When the war ended in 1945, school

When the war ended in 1945, school enrolment was under 50,000. School buildings lay in ruins,
equipment had been destroyed, textbooks were almost non-existent and there was a serious shortage of
trained teachers. The process of rehabilitating the school system was laborious and difficult. The enormous
growth of the school system since then (it now caters for about 1.4 million pupils) began in 1949, when
immigrants from China began to arrive in tens of thousands. With a predominantly young and rapidly
growing population it was clear that a massive school building programme was called for and that the
foremost priority was the development of primary education and teacher training. Extensive government
building programmes were launched in the 1950s: at their peak about 45,000 primary school places were
being added each year. In 1965 the White Paper Education Policy announced the reorganisation of the
structure of primary and secondary education, set universal primary education as the immediate aim and
established the principle that expansion of school education would henceforth be through the aided sector
wherever possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสงครามสิ้นสุดลงในปีค.ศ. 1945 ลงทะเบียนเรียนไม่ต่ำกว่า 50000 อาคารโรงเรียนวางพังอุปกรณ์ได้ถูกทำลาย ตำราถูกเกือบไม่มีอยู่จริง และมีการขาดแคลนอย่างรุนแรงของครูฝึก กระบวนการกับระบบการเรียนยาก และลำบาก ที่มหาศาลเจริญเติบโตของระบบโรงเรียนตั้งแต่นั้น (ตอนนี้เลิศสำหรับนักเรียนประมาณ 1.4 ล้าน) เริ่มใน 1949 เมื่อเริ่มอพยพจากประเทศจีนถึงหมื่น หนุ่มสาวส่วนใหญ่ และรวดเร็วเป็นที่ชัดเจนว่า โครงการสร้างโรงเรียนใหญ่เรียกประชากรและการเติบโตสำคัญสำคัญการพัฒนาหลักการศึกษาและฝึกอบรมครู รัฐบาลอย่างละเอียดอาคารโครงการได้เปิดตัวในช่วงทศวรรษ 1950: ที่สูงที่สุดเกี่ยวกับ 45000 โรงเรียน สถานได้การเพิ่มแต่ละปี ในปี 1965 นโยบายศึกษากระดาษขาวประกาศ reorganisation ของโครงสร้างหลัก และมัธยมศึกษา การศึกษาหลักสากลกำหนดเป็นเป้าหมายทันที และก่อตั้งหลักที่ต่อไปจะขยายการศึกษาโรงเรียนผ่านภาค aidedเป็นไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสงครามสิ้นสุดลงในปี 1945 ลงทะเบียนเรียนอยู่ภายใต้ 50,000 อาคารของโรงเรียนที่อยู่ในซากปรักหักพัง,
อุปกรณ์ถูกทำลายตำราก็เกือบจะไม่มีอยู่และมีการขาดแคลนอย่างรุนแรงของ
ครูที่ผ่านการอบรม กระบวนการของการฟื้นฟูระบบการศึกษาเป็นเรื่องที่ยากลำบากและ อย่างมาก
การเจริญเติบโตของระบบโรงเรียนตั้งแต่นั้นมา (ตอนนี้เหมาะสำหรับนักเกี่ยวกับนักเรียน 1.4 ล้าน) เริ่มต้นขึ้นในปี 1949 เมื่อ
อพยพมาจากประเทศจีนเริ่มที่จะประสบความสำเร็จในหลายหมื่น ด้วยส่วนใหญ่เป็นหนุ่มสาวอย่างรวดเร็วและ
ประชากรที่เพิ่มขึ้นเป็นที่ชัดเจนว่าการก่อสร้างโครงการขนาดใหญ่ที่โรงเรียนได้รับการเรียกร้องให้มีและที่
สำคัญที่สุดคือการจัดลำดับความสำคัญในการพัฒนาของการศึกษาระดับประถมศึกษาและการฝึกอบรมครู รัฐบาลอย่างกว้างขวาง
สร้างโปรแกรมถูกเปิดตัวในปี 1950: ที่จุดสูงสุดของพวกเขาเกี่ยวกับสถานที่ 45,000 โรงเรียนประถมศึกษาที่ได้รับ
การเพิ่มในแต่ละปี ในปี 1965 นโยบายการศึกษากระดาษสีขาวประกาศการปฏิรูป
โครงสร้างของการศึกษาประถมศึกษาและมัธยมศึกษาตั้งประถมศึกษาสากลเป็นจุดมุ่งหมายในทันทีและ
เป็นที่ยอมรับหลักการที่ว่าการขยายตัวของการศึกษาของโรงเรียนต่อจากนี้ไปจะผ่านภาคได้รับความช่วยเหลือ
เป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสงครามสิ้นสุดลงในปี 1945 การลงทะเบียนโรงเรียนอยู่ภายใต้ 50 , 000 อาคารโรงเรียนวางในซากปรักหักพัง
อุปกรณ์ถูกทำลาย หนังสือเรียนก็แทบไม่มี และมีปัญหาการขาดแคลนของ
ครูที่ผ่านการอบรม กระบวนการของการฟื้นฟูระบบโรงเรียน เหนื่อยมาก และ ยาก มหาศาล
การเจริญเติบโตของระบบโรงเรียนตั้งแต่นั้นมา ( ตอนนี้เล่นประมาณ 14 ล้านคน ) เริ่มในปี 1949 เมื่อ
อพยพจากประเทศจีนเริ่มที่จะมาถึงในหมื่น กับส่วนใหญ่เป็นหนุ่มสาวและอย่างรวดเร็ว
ประชากรเพิ่มมากขึ้น มันชัดเจนว่า อาคารเรียนขนาดใหญ่ โครงการที่ถูกเรียกหาและที่
อันดับแรกคือการพัฒนาการศึกษาและฝึกอบรมครู โครงการอาคารของรัฐ
อย่างละเอียดถูกเปิดตัวในปี 1950 :ที่จุดสูงสุดของเกี่ยวกับ 45 , 000 โรงเรียนสถานที่
ถูกเพิ่มในแต่ละปี ในนโยบายการศึกษา 2508 สีขาวกระดาษประกาศปรับโครงสร้างของ
โครงสร้างของการศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา , ชุดสากลประถมศึกษาเป็นเป้าหมายทันทีและ
ตั้งขึ้นหลักการว่า การขยายโอกาสทางการศึกษา โรงเรียนจะเป็นทางช่วยอีกภาค
ที่ใดก็ตามที่เป็นไปได้