There once was a trapper who roamed

There once was a trapper who roamed the wilds of Labrador on a sleigh pulled by eight pure white Huskies. He was a tall man, dressed in layer upon layer of animal skins, who drove his team with a terrible ferocity across the frozen tundra.

The trapper was a cruel man, and the people in the local towns did not like him, though they tolerated his company when he came to town because of the rich animal skins he brought with him. When he came to a town, the trapper would sell his skins and then drink away his money at the local tavern. When he wasn't drunk himself, the trapper assaulted the local women, picked fights with the hard-working townsmen, and tried to sell alcohol to the natives. After a few days of such behavior, the constable would toss the trapper out on his ear. Then the trapper would resume his roaming and trapping until he came to another town.

No one knows exactly how the trapper met his fate, although it was rumored that he went a little too far in his pursuit of a local innkeeper's fair wife and was shot to death by her disgruntled husband. Other folks say he lived to an old age and died out on the trail. But it swiftly became clear that death did not end the roaming of the cruel trapper.

Each winter, the trapper's ghost roams the wilds of Labrador on a sleigh pulled by eight white Huskies. They say that his spirit was refused entry into heaven and remains forever in Labrador, atoning for the many sins he committed during his lifetime by helping lost travelers find their way home. Many a weary soul has looked up from their frantic circling to see a large sleigh pulled by white dogs coming toward them. If they follow it, they are led to safety.

Once a lost trapper found himself caught in a terrible blizzard, far from the nearest town. As he sought in vain to find a place to shelter from the storm, the phantom trapper appeared with his sleigh. Animal skins flapping in the raging wind and blinding snow, the phantom tenderly lifted the nearly-frozen man, placed him among the rugs on his sleigh, and drove the dying trapper to the nearest town. The phantom carried the man right into the inn, placed him gently on a chair by the door, summoned the innkeeper to care for the man, and then vanished right before the astonished innkeeper's eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อมีการดักที่ roamed ไวด์ของลาบราดอร์บนเลื่อนที่ลาก โดยอยากหาบ้านขาวบริสุทธิ์แปด เขาเป็นคนตัวสูง ในคอหนังสัตว์ ผู้ขับทีมของเขา ด้วยความดุร้ายน่ากลัวที่ข้าม tundra แช่แข็งการดักเป็นคนโหดร้าย และผู้คนในเมืองท้องถิ่นไม่ชอบเขา แม้ว่าพวกเขายอมรับบริษัทของเขาเมื่อเขามาถึงตัวเมืองจากหนังสัตว์รวยเขาเอากับเขา เมื่อท่านมาถึงเมือง ดักที่จะขายหนังของเขาแล้ว ดื่มเก็บเงินของเขาที่โรงเตี๊ยมในท้องถิ่น เมื่อเขาไม่ได้เมาตัวเอง การดักทำร้ายผู้หญิงท้องถิ่น เลือกต่อสู้กับ townsmen ทำงานหนัก และพยายามที่จะขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของชาวพื้นเมือง หลังจากไม่กี่วันของพฤติกรรมดังกล่าว คอนสตาเบิลจะโยนดักออกหูของเขา แล้ว กับดักจะกลับเขาโรมมิ่งและดักจับจนเขามาที่เมืองอื่นไม่มีใครรู้ว่าวิธีการดักพบชะตากรรมของเขา แต่มีข่าวลือว่า ที่เขาไปน้อยมากเกินไปในการแสวงหาของเขาในท้องถิ่นท่องธรรมภรรยา และถูกยิงตาย โดยสามีของเธอรับไม่พอใจ คนอื่น ๆ บอกว่า เขาวัยชราอาศัยอยู่ และตายบนเส้นทาง แต่อย่างรวดเร็วชัดเจนว่า ตายไม่จบที่โรมมิ่งดักโหดร้ายแต่ละฤดูหนาว ผีดักที่ roams ไวด์ของลาบราดอร์บนเลื่อนที่ลาก โดยแปดสีขาวอยากหาบ้าน พวกเขากล่าวว่า วิญญาณของเขาถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าสวรรค์ และยังคงอยู่ตลอดไปในลาบราดอร์ atoning บาปมากมายที่เขามุ่งมั่นในช่วงชีวิตของเขา โดยช่วยให้หายผู้เดินทางหาทางกลับบ้าน หลายชีวิตเหนื่อยมีมองขึ้นมาจากความคลั่งวงเพื่อดูการเลื่อนขนาดใหญ่ที่ลาก โดยสุนัขสีขาวที่มาต่อให้ ถ้าพวกเขาทำตามมัน พวกเขามี led เพื่อความปลอดภัยเมื่อดักที่สูญหายไปพบตัวเอง ติดอยู่ในพายุหิมะน่ากลัว ไกลจากเมืองที่ใกล้ที่สุด ตามที่เขาขอเปล่า ๆ หาหลบภัยจากพายุ ดักแฝงปรากฏกับเลื่อนของเขา หนังสัตว์กระพือลมโกรธ และทำให้ไม่เห็นหิมะ ปีศาจละม่อมยกแช่แข็งเกือบคน ตัวเขาระหว่างพรมบนเลื่อนของเขา และขับรถดักตายไปยังเมืองที่ใกล้ที่สุด ปีศาจ ดำเนินคนขวาเป็นโรงแรมที่ตัวเขาเบา ๆ บนเก้าอี้ โดยประตู เรียก innkeeper การดูแลคน และจะ หายไปก่อนตาท่องประหลาดใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีครั้งหนึ่งที่ดักท่องป่าลาบราดอร์บนเลื่อนดึงแปด Huskies สีขาวบริสุทธิ์ เขาเป็นคนสูงในชั้นสวมใส่บนชั้นของหนังสัตว์คนขับรถทีมงานของเขาที่มีความดุร้ายน่ากลัวทั่ว Tundra แช่แข็ง.

