CuSO4 (58 lM) and ascorbic acid (72

CuSO4 (58 lM) and ascorbic acid (72.5 lM) were combined in MOPS buffer (10 mM) at pH 7 and allowed to stand for 3 min at room temperature. The sulfur compound (116 lM) was then added to the reaction mixture and the solution was allowed to stand for an additional 3 min. For spectra with only copper/ascorbic acid or sulfur compound, an equivalent volume of MOPS buffer was added. A similar procedure was used for CuðbipyÞII2 studies except CuðbipyÞII2 (29 lM), ascorbic acid (36.25 lM), and the sulfur compound (58 lM) were used. For experiments with FeII, FeSO4 (300 lM) and the sulfur compound (600 lM) were combined in MES buffer (10 mM; pH 6) and allowed to stand for 3 min at room temperature prior to obtaining UV–vis spectra. All concentrations indicated are final concentrations in a 3 mL reaction volume. Exact values for kmax was determined by subtracting the CuII/acscorbic acid and sulfur compound spectra from the combined CuI/sulfur compound spectrum.
3. Results and discussion
3.1. Determining antioxidant activity of sulfur compounds with CuI
Ten sulfur compounds (the compounds shown in Fig. 1 and oxidized glutathione) were examined using gel electrophoresis to determine their ability to prevent DNA damage by CuI/H2O2. Fig. 2 shows the effects of oxidized glutathione (GSSG) in inhibiting copper-mediated oxidative DNA damage. H2O2 alone does not damage DNA; however, combining CuII, ascorbate, and H2O2 results in 97% DNA damage (Fig. 2, lane 4). Addition of increasing concentrations of GSSG causes a substantial decrease in oxidative DNA damage as compared to lane 4, with 10 lM GSSG inhibiting 99% (p < 0.001) of DNA damage (Fig. 2, lane 9). Fig. 3 illustrates the best-fit dose–response curve for GSSG, demonstrating that the concentration of GSSG required to inhibit 50 % of copper-mediated oxidative DNA damage (IC50) is 6.6 ± 1.0 lM (Table 1). Similarly, the IC50 for reduced glutathione is 12.4 ± 1.0 lM, and GSH inhibited 97% of DNA damage at 30 lM (p < 0.001). Notably, these IC50 values are a thousand times less than the measured intracellular concentrations of glutathione (1–15 mM) [1,43].
Because cysteine (Cys) and cystine (Cys2) are also important intracellular sulfur antioxidants, we quantified the ability of these compounds to inhibit copper-mediated DNA damage using the same method. Cys2 inhibits 100% of copper-mediated DNA damage at 10 lM and has an IC50 value of 3.4 ± 1.1 lM, demonstrating that Cys2 is an excellent antioxidant with activity almost twice that of the major cellular disulfide, GSSG. Cysteine is also a potent antioxidant, with an IC50 value of 7.6 ± 1.2 lM (Table 1). As was observed for the thiol GSH, higher concentrations of reduced Cys are required to inhibit DNA damage compared to the disulfide Cys2.
