Abstarct Background: Postoperative

Abstarct
Background: Postoperative bowel ileus is a common consequence of abdominal surgery. Gum chewing has been reported to reduce postoperative ileus. Up to date, no study investigated the effect of gum chewing on ileus after elective abdominal gynecologic surgery was reported.
Objective: To compare the additional use of gum chewing with standard postoperative management in Thai gynecological patients undergoing abdominal surgery.
Study design: Randomized control trial
Material and Methods: A total of 128 patients were recruited in this study. Eligible patients were randomly assigned to one of two groups; group A received standard postoperative care and group B received gum chewing with standard postoperative care. Each patient was asked to complete a questionnaire on demographic data. Data about diagnosis, operation, anesthetic method, blood loss, analgesic drugs, and antiflatulance were obtained from operative note, anesthetic note, and medical records.
Results: The first passage of blenching and flatus was noted postoperatively at hour 14.7 and 16.1 in group B, and 19.2 and 19.9 in group A, respectively. Patients in group B had significantly higher number of blenching, flatus, and bowel sound than those in group A in every time point assessment, except the number of flatus in postoperative day 3 that was not significantly different. Patients in group A had significantly higher abdominal distention score than those in group B in every time point assessment. Increasing waist circumference is significantly higher in group A than group B in postoperative day 2 and 3. Patients in group A had significantly more severity of ileus than those in group B in postoperative day 1-3. Patients in group B had higher satisfaction and overall satisfaction score than those in group A.
Conclusion: Gum chewing provides a simple method for early recovery from postoperative ileus. Patients can tolerate gum chewing as early as the first operative day. It is a physiological method for stimulating bowel motility. Gum chewing should be added as an adjunctive treatment in postoperative care in gynecologic surgery.