Treating Acute Pain in the Hospital

Treating Acute Pain in the Hospitalized Patient
Source:
The Nurse Practitioner
August 2012, Volume 37 Number 8 , p 22 - 30 [FREE]
Join NursingCenterto get uninterrupted access to this article and our entire library of paid articles.
Earn 2.0 Contact Hours
This article has an associated Continuing Education component.
Cost for CE: $21.95.
Expires August 31, 2016.Go to CE Details
Author
• Yvonne D'Arcy MS, CRNP, CNS
Abstract
AbstractMany hospitalized patients report moderate-to-severe pain despite the use of epidural or patient-controlled analgesia. This article will explore the use of multimodal options for analgesia in hospitalized patients and focus on a difficult-to-treat acute pain condition, abdominal pain.
Keywords
abdominal pain, acute pain, epidural analgesia, opioids, patient-controlled analgesia

Article Content
Article Content

Pain is defined as "an unpleasant sensory and emotional experience associated with actual or potential tissue damage, or described in terms of such damage."1 Acute pain is defined as pain that lasts for a short period of time, alerts the body that it has been injured, and is the result of tissue injury.1 Chronic or persistent pain is pain that lasts beyond the normal healing period, does not have a meaning, and is often accompanied by depression.2Some patients with acute pain may have underlying chronic pain, which makes the acute pain more difficult to treat.

Figure. No caption available.

The source of acute pain may be a symptom of a variety of conditions: orthopedic conditions such as low back pain and injuries, headaches, surgery, or abdominal pain. Most people look into their medicine chests for over-the-counter medications as a way to self-treat minor episodes of acute pain, and have several types of over-the-counter analgesics and pain relievers available to self-treat the pain.

When acute pain becomes severe, patients seek help from healthcare providers at a clinic, ED, or hospital. Usually the treatment of mild-to-moderate level acute pain involves an analgesic medication to relieve pain, and other interventions such as cold packs, wraps, casts, immobilizers, or slings.2 For more severe acute pain from trauma or surgery, hospitalization and more complex methods are used such as oral and I.V. opioid analgesics, nerve blocks using local anesthetics, patient-controlled analgesia (PCA), or epidural catheters.
The source of pain

The transmission of the sensation of pain requires many different mechanisms activated within the peripheral nervous system and central nervous system.3 Additionally, to transmit a sensation such as acute pain, a number of complicated inhibitory and excitatory processes including the production and utilization of neurotransmitters, cytokines, glutamate, substance P to facilitate pain and enkephalins, serotonin, norepinephrine, and gamma-amino butyric acid for inhibition must be activated.4,5 The transmission of acute pain is very complex with many different types of substances produced and utilized to help or block pain transmission while many different parts of cells and tissues are also involved.

Despite or perhaps because of the complexity of the sensation of pain, it is extremely important that acute pain be effectively treated. If acute pain is allowed to persist, it may produce a chronic pain syndrome such as complex regional pain syndrome (CRPS) that is much more difficult to treat. One European survey estimated chronic pain resulting from acute pain was approximately 20%, with trauma and surgical patients accounting for 15% of this number.6

The development of a chronic pain syndrome for unrelieved or untreated acute pain is thought to involve three physiologic maladaptive processes:

* peripheral sensitization

* central sensitization

* descending modulation of the pain stimulus.7


In order to better understand how this process occurs in acute pain after tissue injury, studies have begun to focus on:

* Better evaluation of acute pain resolution using the patient's individual pain trajectories.

* Assessment of endogenous pain modulating processes.

* The patient's psychological flexibility when faced with threat of pain.8


Overall, it is known that acute pain requires a number of complex, physiologically based conditions to work together to either promote the pain stimulus or inhibit the transmission. Pain medications have been developed that are aimed at blocking the substance production or process in order to relieve pain. Despite this knowledge, practitioners are still searching for the best ways to treat this pain, although medication and interventional options are most commonly used to relieve pain. This article will focus on the assessment and multimodal treatment options for providing analgesia for acute pain. Once a common acute pain condition, abdominal pain will also be discussed.
Prevalence of acute pain

A 2003 survey found that of 73 million patients who underwent surgery, 80% experienced pain and 86% experienced pain that was moderate, severe, or extreme after surgery.9 Prior to the surgery, 59% of these patients indicated that postoperative pain was a concern.9 It is important to note that 70% of all surgeries are now performed in ambulatory care centers, where quick and effective pain management is a necessity.9

In EDs, acute pain is a common complaint. In a Midwestern hospital ED, a chart review for 1,665 visits during a 7-day period revealed that 61% of the charts documented pain and in 52% of the charts, pain was the chief complaint.10 In cases where the patient is only seen briefly, efficient and effective pain management is a must.

