My observationsFrom what I have see

My observations
From what I have seen as an English teacher working in government secondary schools here in Thailand over the last 10 years I must say that I'm not surprised and actually relieved that someone else is aware of how bad the situation here really is. But it begs the question: with all the emphasis and effort on employing native English speakers to teach English language lessons throughout Thailand, why then is Thailand so far down the ladder?

It's interesting that at a time when we are inundated with messages about how Thailand is "Ready for ASEAN" every other ASEAN nation ranks above Thailand for English proficiency, even countries that Thai people look down their noses at, such as Myanmar and Laos

How can this be? Are these countries all achieving something superior to Thailand with their limited budgets? Are they attracting "better" English teachers by offering higher salaries and better ‘perks'? The answer, I believe, has more to do with how students learn in Thailand and not the teaching being offered by foreign teachers.

I am constantly amazed at how many year 12 students (Muttayom 6) find it almost impossible to speak even the simplest English sentences. These young people who have been ‘learning' English for approximately 10 years are unable to even answer the simple question, "Where are you going?"

Obviously I am making an enormous generalisation here but it seems that the older a student is in Thailand, the worse their English language proficiency is. A stroll around any Thai government school will reveal why this is.

A flawed system
Thai students are not ‘taught' by their Thai teachers. As an outsider it's easy to come to this country and criticise aspects of Thai life that don't ‘measure up' to what we have back home. I don't wish to sound rude, arrogant or even racist, but it is a fact that the government-funded education system in Thailand is totally teacher-centred and revolves around students copying ‘information' from either a blackboard/whiteboard or from handouts.

Incredibly, the Thai teachers never question this, never wonder if this method is beneficial or effective and is used as a method of ‘teaching' in every subject. When the students are eventually tested they are asked what they can remember, not what they know.

In Thailand there does not seem to be any understanding of the enormous difference between these two. English is, of course, no different. For example, students can remember what the phrasal verb "take off" means but are totally incapable of using it when speaking or writing. I have a couple of stories to illustrate how ‘teaching' is done here.

My first school teaching position was in Phuket and there were children from primary and secondary levels being ‘taught' there. I was teaching the secondary students and I was interested to see how Thai teachers taught the younger ones in the primary level.

One of the primary teachers was a lovely, friendly lady called khun Dang and I went and observed one of her classes when I had some free time. She was in charge of a room full of 50 grade 2 pupils who were totally out of control until khun Dang began copying a large section of text from the textbook that every pupil happened to already have on their desks.

Going through the motions
As soon as khun Dang stood up, the boys and girls all began to copy whatever she wrote into their notebooks. When khun Dang had finished she sat down at her tiny desk at the front corner of the room and simply sat there looking totally bored and disinterested.

One by one the students would finish their copying and bring their notebooks up to khun Dang's desk where she would tick and sign their work with a red pen whilst not even looking at what the children had written. Then the students would go back to their desks and resume playing/fighting/dancing, etc.

With perfect timing the last student had their book ‘marked' just as the lesson finished and khun Dang stood up and walked out of the room. Suffice to say, I was absolutely gobsmacked.

Recently I was teaching at a secondary school in Nonthaburi and I arrived to my classes to find that all my grade 11 (Muttayom 5) students were busily copying words into their notebooks. I was not overly concerned about this because (a) this happens in almost every class that I teach and (b) no matter what I say or what I do it is impossible to stop Thai students doing work from other subjects in my lessons without them resenting me.

On this occasion, however, it was the same information being copied for all of my grade 11 classes and even my best students were doing it. I was able to ask them what they were copying and this is what I discovered: every student was told by their science teacher to copy every word from a six-page handout (which contained information about health and nutrition) into their notebooks. If they did this then they would receive 6 points towards their end-of-semester score.

