Electrical and electronic waste (e-

Electrical and electronic waste (e-waste) is currently the fastest growing stream (about 4% growth a year) of hazardous wastes globally (Andersson et al., 2012; ILO 2012). Everyone wants to make advanced technologies because electronic equipment is outdated and obsolete. Up to 20-50 million tons of electrical and electronic waste are used by the garbage each year ( UNEP;2005 ). Mobile phones and computers, create the most waste because they are the most frequently replaced (BBC;2005). Seventy percent of all heavy metal comes from computer and TV monitors CRT and 40 % of the species are found as a heavy metal lead (Electronic Waste Recycling Promotion and Consumer Protection , 2006 ). A wide range of toxic substances can be emancipated during disposal and recycling ,which cause environmental harm and menace public health (Leung et al.,2008, 2007; Luo etal.,2009; Wongetal.,2007). Heavy metals such as lead, cadmium, copper, zinc, and chromium are an important class of hazardous chemicals that can be released from e-waste recycling. These metals are persistent in nature and have a great potential to accumulate in vital organs in the human body. Studies have shown that Pb and Cd are potential human carcinogens and associated with a number of adverse health effects such as cardiovascular ,nervous system ,blood and bone diseases(Jarup, 2003).
Lead solder compounds in CRT monitors and battery lead are very toxic to humans and animals. Chronic lead poisoning can affect the central nervous system and cause irritability, lethargy , dizziness, ataxia , restlessness, insomnia, personality changes fall easily. In severe cases , there have effect on movement, tremors , seizures, coma and death. It also affects the peripheral nerves and muscles , gastrointestinal , cardiovascular and urinary tract .The structure will lead to the formation of bone, reproductive system. In addition, the lead may be classified as a substance, carcinogenic group 2A (IARC, 2006). Surveillance of 49 cases of occupational and environmental diseases from 2546-2554 , were found to have been poisoned by heavy metals (heavy metal poisoning) over the years .Of these 49 cases there were - 27 cases of lead poisoning, 7 cases of cadmium, 5 cases of tin and components, 4 cases of arsenic and 1 case of copper. Patients with toxic heavy metals are most often children , workers and those with higher lead exposure . Lead poisoning is a common disease in Thailand because lead is a substance found in common contaminants .Lead poisoning is a condition that occurs in multiple organ system and its’ symptoms are similar to those of other diseases.( Thairath;2014)