A French study focusing on patients in a mobile ICU found that they had significant pain even prior to being seen in the ED. Of the 2,279 patients seen, 947 had acute pain with 64% reporting severe pain.11 The most painful reports were from trauma or cardiac pain. When analgesics were administered to these patients, 51% reported pain relief.11

Readmissions for uncontrolled pain are becoming a focus for hospitals whose resources are stretched. Uncontrolled pain is the most common reason for readmission in the first week after surgery.12 Pain accounts for 36% of all unanticipated admissions and readmissions in same-day surgery centers with 33% of patients having had an orthopedic procedure.13 It is important that acute pain be well managed, not only to promote good patient care but to also decrease the possibility of readmission for uncontrolled pain.
Pain assessment

A pain intensity rating scale with numeric ratings of pain intensity, ranging from 0 no pain to 10 worst possible pain, is normally sufficient to assess acute pain (see Examples of pain intensity scales). This allows the practitioner to establish a baseline of pain and track pain relief when medications are given.

The Joint Commission recommendations state that pain needs to be assessed on admission to the hospital and at regular intervals. There is also a requirement that pain intensity be reassessed after patients are medicated for pain to determine if the medication has relieved the pain. A clinically significant decrease in pain ratings is considered to be 2 points on the numeric rating scale or a 30% overall decrease.2

There are a group of pain scales for assessment in the pediatric patient population including the Wong Baker FACES scale using six facial representations of pain. Other scales include the use of activity of the legs, facial indicators of pain, or in infants, oxygen consumption combined with other pain indicators. For adult patients who cannot self-report pain, there are a number of behavioral pain scales for both medical and intensive care settings. These scales use muscle tension, facial expression, consolability, or verbalizations to assess for pain. Using the correct scale for the patient population being assessed is important for the process to be successful.

Physiologic indicators such as increased pulse, increased respiratory rate should not be used to assess pain. These differences in physiologic response may be the result of anxiety, fear, or other psychological responses to pain and are difficult to isolate to the specific pain stimulus.23
Medications and interventional options for multimodal analgesia

Although multimodal analgesia combining medications or interventions is recommended for treating acute pain in hospitalized patients, a recent survey indicates that it is significantly underused.14 In a survey of anesthesiologists, less than 25% indicated that they used more than two non-opioid medications to control postoperative pain. When considering the benefits of non-opioid multimodal analgesia, the anesthesiologist survey respondents indicated that the most significant benefits were:

* reduced opioid use-46%

* increased patient satisfaction-26.8%

* decreased postoperative nausea and vomiting (PONV)-17%

* decreased length of stay-9.8%.14


The results of this survey indicate that surgeons do not oppose anesthesiologists using non-opioid multimodal analgesia; it just is not frequently implemented in the postoperative setting. In order to achieve optimal pain relief for acute pain, different types of medications and interventional techniques are necessary.
Medications

Medications for acute pain include both non-opioids and opioids. When selecting medications, it is important to consider the patient's ability to continue the medications as an outpatient. Some insurance plans limit the use of extended-release medications or co-analgesics, so knowing which medications the patient's insurance plan will cover can help avoid costly co-pays and step management.
Non-opioid medications and co-analgesics

Non-opioid medications include acetaminophen and other non-steroidal anti-inflammatory drugs. Co-analgesics include antidepressants, antiepileptic medications, muscle relaxants, and targeted topical analgesics. For acute pain, the alpha 2-ligand d

