The classical theory of grain nucle

The classical theory of grain nucleation suffers from both theoretical and predictive deficiencies. We strive to alleviate these deficiencies in our understanding of dust formation and growth by utilizing an atomistic model of nucleation. Carbon cluster geometries are determined with a set of global minimization algorithms. Using density functional theory, the binding energies of carbon clusters from n=2 to n=99 are then calculated. These energies are used to calculate the critical size and nucleation rate of carbon clusters.

We find that the critical cluster size is largely determined by the changes in geometry of the clusters. Clusters with size n=27 and n=8, roughly corresponding to the transition from ring-to-fullerene geometry and chain-to-ring geometry respectively, are the critical sizes across the range of temperature and saturation where nucleation is significant. In contrast to the classical theory, nucleation is enhanced at low-temperatures, and suppressed at high temperatures. These results will be applied to a modified chemical evolution code using results from supernova simulations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีคลาสสิกของเม็ด nucleation ทนทุกข์ทรมานจากทั้งภาคทฤษฎี และทำนายข้อบกพร่อง เรามุ่งมั่นที่จะบรรเทาข้อบกพร่องเหล่านี้ในความเข้าใจของฝุ่นก่อตัวและเจริญเติบโต โดยใช้แบบจำลอง atomistic ของ nucleation รูปทรงเรขาคณิตคลัสเตอร์คาร์บอนจะถูกกำหนด ด้วยชุดของขั้นตอนวิธีการลดโลก ใช้ทฤษฎีการทำงานความหนาแน่น กลุ่มพลังงานรวมของคาร์บอนจาก n = 2 ไป n = 99 แล้วคำนวณ พลังงานเหล่านี้จะใช้เพื่อคำนวณขนาดสำคัญและ nucleation อัตราคาร์บอนคลัสเตอร์เราพบว่า ขนาดของคลัสเตอร์ที่สำคัญส่วนใหญ่จะถูกกำหนด โดยการเปลี่ยนแปลงในทางเรขาคณิตของคลัสเตอร์ คลัสเตอร์ มีขนาด n = 27 และ n = 8 ประมาณที่สอดคล้องกับการเปลี่ยนจากแหวนการฟูลเลอรีนเรขาคณิตและโซ่แหวนเรขาคณิตตามลำดับ สำคัญขนาดของอุณหภูมิและความเข้มที่สำคัญ nucleation ตรงกันข้ามกับทฤษฎีคลาสสิก nucleation เพิ่มขึ้นที่อุณหภูมิต่ำ และยับยั้งที่อุณหภูมิสูง ผลลัพธ์เหล่านี้จะมีการวิวัฒนาการทางเคมีแก้ไขรหัสใช้ผลจากการจำลองซูเปอร์โนวา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีคลาสสิกของนิวเคลียสข้าวทนทุกข์ทรมานจากความบกพร่องทั้งในทางทฤษฎีและการทำนาย เรามุ่งมั่นที่จะบรรเทาข้อบกพร่องเหล่านี้ในการทำความเข้าใจของการก่อตัวของฝุ่นและการเจริญเติบโตของเราโดยใช้รูปแบบของละอองนิวเคลียส รูปทรงเรขาคณิตคลัสเตอร์คาร์บอนจะถูกกำหนดด้วยชุดของขั้นตอนวิธีการลดโลก โดยใช้ทฤษฎีความหนาแน่นของการทำงานพลังงานที่มีผลผูกพันของกลุ่มคาร์บอนไดออกไซด์จาก n = 2 n = 99 จะมีการคำนวณแล้ว พลังงานเหล่านี้จะถูกใช้ในการคำนวณขนาดที่สำคัญและอัตรานิวเคลียสของกลุ่มคาร์บอน.

เราพบว่าขนาดของคลัสเตอร์ที่สำคัญจะถูกกำหนดโดยส่วนใหญ่เปลี่ยนแปลงในรูปทรงเรขาคณิตของคลัสเตอร์ กระจุกดาวที่มีขนาด n = 27 และ n = 8 ประมาณสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงจากรูปทรงเรขาคณิตแหวนไป fullerene และเรขาคณิตห่วงโซ่การแหวนตามลำดับเป็นขนาดที่สำคัญในช่วงของอุณหภูมิและความอิ่มตัวที่นิวเคลียสเป็นสำคัญ ในทางตรงกันข้ามกับทฤษฎีคลาสสิกนิวเคลียสจะเพิ่มขึ้นที่อุณหภูมิต่ำและปราบปรามที่อุณหภูมิสูง ผลการเหล่านี้จะถูกนำไปใช้กับสารเคมีรหัสวิวัฒนาการปรับเปลี่ยนโดยใช้ผลที่ได้จากการจำลองซูเปอร์โนวา