SpainFranchising is a fairly recent

Spain
Franchising is a fairly recent development whose vigorous growth from the mid-1980s is expected to intensify with the Single Market in view. In a 1987 Guidebook published by the Internal Trade Directorate for prospective franchisees under the title “Franchising, a formula for the future” it is identified as a system in which one company having some technical or other form of knowledge of its own agrees with one or more other economically independent companies to share that knowledge in return for financial compensation, entering into a set of agreements which can vary in their nature but also include a reciprocal exclusivity clause.
Although a franchising contract must be drafted in compliance with the ordinary Civil Code contract rules, franchising as such is not expressly regulated by any Spanish law141 but is affected by the provisions of competition law, at both national and EC level142.
The Restrictive Practices Act of 20 July 1963 was superseded by the Competition Act 16/1989 of 17 July. The change reflected a desire to apply competition legislation more strictly and in particular, Spain’s need to align itself with EC competition regulations. Title 1 of the new Act, “On free competition”, includes a part 1 headed “Prohibited practices and authorised practices”, which is of special interest to franchising.
Article 1.1 of that part bans any collective agreement, decision, recommendation, concerted practice or collusion having or potentially having the effect of restricting or distorting competition on the Spanish market or any part of that market, especially such practices as:
a) the direct or indirect setting of prices or other commercial or service conditions;
b) the limitation or control of production, distribution, technical development or investment;
c) the sharing out of markets or sources of supply;
d) the application in commercial or service relationships of unequal conditions for the provision of equivalent goods or services, thereby disadvantaging some competitors over others;
e) making the conclusion of a contract conditional upon the acceptance of additional goods or services which by their nature or according to the custom of the trade are not related to the subject matter of the contract.
Article 3.1 provides that the practices referred to in Article 1.1 may be authorised when they help to improve production or marketing of goods and services, or encourage technical or economic progress, provided that:
a) they allow the consumer or user a reasonable share in the resulting benefits;
b) they do not impose on the companies concerned any restrictions which are not essential to achieve those aims; and
c) they do not enable the companies participating to eliminate competition for a substantial proportion of the contracts or services concerned.
