Incorporating plant residues into a

Incorporating plant residues into agricultural soils can sustain
organic carbon (C) content, improve soil physical properties,
enhance biological activities, and increase nutrient availability
(Smith et al., 1993; Hadas et al., 2004; Cayuela et al., 2009). In
agroforestry systems, plant residues enter the soil system as crop
residues and tree leaf litter and pruning residues. These plant
residues are sources of nutrients and organic matter when they
decompose and could contribute to the maintenance of soil
fertility. Residue decomposition rates and nutrient release patterns
are controlled by both biotic and abiotic factors, the most
important of which is residue quality (Vanlauwe et al., 1996;
Aerts, 1997; Silver and Miya, 2001; Mungai and Motavalli, 2006;
Teklay et al., 2007). The initial concentrations of nitrogen (N),
phosphorus (P), polyphenol and lignin, and the ratios of C/N, lignin/
N and polyphenol/N are generally recognized as the main litter
quality variables controlling rates of decomposition (Melillo et al.,
1982; Aerts and De Caluwe, 1997; Mafongoya et al., 2000; Silver
and Miya, 2001; Raiesi, 2006; Liu et al., 2007; Teklay et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผสมผสานพืชตกค้างในดินเกษตรสามารถรักษาคุณสมบัติทางกายภาพของดิน การปรับปรุงเนื้อหา อินทรีย์คาร์บอน (C)เพิ่มกิจกรรมทางชีวภาพ และเพิ่มสารอาหารพร้อมใช้งาน(Smith et al. 1993 Hadas et al. 2004 Cayuela et al. 2009) ในระบบทำวนเกษตร พืชตกค้างป้อนระบบดินเป็นพืชตกค้าง และต้นไม้ใบไม้ และตัดตก พืชเหล่านี้เป็นแหล่งของสารอาหารและอินทรีย์ตกค้างเมื่อพวกเขาย่อยสลาย และการบำรุงรักษาดินความอุดมสมบูรณ์ อัตราการย่อยสลายสารตกค้างและสารอาหารปล่อยรูปแบบถูกควบคุม โดยปัจจัยทั้งไบโอติก และ abiotic มากที่สุดสำคัญซึ่งมีสารตกค้างคุณภาพ (Vanlauwe et al. 1996Aerts, 1997 เงินและมิย่า 2001 Mungai และ Motavalli, 2006Teklay et al. 2007) ความเข้มข้นเริ่มต้นของไนโตรเจน (N),ฟอสฟอรัส (P), โพลีฟีน และลิกนิ และอัตราส่วนของส่วนคาร์บอนต่อไนโตรเจน ลิกนิ /N และ ฟีนอ/N โดยทั่วไปรู้จักเป็นครอกหลักตัวแปรคุณภาพที่ควบคุมอัตราการสลายตัว (Melillo et al.,1982 Aerts และ De Caluwe, 1997 Mafongoya et al. 2000 สีเงินและมิ ย่า 2001 Raiesi, 2006 Liu et al. 2007 Teklay et al. 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผสมผสานการตกค้างของพืชลงในดินเกษตรสามารถรักษา
อินทรีย์คาร์บอน (C) เนื้อหาปรับปรุงคุณสมบัติทางกายภาพของดิน,
เสริมสร้างกิจกรรมทางชีวภาพและเพิ่มสารอาหาร
(สมิ ธ , et al, 1993;. Hadas et al, 2004;.. Cayuela et al, 2009) . ใน
ระบบวนเกษตร, พืชตกค้างสู่ระบบดินเป็นพืช
ตกค้างและใบไม้ต้นไม้และสารตกค้างการตัดแต่งกิ่ง พืชเหล่านี้
ตกค้างเป็นแหล่งของสารอาหารและสารอินทรีย์เมื่อพวกเขา
สลายตัวและอาจนำไปสู่การบำรุงรักษาดิน
อุดมสมบูรณ์ อัตราการสลายตัวของสารตกค้างและรูปแบบการปล่อยสารอาหาร
จะถูกควบคุมโดยปัจจัยทั้งชีวิตและ Abiotic มากที่สุด
ที่สำคัญของซึ่งมีคุณภาพตกค้าง (Vanlauwe et al, 1996;.
Aerts, 1997; เงินและ Miya 2001; Mungai และ Motavalli 2006;
Teklay et al., 2007) ความเข้มข้นเริ่มต้นของไนโตรเจน (N)
ฟอสฟอรัส (P), โพลีฟีนและลิกนินและอัตราส่วนของ C / N, ลิกนินที่ /
n และโพลีฟีน / N ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าเป็นครอกหลัก
ตัวแปรที่มีคุณภาพอัตราการสลายตัว (Melillo et al, การควบคุม .,
1982; Aerts และเด Caluwe, 1997; Mafongoya et al, 2000;. สีเงิน
และ Miya 2001; Raiesi 2006; หลิว et al, 2007;. Teklay et al, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รวมเศษซากพืชในดิน เพื่อจะรักษาอินทรีย์คาร์บอน ( C ) เนื้อหา ปรับปรุงคุณสมบัติทางกายภาพของดินเพิ่มกิจกรรมทางชีวภาพและเพิ่มความพร้อม ธาตุอาหาร( Smith et al . , 1993 ; Hadas et al . , 2004 ; cayuela et al . , 2009 ) ในระบบวนเกษตรของพืชใส่ดินเป็นพืชระบบและต้นไม้ตัดแต่งกิ่งใบและเศษซากพืชที่ตกค้าง พืชเหล่านี้และเป็นแหล่งของธาตุอาหารและอินทรียวัตถุ เมื่อพวกเขาเน่า และอาจนำไปสู่การรักษาดินภาวะเจริญพันธุ์ อัตราการปลดปล่อยธาตุอาหารตกค้างและรูปแบบถูกควบคุมโดยปัจจัยทางชีววิทยาและทั้งไร่ มากที่สุดสำคัญที่คุณภาพกาก ( vanlauwe et al . , 1996 ;aerts , 1997 ; เงินและมิยะ , 2001 ; มุงไก และ motavalli , 2006 ;teklay et al . , 2007 ) ความเข้มข้นเริ่มต้นของไนโตรเจน ( N )ฟอสฟอรัส ( P ) , โพลีฟีนอล และลิกนิน และอัตราส่วนของ C / N , ลิกนิน /และโพลี / N ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปเป็นครอก หลักตัวแปรคุณภาพการควบคุมอัตราการสลายตัว ( melillo et al . ,1982 ; aerts และ de caluwe , 1997 ; mafongoya et al . , 2000 ; เงินแล้วมิยะ , 2001 ; raiesi , 2006 ; Liu et al . , 2007 ; teklay et al . , 2007 )