจะชะลอตัวการส่งออกจะหดตัวหนี้ครัวเรือนเพิ่มขึ้นและความเสี่ยงภาวะเงินฝืดที่เพิ่มขึ้น ราคาผู้บริโภคปรับตัวลดลง 0.97% ในเดือนพฤศจิกายน 11 ลดลงรายเดือนตรงตามที่การบริโภคภายในประเทศอ่อนตัว หนี้ภาคเอกชนได้เพิ่มขึ้นกว่า 30% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศตั้งแต่ปี 2008 ทำให้ประเทศไทยอยู่ในรายชื่อของประเทศที่เพิ่มขึ้นซึ่งในการกู้ยืมเงินขององค์กรคือ "ความกังวล" กาเบรียลฟอร์ดดาวของเศรษฐศาสตร์กล่าวว่า เห็นได้ชัดว่าจำนำประยุทธที่จะ "กลับมามีความสุข" เพื่อดินแดนแห่งรอยยิ้มจะลดลงวิธีที่สั้น. ประการที่สองช่วงเวลาที่เลวร้าย ในขณะที่การชะลอตัวของจีนจะตีทุกเศรษฐกิจตลาดที่เกิดขึ้นใหม่ก็กระแทกการเชื่อมโยงที่อ่อนแอที่สุดในเอเชียโดยเฉพาะอย่างยิ่งยาก ธนาคารกลางสหรัฐยังจะทรงตัวที่จะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของสหรัฐเป็นครั้งแรกในรอบทศวรรษที่ผ่านมา นี้ whammy สองจากภาคภายนอกทำให้ได้มีโอกาสน้อยที่ทีมประยุทธจะไล่ตามความจำเป็นมากในการปฏิรูปโครงสร้าง พวกเขารวมถึงการลดเทปสีแดงโจมตีการทุจริตการสนับสนุนการสร้างของ บริษัท เริ่มต้นที่การปรับปรุงการศึกษาและการฝึกอบรมการลดบทบาทของการส่งออกและการกำกับดูแลกิจการกระชับ. โลกจะไม่รอให้ประเทศไทย ทั่วทั้งเอเชียเศรษฐกิจเช่นอินโดนีเซียฟิลิปปินส์และเวียดนามได้ปรับความสามารถในการแข่งขันในรูปแบบที่ช่วยให้พวกเขาก้าวกระโดดมากกว่าเพื่อนร่วมงานในปีสั้นไม่กี่ แทนการรักษาทันสภาจะเพิ่มอัตราต่อรองว่าประเทศไทยจะประสบทศวรรษที่ผ่านมาหายไปช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดที่เป็นไปได้. ประการที่สามตกกลับเกี่ยวกับนโยบายที่ไม่ดี ประชดสูงสุดของรัฐบาลประยุทธ 18 เดือนเป็นวิธีการที่จะหวนกลับไปคิด disproven เดียวกันก็พยายามที่จะทำลาย รัฐประหารประยุทธนำที่หลักของมันได้รับการมุ่งเป้าไปที่สิ้นสุดรัชสมัยของทักษิณชินวัตรครั้งและทุก แม้ว่าทักษิณถูกขับออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในปี 2006 รัฐประหารเงาของเขา looms ขนาดใหญ่กว่าการเมืองไทยและสังคม (ลูกของเขาน้องสาวยิ่งลักษณ์ชินวัตรเป็นนายกรัฐมนตรี 2011-2013) แต่ถึงแม้จะเป็นประยุทธคำมั่นสัญญาว่าจะขับไล่ร่องรอยของตระกูลชินวัตรจากชีวิตของประชาชนเขารื้อฟื้นกลยุทธ์ประชานิยมของ. ในเดือนสิงหาคมประยุทธได้รับการว่าจ้างแม้สมคิดจาตุศรีพิทักษ์รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการเงินของทักษิณ สมคิดไม่เสียเวลาจ้างแผนการทักษิณเหมือนเช่นการขว้างปากองเงินสด ณ หมู่บ้านชนบทที่จะหนุนการสนับสนุนทางการเมือง ในขณะที่สมควรในระยะสั้นเช่นเอกสารประกอบคำบรรยายหันเหความสนใจจากกรุงเทพฯโดดเด่นยิ่งขึ้นขั้นตอนที่จะยกระดับการแข่งขันและศักยภาพการเติบโตในระยะยาว รัฐบาลทหารถูกย้ายช้าเกินไปในแผนการที่จะลงทุนเกือบ $ 100,000,000,000 ในโครงสร้างพื้นฐานรวมทั้งรถไฟความเร็วสูงระหว่างจีนและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เงินทุ่มเทในพื้นที่ชนบทนอกจากนี้ยังจะลงทุนใช้ที่ดีกว่าในทุนมนุษย์ของประเทศไทยในรูปแบบที่เพิ่มผลผลิตและรายได้. แม้เลวคนประยุทธมีต้นทุนประเทศไทยชื่อเสียงยากได้รับรางวัลในฐานะที่เป็นป้อมปราการที่เปิดกว้างและสดใสของการแสดงออกอย่างเสรีและทุนนิยมโปรตลาด ประเพณี นายพลสามารถป้องกันนิวยอร์กไทม์สในวันนี้ แต่พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนการเล่าเรื่องที่กว้างขึ้นว่าพวกเขากำลังทำลายศักยภาพของประเทศที่พวกเขาสัญญาว่าจะบันทึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันจันทร์ฉบับหนึ่งที่แปลกประหลาดสำหรับ New York Times ผู้อ่านในประเทศไทย : เด่นพื้นที่ว่างขนาดใหญ่กลางหน้าแรก สำหรับผู้อ่านอื่น ๆ มันบรรจุเรื่องราวที่สำคัญอย่างมากเกี่ยวกับเศรษฐกิจ คือว่า นายพลที่คว้าอำนาจพฤษภาคม 2014 ถูกยิงหนึ่งในเอเชียที่มีแนวโน้มมากที่สุดแห่งสหประชาชาติในเท้า .

