The simple motors you see explained

The simple motors you see explained in science books are based on a piece of wire bent into a rectangular loop, which is suspended between the poles of a magnet. (Physicists would call this a current-carrying conductor sitting in a magnetic field.) When you hook up a wire like this to a battery, a direct current (DC) flows through it, producing a temporary magnetic field all around it. This temporary field repels the original field from the permanent magnet, causing the wire to flip over. Normally the wire would stop at that point and then flip back again, but if we use an ingenious, rotating connection called a commutator, we can make the current reverse every time the wire flips over, and that means the wire will keep rotating in the same direction for as long as the current keeps flowing. That's the essence of the simple DC electric motor, which was conceived in the 1820s by Michael Faraday and turned into a practical invention about a decade later by William Sturgeon. (You'll find more detail in our introductory article on electric motors.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องยนต์คุณดูอธิบายในหนังสือวิทยาศาสตร์ตั้งอยู่บนเส้นลวดที่งอเข้าวนสี่เหลี่ยม ที่ถูกระงับระหว่างเสาของแม่เหล็ก (Physicists จะเรียกนี้นำปัจจุบันการถือครองที่นั่งในสนามแม่เหล็ก) เมื่อคุณเกี่ยวลวดนี้กับแบตเตอรี่ กระแสตรง (DC) ไหลผ่าน ผลิตเป็นสนามแม่เหล็กชั่วคราวรอบ ๆ ทั้งหมด ฟิลด์นี้ชั่วคราว repels ฟิลด์ต้นฉบับจากแม่เหล็กถาวร ก่อให้เกิดสายพลิกผ่าน โดยปกติสายจะหยุดที่จุดนั้นแล้ว พลิกกลับมาอีกครั้ง แต่ถ้าเราใช้ความแยบยล หมุนเชื่อมต่อที่เรียกว่า commutator เราสามารถทำปัจจุบันกลับทุกครั้งสายพลิกผ่าน และนั่นหมายความว่า สายให้หมุนในทิศทางเดียวกันสำหรับตราบเท่าที่กระแสจะไหล ที่เป็นสาระสำคัญของการเรื่อง DC มอเตอร์ไฟฟ้า การรู้สึกในการ 1820s โดยฟาราเดย์ Michael และเปลี่ยนเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับทศวรรษภายหลัง โดย William ปลาสเตอร์เจียน (คุณจะพบรายละเอียดเพิ่มเติมในบทความของเราเกริ่นนำในมอเตอร์ไฟฟ้า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มอเตอร์ง่ายๆที่คุณเห็นที่อธิบายไว้ในหนังสือวิทยาศาสตร์จะขึ้นอยู่กับชิ้นส่วนของงอลวดเป็นห่วงสี่เหลี่ยมซึ่งถูกระงับระหว่างขั้วของแม่เหล็ก (นักฟิสิกส์จะเรียกสิ่งนี้ว่าตัวนำนั่งอยู่ในสนามแม่เหล็ก.) เมื่อคุณขอขึ้นลวดเช่นนี้กับแบตเตอรี่, กระแสตรง (DC) ไหลผ่านมันการสร้างสนามแม่เหล็กชั่วคราวทุกรอบ นี้ข้อมูลชั่วคราว repels ข้อมูลเดิมจากแม่เหล็กถาวรทำให้ลวดจะพลิกคว่ำ ปกติสายจะหยุดที่จุดนั้นแล้วพลิกกลับมาอีกครั้ง แต่ถ้าเราใช้ความคิดสร้างสรรค์, การหมุนการเชื่อมต่อกระแสไฟฟ้าที่เรียกว่าเราสามารถทำให้ปัจจุบันกลับทุกครั้งที่ลวดพลิกและนั่นหมายความว่าสายจะทำให้การหมุนใน ทิศทางเดียวกันได้นานเท่าที่ปัจจุบันช่วยให้การไหล นั่นคือสาระสำคัญของง่าย DC มอเตอร์ไฟฟ้าซึ่งได้รับการปฏิสนธิในยุค 1820 โดยไมเคิลฟาราเดย์และกลายเป็นสิ่งประดิษฐ์ทางปฏิบัติเกี่ยวกับทศวรรษต่อมาโดยวิลเลียมปลาสเตอร์เจียน (คุณจะพบรายละเอียดในบทความแนะนำของเราเกี่ยวกับมอเตอร์ไฟฟ้า.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ง่ายมอเตอร์เห็นอธิบายในหนังสือวิทยาศาสตร์ตามชิ้นส่วนของลวดงอเป็นวงสี่เหลี่ยมที่ถูกระงับระหว่างขั้วของแม่เหล็ก ( นักฟิสิกส์จะเรียกว่าเป็นปัจจุบันถือกระเป๋ารถเมล์นั่งอยู่ในสนาม แม่เหล็ก ) เมื่อคุณเบ็ดลวดแบบนี้กับแบตเตอรี่ เป็นกระแสตรง ( DC ) กระแสที่ผ่านการผลิตชั่วคราวสนามแม่เหล็กรอบ ๆมันสนามชั่วคราวนี้จะมีผลกับสนามเดิมจากแม่เหล็กถาวร ทำให้สายพลิก โดยปกติสายจะหยุดที่จุดนั้น แล้วพลิกกลับอีก แต่ถ้าเราใช้ความคิดสร้างสรรค์การเชื่อมต่อหมุนเรียกว่าคอมมิวเตเตอร์ เราสามารถทำย้อนกลับปัจจุบันทุกครั้งที่สายพลิกผ่านและนั่นหมายความว่าเส้นลวดจะให้หมุนไปในทิศทางเดียวกันตราบใดที่ปัจจุบันยังคงไหล เป็นแก่นแท้ของง่าย DC มอเตอร์ไฟฟ้า ซึ่งถูกคิดค้นขึ้นในอังกฤษ โดย ไมเคิล ฟาราเดย์ และ กลายเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับทศวรรษที่ผ่านมาในภายหลังโดยวิลเลียมปลาสเตอร์เจี้ยน ( คุณจะพบรายละเอียดเพิ่มเติมในบทความเบื้องต้นเกี่ยวกับมอเตอร์ ไฟฟ้า )