“You… Don’t you force me!!” she cri

“You… Don’t you force me!!” she cried. Even as the words left her mouth, the ground beneath her feet exploded up. A dark red vine snaked out, wrapping around her body and sending the sword spinning into the air. Meng Hao flicked a sleeve to knock it twenty-five or so meters away. The vines circulated around Xue Yuncui, their mouths wide and seemingly dripping with saliva, just waiting for Meng Hao’s command, whereupon they would consume her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณ... ไม่คุณบังคับให้ผม!!"เธอร้องไห้ แม้เป็นคำซ้ายปาก พื้นดินใต้เท้าของเธอขยายขึ้น ไม้เลื้อยสีแดงเข้ม snaked ห่อรอบร่างกายของเธอ และส่งดาบที่หมุนไปในอากาศ เฮา เมง flicked แขนไปเคาะมันยี่สิบห้า หรือหลายเมตร เถาที่หมุนเวียนไปรอบ Xue Yuncui กว้างปากของพวกเขา และดูเหมือนหยด ด้วยน้ำลาย รอสำหรับคำสั่งเมงเฮา นการพวกเขาจะใช้เธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณ ... คุณไม่บังคับให้ฉัน !!" เธอร้องไห้ แม้ในขณะที่คำว่าซ้ายปากของเธอพื้นใต้เท้าของเธอระเบิดขึ้น เถาสีแดงเข้ม snaked ออกมาห่อรอบร่างกายของเธอและการส่งปั่นดาบขึ้นไปในอากาศ เม้งเฮาสะบัดแขนไปเคาะมันยี่สิบห้าหรือดังนั้นเมตรห่างออกไป องุ่นหมุนเวียนรอบ Xue Yuncui, ปากของพวกเขากว้างและดูเหมือนหยดกับน้ำลายเพียงรอให้คำสั่งของเม้งเฮาครั้นแล้วพวกเขาจะกินเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณ . . . คุณไม่บังคับฉัน ! ! ! " เธอร้อง แม้เป็นคำพูดออกจากปากเธอ พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเธอก็ระเบิดขึ้น องุ่นแดงเข้มเอาไปห่อรอบร่างกายของเธอและส่งดาบหมุนในอากาศ เมิ่งเฮ่าสะบัดแขนกระแทกมันยี่สิบห้าหรือเพื่อเมตร เถาหมุนเวียนรอบ yuncui คอด ปากของเขากว้างและดูเหมือนจะแหมะกับน้ำลาย แค่รอ เหม็ง เฮาสั่ง ซึ่งเขาจะกินเธอ