Guimard built one other Art Nouveau

Guimard built one other Art Nouveau house in Paris; his own residence, the Hotel Guimard, between 1909 and 1913, at 122 Avenue Mozart. For his own house, he moved away from ornament and expressed the Art Nouveau idea of modeling after nature in the form of the building itself. Beside the Metro station, Guimard’s other Paris works included a Theater/Concert Hall, the Salle Humbert de Romans, which was opened in 1901 and demolished in 1905, and the Synagogue on Rue Pave in the Marais (1913).
Between World War I and World War II Guimard turned his attention to experiments in building houses with prefabricated materials, including bricks of molded concrete, covered with a glaze (enduit) molded metal windowframes, and a roof covered with zinc. In 1922 he built a house on square Jasmin with these materials. In 1930 he designed a country house, la Guimardiere, where the pipes for the plumbing became a decorative element, featured on the outside, a precursor of the Centre Pompidou. It was demolished in 1969. As World War II approached, he left France and died in New York in 1942. [1]
Nearly all of his Metro stations were removed, and he was nearly forgotten as an architect until the 1970s, when there was renewed interest in the Art Nouveau. The Castel Béranger was classified as an historical monument on July 3, 1972.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านอาร์ตหนึ่งอื่น ๆ ในปารีส Guimard เขาเองเรสซิเดนซ์ Guimard โรงแรม ระหว่างปี 1909 และ 1913 ที่ 122 ถนนโมสาร์ท สำหรับบ้านของเขาเอง เขาย้ายออกไปจากเครื่องประดับ และแสดงความคิดอาร์ตแบบจำลองหลังจากธรรมชาติในรูปแบบของตัวอาคาร ข้างสถานีรถไฟใต้ดิน ของ Guimard งานอื่น ๆ ปารีสรวมละคร/คอนเสิร์ต Salle Humbert เดอ โรม ซึ่งเปิดในปี 1901 และรื้อถอนใน 1905 และโบสถ์บน Rue ถางใน Marais (ค.ศ. 1913)ระหว่างสงครามโลกและสงครามโลก Guimard หัน ความสนใจไปที่การทดลองในการสร้างบ้านด้วยวัสดุแผ่นคอนกรีต อิฐคอนกรีตหล่อแบบ รวมทั้งปกคลุม ด้วย windowframes เป็นโลหะเคลือบ (enduit) แม่พิมพ์ และปกคลุมหลังคา ด้วยสังกะสี ใน 1922 เขาสามารถสร้างบ้านได้บนตาราง Jasmin ด้วยวัสดุเหล่านี้ ในปี 1930 เขาได้ออกแบบบ้านแบบ la Guimardiere ที่ท่อสำหรับท่อประปาเป็น องค์ประกอบการตกแต่ง ที่โดดเด่นในด้านนอก สารตั้งต้นของปอมศูนย์ มันถูกรื้อในปี 1969 ขณะที่สงครามโลกทาบทาม เขาซ้ายฝรั่งเศส และเสียชีวิตในนิวยอร์กในปี 1942 [1]สถานีรถไฟใต้ดินของเขาเกือบทั้งหมดถูกลบออก และเขาเกือบถูกลืมเป็นสถาปนิกจนถึงปี 1970 เมื่อมีอายุสนใจในอาร์ต Castel Béranger ถูกจัดเป็นเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์บน 3 กรกฎาคม 1972

