ADHD is the most prevalent neurodev

ADHD is the most prevalent neurodevelopmental disorder among children. In
the United States, approximately 5.4 million children between 6 and 17 years of
age (9.5% of all U.S. children) have received an ADHD diagnosis. The prevalence
of this condition increased by 33% between 1997–1999 and 2006–2008. High
prevalence rates suggest overdiagnosis. Studies of regional variation in the United
States have shown that higher prevalence is associated with increased physician
supply, and total sales of medications to treat ADHD have soared with marketing
to physicians and directly to the general public— findings that are consistent
with overdiagnosis or overreporting. However, there are also indications of underdiagnosis.
Children with disruptive and hyperactive behaviors are the most likely
to be referred for clinical evaluation, and in children who do not have these behaviors,
ADHD may remain unidentified or untreated. In community-based
samples, the prevalence of this condition is higher among boys than among girls,
and more boys than girls have a combination of inattention and hyperactivity
rather than inattention alone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาระผูกพันเป็นโรค neurodevelopmental แพร่หลายมากที่สุดในหมู่เด็ก ในประเทศสหรัฐอเมริกา ประมาณ 5.4 ล้านเด็กระหว่างปี 6 และ 17อายุ (9.5% ของสหรัฐอเมริกาทั้งหมด) ได้รับการวินิจฉัยภาระผูกพัน ความชุกเงื่อนไขนี้เพิ่มขึ้น 33% ระหว่างปี 1997-1999 และ 2006-2008 สูงชุกราคาแนะนำ overdiagnosis การศึกษาการเปลี่ยนแปลงของภูมิภาคในสหรัฐอเมริกาได้แสดงให้เห็นว่าชุกสูงสัมพันธ์กับแพทย์ที่เพิ่มขึ้นขายซัพพลาย และผลรวมของยาที่จะรักษาภาระผูกพันมีการเพิ่มสูงขึ้นอยู่กับการตลาดการแพทย์ และประชาชนทั่วไปโดยตรงซึ่งผลการวิจัยที่สอดคล้องกันoverdiagnosis หรือ overreporting อย่างไรก็ตาม มีบ่งชี้ของ underdiagnosisเด็กที่ มีลักษณะการทำงานขวัญ และซุกซนผิดปกติมีแนวโน้มมากที่สุดการอ้างอิงการประเมินทางคลินิก และ ในเด็กที่มีพฤติกรรมเหล่านี้ภาระผูกพันอาจยังคงไม่สามารถระบุได้ หรือไม่ถูกรักษา ในชุมชนตัวอย่าง ความชุกของภาวะนี้จะสูงขึ้นในเด็กผู้ชายมากกว่าในผู้หญิงและมากกว่าเด็กชายมากกว่าเด็กหญิง inattention และเข้าร่องเข้ารอยดี กว่า inattention เพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาธิสั้นเป็นความผิดปกติทางระบบประสาทที่แพร่หลายมากที่สุดในหมู่เด็ก ในสหรัฐอเมริกาประมาณ 5.4 ล้านเด็กอายุระหว่าง 6 และ 17 ปีอายุ(9.5% ของเด็กสหรัฐ) ได้รับการวินิจฉัยโรคสมาธิสั้น ความชุกของภาวะนี้เพิ่มขึ้น 33% ระหว่าง 1997-1999 และ 2006-2008 สูงอัตราความชุกแนะนำ overdiagnosis การศึกษาของการเปลี่ยนแปลงในระดับภูมิภาคในประเทศสหรัฐอเมริกามีการแสดงให้เห็นว่ามีความชุกสูงขึ้นมีความเกี่ยวข้องกับแพทย์ที่เพิ่มขึ้นของอุปทานและยอดขายรวมของยาในการรักษาโรคสมาธิสั้นได้เพิ่มสูงขึ้นด้วยการตลาดการแพทย์และโดยตรงกับการค้นพบที่สาธารณะทั่วไปที่มีความสอดคล้องกับoverdiagnosis หรือ overreporting อย่างไรก็ตามยังมีข้อบ่งชี้ของ underdiagnosis. เด็กที่มีพฤติกรรมก่อกวนและสมาธิเป็นส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะถูกเรียกว่าสำหรับการประเมินผลทางคลินิกและในเด็กที่ไม่ได้มีพฤติกรรมเหล่านี้สมาธิสั้นอาจจะยังคงไม่ปรากฏหลักฐานหรือได้รับการรักษา ในชุมชนตามตัวอย่างความชุกของภาวะนี้จะสูงกว่าในหมู่เด็กกว่าในหมู่เด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิงมีการรวมกันของการไม่ตั้งใจและสมาธิสั้นมากกว่าการไม่ตั้งใจเพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาธิสั้นเป็นที่แพร่หลายมากที่สุด neurodevelopmental ความผิดปกติในเด็ก . ใน
สหรัฐอเมริกาประมาณ 5.4 ล้านเด็กอายุระหว่าง 6 และ 17 ปี
อายุ ( 9.5 เปอร์เซ็นต์ของเด็กอเมริกัน ) ได้รับการวินิจฉัยโรคสมาธิสั้น . ความชุกของภาวะนี้
เพิ่มขึ้น 33 % ระหว่างปี 1997 และ 1999 และ 2006 – 2008 อัตราความชุกสูง
แนะนำ overdiagnosis . การศึกษาการเปลี่ยนแปลงระดับภูมิภาคในสหรัฐอเมริกา
สหรัฐอเมริกาได้แสดงความชุกนั้นเกี่ยวข้องกับการเพิ่มแพทย์
จัดหาและการขายรวมของโรคการรักษาผู้ป่วยสมาธิสั้นสูงขึ้น ด้วยการตลาด
แพทย์โดยตรง และให้ประชาชนทั่วไป - ผลการวิจัยที่สอดคล้องกัน
กับ overdiagnosis หรือ overreporting . อย่างไรก็ตาม ยังมีข้อบ่งชี้ของ underdiagnosis .
เด็กที่มีพฤติกรรมก่อกวน และซุกซนผิดปกติมีแนวโน้มมากที่สุด
จะเรียกว่าการประเมินผลทางคลินิกและในเด็กที่ไม่ได้มีพฤติกรรมเหล่านี้ อาจยังคงไม่ปรากฏหลักฐาน
สมาธิสั้นหรือดิบ ในชุมชน
ตัวอย่าง ความชุกของภาวะนี้จะสูงกว่าในกลุ่มเด็กผู้ชายมากกว่าในผู้หญิง และชายมากกว่าหญิงมีมากขึ้น

และสมาธิสั้นไม่ตั้งใจ การรวมกันของมากกว่าการปล่อยปละละเลยคนเดียว