Thus, the community of friends is n

Thus, the community of friends is not a mutual admiration society, but rather a mutual aid
society. Of course, part of this mutual aid comes through friendly intercourse, but Confucius was
only being realistic when he recognized that even the best-intentioned people will at times fall
short of the mark. Since the Superior Person is first of all a learner, s/he should be able to learn
also from the friends with whom they are in contact:
The Master said, "When I walk along with two others, they may serve me as my teachers. I
will select their good qualities and follow them, their bad qualities and avoid them" (The
Analects 7:21).36
Just as it was an aspect of ch'ung, or loyalty, on the part of the minister to reprove the king when
the latter went astray, so too, reproving one's own friends is part of the demand of hsin, or true
fidelity:
Tse-kung asked about friendship. The Master said, "Faithfully (chu'ng) admonish your
friend, and skillfully lead (tao him on. If you find impracticable, stop. Do not disgrace
yourself" (The Analects 12:23).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุมชนของเพื่อนไม่ใช่สังคมชื่นชมซึ่งกันและกัน แต่เป็นการช่วยเหลือเกื้อกูลกันสังคม แน่นอน เป็นส่วนหนึ่งของการช่วยเหลือนี้มาผ่านการมีเพศสัมพันธ์มิตร แต่เป็นลัทธิขงจื้อจริงเมื่อเขารู้ว่า แม้กระทั่งคนที่ best-intentioned เวลาจะตกสั้นของหมาย ตั้งแต่ห้องบุคคลของ ผู้เรียนจะ เขาควรจะเรียนรู้จากเพื่อนที่พวกเขาจะติดต่อ:กล่าวว่า หลัก "เมื่อเดินกับคนอื่นสอง พวกเขาอาจใช้ฉันเป็นครูของฉัน ผมจะเลือกคุณภาพดีของพวกเขา และทำตามพวกเขา คุณภาพไม่ดีของพวกเขา และหลีกเลี่ยงพวกเขา"(Analects 7:21) .36เพียงแค่มันเป็นด้านของ ch'ung หรือ สมาชิกในส่วนของรัฐมนตรีว่าการตักเตือนพระเมื่อหลังไปหลงทาง ดังเกินไป reproving เพื่อนตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของความต้องการของฉิน หรือ trueความเที่ยงตรง:Tse-กุ้งถามเกี่ยวกับมิตรภาพ หลักที่กล่าวว่า, "สมจริง (chu'ng) ตักเตือนของคุณเพื่อน และตะกั่วชำนาญ (เต่าอยู่ ถ้าหาไม่ ความอัปยศตัวเอง" (Analects 12:23)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นชุมชนของเพื่อนไม่ได้เป็นสังคมชื่นชมซึ่งกันและกัน แต่การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
ในสังคม แน่นอนส่วนหนึ่งของการช่วยเหลือซึ่งกันและกันนี้มาผ่านการมีเพศสัมพันธ์เป็นมิตร แต่ขงจื้อได้รับ
เพียงเป็นจริงเมื่อเขาได้รับการยอมรับว่าแม้คนที่ดีที่สุดเจตนาจะตกอยู่ในช่วงเวลา
สั้น ๆ ของเครื่องหมาย ตั้งแต่หัวหน้าคนเป็นครั้งแรกของทุกผู้เรียน / s เขาควรจะสามารถที่จะเรียนรู้
จากเพื่อนกับผู้ที่พวกเขาอยู่ในรายชื่อผู้ติดต่อ:
นายกล่าวว่า "เมื่อฉันเดินไปพร้อมกับอีกสองคนที่พวกเขาอาจจะทำหน้าที่ฉันเป็นครูของฉัน . ฉัน
จะเลือกคุณสมบัติที่ดีของพวกเขาและปฏิบัติตามพวกเขามีคุณภาพที่ไม่ดีของพวกเขาและหลีกเลี่ยงพวกเขา "(ที่
กวีนิพนธ์ 07:21) 0.36
เช่นเดียวกับที่มันเป็นลักษณะของ ch'ung หรือความจงรักภักดีในส่วนของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่จะตำหนิติเตียน กษัตริย์เมื่อ
หลังหลงผิดดังนั้นเกินไปจงว่ากล่าวเพื่อนของตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของความต้องการของซินหรือจริง
ความจงรักภักดี:
Tse-Kung ถามเกี่ยวกับมิตรภาพ นายกล่าวว่า "ความนับถือ (chu'ng) ตักเตือนของ
เพื่อนและความชำนาญตะกั่ว (เต่าเขาบน. หากคุณพบว่าการไม่ได้หยุด. อย่าอับอาย
ตัวเอง" (กวีนิพนธ์ 12:23)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น ชุมชนของเพื่อนไม่ได้ชื่นชมซึ่งกันและกันในสังคม แต่เป็นการช่วยเหลือซึ่งกันและกันสังคม แน่นอน ส่วนหนึ่งของการช่วยเหลือซึ่งกันและกันนี้ผ่านออกมา เป็นกันเอง สนธิ แต่ขงจื้อ คือแต่เหมือนจริง เมื่อเขาได้รับการยอมรับว่า แม้แต่ที่ดีที่สุดอาจมีคนในเวลาล้มสั้นของเครื่องหมาย เนื่องจากเจ้านายเป็นครั้งแรกของทั้งหมดเรียน , s / เขาควรจะสามารถที่จะเรียนรู้จากเพื่อนที่พวกเขาอยู่ในการติดต่อ :พระอาจารย์ กล่าวว่า " เมื่อฉันเดินตามอีกสองคน พวกเขาจะให้ฉันเป็นครูของฉัน ฉันจะเลือกคุณภาพที่ดีของพวกเขาและปฏิบัติตามพวกเขา คุณภาพไม่ดีของพวกเขาและหลีกเลี่ยงพวกเขา " (36 วรรค 7 : 21 )มันเป็นเพียงด้าน ch"ung หรือภักดี ในส่วนของรัฐมนตรีว่า กษัตริย์ เมื่อหลังหลง เหมือนกัน reproving เอง เพื่อนเป็นส่วนหนึ่งของความต้องการของซิน หรือ จริงความจงรักภักดี :เจคุงถามเกี่ยวกับมิตรภาพ อาจารย์กล่าวว่า " ด้วยความสัตย์ซื่อ ( chu"ng ) แนะนำของคุณเพื่อน และชำนาญตะกั่ว ( เต่าเขา ถ้าคุณหาสาระ , หยุด ไม่อับอายด้วยตัวคุณเอง " ( บทเรียน 12 : 23 )