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Abstarct พื้นหลัง: ileus ในการผ่าตัดลำไส้เป็นเวรผ่าตัดช่องท้องทั่วไป หมากฝรั่งเคี้ยวมีการรายงานการลด ileus ในการผ่าตัด เสมอ ไม่ศึกษาผลของหมากฝรั่งเคี้ยว ileus หลังจากรายงานวิชาเลือกผ่าตัดทางนรีเวชท้องที่สอบสวนวัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบการใช้หมากฝรั่งเคี้ยว ด้วยมาตรฐานการจัดการในการผ่าตัดในผู้ป่วยนรีเวชไทยที่ผ่าตัดช่องท้องในระหว่างการเพิ่มเติมศึกษาออกแบบ: ทดลองควบคุม Randomizedวัสดุและวิธีการ: จำนวนผู้ป่วย 128 ถูกพิจารณาในการศึกษานี้ สิทธิผู้ป่วยถูกสุ่มกำหนดให้หนึ่งกลุ่มสอง กลุ่ม A ได้รับการดูแลในการผ่าตัดมาตรฐานและกลุ่ม B ได้รับกัมเคี้ยวกับดูแลมาตรฐานในการผ่าตัด ผู้ป่วยแต่ละถูกขอให้กรอกแบบสอบถามข้อมูลประชากร ข้อมูลเกี่ยวกับการวินิจฉัย การดำเนินการ วิธี anesthetic สูญเสียเลือด ยาระงับปวด และ antiflatulance ได้รับจากบันทึกวิธีปฏิบัติตนภาย หมายเหตุ anesthetic และรักษาผลลัพธ์: เนื้อเรื่องแรกของ blenching และ flatus ถูกตั้งข้อสังเกต postoperatively ที่ชั่วโมง 14.7 และ 16.1 ในกลุ่ม B, 19.2 และ 19.9 กลุ่ม a ตามลำดับ ผู้ป่วยในกลุ่ม B มีราคาสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจำนวน blenching, flatus และเสียงลำไส้ในกลุ่ม A ในทุกเวลาจุดประเมิน ยกเว้นจำนวน flatus ในในการผ่าตัดวันที่ 3 ที่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ผู้ป่วยในกลุ่ม A ได้คะแนน distention ท้องอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในกลุ่ม B ในประเมินจุดทุกเวลา เส้นรอบวงเอวที่เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากมากกว่าในกลุ่ม A กลุ่ม B ในวันในการผ่าตัดที่ 2 และ 3 ผู้ป่วยในกลุ่ม A มีความรุนแรงมากของ ileus ในกลุ่ม B ในการผ่าตัดวันที่ 1-3 ผู้ป่วยในกลุ่ม B มีความพึงพอใจสูงและคะแนนความพึงพอใจโดยรวมในกลุ่มอ.สรุป: เคี้ยวหมากฝรั่งช่วยให้วิธีการง่าย ๆ สำหรับการกู้คืนเริ่มต้นจาก ileus ในการผ่าตัด ผู้ป่วยสามารถทนหมากฝรั่งเคี้ยวก่อนที่เป็นวิธีปฏิบัติตนภายวัน เป็นวิธีการกระตุ้นลำไส้ motility สรีรวิทยา หมากฝรั่งเคี้ยวควรจะเพิ่มเป็นการรักษา adjunctive ในการดูแลในการผ่าตัดในการผ่าตัดทางนรีเวช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Abstarct
พื้นหลัง: หลังผ่าตัดลำไส้อืดเป็นผลทั่วไปของการผ่าตัดช่องท้อง การเคี้ยวหมากฝรั่งที่ได้รับรายงานในการลดอืดหลังการผ่าตัด ถึงวันที่ไม่มีการศึกษาการตรวจสอบผลของการเคี้ยวหมากฝรั่งในอืดหลังการผ่าตัดทางนรีเวชเลือกช่องท้องมีรายงาน.
วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของการเคี้ยวหมากฝรั่งที่มีการจัดการหลังการผ่าตัดมาตรฐานในผู้ป่วยนรีเวชไทยเข้ารับการผ่าตัดช่องท้อง.
รูปแบบการศึกษา: การทดลองควบคุมแบบสุ่ม
วัสดุและวิธีการ: 128 รวมของผู้ป่วยที่ได้รับคัดเลือกในการศึกษานี้ ผู้ป่วยที่มีสิทธิ์ถูกสุ่มให้ได้หนึ่งในสองกลุ่ม กลุ่มที่ได้รับการดูแลหลังผ่าตัดที่ได้มาตรฐานและกลุ่ม B ได้รับการเคี้ยวหมากฝรั่งที่มีการดูแลหลังการผ่าตัดมาตรฐาน ผู้ป่วยแต่ละรายถูกขอให้กรอกแบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลประชากร ข้อมูลเกี่ยวกับการวินิจฉัยการดำเนินการวิธีการระงับความรู้สึกการสูญเสียเลือด, ยาเสพติดยาแก้ปวดและ antiflatulance ที่ได้รับจากการผ่าตัดทราบบันทึกยาชาและเวชระเบียน.
