Collision theory is a theory propos

Collision theory is a theory proposed independently by Max Trautz in 1916[1] and William Lewis in 1918, that qualitatively explains how chemical reactions occur and why reaction rates differ for different reactions.[2] The collision theory states that when suitable particles of the reactant hit each other, only a certain percentage of the collisions cause any noticeable or significant chemical change; these successful changes are called successful collisions. The successful collisions have enough energy, also known as activation energy, at the moment of impact to break the preexisting bonds and form all new bonds. This results in the products of the reaction. Increasing the concentration of the reactant particles or raising the temperature, thus bringing about more collisions and therefore many more successful collisions, increases the rate of reaction.
When a catalyst is involved in the collision between the reactant molecules, less energy is required for the chemical change to take place, and hence more collisions have sufficient energy for reaction to occur. The reaction rate therefore increases.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนทฤษฎีคือ ทฤษฎีเสนออย่างอิสระ โดย Trautz สูงสุดในปี 1916 [1] และลูอิสวิลเลียมในปีค.ศ. 1918 คุณภาพที่อธิบายปฏิกิริยาเคมีวิธีเกิดขึ้น และทำไมอัตราการเกิดปฏิกิริยาที่แตกต่างสำหรับปฏิกิริยาแตกต่างกัน [2 ทฤษฎีการชน]ระบุว่า เมื่ออนุภาคที่เหมาะสมของตัวทำปฏิกิริยาที่ตีกัน เท่านั้นเปอร์เซ็นต์ของสาเหตุชนอย่างเห็นได้ชัด หรือสำคัญทางเคมีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เปลี่ยนแปลงที่ประสบความสำเร็จเหล่านี้จะเรียกว่าชนประสบความสำเร็จ ชนประสบความสำเร็จมีพลังงานเพียงพอ หรือที่เรียกว่าพลังงานกระตุ้น ในขณะที่ผลกระทบแบ่งพันธบัตรตใหม่ ๆ และฟอร์มพันธบัตรใหม่ทั้งหมด ผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยาผล เพิ่มความเข้มข้นของอนุภาคของตัวทำปฏิกิริยา หรือเพิ่มอุณหภูมิ จึง นำเกี่ยวกับชนมากขึ้นและดังมากประสบความสำเร็จมากกว่าชน เพิ่มอัตราของปฏิกิริยาเมื่อตัวเร่งปฏิกิริยามีส่วนร่วมในการชนระหว่างโมเลกุลของตัวทำปฏิกิริยา พลังงานจำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางเคมีเกิดขึ้น แล้วจึง ชนเพิ่มเติมมีพลังงานเพียงพอสำหรับปฏิกิริยาจะเกิดขึ้น อัตราการเกิดปฏิกิริยาจึงเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีการปะทะกันเป็นทฤษฎีที่เสนอโดยอิสระโดยแม็กซ์ Trautz ในปี 1916 [1] และวิลเลียมลูอิสในปี 1918 ที่มีคุณภาพอธิบายถึงวิธีการเกิดปฏิกิริยาทางเคมีเกิดขึ้นและทำไมอัตราการเกิดปฏิกิริยาแตกต่างกันสำหรับปฏิกิริยาที่แตกต่างกัน. [2] ทฤษฎีชนระบุว่าเมื่ออนุภาคที่เหมาะสมของ ผิดใจตีแต่ละอื่น ๆ เพียงร้อยละหนึ่งของการชนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมีใด ๆ ที่เห็นได้ชัดหรืออย่างมีนัยสำคัญ การเปลี่ยนแปลงที่ประสบความสำเร็จเหล่านี้เรียกว่าชนที่ประสบความสำเร็จ ชนที่ประสบความสำเร็จมีพลังงานมากพอที่ยังเป็นที่รู้จักพลังงานเปิดใช้งานในขณะที่ผลกระทบในการสลายพันธะมาก่อนและรูปแบบการออกพันธบัตรใหม่ทั้งหมด ซึ่งจะส่งผลในผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยา การเพิ่มความเข้มข้นของอนุภาคสารตั้งต้นหรือเพิ่มอุณหภูมิจึงนำเกี่ยวกับการชนกันมากขึ้นและดังนั้นจึงชนจำนวนมากที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นการเพิ่มขึ้นของอัตราการเกิดปฏิกิริยา.
เมื่อเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการปะทะกันระหว่างโมเลกุลของสารตั้งต้นที่ใช้พลังงานน้อยลงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสารเคมี เปลี่ยนไปใช้สถานที่และการชนจึงมากขึ้นมีพลังงานเพียงพอสำหรับการเกิดปฏิกิริยาที่จะเกิดขึ้น อัตราการเกิดปฏิกิริยาจึงเพิ่มขึ้น