You can't fool the students
I taught six g

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อสังเกตของฉันจากสิ่งที่ผมเห็นเป็นครูสอนภาษาอังกฤษที่ ทำงานในโรงเรียนมัธยมรัฐบาลนี่ในประเทศไทยมากกว่า 10 ปีต้องบอกว่า ผมไม่แปลกใจ และโล่งใจจริง ๆ ที่ว่า คนอื่นได้รับทราบสถานการณ์ดีจริง ๆ ได้นี่ แต่มัน begs คำถาม: การให้ความสำคัญและความพยายามในการใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาในการสอนบทเรียนภาษาอังกฤษทั่วประเทศไทย ทำไมต้อง เป็นประเทศไทยจนลงบันไดมันเป็นที่น่าสนใจที่ครั้งเมื่อเราถูกครอบ ด้วยข้อความเกี่ยวกับวิธีไทย "พร้อมสำหรับอาเซียน" ทุกประเทศอาเซียนอื่น ๆ อันดับข้างต้นไทยสำหรับภาษาอังกฤษ แม้แต่ประเทศที่คนไทยดูจมูกของพวกเขาที่ เช่นพม่าและลาวอย่างไร ประเทศเหล่านี้ทั้งหมดบรรลุบางสิ่งบางอย่างที่เหนือกว่าไทย ด้วยงบประมาณที่จำกัดของพวกเขา พวกเขาดึงดูด "ดีกว่า" ครูสอนภาษาอังกฤษ โดยเสนอเงินเดือนที่สูงกว่าและดีกว่า 'โบนัส' ตอบ ดิฉัน มีเพิ่มเติมกับวิธีการเรียนรู้ของนักเรียนในประเทศไทยและไม่การสอนที่ถูกนำเสนอ โดยครูต่างประเทศฉันประหลาดใจที่จำนวนนักเรียนปีที่ 12 (Muttayom 6) พบว่าแทบไม่ต้องพูดแม้กระทั่งประโยคภาษาอังกฤษง่ายที่สุดอย่างต่อเนื่อง เหล่าคนหนุ่มสาวที่มีการ 'เรียน' ภาษาอังกฤษประมาณ 10 ปี ไม่ได้ตอบคำถามง่าย ๆ "จะไปไหน"เห็นได้ชัดทำเป็น generalisation มหาศาลนี่ แต่ดูเหมือนว่า เป็นนักเรียนเก่าในประเทศไทย มีทักษะทางภาษาอังกฤษที่แย่ลง เดินเล่นไปทุกโรงเรียนรัฐบาลไทยจะเปิดเผยนี้ได้ระบบข้อผิดพลาดนักเรียนไทยไม่ 'สอน' โดยครูไทย เป็นบุคคลภายนอก อย่างง่ายดายมาประเทศนี้ และวิพากษ์วิจารณ์ต่อแง่มุมชีวิตของคนไทยที่ไม่ 'วัดค่า' ไปสิ่งที่เราได้กลับบ้าน ฉันไม่ต้องการเสียงหยาบ หยิ่ง หรือแบ่งแยกเชื้อชาติได้ แต่มันเป็นความจริงที่ว่า ระบบสนับสนุนการศึกษาของประเทศไทยเป็นศูนย์กลางครูทั้งหมด และหมุนรอบนักเรียนคัดลอก 'ข้อมูล' จากทั้งกระดานดำ/ไวท์บอร์ด หรือเอกสารประกอบคำบรรยายเหลือเชื่อ ครูไทยไม่เคยคำถามนี้ ไม่เคยสงสัยว่า ถ้า วิธีนี้เป็นประโยชน์ หรือมีประสิทธิภาพ และใช้เป็นวิธีการ 'สอน' ในทุกเรื่อง เมื่อนักเรียนได้รับการทดสอบในที่สุด พวกเขาจะขอสิ่งที่พวกเขาสามารถจำ ไม่รู้ของพวกเขาในประเทศไทย ไม่ดูเหมือน จะมีความเข้าใจความแตกต่างมหาศาลระหว่างสองคนนี้ ภาษาอังกฤษคือ แน่นอน ไม่แตกต่างกัน เช่น นักเรียนสามารถจดจำอะไรกริยาวลี "ถอด" ความหมาย แต่มีความสามารถทั้งหมดใช้เมื่อพูด หรือเขียน สองเรื่องเพื่อแสดงให้เห็นว่า 'สอน' จะทำนี่ได้เป็นโรงเรียนแรกของฉันสอนตำแหน่งในภูเก็ต