This research is a study about the impact from e-waste and a risk assessment resulting from Pb that effect to separating electronic waste worker. The main objectives of this study are to provide the informations about the impact of dermal exposure to the separating electronic waste worker the study area is Soi Suea-Yai in Bangkok. Most studies are focused mainly on Bangkok Thailand ,because e-waste recycling processed in Thailand (especially the informal sectors) is mainly limited to those regions. So this is the interesting area for this research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียไฟฟ้า และอิเล็กทรอนิกส์ (e-เสีย) อยู่กระแสเติบโตเร็วที่สุด (ประมาณ 4% เติบโตปี) ของอันตรายขยะทั่วโลก (Andersson et al., 2012 แอล 2012) ทุกคนอยากทำให้เทคโนโลยีที่ทันสมัยเนื่องจากอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์จะล้าสมัย และล้าสมัย ขึ้นไป 20-50 ล้านตันของขยะอิเล็กทรอนิกส์ และไฟฟ้าใช้ โดยขยะแต่ละปี (UNEP; 2005) โทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์ สร้างขยะมากที่สุดเนื่องจากพวกเขาจะถูกแทนบ่อยที่สุด (บีบีซี 2005) ร้อยละเจ็ดของโลหะหนักทั้งหมดมาจากคอมพิวเตอร์ และทีวีจอ CRT และ 40% ของสปีชีส์ที่พบโลหะหนักด้วยลูกค้าเป้าหมาย (ส่งเสริมการรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์และการคุ้มครองผู้บริโภค 2006) ความหลากหลายของสารพิษที่สามารถ emancipated ในระหว่างการกำจัดและรีไซเคิล ซึ่งก่อให้เกิดอันตรายด้านสิ่งแวดล้อม และสาธารณสุข (เหลียง et al., 2008, 2007 ขู่ สวน etal., 2009 Wongetal., 2007) โลหะหนักเช่นลูกค้าเป้าหมาย แคดเมียม ทองแดง สังกะสี และโครเมียมเป็นคลาสที่มีความสำคัญของสารเคมีอันตรายที่สามารถปล่อยได้จากการรีไซเคิลขยะอี โลหะเหล่านี้เป็นแบบธรรมชาติ และมีศักยภาพดีเพื่อสะสมในอวัยวะสำคัญในร่างกายมนุษย์ การศึกษาได้แสดงว่า Pb และ Cd เป็นสารก่อมะเร็งที่มนุษย์ และเกี่ยวข้องกับจำนวนผลร้ายสุขภาพเช่นหัวใจและหลอดเลือด ประสาทระบบ เลือด และกระดูกโรค (Jarup, 2003) รอประสานสารจอภาพ CRT และนำแบตเตอรี่มีพิษมากกับมนุษย์และสัตว์ เป็นพิษเรื้อรังลูกค้าเป้าหมายสามารถส่งผลกระทบต่อระบบประสาทส่วนกลาง และทำให้เกิด irritability ถูกกระตุ้น มึน ataxia อาการ นอนไม่หลับ บุคลิกภาพเปลี่ยนแปลงลดลงได้ ในกรณีที่รุนแรง มีผลต่อการเคลื่อนไหว tremors เส้น หมดสติ และตาย มันยังมีผลต่อพ่วงเส้นประสาท และกล้าม เนื้อ ระบบ หัวใจและหลอดเลือด และระบบทางเดินปัสสาวะ โครงสร้างจะนำไปสู่การก่อตัวของกระดูก ระบบสืบพันธุ์ ลูกค้าเป้าหมายอาจจัดประเภทเป็นสาร กลุ่ม carcinogenic 2A (IARC, 2006) รักษาความปลอดภัยของสิ่งแวดล้อม และอาชีวโรคจาก ๒๕๔๖ ๒๕๕๔ 49 คดีพบจะมียาพิษจากโลหะหนัก (โลหะหนักเป็นพิษ) ปี กรณีนี้ 49 มีได้ - 27 กรณีที่เป้าหมายเป็นพิษ 7 กรณีแคดเมียม กรณี 5 กระป๋องและส่วนประกอบ กรณี 4 ของสารหนูและ 1 ลังของทองแดง ผู้ป่วยที่ มีโลหะหนักเป็นพิษมักเป็นเด็ก คนงาน และผู้ที่ มีความเสี่ยงลูกค้าเป้าหมายสูง ลูกค้าเป้าหมายเป็นพิษเป็นโรคทั่วไปในประเทศไทยเนื่องจากเป้าหมายคือ สารกันพบสารปนเปื้อน เป็นพิษนำเป็นเงื่อนไขที่เกิดขึ้นในอวัยวะหลายระบบและ ' อาการจะคล้ายกับโรคอื่น ๆ (ไทยรัฐ 2014) งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบจาก e-เสียและมีการประเมินความเสี่ยงซึ่งเป็นผลมาจาก Pb ซึ่งมีผลต่อการแยกผู้ปฏิบัติงานขยะอิเล็กทรอนิกส์ วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้ได้ให้การรายละเอียดเกี่ยวกับผลกระทบของการสัมผัสผิวหนังกับการแยกอิเล็กทรอนิกส์เสียผู้ปฏิบัติงานในพื้นที่ศึกษาเป็นซอยเสือใหญ่ในกรุงเทพมหานคร ศึกษาส่วนใหญ่จะเน้นส่วนใหญ่ในกรุงเทพ เนื่องจากอีขยะรีไซเคิลในประเทศไทย (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคไม่เป็นทางการ) การประมวลผลส่วนใหญ่จำกัดอยู่ที่ภูมิภาคเหล่านั้น ดังนั้นนี้เป็นพื้นที่น่าสนใจในงานวิจัยนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ (ขยะอิเล็กทรอนิกส์) กำลังเป็นกระแสที่เติบโตเร็วที่สุด (ประมาณ 4% การเติบโตปี) ของเสียอันตรายทั่วโลก (แอนเดอ et al, 2012;. ILO 2012) ทุกคนต้องการที่จะทำให้เทคโนโลยีขั้นสูงเพราะอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เก่าและล้าสมัย ขึ้นอยู่กับ 20-50000000 ตันของเสียไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์จะถูกใช้โดยขยะในแต่ละปี (UNEP; 2005) โทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์สร้างขยะมากที่สุดเพราะพวกเขาเป็นส่วนใหญ่แทนที่บ่อย (บีบีซี; 2005) ร้อยละเจ็ดสิบของโลหะหนักทั้งหมดมาจากคอมพิวเตอร์และตรวจสอบทีวี CRT และ 40% ของสายพันธุ์ที่พบเป็นตะกั่วโลหะหนัก (Electronic ขยะรีไซเคิลโปรโมชั่นและการคุ้มครองผู้บริโภค 2006) หลากหลายของสารพิษสามารถเป็นอิสระในระหว่างการกำจัดและการรีไซเคิลซึ่งก่อให้เกิดอันตรายคุกคามด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชน (เหลียง, et al, 2008, 2007. Luo etal 2009;.. Wongetal 2007) โลหะหนักเช่นตะกั่วแคดเมียมทองแดงสังกะสีและโครเมียมเป็นชั้นที่สำคัญของสารเคมีอันตรายที่สามารถปล่อยออกมาจากการรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์ โลหะเหล่านี้เป็นถาวรในธรรมชาติและมีศักยภาพที่ดีในการสะสมในอวัยวะที่สำคัญในร่างกายมนุษย์ การศึกษาพบว่าตะกั่วและแคดเมียมเป็นสารก่อมะเร็งของมนุษย์ที่มีศักยภาพและมีความสัมพันธ์กับจำนวนของผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์เช่นหัวใจและหลอดเลือดระบบประสาทเลือดและโรคกระดูก (Jarup, 2003).
สารบัดกรีตะกั่วในจอ CRT และนำแบตเตอรี่ที่มีความเป็นพิษมากที่จะ มนุษย์และสัตว์ พิษตะกั่วเรื้อรังจะมีผลต่อระบบประสาทส่วนกลางและก่อให้เกิดความหงุดหงิดซึมวิงเวียน ataxia กระสับกระส่ายนอนไม่หลับ, การเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพตกได้อย่างง่ายดาย ในกรณีที่รุนแรงมีผลกระทบต่อการมีการเคลื่อนไหวสั่นชักโคม่าและตาย นอกจากนี้ยังมีผลต่อเส้นประสาทส่วนปลายและกล้ามเนื้อระบบทางเดินอาหารโรคหัวใจและหลอดเลือดและระบบทางเดินปัสสาวะโครงสร้างได้โดยเริ่มต้นจะนำไปสู่การก่อตัวของกระดูกระบบสืบพันธุ์ นอกจากนี้อาจจะนำไปสู่การจัดเป็นสารก่อมะเร็งกลุ่ม 2A (IARC 2006) การเฝ้าระวัง 49 กรณีของโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม 2546-2554 ถูกพบว่าได้รับพิษจากโลหะหนัก (พิษโลหะหนัก) ในช่วงหลายปี .Of เหล่านี้ 49 กรณีมี - 27 กรณีของการเป็นพิษตะกั่ว 7 กรณีของแคดเมียม 5 กรณีดีบุกและส่วนประกอบ 4 รายของสารหนูและ 1 กรณีของทองแดง ผู้ป่วยที่มีโลหะหนักที่เป็นพิษส่วนใหญ่มักจะเด็กหรือผู้ปฏิบัติงานและผู้ที่มีความเสี่ยงที่สูงขึ้นนำ ตะกั่วเป็นพิษเป็นโรคที่พบในประเทศไทยเนื่องจากตะกั่วเป็นสารที่พบในสารปนเปื้อนที่พบบ่อยพิษตะกั่วเป็นภาวะที่เกิดขึ้นในระบบอวัยวะหลายและ 'อาการที่คล้ายกับโรคอื่น ๆ (ไทยรัฐ; 2014).
การวิจัยครั้งนี้คือ การศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบจากขยะอิเล็กทรอนิกส์และการประเมินความเสี่ยงที่เกิดจากตะกั่วที่มีผลการปฏิบัติงานแยกขยะอิเล็กทรอนิกส์ วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของการสัมผัสทางผิวหนังกับคนงานเสียอิเล็กทรอนิกส์แยกพื้นที่การศึกษาเป็นซอยเสือใหญ่ในกรุงเทพฯ การศึกษาส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นในกรุงเทพเพราะการรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์ประมวลผลในประเทศไทย (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคที่ไม่เป็นทางการ) จะถูก จำกัด ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่เหล่านั้น ดังนั้นนี้เป็นพื้นที่ที่น่าสนใจสำหรับการวิจัยครั้งนี้