ดักเป็นคนโหดร้ายและผู้คนในเมืองในท้องถิ่นที่ไม่ได้ชอบเขาแม้ว่าพวกเขาจะทนได้ บริษัท ของเขาเมื่อเขามาถึงเมืองเพราะหนังสัตว์ที่อุดมไปด้วยเขามากับเขา เมื่อเขามาถึงเมืองดักจะขายหนังของเขาแล้วดื่มไปเงินของเขาที่โรงเตี๊ยมท้องถิ่น เมื่อเขาไม่ได้เมาตัวเองดักทำร้ายผู้หญิงในท้องถิ่นหยิบต่อสู้กับ Townsmen ทำงานหนักและพยายามที่จะขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพื่อชาวบ้าน หลังจากไม่กี่วันของพฤติกรรมดังกล่าวตำรวจจะโยนดักสัตว์ออกในหูของเขา แล้วดักสัตว์จะดำเนินการต่อการสัญจรและการวางกับดักเขาจนกว่าเขาจะมาถึงเมืองอื่น.

ไม่มีใครรู้ว่าวิธีการดักพบชะตากรรมของเขาแม้จะมีข่าวลือว่าเขาไปเล็ก ๆ น้อย ๆ มากเกินไปในการแสวงหาของเขาภรรยายุติธรรมเจ้าของโรงแรมในท้องถิ่นและถูกยิง ตายโดยสามีของเธอไม่พอใจ คนอื่น ๆ บอกว่าเขามีชีวิตอยู่เพื่อวัยชราและเสียชีวิตออกมาบนเส้นทาง แต่มันได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นที่ชัดเจนว่าการตายไม่ได้จบการโรมมิ่งของดักสัตว์ที่โหดร้าย.

ในแต่ละฤดูหนาวผีดักสัตว์ที่เดินเตร่ wilds ของลาบราดอร์ในการเลื่อนดึงแปด Huskies สีขาว พวกเขาบอกว่าจิตวิญญาณของเขาถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าสู่สวรรค์และยังคงอยู่ตลอดไปในลาบราดอร์สละบาปหลายที่เขามุ่งมั่นที่ช่วงชีวิตของเขาด้วยการช่วยให้นักท่องเที่ยวหายไปหาทางกลับบ้านของพวกเขา หลายจิตใจที่เหนื่อยล้าได้มองขึ้นมาจากวงคลั่งของพวกเขาที่จะเห็นการเลื่อนขนาดใหญ่ดึงโดยสุนัขสีขาวมาต่อพวกเขา ถ้าพวกเขาทำตามที่พวกเขาจะนำไปสู่ความปลอดภัย.

เมื่อวางกับดักสัตว์ที่หายไปพบว่าตัวเองติดอยู่ในพายุหิมะที่น่ากลัวห่างไกลจากเมืองที่ใกล้ที่สุด ขณะที่เขาพยายามในไร้สาระที่จะหาสถานที่ที่จะพักพิงจากพายุที่ดักผีปรากฏตัวขึ้นพร้อมเลื่อนของเขา หนังสัตว์กระพือในหิมะโหมกระหน่ำลมและทำให้ไม่เห็นผีละม่อมยกคนเกือบแช่แข็งเขาอยู่ในหมู่พรมบนเลื่อนของเขาและขับรถดักสัตว์ตายไปยังเมืองที่ใกล้ที่สุด ผีดำเนินผู้ชายคนขวาเข้า Inn ที่วางไว้ให้เขาเบา ๆ บนเก้าอี้ประตูเรียกเจ้าของโรงแรมในการดูแลคนและจากนั้นหายไปต่อหน้าต่อตาเจ้าของโรงแรมประหลาดใจของ