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รักษาอาการปวดเฉียบพลันในผู้ป่วย Hospitalizedที่มา:แพทย์พยาบาล2555 สิงหาคม เล่มที่ 37 หมายเลข 8, p 22-30 [ฟรี]เข้าร่วม NursingCenterto เข้าถึงบทความนี้และห้องสมุดทั้งหมดของบทความที่ได้รับค่าจ้างอย่างต่อเนื่องได้รับชั่วโมง 2.0 ติดต่อบทความนี้มีส่วนการศึกษาต่อเนื่องเชื่อมโยงต้นทุนสำหรับ CE: $21.95 หมดอายุ 31 สิงหาคม 2016.Go รายละเอียด CEผู้เขียน•แวน D'Arcy MS, CRNP, CNSบทคัดย่อAbstractMany ที่พักผู้ป่วยรายงานความเจ็บปวดปานกลางการรุนแรงแม้ มีการใช้ หรือ ควบคุมผู้ป่วยฉีดบิวพรี analgesia บทความนี้จะสำรวจการใช้ตัวเลือกทุก analgesia ในผู้ป่วยพักและผ่อนคลายเงื่อนไขยากการรักษาอาการปวดเฉียบพลัน อาการปวดท้องคำสำคัญอาการปวดท้อง อาการปวดเฉียบพลัน ฉีดบิวพรี analgesia, opioids, analgesia ควบคุมผู้ป่วย เนื้อหาบทความเนื้อหาบทความ ความเจ็บปวดถูกกำหนดให้เป็น "การรับความรู้สึก และอารมณ์มากกกกเกี่ยวข้องกับเนื้อเยื่อที่แท้จริง หรืออาจเกิดความเสียหาย หรืออธิบายในแง่ของความเสียหายดังกล่าว" อาการปวดเฉียบพลัน 1 กำหนดเป็นความเจ็บปวดที่ยากลืมในระยะสั้น ๆ เวลา แจ้งเตือนร่างกายที่บาดเจ็บ และเป็นผลของเนื้อเยื่อ injury.1 เรื้อรัง หรือปวดแบบ ปวดที่เวลาเกินรอบระยะเวลาการรักษาปกติ ไม่มีความหมายที่ และมักจะตามมา โดย depression.2Some ผู้ป่วยที่มีอาการปวดเฉียบพลัน อาจมีต้นอาการปวดเรื้อรัง ซึ่งทำให้อาการปวดเฉียบพลันยากต่อการรักษา รูป ไม่มีคำอธิบาย แหล่งที่มาของอาการปวดเฉียบพลันอาจมีอาการหลากหลายเงื่อนไข: เงื่อนไขศัลยกรรมกระดูกและข้อเช่นปวดหลัง และอาการบาดเจ็บ ปวดหัว ผ่าตัด หรือปวดท้องได้ คนส่วนใหญ่มองเข้าไปในทรวงอกของยาสำหรับยายาเป็นวิธีการรักษาตนเองตอนย่อยของอาการปวดเฉียบพลัน และมีหลายประเภทของยายาแก้ปวดและปวดปวันเพื่อรักษาอาการปวดด้วยตนเอง เมื่ออาการปวดเฉียบพลันรุนแรง ผู้ป่วยค้นหาความช่วยเหลือจากผู้ให้บริการสุขภาพที่คลินิก ED หรือโรงพยาบาล โดยปกติการรักษาอาการปวดเฉียบพลันไมลด์ปานกลางระดับเกี่ยวข้องกับการเป็นยาระงับปวดเพื่อบรรเทาอาการปวด และงานอื่น ๆ ชุดเย็น ห่อ casts, immobilizers หรือ slings.2 สำหรับอาการปวดเฉียบพลันที่รุนแรงมากขึ้นจากการบาดเจ็บ หรือผ่าตัด โรงพยาบาล และวิธีการซับซ้อนจะใช้ปาก และยาแก้ปวด opioid I.V. บล็อกเส้นประสาทใช้ anesthetics ภายใน ผู้ป่วยควบคุม analgesia (PCA), หรือฉีดบิวพรี cathetersแหล่งที่มาของความเจ็บปวด กลไกต่าง ๆ มากมายที่เรียกใช้ภายในระบบประสาทรอบนอกและศูนย์กลางประสาท system.3 นอกจากนี้ การส่งผ่านความรู้สึกเช่นอาการปวดเฉียบพลัน จำนวนซับซ้อน excitatory และลิปกลอสไขกระบวนการรวมทั้งการผลิตและการใช้ประโยชน์ของ neurotransmitters, cytokines, glutamate สาร P จะช่วยความเจ็บปวด และ enkephalins, serotonin, norepinephrine ต้องการส่งความรู้สึกเจ็บปวด และแกมมาอะมิโนกรด butyric สำหรับยับยั้งต้อง activated.4 , 5 การส่งผ่านความเจ็บปวดเฉียบพลันมีความซับซ้อนมากกับสารผลิต และใช้ประโยชน์ ไปช่วยบล็อกส่งความเจ็บปวดในขณะที่ในส่วนต่าง ๆ ของเซลล์ชนิดต่าง ๆ และยังเกี่ยวข้องกับเนื้อเยื่อ แม้มี หรืออาจเป็น เพราะความซับซ้อนของการปวด มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่ถือว่าความเจ็บปวดเฉียบพลันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ถ้าอาการปวดเฉียบพลันได้รับอนุญาตต่อไป มันอาจผลิตเป็นกลุ่มอาการปวดเรื้อรังเช่นอาการเจ็บปวดความซับซ้อน (CRPS) ซึ่งเป็นการยากมากที่จะรักษา สำรวจยุโรปหนึ่งประมาณประมาณ 20% บาดเจ็บและผู้ป่วยผ่าตัดบัญชี 15% ของ number.6 นี้มีอาการปวดเรื้อรังที่เกิดจากอาการปวดเฉียบพลัน การพัฒนาของอาการปวดเรื้อรังสำหรับอาการปวดเฉียบพลันไป หรือไม่ถูกรักษาเป็นความคิดที่เกี่ยวข้องกับกระบวน maladaptive physiologic สาม: * sensitization อุปกรณ์ต่อพ่วง * เซ็นทรัล sensitization จากเอ็ม stimulus.7 ความเจ็บปวด In order to better understand how this process occurs in acute pain after tissue injury, studies have begun to focus on: * Better evaluation of acute pain resolution using the patient's individual pain trajectories. * Assessment of endogenous pain modulating processes. * The patient's psychological flexibility when faced with threat of pain.8 Overall, it is known that acute pain requires a number of complex, physiologically based conditions to work together to either promote the pain stimulus or inhibit the transmission. Pain medications have been developed that are aimed at blocking the substance production or process in order to relieve pain. Despite this knowledge, practitioners are still searching for the best ways to treat this pain, although medication and interventional options are most commonly used to relieve pain. This article will focus on the assessment and multimodal treatment options for providing analgesia for acute pain. Once a common acute pain condition, abdominal pain will also be discussed.Prevalence of acute pain A 2003 survey found that of 73 million patients who underwent surgery, 80% experienced pain and 86% experienced pain that was moderate, severe, or extreme after surgery.9 Prior to the surgery, 59% of these patients indicated that postoperative pain was a concern.9 It is important to note that 70% of all surgeries are now performed in ambulatory