The sulfur compounds methionine, methyl-cysteine, 3-carboxypropyl disulfide, cystamine, 2-aminophenyl disulfide, and 2,20dithiosalicylic acid (Fig. 1) were also examined for their ability to

Table 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

CuSO4 (58 lM) และกรดแอสคอร์บิค (72.5 lM) รวม MOPS บัฟเฟอร์ (10 มิลลิเมตร) ที่ pH 7 และอนุญาตให้ยืนใน 3 นาทีที่อุณหภูมิห้อง สารประกอบกำมะถัน (116 lM) ถูกเพิ่มเข้าไปผสมปฏิกิริยา และโซลูชันที่อนุญาตให้ยืนสำหรับ 3 นาทีเพิ่มเติม สำหรับแรมสเป็คตราเฉพาะสารประกอบกำมะถันหรือกรดทองแดง/แอสคอร์บิค มีเพิ่มตรา MOPS บัฟเฟอร์ที่เทียบเท่า ใช้ขั้นตอนที่คล้ายกัน CuðbipyÞII2 ศึกษายกเว้น CuðbipyÞII2 (29 lM), กรดแอสคอร์บิค (36.25 lM), และสารประกอบกำมะถัน (58 lM) ใช้ สำหรับการทดลองกับ FeII, FeSO4 (300 lM) และสารประกอบกำมะถัน (600 lM) ถูกรวมในบัฟเฟอร์ MES (10 มม. pH 6) และอนุญาตให้ยืนใน 3 นาทีที่อุณหภูมิห้องก่อนที่จะได้รับ UV – vis แรมสเป็คตรา ระบุความเข้มข้นทั้งหมดมีความเข้มข้นสุดท้ายเป็นปริมาณปฏิกิริยา 3 mL Kmax ตรงค่าที่ถูกกำหนด โดยการลบ CuII/acscorbic กรดและซัลเฟอร์ผสมแรมสเป็คตราจากสเปกตรัมการผสมนคุย/กำมะถันรวม3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1 การกำหนดกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของสารกำมะถันกับนคุยสารประกอบกำมะถัน 10 (สารที่แสดงใน Fig. 1 และตกแต่งกลูตาไธโอน) ได้ตรวจสอบใช้ electrophoresis เจลเพื่อกำหนดความสามารถในการป้องกันความเสียหายของดีเอ็นเอ โดย CuI/H2O2 Fig. 2 แสดงผลของกลูตาไธโอนตกแต่ง (GSSG) ใน inhibiting mediated ทองแดงเสียหาย DNA oxidative คนเดียว H2O2 ทำลายดีเอ็นเอ อย่างไรก็ตาม รวม CuII, ascorbate และผลลัพธ์ H2O2 ในความเสียหายของดีเอ็นเอ 97% (2 Fig. เลน 4) นอกจากเพิ่มความเข้มข้นของ GSSG ทำให้ลดลงความเสียหายของดีเอ็นเอ oxidative เมื่อเทียบกับเลน 4 พบกับ 10 lM GSSG inhibiting 99% (p < 0.001) ความเสียหายของดีเอ็นเอ (2 Fig. เลน 9) Fig. 3 แสดงเส้นโค้งยา – การตอบสนองที่ดีที่สุดพอดีสำหรับ GSSG เห็นว่าความเข้มข้นของ GSSG ต้องยับยั้ง 50% ของทองแดง mediated oxidative DNA เสียหาย (IC50) 6.6 ± 1.0 lM (ตาราง 1) ในทำนองเดียวกัน IC50 สำหรับกลูตาไธโอนลดเป็น 12.4 ± 1.0 lM และ 97% ของความเสียหายของดีเอ็นเอที่ 30 ห้าม GSH lM (p < 0.001) ยวด ค่า IC50 เหล่านี้ได้เป็นพัน ๆ เท่าน้อยกว่าความเข้มข้น intracellular วัดของกลูตาไธโอน (1 – 15 มิลลิเมตร) [1,43]เนื่องจาก cysteine (Cys) และ cystine (Cys2) เป็นสารต้านอนุมูลอิสระสำคัญ intracellular กำมะถัน เรา quantified สามารถสารนี้ยับยั้ง mediated ทองดีเอ็นเอความเสียหายโดยใช้วิธีการเดียวกัน Cys2 ยับยั้ง 100% ของความเสียหาย DNA mediated ทองแดง 10 lM มีค่า IC50 ของ lM ± 1.1 3.4 เห็นว่า Cys2 เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ดี มีกิจกรรมสำคัญเซลไดซัลไฟด์ GSSG เกือบสองที่ Cysteine เป็นสารที่มีศักยภาพ มีค่า