ของรัฐบาลอ่อนหัด ยิง ที่ เซ็นเซอร์จะทันเวลาคำอุปมาสำหรับประเทศไทยเองก็เงียบหายไปในเวทีโลก โอชาชานทั่วไปประยุทธธรรมของเขาอำนาจในทางผู้นำรัฐประหารมักจะทำ : เราจะเรียกคืนเพื่อความมั่นคงและความสามารถในรัฐบาลที่หลงทาง แต่แล้ววัน เศรษฐกิจหมายเลข 2 ของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็น กันนักลงทุนจะหนี และประยุทธ์ ระบอบการปกครองดูหมดหวังมากขึ้น

เมื่อคุณโค่นล้มรัฐบาล แม้แต่คนผอมบาง ความชอบธรรม ดีที่สุดคือต้องมีการวางแผน ประยุทธ และคนของเขาด้วยปืนไร้คนหนึ่ง ทำให้มันเป็นพวกเขาไปพร้อม กรณีในจุด : ประยุทธ์ ระบุที่อยู่ทางโทรทัศน์ในเดือนตุลาคม ว่า เขาอาจจะ " ปิดประเทศ " ไม่มั่นใจมาก เป็นสิ่งเหล่านี้ไปและสัญญาณที่ประเทศไทยเป็นจุดโรคติดเชื้ออันตราย : เมื่อความเสี่ยงการเมืองการเศรษฐกิจและทุกครั้ง

โทมัส ฟูลเลอร์ , ผู้เขียนของการรุกรานครั้งชิ้นท้าทาย " เทฟลอนไทย " ตำนาน - อย่างกว้างขวางในการรับรู้ว่า ไม่รัฐประหารหรือรัฐบาล อัมพาต หรือการประท้วงขนาดใหญ่หรือการก่อความไม่สงบมุสลิมสามารถรับนักลงทุน ' วิญญาณลงไม่ว่าแง่ข้าราชการในเขต กรุงเทพมหานครขึ้น ไทยเป็นดีทรอยต์แห่งเอเชีย ตลาดเกิดใหม่เติบโตและดาวเมกกะการท่องเที่ยวและอย่าอ่อนแอ stomached worrywarts ลืมมันซะ แต่การรัฐประหารครั้งล่าสุดนี้จะพิสูจน์ให้เป็นที่แตกต่างกันสามเหตุผล

แรก แน่นอน ซึ่งการขาดวิสัยทัศน์ ในเดือนกันยายน