ผลทางแรกของ blenching และ flatus ก็สังเกตเห็นว่าหลังผ่าตัดในเวลา 14.7 และ 16.1 ในกลุ่ม B และ 19.2 และ 19.9 ในกลุ่มตามลำดับ ผู้ป่วยในกลุ่ม B มีจำนวนที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ blenching, flatus และเสียงลำไส้กว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มในระยะเวลาการประเมินทุกจุดยกเว้นจำนวน flatus ในวันที่ 3 หลังการผ่าตัดไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ในกลุ่มผู้ป่วยที่มีคะแนนอย่างมีนัยสำคัญอาการท้องอืดที่สูงกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่ม B ในเวลาประเมินทุกจุด รอบเอวที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในกลุ่มกว่ากลุ่ม B ในวันหลังการผ่าตัดที่ 2 และ 3 ในกลุ่มผู้ป่วยที่มีความรุนแรงมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของอืดกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่ม B ในวันที่ 1-3 หลังการผ่าตัด ผู้ป่วยในกลุ่ม B มีความพึงพอใจที่สูงขึ้นและคะแนนความพึงพอใจโดยรวมกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มเอ
สรุป: การเคี้ยวหมากฝรั่งมีวิธีการที่ง่ายสำหรับการกู้คืนจากต้นอืดหลังการผ่าตัด ผู้ป่วยสามารถทนต่อการเคี้ยวหมากฝรั่งเป็นช่วงต้นของการผ่าตัดวันแรก มันเป็นวิธีการทางสรีรวิทยาในการกระตุ้นการเคลื่อนไหวของลำไส้ เคี้ยวหมากฝรั่งควรจะเพิ่มการรักษาเสริมในการดูแลหลังการผ่าตัดในการผ่าตัดทางนรีเวช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

abstarct
พื้นหลัง : หลังผ่าตัดลำไส้บังเป็นผลทั่วไปของการผ่าตัดช่องท้อง หมากฝรั่งที่ได้รับการรายงานเพื่อลดบังหลังผ่าตัด ถึงวันที่ ไม่ศึกษาผลกระทบของหมากฝรั่งหลังการผ่าตัดช่องท้องในบังทางนรีเวชวิทยา
วัตถุประสงค์ : รายงานเปรียบเทียบการใช้เพิ่มเติมของหมากฝรั่งกับการจัดการมาตรฐานในผู้ป่วยหลังผ่าตัดช่องท้องทางนรีเวชไทย .
ออกแบบการศึกษาเปรียบเทียบแบบสุ่ม
วัสดุและวิธีการ : ผู้ป่วยทั้งหมด 128 / การศึกษา ผู้ป่วยที่เข้าร่วมการศึกษาแบบสุ่มเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มที่ได้รับการดูแลหลังผ่าตัด กลุ่ม บี ที่ได้รับมาตรฐานและมีการดูแลหลังผ่าตัด หมากฝรั่งที่มาตรฐาน ผู้ป่วยแต่ละคนถูกขอให้กรอกแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล . ข้อมูลเกี่ยวกับการวินิจฉัยโรค การผ่าตัด วิธีการ การเสียเลือด ให้ยา และ antiflatulance ได้รับทราบงานทราบ ยาชา และประวัติทางการแพทย์ .
ผลลัพธ์ :เส้นทางแรกและ blenching การผายลมเป็นข้อสังเกตที่ 14.7 และ 16.1 ชั่วโมงหลังผ่าตัดในกลุ่ม บี และในกลุ่มที่ 19.9 และ 19.2 ตามลำดับ ผู้ป่วยกลุ่ม B มีสูงกว่าจำนวน blenching การผายลม และลำไส้ , เสียงมากกว่าในกลุ่มทุกครั้ง ประเด็นการประเมิน ยกเว้นหมายเลขของการผายลมในวันที่ 3 หลังผ่าตัดไม่แตกต่างกันผู้ป่วยในกลุ่มที่ได้คะแนนสูงกว่าท้องอืดมากกว่าในกลุ่ม B ทุกจุดเวลาที่ประเมิน การเพิ่มเส้นรอบเอวจะสูงกว่าในกลุ่มมากกว่า กลุ่ม บี ในวันผ่าตัด 2 และ 3 ผู้ป่วยกลุ่มที่ได้สูงกว่าระดับความรุนแรงของบังมากกว่าในกลุ่ม B ในวันผ่าตัด 1-3ผู้ป่วยมีความพึงพอใจสูงกว่าในกลุ่ม B และคะแนนความพึงพอใจโดยรวมสูงกว่าในกลุ่ม A .
สรุป : หมากฝรั่งที่ให้วิธีการที่ง่ายสำหรับการกู้คืนจากบังก่อนหลังผ่าตัด ผู้ป่วยสามารถทนหมากฝรั่งก่อนวันผ่าตัดก่อน มันเป็นวิธีการทางสรีรวิทยาเพื่อกระตุ้นส่วนกระเพาะหมากฝรั่งที่ควรจะเพิ่มเป็นผู้ช่วยในการดูแลหลังผ่าตัดในการผ่าตัดทางนรีเวชวิทยา
.