care centers, where quick and effective pain management is a necessity.9 In EDs, acute pain is a common complaint. In a Midwestern hospital ED, a chart review for 1,665 visits during a 7-day period revealed that 61% of the charts documented pain and in 52% of the charts, pain was the chief complaint.10 In cases where the patient is only seen briefly, efficient and effective pain management is a must. A French study focusing on patients in a mobile ICU found that they had significant pain even prior to being seen in the ED. Of the 2,279 patients seen, 947 had acute pain with 64% reporting severe pain.11 The most painful reports were from trauma or cardiac pain. When analgesics were administered to these patients, 51% reported pain relief.11 Readmissions for uncontrolled pain are becoming a focus for hospitals whose resources are stretched. Uncontrolled pain is the most common reason for readmission in the first week after surgery.12 Pain accounts for 36% of all unanticipated admissions and readmissions in same-day surgery centers with 33% of patients having had an orthopedic procedure.13 It is important that acute pain be well managed, not only to promote good patient care but to also decrease the possibility of readmission for uncontrolled pain.Pain assessment A pain intensity rating scale with numeric ratings of pain intensity, ranging from 0 no pain to 10 worst possible pain, is normally sufficient to assess acute pain (see Examples of pain intensity scales). This allows the practitioner to establish a baseline of pain and track pain relief when medications are given. The Joint Commission recommendations state that pain needs to be assessed on admission to the hospital and at regular intervals. There is also a requirement that pain intensity be reassessed after patients are medicated for pain to determine if the medication has relieved the pain. A clinically significant decrease in pain ratings is considered to be 2 points on the numeric rating scale or a 30% overall decrease.2 There are a group of pain scales for assessment in the pediatric patient population including the Wong Baker FACES scale using six facial representations of pain. Other scales include the use of activity of the legs, facial indicators of pain, or in infants, oxygen consumption combined with other pain indicators. For adult patients who cannot self-report pain, there are a number of behavioral pain scales for both medical and intensive care settings. These scales use muscle tension, facial expression, consolability, or verbalizations to assess for pain. Using the correct scale for the patient population being assessed is important for the process to be successful. Physiologic indicators such as increased pulse, increased respiratory rate should not be used to assess pain. These differences in physiologic response may be the result of anxiety, fear, or other psychological responses to pain and are difficult to isolate to the specific pain stimulus.23Medications and interventional options for multimodal analgesia Although multimodal analgesia combining medications or interventions is recommended for treating acute pain in hospitalized patients, a recent survey indicates that it is significantly underused.14 In a survey of anesthesiologists, less than 25% indicated that they used more than two non-opioid medications to control postoperative pain. When considering the benefits of non-opioid multimodal analgesia, the anesthesiologist survey respondents indicated that the most significant benefits were: * reduced opioid use-46% * increased patient satisfaction-26.8% * decreased postoperative nausea and vomiting (PONV)-17% * decreased length of stay-9.8%.14 The results of this survey indicate that surgeons do not oppose anesthesiologists using non-opioid multimodal analgesia; it just is not frequently implemented in the postoperative setting. In order to achieve optimal pain relief for acute pain, different types of medications and interventional techniques are necessary.Medications Medications for acute pain include both non-opioids and opioids. When selecting medications, it is important to consider the patient's ability to continue the medications as an outpatient. Some insurance plans limit the use of extended-release medications or co-analgesics, so knowing which medications the patient's insurance plan will cover can help avoid costly co-pays and step management.Non-opioid medications and co-analgesics Non-opioid medications include acetaminophen and other non-steroidal anti-inflammatory drugs. Co-analgesics include antidepressants, antiepileptic medications, muscle relaxants, and targeted topical analgesics. For acute pain, the alpha 2-ligand d