Article 5.1, which is clearly relevant to franchising, provides that the government may issue an exemption regulation, which must always be prepared in consultation with the Competition Tribunal, authorising the categories of agreement (etc.) referred to in Section 3.1, subject to the condition that:
a) only two companies participate and impose restrictions in the distribution and/or provision of particular products for their sale or resale, or regarding the acquisition or use of industrial or intellectual property rights, or secret industrial or commercial know-how; or
b) their only aim is the devising and uniform application of standards or patterns, or specialisation in the manufacture of certain specified products, or joint research and development; or
c) their aim or effect is to increase the rationality and competitiveness of companies, especially small and medium ones.
Since the legislation is so recent, and firms are waiting for some sort of exemption regulations for distribution agreements under article 5.1, the Competition Tribunal has authorised only two franchising agreements under article 3.1. In both cases authorisation has been granted after some modifications were made to the notified agreements.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สเปนแฟรนไชส์คือ การพัฒนาล่าสุดค่อนข้างเจริญเติบโตที่แข็งแรงจากช่วงกลางทศวรรษ 1980 คาดว่าจะกระชับกับตลาดเดียวในมุมมอง ในคู่มือ 1987 ที่เผยแพร่ โดยคณะกรรมการด้านการค้าภายในสำหรับผู้สนใจแฟรนไชส์ภายใต้ชื่อ "Franchising สูตรสำหรับอนาคต" ให้ระบุเป็นระบบในบริษัทหนึ่งซึ่งมีเทคนิคบางอย่างหรือรูปแบบอื่น ๆ ของความรู้ของตนเองตกลงกับ หนึ่งอิสระทางเศรษฐกิจบริษัทอื่น ๆ เพื่อแบ่งปันความรู้นั้นเพื่อแลกกับเงินค่าตอบแทน เข้าชุดของข้อตกลงซึ่งสามารถแตกต่างกันในธรรมชาติของพวกเขา แต่ยัง มีข้อโดดเด่นซึ่งกันและกันแม้ว่าสัญญาแฟรนไชส์ต้องร่างตามสัญญากฎทั่วไปของกฎหมายแพ่ง แฟรนไชส์ดังไม่ชัดควบคุม โดย law141 สเปนใด ๆ แต่ได้รับผลจากบทบัญญัติของกฎหมายการแข่งขัน ชาติและ EC level14220 1963 กรกฎาคมว่าด้วยปฏิบัติจำกัดถูกแทน โดยกฎหมายการแข่งขัน 16/1989 17 กรกฎาคม การเปลี่ยนแปลงสะท้อนความปรารถนาที่จะใช้แข่งขันกฎหมายอย่างเคร่งครัด และโดยเฉพาะ อย่างยิ่ง สเปนต้องแนวเดียวกับกฎระเบียบการแข่งขัน EC ส่วน 1 หัวมีชื่อเรื่อง 1 พระราชบัญญัติใหม่ "ในการแข่งขันฟรี" "ห้ามปฏิบัติและวิธีปฏิบัติที่ได้รับอนุญาต" ซึ่งเป็นที่สนใจพิเศษแฟรนไชส์บทที่ 1.1 ส่วนที่ห้ามใด ๆ ข้อตกลงรวม ตัดสินใจ แนะนำ การปฏิบัติร่วมกัน หรือฮั้ว หรืออาจมีผลของการจำกัด หรือการบิดเบือนการแข่งขันในตลาดสเปนหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของตลาดที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งปฏิบัติเช่น:ตั้งค่า)โดยตรง หรือทางอ้อมของราคาหรือเงื่อนไขอื่น ๆ ทางการค้า หรือบริการข) การจำกัดหรือควบคุมการผลิต การกระจาย เทคนิคการพัฒนา หรือลง ทุนc) ร่วมกันออกจากตลาดหรือแหล่งที่มาของอุปทานd ในพาณิชย์หรือบริการความสัมพันธ์ของเงื่อนไขไม่เท่ากันสำหรับการให้เทียบเท่ากับสินค้าหรือบริการ จึง disadvantaging คู่แข่งบางอย่างเหนือคนอื่น )อี) ทำให้ข้อสรุปของสัญญาตามเงื่อนไขของการเพิ่มเติมสินค้าหรือบริการซึ่ง โดยธรรมชาติของพวกเขา หรือ ตามที่กำหนดเองของการค้าไม่เกี่ยวข้องกับสาระสำคัญของสัญญา นี้บทที่ 3.1 ให้ปฏิบัติใน 1.1 บทความอาจได้รับอนุญาตเมื่อพวกเขาช่วยในการปรับปรุงการผลิตหรือตลาดสินค้าและบริการ หรือส่งเสริมให้เศรษฐกิจ หรือทางเทคนิคระหว่างดำเนินการ ให้:) จะให้ผู้บริโภคหรือผู้ใช้ใช้ร่วมกันที่สมเหตุสมผลในผลประโยชน์ข) พวกเขาไม่กำหนดบริษัทข้อจำกัดที่ไม่จำเป็นเพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายเหล่านั้น และc) จะไม่ใช้บริษัทที่เข้าร่วมในการกำจัดคู่แข่งเป็นสัดส่วนของสัญญาการบริการที่เกี่ยวข้องบทความ 5.1 ซึ่งเป็นอย่างชัดเจนที่เกี่ยวข้องกับแฟรนไชส์ แสดงว่า รัฐบาลอาจออกการยกเว้นระเบียบข้อบังคับ ซึ่งต้องถูกเตรียมไว้กับศาลการแข่งขัน การมอบอำนาจประเภทที่อ้างอิงถึงในส่วน 3.1 ภายใต้เงื่อนไขข้อตกลง (ฯลฯ) ที่:สองเท่านั้น และมีส่วนร่วมกำหนดข้อจำกัดในการแจกจ่ายหรือจำหน่ายเฉพาะผลิตภัณฑ์ สำหรับการขายหรือขายต่อ หรือเกี่ยวกับการซื้อหรือใช้สิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา หรืออุตสาหกรรม หรือความลับทางการค้า หรืออุตสาหกรรมความรู้ หรือข) เป้าหมายของพวกเขาเท่านั้นเป็นโปรแกรมทำ และสม่ำเสมอของมาตรฐาน หรือรูปแบบ หรือถนัดในการผลิต ผลิตภัณฑ์ระบุ หรือวิจัย และ พัฒนา หรือc) มุ่งหวังหรือผลคือการ เพิ่มเหตุผลและการแข่งขันของบริษัท โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ขนาดเล็ก และขนาดกลางตั้งแต่กฎหมายจะให้ล่า และบริษัทรอเรียงลำดับบางอย่างของข้อยกเว้นสำหรับข้อตกลงการแจกจ่ายภายใต้ข้อ 5.1 ศาลแข่งขันได้ได้รับอนุญาตเพียงสองแฟรนไชส์สัญญาภายใต้ข้อ 3.1 ในทั้งสองกรณี หลังจากทำข้อตกลงที่แจ้งเปลี่ยนแปลงบางอย่างได้รับอนุญาต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สเปนแฟรนไชส์คือการพัฒนาล่าสุดอย่างเป็นธรรมที่มีการเจริญเติบโตแข็งแรงจากช่วงกลางทศวรรษ 1980 ที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นกับตลาดเดียวในมุมมอง
ใน 1987 หนังสือที่ตีพิมพ์โดยคณะกรรมการการค้าภายในสำหรับแฟรนไชส์ในอนาคตภายใต้ชื่อ "แฟรนไชส์, สูตรสำหรับอนาคต" มันถูกระบุว่าเป็นระบบที่ บริษัท หนึ่งมีบางรูปแบบทางเทคนิคหรืออื่น ๆ ของความรู้ของตัวเองเห็นด้วยกับหนึ่งหรือ อื่น ๆ อื่น ๆ ที่ บริษัท ที่เป็นอิสระทางเศรษฐกิจที่จะแบ่งปันความรู้ว่าในทางกลับกันสำหรับผลตอบแทนทางการเงินเข้ามาในชุดของข้อตกลงที่สามารถแตกต่างกันในธรรมชาติของพวกเขา แต่ยังรวมถึงข้อผูกขาดซึ่งกันและกัน.
แม้ว่าสัญญาแฟรนไชส์จะต้องเกณฑ์ทหารในการปฏิบัติตามปกติสัญญาประมวลกฎหมายแพ่ง กฎแฟรนไชส์ดังกล่าวไม่ได้ควบคุมอย่างชัดแจ้งจากสเปน law141 ใด ๆ แต่เป็นผลมาจากบทบัญญัติของกฎหมายการแข่งขันที่ level142 ทั้งในระดับชาติและ EC.
ข้อ จำกัด ของพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติที่ 20 กรกฎาคม 1963 ถูกแทนที่โดยพระราชบัญญัติการแข่งขันของ 16/1989 17 กรกฎาคม . การเปลี่ยนแปลงสะท้อนให้เห็นความปรารถนาที่จะใช้กฎหมายการแข่งขันมากขึ้นอย่างเคร่งครัดและโดยเฉพาะอย่างยิ่งของสเปนจำเป็นที่จะต้องจัดตัวเองด้วยกฎระเบียบ EC แข่งขัน หัวข้อที่ 1 ของพระราชบัญญัติใหม่ "ในการแข่งขันฟรี" รวมถึงส่วนที่ 1 มุ่งหน้าไป "วิธีปฏิบัติที่ต้องห้ามและการปฏิบัติที่ได้รับอนุญาต" ซึ่งเป็นที่น่าสนใจเป็นพิเศษกับแฟรนไชส์.
