This paper reviews the evidence reg

This paper reviews the evidence regarding the efficacy of nonpharmacological treatments for primary chronic insomnia. It is based on a review of 48 clinical trials and two meta-analyses conducted by a task force appointed by the American Academy of Sleep Medicine to develop practice parameters on non-drug therapies for the clinical management of insomnia. The findings indicate that nonpharmacological therapies produce reliable and durable changes in several sleep parameters of chronic insomnia sufferers. The data indicate that between 70% and 80% of patients treated with nonpharmacological interventions benefit from treatment. For the typical patient with persistent primary insomnia, treatment is likely to reduce the main target symptoms of sleep onset latency and/or wake time after sleep onset below or near the 30-min criterion initially used to define insomnia severity. Sleep duration is also increased by a modest 30 minutes and sleep quality and patient's satisfaction with sleep patterns are significantly enhanced. Sleep improvements achieved with these behavioral interventions are sustained for at least 6 months after treatment completion. However, there is no clear evidence that improved sleep leads to meaningful changes in daytime well-being or performance. Three treatments meet the American Psychological Association (APA) criteria for empirically-supported psychological treatments for insomnia: Stimulus control, progressive muscle relaxation, and paradoxical intention; and three additional treatments meet APA criteria for probably efficacious treatments: Sleep restriction, biofeedback, and multifaceted cognitive-behavior therapy. Additional outcome research is needed to examine the effectiveness of treatment when it is implemented in clinical settings (primary care, family practice), by non-sleep specialists, and with insomnia patients presenting medical or psychiatric comorbidity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษนี้รีวิวหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิภาพของการนอนไม่หลับเรื้อรังหลักรักษา nonpharmacological ตั้งอยู่บนความเห็น 48 คลินิกและเมตาวิเคราะห์สองที่ดำเนินการ โดยหน่วยงานที่แต่งตั้ง โดยสถาบันอเมริกันยานอนหลับเพื่อพัฒนาพารามิเตอร์การปฏิบัติในการบำบัดไม่ใช่ยาสำหรับการจัดการทางคลินิกในการนอนไม่หลับ ผลการวิจัยระบุว่า รักษา nonpharmacological ผลิตเปลี่ยนทนทาน และเชื่อถือได้ในหลายโหมดสลีพารามิเตอร์ของแพ้นอนไม่หลับเรื้อรัง ข้อมูลบ่งชี้ว่า ระหว่าง 70% และ 80% ของผู้ป่วยที่รับการรักษา nonpharmacological ได้รับประโยชน์จากการรักษา สำหรับผู้ป่วยทั่วไปมีแบบหลักนอนไม่หลับ รักษามีแนวโน้มที่จะลดอาการหลักเป้าหมายแฝงเริ่มมีอาการนอนหลับ หรือตื่นเวลาหลังจากเริ่มมีอาการนอนหลับอยู่ด้านล่าง หรือ ใกล้เกณฑ์ 30 นาทีเริ่มใช้ในการกำหนดความรุนแรงนอนไม่หลับ ยังมีเพิ่มระยะเวลานอน โดยเจียมเนื้อเจียมตัว 30 นาที และนอนหลับ และนอนอย่างมีนัยสำคัญจะเพิ่มรูปแบบความพึงพอใจของผู้ป่วย ปรับปรุงนอนหลับที่มีการแทรกแซงพฤติกรรมเหล่านี้จะยั่งยืนอย่างน้อย 6 เดือนหลังจากเสร็จสิ้นการรักษา อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานไม่ชัดเจนที่นอนเป้าหมายการเปลี่ยนแปลงความหมายในเวลากลางวันหรือประสิทธิภาพที่ดีขึ้น รักษาสามตามเกณฑ์อเมริกันจิตวิทยาความสัมพันธ์ (เอพีเอ) สำหรับสนับสนุน empirically รักษาทางจิตวิทยาสำหรับการนอนไม่หลับ: ควบคุมกระตุ้น ผ่อนคลายกล้ามเนื้อแบบก้าวหน้า และ เจตนา paradoxical และรักษาสามเพิ่มเติมตามเกณฑ์อาป้าสำหรับการรักษาคงบ็อช: นอนจำกัด biofeedback และแผนการรับรู้พฤติกรรมบำบัด วิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบประสิทธิผลของการรักษาเมื่อมีดำเนินการตั้งค่าทางคลินิก (หลัก ครอบครัวปฏิบัติ), โดยผู้เชี่ยวชาญไม่ใช่นอนหลับ และผู้ป่วยนอนไม่หลับแพทย์ หรือจิตแพทย์ comorbidity นำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษนี้จะทบทวนหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิภาพของการรักษา nonpharmacological