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาอาการปวดแบบเฉียบพลันในผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่มา:
พยาบาลแพทย์สิงหาคม 2012 เล่ม 37 จำนวน 8, หน้า 22-30 [ฟรี]. เข้าร่วมกับ NursingCenterto ได้รับการเข้าถึงอย่างต่อเนื่องกับบทความนี้และห้องสมุดทั้งหมดของบทความที่จ่ายรายได้2.0 ชั่วโมงติดต่อบทความนี้มีองค์ประกอบการศึกษาต่อเนื่องที่เกี่ยวข้อง. ค่าใช้จ่ายสำหรับซีอี. $ 21.95 หมดอายุวันที่ 31 สิงหาคมที่จะ 2016.Go รายละเอียด CE ผู้เขียน•อีวอนน์ D'Arcy MS, CRNP, ระบบประสาทส่วนกลางบทคัดย่อAbstractMany รักษาในโรงพยาบาลผู้ป่วยที่รายงานอาการปวดปานกลางถึงรุนแรงแม้จะมีการใช้แก้ปวดหรือ ปวดผู้ป่วยที่ควบคุม บทความนี้จะสำรวจการใช้ตัวเลือกต่อเนื่องสำหรับความรู้สึกเจ็บปวดในผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาลและมุ่งเน้นไปที่ยากต่อการรักษาสภาพอาการปวดเฉียบพลันปวดท้อง. คำอาการปวดท้องปวดเฉียบพลันปวดแก้ปวด opioids, ปวดผู้ป่วยที่ควบคุมบทความเนื้อหาเนื้อหาบทความความเจ็บปวดที่ถูกกำหนดให้เป็น "ประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสและอารมณ์ที่ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับความเสียหายของเนื้อเยื่อที่เกิดขึ้นจริงหรือที่มีศักยภาพหรืออธิบายในแง่ของความเสียหายดังกล่าว." 1 อาการปวดเฉียบพลันถูกกำหนดให้เป็นความเจ็บปวดที่มีจำนวน จำกัด สำหรับช่วงเวลาสั้นของเวลาการแจ้งเตือนของร่างกายที่มันมี ได้รับบาดเจ็บและเป็นผลมาจากเนื้อเยื่อ injury.1 อาการปวดเรื้อรังหรือถาวรเป็นความเจ็บปวดที่มีระยะเวลาเกินกว่าระยะเวลาการรักษาตามปกติไม่ได้มีความหมายและมักจะมาพร้อมผู้ป่วยที่มีอาการปวด depression.2Some เฉียบพลันอาจมีอาการปวดเรื้อรังพื้นฐาน ซึ่งจะทำให้อาการปวดเฉียบพลันที่ยากมากขึ้นในการรักษา. เต็มตัว ไม่มีคำอธิบายที่มีอยู่. แหล่งที่มาของอาการปวดเฉียบพลันอาจเป็นอาการของความหลากหลายของเงื่อนไขเป็นเงื่อนไขกระดูกเช่นอาการปวดหลังและได้รับบาดเจ็บ, ปวดหัว, การผ่าตัดหรืออาการปวดท้อง คนส่วนใหญ่มองเข้าไปในทรวงอกยาของพวกเขาสำหรับยามากกว่าที่เคาน์เตอร์เป็นวิธีที่จะรักษาตัวเองตอนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะของอาการปวดเฉียบพลันและมีหลายประเภทของยาแก้ปวดมากกว่าที่เคาน์เตอร์และบรรเทาอาการปวดที่มีอยู่ในการรักษาตัวเองเจ็บปวด. เมื่อ อาการปวดเฉียบพลันกลายเป็นความรุนแรงผู้ป่วยขอความช่วยเหลือจากผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพที่คลินิก ED หรือโรงพยาบาล โดยปกติการรักษาระดับอ่อนถึงปานกลางอาการปวดเฉียบพลันเกี่ยวข้องกับยาแก้ปวดเพื่อบรรเทาอาการปวดและการแทรกแซงอื่น ๆ เช่นแพ็คเย็นแรปปลดเปลื้อง Immobilizers หรือ slings.2 สำหรับอาการปวดเฉียบพลันที่รุนแรงมากขึ้นจากการบาดเจ็บหรือการผ่าตัดในโรงพยาบาลและ วิธีการที่ซับซ้อนมากขึ้นจะใช้เช่นในช่องปากและ IV ยาแก้ปวด opioid บล็อกเส้นประสาทโดยใช้ยาชาเฉพาะที่, ปวดผู้ป่วยที่ควบคุม (PCA) หรือสายสวนแก้ปวด. แหล่งที่มาของความเจ็บปวดการส่งความรู้สึกของความเจ็บปวดที่ต้องใช้กลไกที่แตกต่างกันการเปิดใช้งานภายในอุปกรณ์ต่อพ่วงระบบประสาทและ system.3 ประสาทส่วนกลางนอกจากนี้ในการส่งผ่านความรู้สึกเช่นอาการปวดเฉียบพลันจำนวนของกระบวนการยับยั้งและ excitatory ซับซ้อนรวมทั้งการผลิตและการใช้ประโยชน์ของสารสื่อประสาท, cytokines, กลูตาเมตซึ่งเป็นสาร P เพื่ออำนวยความสะดวกในความเจ็บปวดและ enkephalins,, serotonin norepinephrine และแกมมาอะมิโนบิวทิริกกรดในการยับยั้งจะต้อง activated.4,5 ส่งของอาการปวดเฉียบพลันที่มีความซับซ้อนมากที่มีมากมายหลายชนิดของสารที่ผลิตและนำมาใช้เพื่อช่วยให้การส่งผ่านความเจ็บปวดหรือบล็อกในขณะที่ชิ้นส่วนที่แตกต่างกันของเซลล์และเนื้อเยื่อที่ยังมีส่วนร่วม . แม้จะมีหรืออาจจะเป็นเพราะความซับซ้อนของความรู้สึกของความเจ็บปวดมันเป็นสิ่งสำคัญมากที่อาการปวดเฉียบพลันได้อย่างมีประสิทธิภาพได้รับการปฏิบัติ หากอาการปวดเฉียบพลันได้รับอนุญาตให้ยังคงมีอยู่ก็อาจก่อให้เกิดอาการปวดเรื้อรังเช่นโรคปวดซับซ้อนภูมิภาค (CRPS) ที่เป็นมากขึ้นยากที่จะรักษา สำรวจยุโรปประมาณอาการปวดเรื้อรังที่เกิดจากอาการปวดเฉียบพลันที่ประมาณ 20% โดยมีการบาดเจ็บและผู้ป่วยที่ผ่าตัดคิดเป็น 15% ของ number.6 นี้การพัฒนาของโรคปวดเรื้อรังอาการปวดเฉียบพลันซ้ำหรือได้รับการรักษาเป็นความคิดที่เกี่ยวข้องกับสามกระบวนการทางสรีรวิทยาmaladaptive : * อาการแพ้ต่อพ่วง* แพกลาง* การปรับลงมาของ stimulus.7 เจ็บปวดเพื่อที่จะให้เข้าใจว่ากระบวนการนี้เกิดขึ้นในอาการปวดเฉียบพลันหลังจากได้รับบาดเจ็บเนื้อเยื่อการศึกษาได้เริ่มที่จะมุ่งเน้นไปที่: * การประเมินผลที่ดีขึ้นของความละเอียดอาการปวดเฉียบพลันโดยใช้ของแต่ละบุคคลของผู้ป่วย ไบร์ทมีอาการปวด. * การประเมินความเจ็บปวดภายนอกเลตกระบวนการ. * ความยืดหยุ่นทางด้านจิตใจของผู้ป่วยเมื่อต้องเผชิญกับภัยคุกคามของ pain.8 โดยรวมก็เป็นที่รู้จักกันว่าอาการปวดเฉียบพลันต้องใช้จำนวนของที่ซับซ้อนตามเงื่อนไขทางสรีรวิทยาที่จะทำงานร่วมกันเพื่อส่งเสริมทั้งกระตุ้นความเจ็บปวด หรือยับยั้งการส่งผ่าน ปวดยาได้รับการพัฒนาที่มุ่งเป้าไปที่การปิดกั้นการผลิตสารหรือกระบวนการในการสั่งซื้อเพื่อบรรเทาอาการปวด แม้จะมีความรู้นี้ผู้ปฏิบัติงานยังคงค้นหาวิธีที่ดีที่สุดในการรักษาอาการปวดนี้แม้ว่ายาและตัวเลือกการใช้มาตรการแทรกแซงโดยทั่วไปมักใช้ในการบรรเทาอาการปวด บทความนี้จะมุ่งเน้นไปที่ตัวเลือกการรักษาการประเมินและการต่อเนื่องในการให้ยาระงับปวดสำหรับอาการปวดเฉียบพลัน เมื่อสภาพอาการปวดเฉียบพลันที่พบบ่อยปวดท้องนอกจากนี้ยังจะมีการหารือ. ความชุกของอาการปวดเฉียบพลันการสำรวจ 2003 พบว่า 73 ล้านผู้ป่วยที่เข้ารับการผ่าตัด 80% ความเจ็บปวดที่มีประสบการณ์และ 86% มีอาการปวดที่มีประสบการณ์ที่อยู่ในระดับปานกลางรุนแรงหรือรุนแรงหลังการผ่าตัด 0.9 ก่อนที่จะมีการผ่าตัด 59% ของผู้ป่วยเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าความเจ็บปวดเป็น concern.9 มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่า 70% ของการผ่าตัดทั้งหมดจะดำเนินการในขณะนี้ในศูนย์ดูแลผู้ป่วยที่การจัดการความเจ็บปวดรวดเร็วและมีประสิทธิภาพเป็นสิ่งจำเป็น 9 ในสหพันธ์อาการปวดเฉียบพลันคือการร้องเรียนที่พบบ่อย ในโรงพยาบาล ED แถบมิดเวสต์ทบทวนแผนภูมิ 1665 สำหรับการเข้าชมในช่วงระยะเวลา 7 วันการศึกษาพบว่า 61% ของชาร์ตเอกสารความเจ็บปวดและใน 52% ของชาร์ตที่มีอาการปวดเป็น complaint.10 หัวหน้าในกรณีที่ผู้ป่วยจะเห็นเพียง สั้น ๆ การจัดการความเจ็บปวดมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลเป็นต้อง. การศึกษาภาษาฝรั่งเศสมุ่งเน้นไปที่ผู้ป่วยอยู่ในห้องไอซียูมือถือพบว่าพวกเขามีอาการปวดอย่างมีนัยสำคัญแม้กระทั่งก่อนที่จะถูกมองเห็นได้ใน ED ของผู้ป่วยมองเห็น 2279, 947 มีอาการปวดเฉียบพลันที่มี 64% รายงานรุนแรง pain.11 รายงานที่เจ็บปวดมากที่สุดคือจากการบาดเจ็บหรือความเจ็บปวดหัวใจ เมื่อยาแก้ปวดเป็นยาให้กับผู้ป่วยเหล่านี้ 51% รายงาน relief.11 เจ็บปวดReadmissions สำหรับอาการปวดไม่สามารถควบคุมได้จะกลายเป็นความสำคัญสำหรับโรงพยาบาลที่มีทรัพยากรที่จะยืด ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถควบคุมได้เป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดสำหรับการกลับมารักษาซ้ำในสัปดาห์แรกหลังจาก surgery.12 ปวดบัญชีสำหรับ 36% ของการรับสมัครที่ไม่คาดคิดและ readmissions ในการผ่าตัดในวันเดียวกันศูนย์ที่มี 33% ของผู้ป่วยที่ได้มี procedure.13 กระดูกเป็นสิ่งสำคัญที่ อาการปวดเฉียบพลันได้รับการจัดการที่ดีไม่เพียง แต่จะส่งเสริมการดูแลผู้ป่วยที่ดี แต่ยังลดลงไปได้ของการกลับมารักษาซ้ำสำหรับความเจ็บปวดที่ไม่สามารถควบคุม. การประเมินความเจ็บปวดสเกลคะแนนความปวดที่มีการประเมินตัวเลขของความเข้มความเจ็บปวดตั้งแต่ 