Analysis of total dry matter produc

Analysis of total dry matter production (TDM) of annual crops at various distances from the interface showed that chickpea at 0.5 m was severely affected from 40 days after sowing of chickpea whereas crop at 2.5 m away.5 m away was only influenced after 80 DAS (Fig. 4a).At maturity chickpea growth at 0.5 m was reduced to 21% compared to the chickpea at 4.5 m.In the following rainy season sunflower growth at 0.5 m was also greatly reduced(to 48%) but there was no difference in growth at 1.5 m and 2.5 m distance away from the interface (Fig. 4b). Shading by the dense canopy of the I pigeonpea may account for the reduction in sunflower growth and the effect was observed as early as 40 DAS. The most drastic reduction in annual crop was evident in the post-rainy season when chickpea growth was reduced to 8% of sole crop at 0.5 m and extending to 2.5 m away from the interface.(Fig. 4b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์การผลิตวัตถุแห้งรวม (TDM) ของพืชล้มลุกที่ระยะทางต่างๆจาก
อินเตอร์เฟซแสดงให้เห็นว่าในถั่วเขียว 0.5 เมตรได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจาก 40 วันหลังหยอดเมล็ด
ของถั่วเขียวในขณะที่พืชที่ 2.5 เมตร away.5 เมตรได้รับอิทธิพลมาเฉพาะหลังจากที่ 80 DAS (รูป. 4a)
ในการเจริญเติบโตของถั่วเขียวครบกําหนดที่ 0.5 เมตรลดลงถึง 21% เมื่อเทียบกับถั่วเขียวที่ 4.5 เมตร
ในการเจริญเติบโตของดอกทานตะวันที่ฝนตกตามฤดูกาลที่ 0.5 เมตรนอกจากนี้ยังได้รับการลดลงอย่างมาก (48%)
แต่ก็มีความแตกต่างในการเจริญเติบโตที่ไม่ 1.5 มม. และระยะ 2.5 ห่างจากอินเตอร์เฟซ
(รูป. 4b) แรเงาโดยทรงพุ่มหนาแน่นของฉันถั่วมะแฮะอาจบัญชีสำหรับการลดลง
ในการเจริญเติบโตดอกทานตะวันและผลก็สังเกตเห็นเป็นช่วงต้น 40 DAS รุนแรงมากที่สุด
ลดลงในการเพาะปลูกประจำปีเห็นได้ชัดในฤดูกาลหลังฝนตกเมื่อการเจริญเติบโตของถั่วเขียวได้รับการ
ลดลงถึง 8% ของพืช แต่เพียงผู้เดียวที่ 0.5 เมตรและขยายถึง 2.5 เมตรจากอินเตอร์เฟซ. (รูป. 4b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ของการผลิตสสารแห้งทั้งหมด (TDM) ของพืชประจำปีในระยะทางต่างๆจาก
อินเทอร์เฟซแสดงให้เห็นว่าถั่วที่๐.๕ m ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจาก๔๐วันหลังจากหว่านเมล็ด
ในขณะที่พืชผลที่๒.๕ม. ห่างออกไป5ม. ได้รับอิทธิพลหลังจาก๘๐ DAS (รูปที่ 4a)
เมื่อเทียบกับการเจริญเติบโตของถั่วที่๐.๕ m ได้ลดลงถึง21% เมื่อเทียบกับถั่วที่๔.๕เมตร.
ในฤดูฝนต่อไปนี้การเจริญเติบโตของดอกทานตะวันที่๐.๕ m ก็ลดลงอย่างมาก (ไป๔๘%)
แต่ไม่มีความแตกต่างในการเจริญเติบโตที่๑.๕ m และ๒.๕ m ห่างจากอินเตอร์เฟซ
(รูปที่ 4b) การแรเงาด้วยหลังคาหนาแน่นของ I pigeonpea อาจจะมีการลดลง
ในการเจริญเติบโตของดอกทานตะวันและผลที่ได้รับการปฏิบัติในช่วงต้นเป็น๔๐ DAS ที่รุนแรงที่สุด
การลดลงของพืชประจำปีได้เห็นได้ชัดในฤดูฝนหลังจากที่มีการเติบโตของถั่ว
ลดลงถึง8% ของพืชแต่เพียงผู้เดียวที่๐.๕ m และขยายไป๒.๕ม. จากอินเตอร์เฟซ (รูปที่ 4b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ผลผลิตรวมของวัสดุแห้งของพืชประจำปีที่มีระยะทางที่แตกต่างกัน
ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าถั่วเขียวที่ 0.5 เมตรได้รับผลกระทบอย่างจริงจังหลังจากวันที่ปลูก
พืชที่ได้รับผลกระทบเท่านั้นหลังจาก 80DAS ในขณะที่ 2.5 เมตรภายนอก
ในช่วงวัยผู้ใหญ่ถั่วที่ปลูกใน 0.5 เมตรลดลง 21 เปอร์เซ็นต์มากกว่าถั่วที่ 4.5 เมตร
ในช่วงฤดูฝนต่อไปนี้การเจริญเติบโตของดอกทานตะวันที่ 0.5 เมตรยังลดลงอย่างมาก
แต่ไม่มีความแตกต่างในการเจริญเติบโตระหว่าง 1.5m และ 2.5m อินเตอร์เฟซ
รูป 4B ร่มเงาของต้นไม้หลังคาหนาแน่นของถั่วอาจเป็นสาเหตุของการลดลง
ในการเจริญเติบโตของดอกทานตะวันผลดังกล่าวได้ถูกสังเกตเป็น 40das ก่อน รุนแรงที่สุด
เมื่อถั่วเติบโต
ลดลงถึง 8-percent ของพืชเดียวที่ 0.5-m และขยายไปยัง 2.5-m จากอินเตอร์เฟซ