และมีเด็กระดับประถม และมัธยม 'สอน' มี ยนการสอนนักเรียนมัธยม และผมสนใจดูครูไทยวิธีสอนคนอายุในระดับประถมครูหลักอย่างใดอย่างหนึ่งคือผู้หญิงน่ารัก อัธยาศัยที่เรียกว่าคุณแดง และฉันไป และสังเกตเรียนอย่างใดอย่างหนึ่งเมื่อมีเวลาว่าง เธอดูแลห้องพักของนักเรียนเกรด 2 50 ที่ถูกทั้งหมดออกจากการควบคุมจนคุณแดงเริ่มการคัดลอกข้อความส่วนใหญ่จากหนังสือเรียนที่นักเรียนทุกที่เกิดขึ้นจะ มีบนโต๊ะทำงานของพวกเขาซี้ซั้วทันทีที่คุณแดงยืนขึ้น เด็กชายและเด็กหญิงเริ่มการคัดลอกสิ่งที่เธอเขียนลงในสมุดบันทึกของพวกเขา เมื่อคุณแดงได้สำเร็จ เธอนั่งลงที่โต๊ะของเธอเล็ก ๆ ที่มุมด้านหน้าของห้อง และเพียงแค่นั่งมองเบื่อโดยสิ้นเชิง และสถาปัตยกรรมหนึ่งนักเรียนจะเสร็จสิ้นการคัดลอก และนำสมุดที่บันทึกถึงโต๊ะของคุณแดงที่เธอจะเลือก และระบบการทำงาน ด้วยปากกาสีแดงขณะที่ไม่ได้มองที่สิ่งที่เด็ก ๆ ได้เขียน นักเรียนจะกลับไปโต๊ะทำ แล้วกลับมาเล่น/การต่อสู้/การเต้นรำ ฯลฯมีเวลาลง เรียนครั้งสุดท้ายมีหนังสือของ 'เครื่องหมาย' เช่นเดียวกับบทเรียนจบ แล้วคุณแดงยืนขึ้น และเดินออกไปจากห้อง พอจะพูด ผมจริง ๆ gobsmackedเมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้สอนที่โรงเรียนมัธยมในนนทบุรี และมาถึงชั้นเรียนของฉันเพื่อค้นหาว่า ทุกเกรด 11 (Muttayom 5) นักเรียนยุ่งได้คัดลอกคำลงในสมุดบันทึกของตน ฉันไม่กังวลเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้เนื่องจาก (ก) นี้เกิดขึ้น ในทุก ๆ ระดับชั้นที่สอน และ (ข) ไม่ ว่าสิ่งที่ฉันพูด หรืออย่างไรมันเป็นไปไม่ได้หยุดนักเรียนไทยที่ทำจากวัตถุอื่น ๆ ในบทเรียนของฉันไม่ได้ resenting ฉันในโอกาสนี้ อย่างไรก็ตาม มันเป็นข้อมูลเดียวกันที่มีการคัดลอกทั้งหมดของฉันเรียนเกรด 11 และนักเรียนที่ดีที่สุดแม้จะได้ทำมัน ขอให้สิ่งที่พวกเขาถูกคัดลอกได้ และนี่คือสิ่งที่ผมค้นพบ: นักเรียนทุกคนบอกครูวิทยาศาสตร์การคัดลอกทุกคำบรรยายหน้าหก (ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพและโภชนาการ) ลงในสมุดบันทึกของพวกเขา ถ้าพวกเขาไม่ได้นี้ แล้วจะได้รับ 6 คะแนนคะแนนปลายภาคของพวกเขาคุณไม่สามารถหลอกนักเรียนฉันสอน 6 กรัม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อสังเกตของฉัน