0 เจ็บปวดไม่ถึง 10 อาการปวดที่เป็นไปได้ที่เลวร้ายที่สุด เป็นปกติเพียงพอที่จะประเมินอาการปวดเฉียบพลัน (ดูตัวอย่างของการชั่งน้ำหนักความเข้มความเจ็บปวด) นี้จะช่วยให้ผู้ประกอบการในการสร้างพื้นฐานของความเจ็บปวดและการติดตามการบรรเทาอาการปวดเมื่อยาจะได้รับ. แนะนำคณะกรรมาธิการร่วมว่าต้องการความเจ็บปวดที่จะได้รับการประเมินในวันที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลและในช่วงเวลาปกติ นอกจากนี้ยังมีความต้องการที่จะได้รับการประเมินความปวดหลังจากที่ผู้ป่วยได้รับยาสำหรับอาการปวดเพื่อตรวจสอบว่ายาที่ได้โล่งใจที่เจ็บปวด ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกในการจัดอันดับความเจ็บปวดจะถือเป็น 2 จุดในระดับคะแนนที่เป็นตัวเลขหรือ decrease.2 โดยรวม 30% มีกลุ่มของเครื่องชั่งสำหรับการประเมินความเจ็บปวดในผู้ป่วยเด็กที่มีประชากรรวมทั้งเบเคอร์วงศ์ใบหน้าขนาดโดยใช้การแสดงหกใบหน้า ของความเจ็บปวด เครื่องชั่งน้ำหนักอื่น ๆ รวมถึงการใช้กิจกรรมของขา, หุ้นใบหน้าของความเจ็บปวดหรือในทารกใช้ออกซิเจนรวมกับตัวชี้วัดความเจ็บปวดอื่น ๆ สำหรับผู้ป่วยที่เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่สามารถรายงานความเจ็บปวดของตัวเอง, มีจำนวนของเครื่องชั่งเจ็บปวดพฤติกรรมทั้งทางการแพทย์และการดูแลอย่างเข้มข้นการตั้งค่า เครื่องชั่งน้ำหนักเหล่านี้ใช้ความตึงเครียดของกล้ามเนื้อการแสดงออกทางสีหน้า, consolability หรือ verbalizations ในการประเมินความเจ็บปวด การใช้ขนาดที่ถูกต้องสำหรับผู้ป่วยที่ได้รับการประเมินเป็นสิ่งสำคัญสำหรับกระบวนการที่จะประสบความสำเร็จ. ตัวชี้วัด Physiologic เช่นชีพจรเพิ่มขึ้นอัตราการหายใจเพิ่มขึ้นไม่ควรที่จะใช้ในการประเมินความเจ็บปวด แตกต่างเหล่านี้ในการตอบสนองทางสรีรวิทยาอาจจะเป็นผลมาจากความวิตกกังวลความกลัวหรือการตอบสนองทางด้านจิตใจอื่น ๆ ที่จะเจ็บปวดและยากที่จะแยกกับความเจ็บปวดที่เฉพาะเจาะจง stimulus.23 ยาและตัวเลือกการใช้มาตรการแทรกแซงสำหรับความรู้สึกเจ็บปวดต่อเนื่องแม้ว่าความรู้สึกเจ็บปวดต่อเนื่องรวมยาหรือการแทรกแซงเป็นที่แนะนำสำหรับการรักษาอาการปวดเฉียบพลันในผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาลการสำรวจล่าสุดแสดงให้เห็นว่ามันเป็นอย่างมีนัยสำคัญในการสำรวจ underused.14 ของวิสัญญีแพทย์ที่น้อยกว่า 25% ระบุว่าพวกเขาใช้เวลากว่าสองยาที่ไม่ใช่ opioid ในการควบคุมความเจ็บปวดหลังการผ่าตัด เมื่อพิจารณาถึงประโยชน์ของการปวดต่อเนื่องที่ไม่ opioid ที่วิสัญญีแพทย์ผู้ตอบแบบสำรวจแสดงให้เห็นว่าผลประโยชน์ที่สำคัญที่สุดคือ: * ลด opioid ใช้งาน 46% * เพิ่มความพึงพอใจ-26.8% ของผู้ป่วย* ลดลงอาการคลื่นไส้และอาเจียน (PONV) -17% * ลดลงระยะเวลาเข้าพัก-9.8% 0.14 ผลการสำรวจครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าไม่ศัลยแพทย์วิสัญญีแพทย์ต่อต้านการใช้ความรู้สึกเจ็บปวดต่อเนื่องหลายรูปที่ไม่ opioid; มันก็ไม่ได้ดำเนินการบ่อยครั้งในการตั้งค่าหลังการผ่าตัด เพื่อให้บรรลุการบรรเทาอาการปวดที่ดีที่สุดสำหรับอาการปวดเฉียบพลันและชนิดของยาและเทคนิคการใช้มาตรการแทรกแซงเป็นสิ่งที่จำเป็น. ยายาสำหรับอาการปวดเฉียบพลันทั้ง opioids บุหรี่และ opioids เมื่อเลือกใช้ยาเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาความสามารถของผู้ป่วยที่จะยังคงเป็นยาที่ผู้ป่วยนอก บางประกันภัย จำกัด แผนการใช้ยาขยายการปล่อยหรือร่วมยาแก้ปวด-ที่รู้ดังนั้นซึ่งยาแผนประกันของผู้ป่วยจะครอบคลุมสามารถช่วยหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายร่วมจ่ายและขั้นตอนการจัดการ. ยาไม่ opioid และร่วมแก้ปวด-ยาไม่opioid รวม acetaminophen และยาต้านการอักเสบอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ steroidal ยาแก้ปวดร่วม ได้แก่ ซึมเศร้ายากันชัก, ผ่อนคลายกล้ามเนื้อและการกำหนดเป้าหมายเฉพาะยาแก้ปวด สำหรับอาการปวดเฉียบพลัน, อัลฟา 2 แกนด์ d