IC50 ของ 7.6 ± 1.2 lM (ตาราง 1) เป็นที่สังเกตสำหรับ thiol GSH ความเข้มข้นสูงของ Cys ที่ลดลงจะต้องยับยั้งความเสียหายของดีเอ็นเอเปรียบเทียบกับ Cys2 ไดซัลไฟด์กำมะถันสารประกอบ methionine, methyl-cysteine ไดซัลไฟด์ 3 carboxypropyl, cystamine, 2 aminophenyl ไดซัลไฟด์ และ 2, 20dithiosalicylic กรด (Fig. 1) ก็ยังตรวจสอบสำหรับความสามารถในการ ตารางที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

CuSO 4 (58 LM) และวิตามินซี (72.5 LM) ถูกนำมารวมกันในบัฟเฟอร์ MOPS (10 มิลลิเมตร) ที่ pH 7 และได้รับอนุญาตที่จะยืนเป็นเวลา 3 นาทีที่อุณหภูมิห้อง สารประกอบกำมะถัน (116 LM) ถูกเพิ่มเข้ามาแล้วผสมปฏิกิริยาและการแก้ปัญหาที่ได้รับอนุญาตให้ยืนสำหรับอีก 3 นาที สำหรับสเปกตรัมกับทองแดงเท่านั้น / วิตามินซีหรือสารกำมะถันปริมาณเทียบเท่าของบัฟเฟอร์ MOPS ถูกเพิ่มเข้ามา ขั้นตอนที่คล้ายกันถูกนำมาใช้เพื่อการศึกษาCuðbipyÞII2ยกเว้นCuðbipyÞII2 (29 LM) วิตามินซี (36.25 LM) และสารประกอบกำมะถัน (58 LM) ถูกนำมาใช้ สำหรับการทดลองกับ FeII, FeSO4 (300 LM) และสารประกอบกำมะถัน (600 LM) มารวมกันในบัฟเฟอร์ MES (10 มิลลิ; pH 6) และได้รับอนุญาตที่จะยืนเป็นเวลา 3 นาทีที่อุณหภูมิห้องก่อนที่จะได้รับสเปกตรัม UV-Vis ทุกความเข้มข้นที่ระบุมีความเข้มข้นสุดท้ายในปริมาณ 3 มิลลิลิตรปฏิกิริยา ค่าที่แน่นอนสำหรับ kmax ถูกกำหนดโดยการลบ CuII / กรด acscorbic และสารประกอบกำมะถันสเปกตรัมจากรวม Cui / สเปกตรัมสารประกอบกำมะถัน.
3 และการอภิปรายผล
3.1 กำหนดฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารกำมะถันกับ Cui
สิบสารประกอบกำมะถัน (สารประกอบที่แสดงในรูปที่. 1 และกลูตาไธโอนออกซิไดซ์) ได้รับการตรวจสอบโดยใช้ข่าวคราวที่จะตรวจสอบความสามารถในการป้องกันความเสียหายของดีเอ็นเอโดย Cui / H2O2 มะเดื่อ. 2 แสดงให้เห็นผลกระทบของกลูตาไธโอนออกซิไดซ์ (GSSG) ในการยับยั้งทองแดงพึ่งเสียหายของดีเอ็นเอออกซิเดชัน H2O2 เพียงอย่างเดียวไม่ได้สร้างความเสียหายดีเอ็นเอ แต่การรวม CuII, ascorbate และผล H2O2 ความเสียหายดีเอ็นเอ 97% (รูปที่. 2 ช่องทางที่ 4) การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของ GSSG ทำให้เกิดการลดลงอย่างมากในการทำลายดีเอ็นเอออกซิเดชันเมื่อเทียบกับช่องทางที่ 4 กับ 10 LM GSSG ยับยั้ง 99% (p <0.001) ความเสียหายของดีเอ็นเอ (รูป. 2 ช่อง 9) มะเดื่อ. 3 แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่ดีที่สุดพอดีโค้งปริมาณการตอบสนองสำหรับ GSSG แสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นของ GSSG ที่จำเป็นในการยับยั้งการ 50% ของทองแดงพึ่งเสียหายของดีเอ็นเอออกซิเดชัน (IC50) คือ 6.6 ± 1.0 LM (ตารางที่ 1) ในทำนองเดียวกัน IC50 สำหรับกลูตาไธโอนที่ลดลงเป็น 12.4 ± 1.0 LM และ GSH ยับยั้ง 97% ของความเสียหายของดีเอ็นเอวันที่ 30 LM (p <0.001) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่านี้มีค่า IC50 พันครั้งน้อยกว่าวัดความเข้มข้นของเซลล์กลูตาไธโอน (1-15 มิลลิ) [1,43].