จากสิ่งที่ผมได้เห็นในฐานะที่เป็นครูสอนภาษาอังกฤษที่ทำงานในรัฐบาลโรงเรียนมัธยมศึกษาในประเทศไทยในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาผมต้องบอกว่าฉันไม่แปลกใจและโล่งใจจริงว่าคนอื่นจะทราบว่าไม่ดีสถานการณ์ที่นี่คือเรื่องจริง แต่มัน begs คำถาม: มีทั้งหมดเน้นและความพยายามในการจ้างเจ้าของภาษาที่จะสอนบทเรียนภาษาอังกฤษทั่วประเทศไทยแล้วทำไมเป็นไทยเพื่อให้ห่างไกลลงบันไดมันน่าสนใจว่าในช่วงเวลาเมื่อเรามีน้ำท่วมด้วยข้อความเกี่ยวกับวิธีการที่ประเทศไทย "พร้อมอาเซียน" ทุกประเทศอาเซียนอื่น ๆ อันดับเหนือประเทศไทยภาษาอังกฤษแม้ประเทศที่คนไทยมองลงมาที่จมูกของพวกเขาเช่นพม่าและลาววิธีนี้สามารถ? ประเทศเหล่านี้บางสิ่งบางอย่างที่เหนือกว่าการบรรลุถึงประเทศไทยด้วยงบประมาณที่ จำกัด ของพวกเขา? พวกเขาจะดึงดูดความสนใจของ "ดี" ครูสอนภาษาอังกฤษโดยนำเสนอเงินเดือนที่สูงขึ้นและดีกว่า 'อภิสิทธิ์'? คำตอบที่ผมเชื่อว่ามีมากขึ้นจะทำอย่างไรกับวิธีการที่นักเรียนได้เรียนรู้ในเมืองไทยและการเรียนการสอนที่นำเสนอโดยครูชาวต่างประเทศ. ฉันประหลาดใจอย่างต่อเนื่องที่ว่าหลายปีที่ 12 นักเรียน (Muttayom 6) พบว่ามันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะพูดได้ง่ายภาษาอังกฤษ ประโยค เหล่าคนหนุ่มสาวที่ได้รับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นเวลาประมาณ 10 ปีไม่สามารถที่จะได้ตอบคำถามง่ายๆ "คุณจะไปไหน?" เห็นได้ชัดว่าฉันกำลังทำทั่วไปมหาศาลที่นี่ แต่ดูเหมือนว่าพี่เป็นนักเรียนที่อยู่ในประเทศไทย ที่เลวร้ายของพวกเขาความสามารถทางภาษาอังกฤษ เดินเล่นรอบ ๆ โรงเรียนรัฐบาลไทยใด ๆ ที่จะเผยให้เห็นว่าทำไมถึงเป็น. ระบบข้อบกพร่องนักเรียนไทยไม่ได้ 'สอนโดยครูผู้สอนภาษาไทยของพวกเขา ในฐานะที่เป็นคนนอกมันเป็นเรื่องง่ายที่จะมาถึงประเทศนี้และวิพากษ์วิจารณ์แง่มุมของชีวิตไทยที่ไม่ได้ 'วัด' กับสิ่งที่เราต้องกลับบ้าน ฉันไม่ต้องการให้เสียงหยาบคายหยิ่งหรือแม้กระทั่งชนชั้น แต่มันเป็นความจริงที่ว่าระบบการศึกษาของรัฐบาลในประเทศไทยมีทั้งหมดครูเป็นศูนย์กลางและหมุนรอบนักเรียนคัดลอก 'ข้อมูล' จากทั้งกระดานดำ / ไวท์บอร์ดหรือจากเอกสารประกอบคำบรรยาย . อย่างไม่น่าเชื่อที่ครูภาษาไทยไม่เคยคำถามนี้ไม่เคยสงสัยว่าวิธีนี้เป็นประโยชน์หรือที่มีประสิทธิภาพและถูกนำมาใช้เป็นวิธีการของการเรียนการสอนในทุกเรื่อง เมื่อนักเรียนจะถูกทดสอบในที่สุดพวกเขาจะถามสิ่งที่พวกเขาสามารถจำไม่ได้สิ่งที่พวกเขารู้ว่า. ในประเทศไทยมีไม่ได้ดูเหมือนจะมีความเข้าใจในความแตกต่างอย่างมากระหว่างทั้งสองใด ๆ ภาษาอังกฤษของหลักสูตรที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นนักเรียนสามารถจดจำสิ่งกริยาวลี "ถอด" หมายถึง แต่ทั้งหมดไม่สามารถใช้มันเมื่อพูดหรือการเขียน ฉันมีสองเรื่องที่แสดงให้เห็นถึงวิธีการ 