3. DiscussionThis article describes

3. Discussion
This article describes a review of our experience with NPWT in infants.
There have been other reports of the usefulness of NPWT in pediatrics; however, this series focuses on abdominal wounds in infants only and describes a larger number of infants than any other published report [12-14].
Our primary aim, therefore, was to evaluate the efficacy of NPWT in infants who has not been studied and reported in
detail in the literature.
Our findings show no additional fistula formed secondary to use of NPWT, with the exception of the extreme example
of the conjoined twins with a lengthy staple line after the Bianchi procedure that had staple line breakdown. Otherwise,
we did not find any new fistula formation during use of NPWT.
Although open abdominal wounds may lead to serious complications such as the enteroatmospheric fistula [15-17], initial reports have suggested NPWT to be associated with a lower fistula rate compared with mesh dressing [18-20].
Although use of the WhiteFoam dressing was indicated based on retrospective review in some of the patient records,
it was not universally documented and, therefore, not recorded in results presented herein. It is suggested by
reports that use of this different sponge material may decrease EC fistula formation because the WhiteFoam
dressing comes presoaked in saline, has smaller cell size, and therefore is thought to be less adherent.
In our current practice and in the future, we will continue to use GranuFoam for most abdominal wounds, but we will use
the WhiteFoam if there is exposure to bowel.
We do not routinely use a wound contact layer dressing, such as Adaptec (Johnson & Johnson, New Brunswick, NJ), before the NPWT placement, although this has been applied to select individual cases based on surgeon preference.
No infants returned to the operating room for management of NPWT-related complications. For some infants, return to
the operating room was necessary for dressing changes, but there was no evidence of complications such as bleeding or
additional dehiscence.
Most of the dressing changes were performed at the bedside or, in 1 infant's case, at home in between admissions after undergoing liver transplantation.
This infant population is clearly challenging to successfully guide through their complex clinical course, given their age, diagnoses, comorbidities, and open abdominal wounds [21].
Overall, survival of this infant population in the literature is reported to be 63% to 85.7% [12,13], and this is shown in our study because 12 of 18 infants survived (66% survival).
There are no controlled studies comparing NPWT with other types of abdominal wound management. This is unlikely to occur because there is now general acceptance of the utility of NPWT for large complex abdominal wounds in adults and older children.
The possibility of performing a larger randomized trial in infants comparing NPWT with other types of wound management is not, in our opinion, a viable option because there is not clinical equipoise on the use of this therapy and the size of the available cohort is quite small.
It is necessary to report these findings, though, because study size and results such as this do not currently exist in the literature to support its application in infants and particularly premature infants.
There is a mix of premature and full-term infants in this study, and there was only development of EC fistulae in 2
extreme circumstances where the infants had extremely long staple lines in their small bowel.
There was no need to return to the operating room for wound complications.
Our group continues to use NPWT for abdominal and other types of wounds with success in this population.
Our experience using NPWT for the management of abdominal wounds in neonates and infants has led us to appreciate the significant benefit that this technique affords our patients with limited apparent risk. Most of these patient's wounds were manifestations of dire circumstances.
The ability to temporize—avoiding morbid reoperations until clinical stabilization had been achieved as well as obtaining control of the effluent from fistulae—may have been significant contributing factors in the successful
treatment of the survivor's wounds.