เพราะ cysteine ​​(Cys) และซีสตีน (Cys2) นอกจากนี้ยังมีสารต้านอนุมูลอิสระในเซลล์กำมะถันที่สำคัญเราวัดความสามารถในการ ของสารเหล่านี้ในการยับยั้งการทำลายดีเอ็นเอทองแดงพึ่งใช้วิธีการเดียวกัน Cys2 ยับยั้ง 100% ของความเสียหายของดีเอ็นเอทองแดงไกล่เกลี่ยที่ 10 LM และมีค่า IC50 เท่ากับ 3.4 ± 1.1 LM แสดงให้เห็นว่า Cys2 เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ดีกับกิจกรรมที่เกือบสองเท่าของซัลไฟด์โทรศัพท์มือถือรายใหญ่ GSSG Cysteine ​​ยังเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพที่มีค่า IC50 เท่ากับ 7.6 ± 1.2 LM (ตารางที่ 1) ในฐานะที่เป็นข้อสังเกตสำหรับ thiol GSH ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ Cys ลดลงจะต้องยับยั้งการทำลายดีเอ็นเอเทียบกับซัลไฟด์ Cys2 ได้.
methionine สารประกอบกำมะถัน methyl-cysteine ​​3 carboxypropyl ซัลไฟด์, cystamine 2 aminophenyl ซัลไฟด์และ 2,20dithiosalicylic กรด (รูปที่ 1). มีการตรวจสอบยังมีความสามารถในการตารางที่1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

CuSO4 ( 58 LM ) และกรดแอสคอร์บิค ( 72.5 LM ) รวมไม้ถูพื้นบัฟเฟอร์ ( 10 มม. ) ที่ pH 7 และอนุญาตให้ยืนสำหรับ 3 นาทีที่อุณหภูมิห้อง สารประกอบกำมะถัน ( 116 LM ) จากนั้นเพิ่มปฏิกิริยาผสมและโซลูชั่นได้รับอนุญาตให้ยืนสำหรับอีก 3 นาที โดยมีเพียงทองแดง / กรดแอสคอร์บิค หรือกำมะถันผสม เทียบเท่ากับปริมาณของไม้ถูพื้นบัฟเฟอร์เพิ่มขั้นตอนที่คล้ายกันคือใช้สำหรับลบð bipy Þ ii2 การศึกษายกเว้นทองแดงð bipy Þ ii2 29 ( LM ) , กรดแอสคอร์บิค ( 36.25 LM ) และสารประกอบซัลเฟอร์ ( 58 LM ) สถิติที่ใช้ สำหรับการทดลองด้วยก็ feso4 ( 300 , LM ) และสารประกอบซัลเฟอร์ ( 600 LM ) ถูกรวมอยู่ในบางครั้ง บัฟเฟอร์ ( pH 6 มม. ; 10 ) และอนุญาตให้ยืนสำหรับ 3 นาทีที่อุณหภูมิห้องก่อนที่จะได้รับ– UV VIS Spectra .ทั้งหมด พบมีปริมาณความเข้มข้นสุดท้ายใน 3 มิลลิลิตรปฏิกิริยาปริมาณ ค่าที่แน่นอนสำหรับ kmax ถูกกำหนดโดยการลบ cuii / acscorbic กรดและกำมะถันสารประกอบนี้จากรวมซุย / กำมะถันสารประกอบสเปกตรัม .
