After they had walked for a while,

After they had walked for a while, a familiar sight appeared in front of Shin and Schnee. Needless to say, it was Tsuki no Hokora.

Because the wooden sign at the door said 『The storekeeper has left home』, it seemed like the store was already closed. Naturally it was locked, but Shin was the owner, and Schnee was registered as an employee. So the lock automatically opened when Shin put his hand on the door, and the door swung open.

The store hadn’t changed much from the last time that Shin visited, and there was a faint scent of dinner in the air.

“It can’t be helped, my stomach is grumbling.”

“I’m hungry~”

Shin held his belly, and Yuzuha, who had been silent for a long time, also raised its voice. Whether it could read the mood or not, it appeared to be bored because it had hardly barked while they had traveled with Wilhelm and Rashia. Now it was being carried by Shin.

“It’s just the right time, let’s have dinner first.”

They both nodded at Schnee’s proposal as she canceled her disguise, and then the sound of a person running loudly, probably from the main room to the counter’s interior, was heard.

“Master!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่ได้เดินในขณะ เจนตาปรากฏหน้าชินและ Schnee จำเป็นต้องพูด มันเป็นโรงแรมสึกิ Hokora ไม่เนื่องจากเครื่องไม้ที่ประตูกล่าวว่า 『The storekeeper จาก home』 เหมือนร้านค้าถูกปิดแล้ว ธรรมชาติมันถูก ล็อค แต่ชินเจ้า และ Schnee จดทะเบียนเป็นพนักงาน เพื่อให้ ล็อคโดยอัตโนมัติเปิด เมื่อชินใส่มือของเขาที่ประตู ประตู swung เปิดร้านค้าไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากจากเยี่ยมชมชิน และมีกลิ่นจาง ๆ ของเย็นในอากาศ"จะไม่สามารถช่วยเหลือ ท้องของฉันจะโอดครวญ""ฉันหิว ~ "จัดของเขาท้อง Yuzuha ที่เคยเงียบเป็นเวลานาน ชินยังยกของเสียง ว่ามันสามารถอ่านอารมณ์ หรือไม่ จะปรากฏจะเบื่อ เพราะมันไม่มีเห่าในขณะที่พวกเขาเดินทางกับวิลเฮล์ม Rashia ตอนนี้ มันกำลังทำ โดยชิน"มันเป็นเพียงเวลาเหมาะสม ลองรับประทานอาหารเย็นก่อน"พวกเขาทั้งสองพยักหน้าที่ข้อเสนอของ Schnee เธอเลิกปลอมของเธอ และจากนั้น ได้ยินเสียงคนเรียกดัง อาจจากห้องหลักการภายในของเคาน์เตอร์"หลัก!!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่พวกเขาเดินในขณะที่ภาพที่คุ้นตาปรากฏในหน้าของชินและหิมะ จำเป็นต้องพูดมันเป็น Tsuki ไม่มี Hokora. เพราะป้ายไม้ที่ประตูกล่าวว่า「ภัณฑารักษ์ได้ออกจากบ้าน」ก็ลำบากเช่นการจัดเก็บที่ถูกปิดแล้ว ธรรมชาติมันถูกขัง แต่ชินเป็นเจ้าของและหิมะได้รับการจดทะเบียนเป็นพนักงาน ดังนั้นล็อคเปิดโดยอัตโนมัติเมื่อชินใส่มือของเขาบนประตูและเปิดประตู swung. เก็บไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากจากครั้งสุดท้ายที่เข้าเยี่ยมชมชินและมีกลิ่นหอมจาง ๆ ของอาหารค่ำในอากาศ. "มันสามารถ 'ทีจะช่วยให้กระเพาะอาหารของฉันบ่น. "" ฉันหิว ~ "ชินจัดขึ้นที่ท้องของเขาและYuzuha ที่ได้รับการเงียบเป็นเวลานานนอกจากนี้ยังขึ้นเสียงของมัน ไม่ว่าจะสามารถอ่านอารมณ์หรือไม่ก็ดูเหมือนจะเบื่อเพราะมันแทบจะไม่ได้เห่าในขณะที่พวกเขาได้เดินทางไปกับวิลเฮล์และ Rashia ตอนนี้มันได้ถูกดำเนินการโดยชิน. "มันเป็นเพียงเวลาที่เหมาะสมได้ขออาหารค่ำครั้งแรก." พวกเขาทั้งสองพยักหน้าในข้อเสนอหิมะขณะที่เธอยกเลิกการปลอมตัวของเธอและแล้วเสียงของคนที่ทำงานเสียงดังอาจจะมาจากห้องหลักไป การตกแต่งภายในที่เคาน์เตอร์ของก็ได้ยินเสียง. "นาย !!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่พวกเขาเดินสักพัก สายตาที่คุ้นเคยปรากฏต่อหน้าชิน และชนี . จำเป็นต้องพูดมันเป็นสึกิไม่ hokora .

เพราะ ป้ายไม้ที่ประตูบอกว่า『โดยภัณฑารักษ์ได้ออกจากบ้าน』 ดูเหมือนร้านก็ปิดไปแล้ว ธรรมชาติมันถูกล็อค แต่ชินเป็นเจ้าของและถือได้ขึ้นทะเบียนเป็นลูกจ้างเพื่อล็อคเปิดโดยอัตโนมัติเมื่อ ชิน เอามือวางบนประตู และประตูเปิดออก

ร้านไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากจากครั้งที่แล้วว่า ชิน เข้าเยี่ยมชม และมีกลิ่นลมเย็นในอากาศ

" มันช่วยไม่ได้ ท้องของฉันบ่น "

" ฉันหิวแล้ว ~ "

ชินอุ้มท้อง และ yuzuha , ผู้ที่เคยเงียบอยู่นาน เสียงของมันขึ้นมาด้วยว่ามันสามารถอ่านอารมณ์หรือไม่ มันดูเหมือนจะเบื่อเพราะมันมีแทบจะไม่เห่าในขณะที่พวกเขาได้เดินทางไปกับวิล และ rashia . ตอนนี้มันถูกอุ้มโดยชิน

" มันถึงเวลาแล้ว ไปกินข้าวเย็นก่อน "

เขาทั้งสองพยักหน้าตามข้อเสนอชนีเป็นเธอยกเลิกปลอมตัวของเธอ แล้วเสียงของคนที่วิ่งเสียงดังอาจจะจากห้องหลักภายใน เคาน์เตอร์ได้ยิน

" อาจารย์ ! ! "