'สอน' จะทำที่นี่. ตำแหน่งสอนโรงเรียนแรกของฉันคือในจังหวัดภูเก็ตและมีเด็กอายุตั้งแต่ระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาเป็น 'สอน' มี ผมได้รับการเรียนการสอนของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาและผมมีความสนใจที่จะดูว่าครูภาษาไทยสอนคนที่อายุน้อยในระดับประถมศึกษา. หนึ่งในครูผู้สอนระดับประถมศึกษาเป็นที่น่ารักผู้หญิงที่เป็นมิตรที่เรียกว่าคุณแดงและฉันไปและตั้งข้อสังเกตหนึ่งในชั้นเรียนของเธอเมื่อฉันได้ เวลาว่าง เธออยู่ในความดูแลของห้องที่เต็ม 50 คะแนน 2 นักเรียนที่มีทั้งหมดออกจากการควบคุมจนกว่าคุณแดงเริ่มการคัดลอกส่วนใหญ่ของข้อความจากตำราเรียนที่นักเรียนทุกคนที่เกิดขึ้นจะมีอยู่แล้วบนโต๊ะของพวกเขา. จะผ่านการเคลื่อนไหวเร็วที่สุดเท่าที่ คุณแดงยืนขึ้นชายและหญิงทุกอย่างเริ่มต้นที่จะคัดลอกสิ่งที่เธอเขียนลงในสมุดบันทึกของพวกเขา เมื่อคุณแดงได้เสร็จสิ้นการที่เธอนั่งลงที่โต๊ะเล็ก ๆ ของเธอที่มุมด้านหน้าของห้องและก็นั่งอยู่ที่นั่นมองทั้งหมดเบื่อและไม่สนใจ. หนึ่งโดยหนึ่งในนักเรียนจะจบการคัดลอกและนำโน๊ตบุ๊คของพวกเขาขึ้นอยู่กับขุนโต๊ะแดงของที่เธอจะ ติ๊กและเข้าสู่ระบบการทำงานของพวกเขาด้วยปากกาสีแดงในขณะที่ไม่ได้มองหาสิ่งที่เด็กได้เขียน จากนั้นให้นักเรียนจะกลับไปที่โต๊ะของพวกเขาไปและกลับมาเล่น / ต่อสู้ / เต้นรำ, ฯลฯกับระยะเวลาที่สมบูรณ์แบบของนักเรียนที่ผ่านมาได้มีหนังสือของพวกเขา 'เครื่องหมาย' เช่นเดียวกับบทเรียนสำเร็จรูปและคุณแดงลุกขึ้นยืนและเดินออกไปจากห้อง พอจะพูดผม gobsmacked อย่างแน่นอน. เมื่อเร็ว ๆ นี้ผมได้รับการเรียนการสอนที่โรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดนนทบุรีและฉันมาถึงชั้นเรียนของฉันที่จะพบว่าทุกเกรดของฉัน 11 (Muttayom 5) นักศึกษาได้ยุ่งการคัดลอกคำเป็นโน๊ตบุ๊คของพวกเขา ผมไม่ได้กังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะ (ก) นี้เกิดขึ้นในเกือบทุกชั้นเรียนที่ผมสอนและ (ข) ไม่ว่าสิ่งที่ผมพูดหรือสิ่งที่ผมทำมันเป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดนักเรียนไทยทำผลงานจากวิชาอื่น ๆ ในการเรียนของฉันโดยที่พวกเขา ขัดขืนฉัน. ในโอกาสนี้อย่างไรก็ตามมันเป็นข้อมูลเดิมที่มีการคัดลอกทั้งหมดของฉันเกรด 11 ชั้นเรียนและแม้กระทั่งนักเรียนที่ดีที่สุดของฉันได้ทำมัน ผมสามารถที่จะขอให้สิ่งที่พวกเขาได้รับการคัดลอกและนี่คือสิ่งที่ผมค้นพบ: นักเรียนทุกคนได้รับการบอกเล่าจากครูวิทยาศาสตร์ของพวกเขาที่จะคัดลอกทุกคำพูดจากเอกสารประกอบการบรรยายหกหน้า (ซึ่งมีข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพและโภชนาการ) ลงในสมุดบันทึกของพวกเขา