Furthermore, we learned that the NPWT sponge could, in fact, be placed directly on the intestine with success. We recommend that NPWT is considered for infants with complex clinical issues leading to increased risk associated with return to the operating room for attempted definitive abdominal closure

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. สนทนาบทความนี้อธิบายการทบทวนประสบการณ์ของเรากับ NPWT ในทารก มีการรายงานอื่น ๆ ประโยชน์ของ NPWT ในกุมาร อย่างไรก็ตาม ชุดนี้เน้นแผลหน้าท้องในทารกเท่านั้น และอธิบายจำนวนทารกกว่าใด ๆ อื่น ๆ รายงานเผยแพร่ [12-14] จุดมุ่งหมายหลักของเรา ดังนั้น มีการ ประเมินประสิทธิภาพของ NPWT ในเด็กทารกที่ไม่ได้ถูกศึกษา และรายงานในรายละเอียดในวรรณคดีผลการวิจัยของเราแสดงไม่รองดำเพิ่มเติมเกิดขึ้นกับใช้ NPWT ยกเว้นตัวอย่างมากของแฝดด้วยเส้นหลักยาวหลังจากกระบวนการเบียนชีที่มีแบ่งบรรทัดหลัก มิฉะนั้นเราไม่พบใด ๆ ดำตัวในระหว่างการใช้งานของ NPWTแม้ว่าแผลเปิดที่หน้าท้องอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนรุนแรงเช่นดำ enteroatmospheric [15-17], รายงานเบื้องต้นได้แนะนำ NPWT จะเกี่ยวข้องกับดำอัตราต่ำเมื่อเทียบกับตาข่ายแต่ง [18-20]ถึงแม้ว่าใช้แป้ง WhiteFoam ระบุทานย้อนหลังในแฟ้มประวัติผู้ป่วยมันไม่เป็นสากลได้รับการบันทึก และ ดังนั้น ไม่ได้บันทึกในผลลัพธ์ที่แสดง แนะนำโดยรายงานว่า การใช้ฟองน้ำนี้แตกต่างกันอาจลด EC ดำก่อตัวเนื่องจากการ WhiteFoamแต่งตัวมา presoaked ในน้ำเกลือ มีเซลล์ขนาดเล็ก และดังนั้นจึง คิดว่า จะมีสาวกน้อย ในทางปฏิบัติปัจจุบันของเรา และใน อนาคต เราจะใช้ GranuFoam สำหรับแผลที่ช่องท้องส่วนใหญ่ แต่เราจะใช้WhiteFoam ถ้ามีการสัมผัสกับลำไส้ เราไม่ได้เป็นประจำใช้เป็นแผลติดต่อชั้นแต่งตัว เช่น Adaptec (จอห์นสัน & จอห์นสัน นิวบรันสวิค NJ), ก่อนการวาง NPWT แม้ว่านี้ได้ถูกใช้เพื่อเลือกกรณีบุคคลที่อิงค่าศัลยแพทย์ทารกไม่กลับไปห้องปฏิบัติการสำหรับการจัดการภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับ NPWT สำหรับบางคน กลับไปห้องปฏิบัติการเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงการแต่งตัว แต่มีไม่มีหลักฐานของภาวะแทรกซ้อนเช่นเลือดออก หรือdehiscence เพิ่มเติมใหญ่เป็นการแต่งตัวถูกดำเนินการ ที่ข้างเตียง หรือ ใน กรณีของทารก ที่ปลูกบ้านอยู่ระหว่างรับสมัครหลังจากตับนี้ประชากรทารกอย่างชัดเจนเป็นความท้าทายคู่มือสำเร็จผ่านหลักสูตรซับซ้อนทางคลินิก กำหนดอายุ วินิจฉัย โรคประจำตัว และเปิดหน้าท้องแผล [21] โดยรวม ความอยู่รอดของประชากรนี้ทารกในวรรณคดีมีรายงานเป็น 63% ถึง 85.7% [12,13], และแสดงในการศึกษาของเราเนื่องจาก 12 คน 18 รอด (รอด 66%)มีการศึกษาไม่ควบคุมเปรียบเทียบ NPWT กับการบริหารหน้าท้องแผล นี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นเนื่องจากขณะนี้มีการยอมรับโปรแกรมอรรถประโยชน์ NPWT สำหรับแผลหน้าท้องขนาดใหญ่ซับซ้อนในเด็กโตและผู้ใหญ่ทั่วไป ความเป็นไปได้ของการทดลองแบบสุ่มที่มีขนาดใหญ่ในทารกเปรียบเทียบ NPWT กับการจัดการแผลไม่ได้ ในความคิดของเรา ครับเนื่องจากไม่มีน้ำทางคลินิกในการใช้บำบัดนี้ และขนาดของการศึกษามีค่อนข้างเล็กจำเป็นต้องรายงานการค้นพบเหล่านี้ แม้ว่า เนื่องจากศึกษาขนาดและผลลัพธ์เช่นนี้มีอยู่ในปัจจุบันในวรรณคดีเพื่อสนับสนุนการประยุกต์ใช้ในทารกและทารกคลอดก่อนกำหนดโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีส่วนผสมของทารกคลอดก่อนกำหนด และระยะ เวลาเต็มในการศึกษานี้ และมีเพียงการพัฒนา EC โครห์ใน 2สถานการณ์ที่รุนแรงที่ทารกมีเส้นหลักยาวมากในลำไส้เล็กของพวกเขา ไม่จำเป็นต้องส่งกลับไปยังห้องปฏิบัติการสำหรับภาวะแทรกซ้อนของแผลได้ กลุ่มของเรายังใช้ NPWT สำหรับชนิด และช่องท้องแผลกับความสำเร็จในประชากรนี้ประสบการณ์ของเราใช้ NPWT สำหรับการจัดการแผลหน้าท้องในทารกแรกเกิดและทารกได้นำเราไปชื่นชมสวัสดิการสำคัญที่เทคนิคนี้แล้วผู้ป่วย มีความเสี่ยงชัดเจนจำกัด บาดแผลของผู้ป่วยเหล่านี้ส่วนใหญ่อาการของสถานการณ์เลวร้ายได้ความสามารถในการ temporize — หลีกเลี่ยง reoperations ผิดปกติจนกว่าเสถียรภาพทางคลินิกได้รับความสำเร็จและได้รับการควบคุมน้ำจากโครห์ — อาจเป็นสำคัญปัจจัยในการประสบความสำเร็จรักษาบาดแผลของผู้เสียหาย นอกจากนี้ เราได้เรียนรู้ว่า ฟองน้ำ NPWT อาจ ในความเป็นจริง ถูกวางลงบนลำไส้กับความสำเร็จ เราขอแนะนำ NPWT จะถือว่า สำหรับทารกที่ มีปัญหาทางคลินิกที่ซับซ้อนนำไปเพิ่มความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับกลับไปยังห้องปฏิบัติการโดยพยายามปิดช่องท้องชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . การอภิปรายบทความนี้อธิบายถึงการทบทวนประสบการณ์ของเรากับ npwt ในทารกมีการรายงานอื่น ๆของประโยชน์ของ npwt กุมารเวชศาสตร์ อย่างไรก็ตาม ชุดนี้จะเน้นที่แผลหน้าท้องในทารกและอธิบายเป็นตัวเลขขนาดใหญ่ของทารกกว่าใด ๆอื่น ๆที่เผยแพร่รายงาน [ ทั้งปี ]จุดมุ่งหมายหลักของเรา ดังนั้น เพื่อประเมินประสิทธิภาพของ npwt ในทารกที่ไม่ได้รับการศึกษาและรายงานในรายละเอียดในวรรณคดีผลของเราแสดงไม่มีเพิ่มเติมขึ้นรองเพื่อใช้ npwt ด้วยข้อยกเว้นของตัวอย่างมากของแฝดสยามที่มีความยาวสายหลักหลังจากขั้นตอนที่แบ่งบรรทัด Bianchi staple มิฉะนั้นเราไม่พบใด ๆใหม่ มีการพัฒนาในการใช้ npwt .แม้ว่าการเปิดช่องท้องแผล อาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรง เช่น enteroatmospheric fistula [ 17 ] , รายงานเบื้องต้น มีความเห็น npwt ที่จะเชื่อมโยงกับอัตราที่ต่ำเมื่อเทียบกับรูตาข่ายตกแต่ง [ 1 ]แม้ว่าการใช้งานของ whitefoam การแต่งกายถูกระบุตามอ่านย้อนหลังในบางส่วนของประวัติคนไข้มันไม่ใช่เอกสารจากทุกมุมโลก และไม่ได้บันทึกในผลที่นำเสนอในที่นี้ มันถูกแนะนำโดยรายงานที่ใช้วัสดุฟองน้ำที่แตกต่างกันนี้อาจลดลง เพราะการเกิด fistula EC whitefoamแต่งตัวมา presoaked ในน้ำเกลือ มีขนาดเล็กลง และดังนั้นจึงมีความคิดจะติดน้อยลงในการปฏิบัติของเราในปัจจุบันและในอนาคตเราจะยังคงใช้ granufoam บาดแผลที่ช่องท้องมากที่สุด แต่เราจะใช้การ whitefoam หากมีการสัมผัสกับลำไส้เราไม่ได้ตรวจใช้แผลติดต่อชั้นยศ เช่น ADAPTEC ( Johnson & Johnson , New Brunswick , NJ ) ก่อน npwt ตำแหน่ง แม้ว่าได้ถูกใช้เพื่อเลือกศัลยแพทย์แต่ละกรณีตามความชอบไม่มีทารกกลับไปยังห้องผ่าตัดเพื่อการจัดการ npwt เกี่ยวข้องยุ่ง . สำหรับทารก , กลับไปห้องผ่าตัดเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการแต่งกายการเปลี่ยนแปลง แต่ยังไม่มีหลักฐานของภาวะแทรกซ้อน เช่น เลือดออก หรือแผลแยกเพิ่มเติมส่วนใหญ่ของการเปลี่ยนแปลงที่ข้างเตียงผู้ป่วย หรือ ใน กรณีของทารก 1 ที่บ้านระหว่างเรียนหลังจากการผ่าตัดปลูกถ่ายตับนี้ทารกประชากรชัดเจนท้าทายสําเร็จคู่มือผ่านหลักสูตรทางคลินิกของพวกเขาที่ซับซ้อน เนื่องจากอายุของพวกเขา , การวินิจฉัยโรคร่วม และแผลเปิดหน้าท้อง [ 21 ]โดยรวม , การอยู่รอดของทารกนี้ประชากรในวรรณคดีมีรายงานได้ 63 ร้อยละ 91.7 % [ 12 , 13 ‘ ] และนี้จะแสดงในการศึกษาของเรา เพราะ 12 18 ทารกรอด ( รอด 66% )ไม่มี npwt ควบคุมการศึกษาเปรียบเทียบกับประเภทอื่น ๆของการจัดการบาดแผลที่ช่องท้อง นี้ไม่น่าเกิดขึ้น เพราะขณะนี้มีการยอมรับทั่วไปของโปรแกรมอรรถประโยชน์ของ npwt ช่องท้องแผลขนาดใหญ่ที่ซับซ้อนในเด็กและผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าความเป็นไปได้ของการมีทารก npwt การวิจัยเชิงทดลองแบบเปรียบเทียบกับประเภทอื่น ๆของการจัดการแผลไม่ได้ ในความเห็นของเรา ตัวเลือกการวางอนาคต เพราะไม่มีถ่วงดุลทางคลินิกในการใช้ การรักษานี้และขนาดของหมู่คน มีอยู่ ค่อนข้างเล็กมันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรายงานการค้นพบเหล่านี้ แม้ว่า เพราะการศึกษาขนาดและผลเช่นนี้ไม่ได้อยู่ในขณะนี้ในวรรณกรรมเพื่อสนับสนุนการประยุกต์ใช้ในทารกโดยเฉพาะทารก .มีผสมของทารกเกิดก่อนกำหนด และในระยะ ในการศึกษานี้ และมีการพัฒนาเฉพาะของ EC fistulae ใน 2สถานการณ์ที่รุนแรงมาก ทารกมีเส้นใยยาวเส้นในลำไส้ของพวกเขาไม่ต้องกลับไปที่ห้องผ่าตัดแผลแทรกซ้อนได้กลุ่มของเรายังคงใช้ npwt สำหรับหน้าท้องและประเภทอื่น ๆของแผลที่มีความสำเร็จในกลุ่มนี้ด้วยประสบการณ์ของเราใช้ npwt สำหรับการจัดการของแผลในช่องท้องของทารกและทารกแรกเกิด ทำให้เราซาบซึ้งในประโยชน์ที่สำคัญเทคนิคนี้แล้ว ผู้ป่วยของเรา กับความเสี่ยงที่ชัดเจน จำกัด ที่สุดของบาดแผลของผู้ป่วยมีลักษณะอาการของสถานการณ์ที่เลวร้ายความสามารถในการหน่วงเหนี่ยวหลีกเลี่ยงโรค reoperations จนเสถียรภาพทางคลินิกได้สำเร็จ รวมทั้งการได้รับการควบคุมของน้ำทิ้งจาก fistulae อาจเป็นปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญการรักษาบาดแผลของผู้รอดชีวิตนอกจากนี้ เราได้เรียนรู้ว่า npwt ฟองน้ำสามารถในความเป็นจริงถูกวางโดยตรงบนไส้ กับความสำเร็จ เราขอแนะนำให้ npwt ถือว่าซับซ้อนทางคลินิกสำหรับทารกที่มีปัญหานำไปสู่การเพิ่มความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการกลับไปยังห้องผ่าตัดเพื่อพยายามปิดช่องท้องแตกหัก