สำหรับโรคนอนไม่หลับเรื้อรังหลัก มันขึ้นอยู่กับการตรวจสอบจาก 48 ทดลองทางคลินิกและสองการวิเคราะห์เมตาที่จัดทำโดยทีมงานได้รับการแต่งตั้งโดยอเมริกันสถาบันการแพทย์การนอนหลับที่จะพัฒนาพารามิเตอร์การปฏิบัติในการรักษาที่ไม่ใช่ยาเสพติดสำหรับการจัดการทางคลินิกของโรคนอนไม่หลับ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการรักษา nonpharmacological เกิดการเปลี่ยนแปลงที่น่าเชื่อถือและความทนทานในการพารามิเตอร์การนอนหลับของผู้ประสบภัยหลายโรคนอนไม่หลับเรื้อรัง ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าระหว่าง 70% และ 80% ของผู้ป่วยที่รับการรักษาด้วยการแทรกแซง nonpharmacological ได้รับประโยชน์จากการรักษา สำหรับผู้ป่วยทั่วไปที่มีอาการนอนไม่หลับเบื้องต้นถาวรการรักษามีแนวโน้มที่จะลดอาการเป้าหมายหลักของความล่าช้าที่เริ่มมีอาการนอนหลับและ / หรือเวลาตื่นนอนหลังจากที่เริ่มมีอาการดังต่อไปนี้หรือใกล้เกณฑ์ 30 นาทีแรกที่ใช้ในการกำหนดระดับความรุนแรงของอาการนอนไม่หลับ ระยะเวลาการนอนหลับจะเพิ่มขึ้นโดยเจียมเนื้อเจียมตัว 30 นาทีและคุณภาพการนอนหลับและความพึงพอใจของผู้ป่วยที่มีรูปแบบการนอนจะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ การปรับปรุงการนอนหลับประสบความสำเร็จกับการแทรกแซงพฤติกรรมเหล่านี้ไว้เป็นเวลาอย่างน้อย 6 เดือนหลังจากเสร็จสิ้นการรักษา แต่ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนว่าการนอนหลับที่ดีขึ้นนำไปสู่​​การเปลี่ยนแปลงที่มีความหมายในเวลากลางวันเป็นอยู่ที่ดีหรือผลการดำเนินงาน สามการรักษาเป็นไปตามสมาคมจิตวิทยาอเมริกัน (APA) เกณฑ์ในการสังเกตุการสนับสนุนการรักษาทางจิตวิทยาสำหรับการนอนไม่หลับควบคุมกระตุ้นการผ่อนคลายกล้ามเนื้อและความตั้งใจที่จะขัดแย้ง; และสามการรักษาเพิ่มเติมตามเกณฑ์ APA สำหรับการรักษาอาจมีประสิทธิภาพ: ข้อ จำกัด นอน biofeedback และหลายแง่มุมรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม ผลการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการตรวจสอบประสิทธิภาพของการรักษาเมื่อมันถูกนำมาใช้ในการตั้งค่าทางคลินิก (ดูแลหลักปฏิบัติครอบครัว) โดยผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ได้นอนหลับและนอนไม่หลับกับผู้ป่วยที่นำเสนอ comorbidity ทางการแพทย์หรือจิตเวช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้ทบทวนหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิภาพของการรักษา nonpharmacological ประถมศึกษาเรื้อรังนอนไม่หลับ มันขึ้นอยู่กับการตรวจทาน 48 คลินิกและสองโดยวิธีการวิเคราะห์เมต้า โดยคณะทำงานที่แต่งตั้งโดย American Academy of การหลับพัฒนาพารามิเตอร์การปฏิบัติที่ไม่มียารักษาสำหรับการจัดการทางคลินิกของโรคนอนไม่หลับผลการศึกษาพบว่า การเปลี่ยนแปลง nonpharmacological ผลิตที่เชื่อถือได้และทนทานในพารามิเตอร์นอนหลาย sufferers โรคนอนไม่หลับเรื้อรัง ข้อมูลระบุว่าระหว่าง 70% และ 80% ของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยการแทรกแซง nonpharmacological ประโยชน์จากการรักษา สำหรับผู้ป่วยทั่วไปด้วยการติดตา นอนไม่หลับการรักษามีแนวโน้มที่จะลดอาการหลักของการโจมตีเป้าหมายแอบแฝงนอนและ / หรือเวลาตื่นหลังจากนอนด้านล่าง หรือเริ่มใกล้ 30 นาทีเริ่มใช้เกณฑ์การกำหนดความรุนแรงของอาการนอนไม่หลับ เวลาหลับยังเพิ่มขึ้นเจียมเนื้อเจียมตัว 30 นาทีและคุณภาพการนอนหลับ และความพึงพอใจของผู้ป่วยกับรูปแบบการนอนที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญการปรับปรุงการนอนหลับได้รับการแทรกแซงพฤติกรรมเหล่านี้อย่างต่อเนื่องอย่างน้อย 6 เดือนหลังจากเสร็จสิ้นการรักษา อย่างไรก็ตาม ไม่มีหลักฐานชัดเจนว่า การนอนหลับที่ดีขึ้น นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่ดีมีความหมายในเวลากลางวันหรือการแสดง การรักษาสามตรงกับสมาคมจิตวิทยาอเมริกัน ( APA ) เกณฑ์เชิงประจักษ์สนับสนุนด้านจิตใจ การรักษาอาการนอนไม่หลับ :ควบคุมกระตุ้น ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ และที่ตรงข้ามกัน ความตั้งใจ และการรักษาสามเพิ่มเติมตามเกณฑ์อาภาคงได้นอนรักษา จำกัด , biofeedback และ multifaceted รับรู้พฤติกรรมบำบัด ผล การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อศึกษาประสิทธิผลของการรักษาเมื่อมันถูกนำมาใช้ในการตั้งค่าทางคลินิก ( ดูแลการปฏิบัติครอบครัวพื้นฐาน )โดยผู้เชี่ยวชาญนอนไม่ และกับผู้ป่วยนอนไม่หลับเสนอทางการแพทย์หรือจิตเวชกฤษณา .