3 ผลและการอภิปราย
3.1 . การต้านออกซิเดชันของสารประกอบซัลเฟอร์กับซุย
สิบของสารประกอบซัลเฟอร์ ( แสดงในรูปสารประกอบ1 และออกซิไดซ์ กลูต้าไธโอน ) ตรวจสอบการใช้เจลเพื่อตรวจสอบความสามารถของพวกเขาเพื่อป้องกันความเสียหายของดีเอ็นเอโดย j / แบตเตอรี่ . รูปที่ 2 แสดงผลของออกซิไดซ์ กลูต้าไธโอน ( gssg ) ทองแดง โดยการทำลายดีเอ็นเอออกซิเดชัน แบตเตอรี่อย่างเดียวไม่ได้ทำลายดีเอ็นเอ ; อย่างไรก็ตาม , รวม cuii ascorbate และ H2O2 , ผลในความเสียหายของดีเอ็นเอ 97% ( รูปที่ 2 , ซอย 4 )เมื่อเพิ่มความเข้มข้นของ gssg สาเหตุความเสียหายของดีเอ็นเอในปฏิกิริยาลดลงอย่างมากเมื่อเทียบกับช่องที่ 4 กับ 10 LM gssg ยับยั้ง 99 % ( p < 0.001 ) ความเสียหายของดีเอ็นเอ ( รูปที่ 2 ซอย 9 ) รูปที่ 3 แสดงให้เห็นถึงปริมาณและการตอบสนองที่ดีที่สุดให้พอดีกับเส้นโค้งสำหรับ gssg , แสดงให้เห็นว่า ความเข้มข้นของ gssg ต้องยับยั้ง 50% ของทองแดงโดยความเสียหายของดีเอ็นเอออกซิเดชัน ( ic50 ) 6.6 ± 10 LM ( ตารางที่ 1 ) ในทํานองเดียวกัน เพื่อลดจำนวน ic50 กลูตาไธโอนเป็น± 1.0 LM และ GSH ยับยั้ง 97% ของความเสียหายของดีเอ็นเอที่ 30 LM ( p < 0.001 ) โดยเฉพาะ ค่า ic50 เหล่านี้เป็นพันครั้งน้อยกว่าวัดภายในเซลล์ความเข้มข้นของกลูต้าไธโอน ( 1 ) 15 มม. ) [ 1,43 ] .
เพราะซิสเทอีน ( ภาวะ ) และซีสตีน ( cys2 ) นอกจากนี้ยังมีที่สำคัญภายในเซลล์เพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระเราวัดความสามารถของสารประกอบเหล่านี้เพื่อยับยั้งความเสียหายดีเอ็นเอโดยใช้ทองแดงโดยวิธีเดียวกัน cys2 ยับยั้ง 100% ของทองแดงเพื่อความเสียหายของดีเอ็นเอที่ 10 โดย และมี ic50 มูลค่า 3.4 ± 1.1 LM , แสดงให้เห็นว่า cys2 เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ดีเยี่ยม มีกิจกรรมเกือบสองเท่าของไดเซล สาขา gssg . ซิสเตอีน เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพ มี ic50 มูลค่า 7.6 ± 12 ซอฟต์แวร์ ( ตารางที่ 1 ) เท่าที่พบในขนาดความเข้มข้นของ GSH ที่สูงขึ้น ลดภาวะจะต้องยับยั้งความเสียหายดีเอ็นเอเทียบกับได cys2 .
สารประกอบซัลเฟอร์เมทธิล เมทไธโอนีนซีสเตอีน , ได 2-aminophenyl มรดกโดยตรง 3 , , , ได และ 2,20dithiosalicylic acid ( รูปที่ 1 ) นอกจากนี้ยังตรวจสอบความสามารถของตารางที่ 1