ถ้าพวกเขาทำอย่างนี้แล้วพวกเขาก็จะได้รับ 6 คะแนนต่อคะแนนสิ้นสุดของภาคการศึกษาของพวกเขา. คุณไม่สามารถหลอกนักเรียนผมสอนหกกรัม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสังเกตของฉันจากสิ่งที่ฉันได้เห็นเป็นภาษาอังกฤษครูทำงานในรัฐบาลโรงเรียนมัธยมในประเทศไทยกว่า 10 ปีสุดท้าย ผมต้องบอกว่าผมไม่ได้แปลกใจและโล่งใจที่คนที่ตระหนักถึงวิธีการที่ไม่ดี สถานการณ์ที่นี่จริงๆ แต่มัน begs คำถาม : ทั้งหมดจะเน้นการใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ และความพยายามในการสอนบทเรียนภาษาอังกฤษทั่วไทย ทำไมไทยลงจนถึงบันได ?มันน่าสนใจว่าเวลาที่เราถูกน้ำท่วม มีข้อความว่า " ประเทศไทยจะพร้อมสำหรับอาเซียน " ทุก ๆชาติอาเซียนอันดับข้างต้นประเทศไทยภาษาอังกฤษ แม้แต่ประเทศที่คนไทยมองลงจมูกที่ เช่น พม่า และลาววิธีนี้สามารถ ? เป็นประเทศเหล่านี้ทั้งหมดบรรลุสิ่งที่เหนือกว่าประเทศไทยด้วยงบประมาณจำกัด ? พวกเขากำลังดึงดูด " ครูที่ดี " โดยเสนอเงินเดือนสูงขึ้น และ perks ' ดีกว่า ' ' ตอบ ฉันเชื่อว่ามีมากขึ้นจะทำอย่างไรกับนักเรียนเรียนรู้อย่างไรในไทย และไม่ใช่การสอนได้ถูกเสนอโดยครูต่างชาติฉันประหลาดใจอย่างต่อเนื่องในปีที่จํานวน 12 คน ( muttayom 6 ) พบว่ามันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะพูดแม้แต่ง่ายภาษาอังกฤษประโยค เหล่าหนุ่มสาวที่ได้รับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษประมาณ 10 ปี จะไม่สามารถตอบคำถามง่ายๆ " เธอจะไปไหน ? "แน่นอนฉันทำ generalisation ใหญ่ที่นี่ แต่ดูเหมือนว่า แก่นักเรียนไทย ด้อยความสามารถทางภาษาอังกฤษของพวกเขาคือ เดินเล่นรอบๆโรงเรียน รัฐบาลจะเปิดเผยเหตุผลนี้คือเป็นระบบที่สมบูรณ์นักเรียนไทยไม่ได้ ' สอน ' โดย ครูของพวกเขา เป็นคนนอก มันง่ายที่จะมาถึงประเทศนี้และวิจารณ์แง่มุมของชีวิตคนไทยที่ไม่ ' วัด ' เพื่อสิ่งที่เราได้กลับมาบ้าน ผมไม่อยากจะหยาบคาย หยิ่ง หรือแม้แต่พวกเหยียดผิว แต่มันเป็นข้อเท็จจริงที่รัฐบาลได้รับการสนับสนุนระบบการศึกษาในประเทศไทย เป็นเรื่องที่ครูเป็นศูนย์กลาง และหมุนรอบการคัดลอกข้อมูลจากนักศึกษาทั้งกระดานไวท์บอร์ด / หรือจากเอกสาร .อย่างไม่น่าเชื่อ ครูภาษาไทยเคยถามคำถามนี้ เคยสงสัยว่าวิธีนี้เป็นวิธีที่เป็นประโยชน์ หรือ ประสิทธิภาพ และถูกใช้เป็นวิธีการของ ' ' ในการสอนทุกวิชา เมื่อนักเรียนในที่สุดการทดสอบพวกเขาถามสิ่งที่พวกเขาจำได้ ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขารู้ในประเทศไทยมีไม่ได้ดูเหมือนจะมีความเข้าใจในความแตกต่างอย่างมากระหว่างสองเหล่านี้ ภาษาอังกฤษของหลักสูตรไม่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นนักเรียนสามารถจำได้ว่าคำว่า " กริยาวลีถอด " หมายถึง แต่ไม่มีความสามารถ โดยใช้เวลาการพูดหรือการเขียน ฉันมีคู่ของเรื่องราวที่จะแสดงวิธีการ ' สอน ' เสร็จแล้วโรงเรียนครูแรกของฉันถูกในภูเก็ต และมีเด็กจากระดับประถมศึกษาและระดับมัธยมศึกษาเป็น ' สอน ' มี ผมได้สอนนักเรียน และผมสนใจที่จะดูว่าครูไทยสอนพวกเด็กในระดับประถมศึกษาหนึ่งในครูก็น่ารัก เป็นกันเอง ผู้หญิงชื่อ คุณดังแล้ว ก็เลยสังเกตหนึ่งของชั้นเรียนของเธอเมื่อฉันมีเวลาว่าง เธออยู่ในความดูแลของเต็มห้อง 50 ป. 2 นักเรียนที่ทั้งหมดออกจากการควบคุม จนคุณแดงเริ่มคัดลอกส่วนขนาดใหญ่ของข้อความจากตำราว่าเด็กทุกคนเกิดขึ้นได้ บนโต๊ะของตนเองจะผ่านการเคลื่อนไหวทันทีที่คุณแดงก็ลุกขึ้นยืน ชายและหญิงเริ่มที่จะคัดลอกอะไรก็ตามที่เธอเขียนลงในสมุดบันทึกของพวกเขา เมื่อ คุณแดง เสร็จเธอนั่งลงที่โต๊ะเล็กๆ ของเธอที่มุมด้านหน้าของห้องและก็นั่งมองก็เบื่อและไม่สนใจแทนหนึ่งโดยหนึ่ง นักศึกษาจะจบคัดลอกของพวกเขาและเอาสมุดของตนเองให้โต๊ะคุณดัง ที่เธอจะติ๊กเซ็นงานด้วยปากกาสีแดงในขณะที่ไม่ได้มอง สิ่งที่เด็กๆ ได้เขียน ได้ จากนั้นนักเรียนจะกลับไปที่โต๊ะของตนเอง และกลับมาเล่น / การต่อสู้ / เต้น ฯลฯกับเวลาที่เหมาะสม นักเรียน ล่าสุดมีหนังสือของ ' เครื่องหมาย ' เช่นเดียวกับบทเรียนเสร็จสิ้นแล้ว และคุณแดง ลุกขึ้นยืนและเดินออกไปจากห้อง พอเพียงที่จะพูด , ฉันอย่างประหลาดใจ .เมื่อเร็วๆ นี้ ผมเคยสอนอยู่ในโรงเรียนมัธยมในจังหวัดนนทบุรีและฉันมาถึงห้องเรียนของฉันเพื่อค้นหาทั้งหมดของฉันเกรด 11 ( muttayom 5 ) นักเรียนมีงานคัดลอกคำพูดลงในสมุดบันทึกของพวกเขา ผมไม่ได้กังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะ ( ) เกิดขึ้นในเกือบทุกห้องที่ฉันสอน และ ( ข ) ไม่ว่าสิ่งที่ผมพูดหรือทำอะไร มันเป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดนักเรียนไทยทำผลงานจากวิชาอื่น ๆในบทเรียนของฉันโดยไม่โกรธเคืองฉันในโอกาสนี้ อย่างไรก็ตาม มันเป็นข้อมูลที่ถูกคัดลอกทั้งหมดของเกรด 11 ชั้น และแม้แต่ดีที่สุดนักเรียนทำ ฉันได้ถามพวกเขาสิ่งที่พวกเขาถูกคัดลอกและนี่คือสิ่งที่ฉันพบ : นักเรียนทุกคนว่าครูวิทยาศาสตร์ของพวกเขาที่จะคัดลอกทุกคำ จากหกเอกสารหน้า ( ซึ่งบรรจุข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพและโภชนาการ ) ลงในสมุดบันทึกของพวกเขา ถ้าพวกเขาทำแล้วพวกเขาจะได้รับ 6 คะแนนต่อคะแนนสุดท้ายของภาคเรียนคุณไม่สามารถหลอกใช้ในการหาคุณภาพของ