The Levantine cities were mercantil

The Levantine cities were mercantile in nature; people dealt with
one another according to a clear protocol, preserving a peace conduciveto commerce, and they socialized quite a bit across communities. This
millennium of peace was interrupted only by small occasional friction
within Moslem and Christian communities, rarely between Christians and
Moslems. While the cities were mercantile and mostly Hellenistic, the
mountains had been settled by all manner of religious minorities who
claimed to have fled both the Byzantine and Moslem orthodoxies. A
mountainous terrain is an ideal refuge from the mainstream, except that
your enemy is the other refugee competing for the same type of rugged real
estate. The mosaic of cultures and religions there was deemed an example
of coexistence: Christians of all varieties (Maronites, Armenians, Greco-
Syrian Byzantine Orthodox, even Byzantine Catholic, in addition to the
few Roman Catholics left over from the Crusades); Moslems (Shiite and
Sunni); Druzes; and a few Jews. It was taken for granted that people
learned to be tolerant there; I recall how we were taught in school how far
more civilized and wiser we were than those in the Balkan communities,
where not only did the locals refrain from bathing but also fell prey to
fractious fighting. Things appeared to be in a state of stable equilibrium,
evolving out of a historical tendency for betterment and tolerance. The
terms balance and equilibrium were often used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองลิแวนต์ค้าขายอยู่ในธรรมชาติ จัดการกับคน
อีกคนหนึ่งตามโปรโตคอลที่ชัดเจนการรักษาความสงบ conduciveto พาณิชย์และพวกเขาสังสรรค์ไม่น้อยทั่วชุมชน นี้
สหัสวรรษของความสงบสุขก็ถูกขัดจังหวะโดยเฉพาะแรงเสียดทานเป็นครั้งคราวเล็ก ๆ
ภายในมุสลิมและคริสเตียนชุมชนไม่ค่อยระหว่างชาวคริสต์และ
มุสลิม ในขณะที่เมืองที่มีการค้าขายและขนมผสมน้ำยาส่วนใหญ่เป็น
ภูเขาที่ได้รับการตัดสินโดยลักษณะของชนกลุ่มน้อยทางศาสนาที่
อ้างว่าได้หลบหนีไปทั้ง orthodoxies ไบเซนไทน์และมุสลิม
ภูมิประเทศที่เป็นภูเขาเป็นที่หลบภัยที่เหมาะจากกระแสหลักยกเว้นว่า
ศัตรูของคุณเป็นผู้ลี้ภัยอื่น ๆ สำหรับการแข่งขันประเภทเดียวกันของจริงขรุขระ
อสังหาริมทรัพย์ กระเบื้องโมเสคของวัฒนธรรมและศาสนาที่นั่นถือว่าเป็นตัวอย่าง
ของการอยู่ร่วมกัน: คริสเตียนของทุกสายพันธุ์ (Maronites, อาร์เมเนีย, Greco-
ซีเรียไบเซนไทน์ออร์โธดอกแม้ไบเซนไทน์คาทอลิกนอกเหนือไป
ไม่กี่โรมันคาทอลิกที่เหลือจากสงครามครูเสด); มุสลิม (ไอท์และ
ซุน); Druzes; และไม่กี่ชาวยิว มันเป็นที่สำหรับรับที่คน
เรียนรู้ที่จะใจกว้างมี; ผมจำได้ว่าเราได้รับการสอนในโรงเรียนว่าไกล
อารยะมากขึ้นและฉลาดกว่าที่เราเป็นผู้ที่อยู่ในชุมชนบอลข่าน
ที่ไม่เพียง แต่ชาวบ้านละเว้นจากการอาบน้ำ แต่ยังลดลงเหยื่อ
ต่อสู้อ้อน สิ่งที่ดูเหมือนจะอยู่ในสถานะของความสมดุล,
การพัฒนาจากแนวโน้มทางประวัติศาสตร์ที่ดีขึ้นและความอดทน
ข้อกำหนดและสมดุลสมดุลมักจะถูกนำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ชาวลิแวนต์เมืองการค้าในธรรมชาติ คนแจกด้วย
อีกตามขั้นตอนที่ชัดเจน การรักษาความสงบ conduciveto พาณิชย์และพวกเขาเป็นที่ค่อนข้างน้อยในชุมชน นี้
สหัสวรรษสันติภาพก็ถูกขัดจังหวะโดยเฉพาะขนาดเล็กบางครั้งแรงเสียดทาน
ภายในมุสลิมและชุมชนคริสเตียน คริสเตียน มุสลิม และไม่ค่อยระหว่าง
.ในขณะที่เมืองการค้าและส่วนใหญ่ขนมผสมน้ำยา ,
ภูเขาได้ถูกตัดสินโดยลักษณะทั้งหมดของชนกลุ่มน้อยทางศาสนาที่
อ้างว่ามีหนีทั้งอาณาจักรอิสลาม orthodoxies . เป็นภูมิประเทศที่เป็นภูเขาเป็นที่หลบภัยดีเยี่ยม

จากกระแสหลัก ยกเว้นว่าศัตรูของคุณเป็นอื่น ๆสำหรับการแข่งขันประเภทเดียวกันของผู้ลี้ภัยทนทานจริง
อสังหาริมทรัพย์โมเสคของวัฒนธรรมและศาสนาก็ถือว่าเป็นตัวอย่างของการอยู่ร่วมกัน :
คริสเตียนของพันธุ์ทั้งหมด ( maronites อาร์เมเนียเกรโค -
, , ชาวไบแซนไทน์ไบแซนไทน์คาทอลิกดั้งเดิม แม้แต่น้อย นอกจาก
โรมันคาทอลิกที่เหลือจากสงครามครูเสด ) ; ยะ ( สุหนี่และชีอะ
) ; druzes ; และยิว . มันถูกถ่ายเพื่อรับคน
เรียนรู้ที่จะใจกว้าง มีผมจำได้ว่าเราถูกสอนในโรงเรียนไกลแค่ไหน
มากขึ้นศิวิไลซ์และฉลาดเรามากกว่าในบอลข่านชุมชน
ที่ไม่เพียงแต่ชาวบ้านงดอาบน้ำแต่ยังตกเป็นเหยื่อขี้อ้อน

สู้ๆ สิ่งที่ปรากฏอยู่ในภาวะสมดุลย์
พัฒนาจากแนวโน้มทางประวัติศาสตร์ที่ดีขึ้น และความอดทน
แง่สมดุลและสมดุลมักจะใช้