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาอาการปวดเฉียบพลันที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลของผู้ป่วย
ที่มา :

สิงหาคม 2555 พยาบาลเวชปฏิบัติ เล่ม 37 หมายเลข 8 P 22 - 30 [ ฟรี ]
เข้าร่วม nursingcenterto ได้รับการเข้าถึงอย่างต่อเนื่องบทความนี้และห้องสมุดของเราทั้งหมดของเงิน บทความ ติดต่อชั่วโมง

ได้รับสำหรับบทความนี้มีความเกี่ยวข้องต่อเนื่องส่วนการศึกษา .
ต้นทุน CE : $ 21.95 .
หมดอายุ 31 สิงหาคม 2016 ไป CE รายละเอียด

เขียน- อีวอนกรรมการ MS crnp CNS

abstractmany บทคัดย่อผู้ป่วยรายงานความเจ็บปวดรุนแรงปานกลางแม้จะใช้ epidural หรือ patient-controlled ด้วย . บทความนี้จะสำรวจการใช้ตัวเลือกหลายสำหรับการระงับปวดในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษา และโฟกัสยากที่จะรักษาอาการปวดแบบเฉียบพลัน ปวดช่องท้อง .
,
ปวดท้อง ปวดเฉียบพลัน epidural analgesia opioidspatient-controlled ด้วย




เนื้อหาบทความบทความเนื้อหาเจ็บปวดหมายถึง " ไม่เป็นที่พอใจประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสและอารมณ์ที่อาจเกิดขึ้นจริง หรือเนื้อเยื่อที่เสียหาย หรืออธิบายในแง่ของความเสียหายดังกล่าว . " 1 ความปวดเฉียบพลันหมายถึงความเจ็บปวดที่คงอยู่เพียงระยะเวลาสั้นๆ , การแจ้งเตือน ร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บ และผลของการบาดเจ็บเนื้อเยื่อ1 เรื้อรังหรือถาวรความเจ็บปวดความเจ็บปวดที่กินเวลาเกินระยะเวลาการรักษาปกติ ไม่มีความหมาย และมักจะมีผู้ป่วย depression.2some กับความปวดเฉียบพลันอาจมีต้นแบบความเจ็บปวดเรื้อรัง ซึ่งทำให้ความเจ็บปวดเฉียบพลันมากขึ้นยากที่จะรักษา .

รูป ไม่มีคำบรรยายใช้ได้

แหล่งที่มาของอาการปวดเฉียบพลันอาจเป็นอาการของความหลากหลายของเงื่อนไขศัลยกรรมกระดูกเงื่อนไขเช่นอาการปวดหลังและการบาดเจ็บ ปวดศีรษะ ผ่าตัด หรือปวดท้อง คนส่วนใหญ่มองเข้าไปในทรวงอก ยาสำหรับยามากกว่าที่เคาน์เตอร์เป็นวิธีที่ตนเองเลี้ยงตอนย่อยของความปวดแบบเฉียบพลัน และมีหลายประเภทของเคาน์เตอร์ยาแก้ปวดและบรรเทาอาการปวดของตนเอง รักษาความเจ็บปวด

เมื่อความปวดเฉียบพลันจะรุนแรงผู้ป่วยที่แสวงหาความช่วยเหลือจากผู้ให้บริการดูแลสุขภาพที่คลินิก เอ็ด หรือ โรงพยาบาล โดยปกติการรักษาอ่อนถึงปานกลางระดับความปวดเฉียบพลันที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด และมาตรการอื่น ๆเช่นเย็นแพ็ค , wraps , ปลดเปลื้อง immobilizers หรือสลิง 2 ความเจ็บปวดเฉียบพลันรุนแรงจากอุบัติเหตุ หรือ การผ่าตัด การรักษา และวิธีการที่ซับซ้อนมากขึ้นมีการใช้ เช่น ช่องปาก และเกลือ