ข้อ 1.1 ส่วนที่ห้ามข้อตกลงร่วมมือใด ๆ การตัดสินใจคำแนะนำการปฏิบัติร่วมกัน หรือสมรู้ร่วมคิดที่มีหรืออาจมีผลกระทบของการ จำกัด หรือบิดเบือนการแข่งขันในตลาดสเปนหรือส่วนหนึ่งของตลาดที่ใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปฏิบัติเช่น:
ก) การตั้งค่าตรงหรือทางอ้อมของราคาหรือเงื่อนไขทางการค้าหรือบริการอื่น ๆ
ข) ข้อ จำกัด หรือ ควบคุมการผลิต,
การกระจายการพัฒนาด้านเทคนิคหรือการลงทุนค) ร่วมกันออกจากตลาดหรือแหล่งที่มาของอุปทานง) การประยุกต์ใช้ในความสัมพันธ์ในเชิงพาณิชย์หรือบริการของเงื่อนไขที่ไม่เท่ากันในการจัดหาสินค้าเทียบเท่าหรือบริการจึงปะรำคู่แข่งบางกว่าคนอื่น ๆ ; e.) ทำให้ข้อสรุปของสัญญาเงื่อนไขการยอมรับของสินค้าหรือบริการเพิ่มเติมที่โดยธรรมชาติหรือตามธรรมเนียมของการค้าของพวกเขาจะไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องของสัญญาข้อ 3.1 แสดงให้เห็นว่าการปฏิบัติที่อ้างถึงใน ข้อ 1.1 อาจได้รับอนุญาตเมื่อพวกเขาช่วยในการปรับปรุงการผลิตหรือการตลาดของสินค้าและบริการหรือส่งเสริมความก้าวหน้าทางเทคนิคหรือทางเศรษฐกิจโดยมีเงื่อนไขว่า: ก) พวกเขาช่วยให้ผู้บริโภคหรือผู้ใช้มีส่วนแบ่งที่เหมาะสมในผลประโยชน์ที่เกิด; ข) พวกเขาไม่ได้กำหนด บริษัท ที่เกี่ยวข้องข้อ จำกัด ใด ๆ ที่ไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นที่จะบรรลุเป้าหมายเหล่านั้น และค) พวกเขาไม่ได้ช่วยให้ บริษัท ที่มีส่วนร่วมในการกำจัดการแข่งขันสำหรับสัดส่วนที่สำคัญของสัญญาหรือบริการที่เกี่ยวข้อง. ข้อ 5.1 ซึ่งเป็นที่ชัดเจนที่เกี่ยวข้องกับแฟรนไชส์แสดงให้เห็นว่ารัฐบาลอาจออกกฎระเบียบที่ได้รับการยกเว้นที่จะต้องจัดทำขึ้น การปรึกษาหารือกับศาลแข่งขันอนุญาตประเภทของข้อตกลง (อื่น ๆ ) ตามมาตรา 3.1 โดยมีเงื่อนไขว่า: ก) เพียงสอง บริษัท มีส่วนร่วมและกำหนดข้อ จำกัด ในการจัดจำหน่ายและ / หรือการให้ผลิตภัณฑ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งการขายของพวกเขาหรือ ขายหรือเกี่ยวกับการเข้าซื้อกิจการหรือการใช้สิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาหรืออุตสาหกรรมหรือความลับของอุตสาหกรรมหรือการค้าความรู้; หรือข) จุดมุ่งหมายเดียวของพวกเขาคือการณ์และการประยุกต์ใช้เครื่องแบบของมาตรฐานหรือรูปแบบหรือความเชี่ยวชาญในการผลิตของผลิตภัณฑ์ที่ระบุไว้บางอย่างหรือการวิจัยร่วมกันและการพัฒนา; หรือค) จุดมุ่งหมายหรือผลของพวกเขาคือการเพิ่มความมีเหตุผลและการแข่งขันของ บริษัท โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่มีขนาดเล็กและขนาดกลาง. ตั้งแต่การออกกฎหมายคือที่ผ่านมาเช่นนั้นและ บริษัท กำลังรอการจัดเรียงของกฎระเบียบที่ได้รับการยกเว้นข้อตกลงการจัดจำหน่ายบางส่วนตามข้อ 5.1 ศาลแข่งขัน ได้รับอนุญาตเท่านั้นที่ทั้งสองสัญญาแฟรนไชส์ภายใต้บทความ 3.1 ทั้งในกรณีที่ได้รับอนุญาตได้รับหลังจากการปรับเปลี่ยนบางอย่างที่ได้ทำข้อตกลงการแจ้งเตือน