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Guimard สร้างอื่น ๆ ที่บ้านหลังหนึ่งอาร์ตนูโวในกรุงปารีส; ที่อยู่อาศัยของตัวเองที่ Hotel Guimard ระหว่าง 1909 และปี 1913 ที่ 122 อเวนิวโมซาร์ท สำหรับบ้านของเขาเองเขาย้ายออกไปจากเครื่องประดับและแสดงความคิดอาร์ตนูโวของการสร้างแบบจำลองหลังจากธรรมชาติในรูปแบบของตัวอาคาร ข้างสถานีรถไฟใต้ดิน, Guimard ของปารีสงานอื่น ๆ รวมถึงโรงละคร / คอนเสิร์ตฮอลล์ลาซาลฮัมเบิร์ตชาวโรมันซึ่งเปิดในปี 1901 และยับเยินในปี 1905 และในธรรมศาลาใน Rue ปูใน Marais (1913).
ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ สงครามโลกครั้งที่สอง Guimard หันความสนใจไปทดลองในการสร้างบ้านด้วยวัสดุสำเร็จรูปรวมทั้งอิฐคอนกรีตแม่พิมพ์ปกคลุมด้วยเคลือบ (Enduit) แม่พิมพ์ windowframes โลหะและหลังคาปกคลุมด้วยสังกะสี ในปี 1922 เขาสร้างบ้านบนตารางจัสมินกับวัสดุเหล่านี้ ในปี 1930 เขาได้รับการออกแบบบ้านในชนบทลา Guimardiere ที่ท่อประปากลายเป็นองค์ประกอบตกแต่งที่โดดเด่นด้านนอกปูชนียบุคคลของ Centre Pompidou มันก็พังยับเยินในปี 1969 ขณะที่สงครามโลกครั้งที่สองเดินเข้ามาใกล้เขาออกจากประเทศฝรั่งเศสและเสียชีวิตในนิวยอร์กในปี 1942 [1]
เกือบทั้งหมดของสถานีรถไฟใต้ดินของเขาถูกถอดออกและเขาก็เกือบลืมเป็นสถาปนิกจนกระทั่งปี 1970 เมื่อมีการ สนใจในอาร์ตนูโว คัBérangerถูกจัดเป็นอนุสาวรีย์ทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับ 3 กรกฎาคม 1972

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

guimard สร้างหนึ่งอื่น ๆ Art Nouveau บ้านในปารีส ; ที่พักของเขาเอง , โรงแรม guimard ระหว่าง 1909 และ 1913 ที่ 122 ถนนโมซาร์ท บ้านเค้าเอง เค้าย้ายออกไปจากเครื่องประดับและแสดงศิลปะแบบคิดแบบตามธรรมชาติในรูปแบบของตัวอาคาร นอกจากสถานีรถไฟใต้ดิน guimard อีกปารีสผลงานรวมละคร / คอนเสิร์ตฮอลล์ ซาล ฮัมเบิร์ตเดอชาวโรมัน ซึ่งเปิดในปี 1901 และรื้อถอนในปี 1905 และโบสถ์ที่ปูในรู มาเรส ( 1913 )ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และสงครามโลกครั้งที่สอง guimard หันมาสนใจกับการทดลองในบ้านอาคารด้วยวัสดุสำเร็จรูป ได้แก่ คอนกรีต อิฐแม่พิมพ์ , ปกคลุมด้วยเคลือบ ( enduit ) windowframes แม่พิมพ์โลหะ และหลังคาปกคลุมด้วยสังกะสี ในปี 1922 เขาสร้างบ้านบนตารางดอกมะลิกับวัสดุเหล่านี้ ในปี 1930 เขาออกแบบ คันทรี เฮ้าส์ ลา guimardiere ที่ท่อสำหรับท่อเป็นองค์ประกอบตกแต่งที่โดดเด่นในด้านนอก เป็นสารตั้งต้นของศูนย์ปอมปิดู . มันก็พังยับเยินใน 1969 เป็นสงครามโลกครั้งที่สอง เข้าหา เขาซ้ายฝรั่งเศสและเสียชีวิตในนิวยอร์ก 1942 [ 1 ]เกือบทั้งหมดของสถานีรถไฟใต้ดินของเขาถูกถอดออก และเขาเกือบจะถูกลืมเป็นสถาปนิกจนกระทั่งปี 1970 เมื่อมีการต่ออายุความสนใจในศิลปะนูโว . Castel B éเรนเจอร์จัดเป็นอนุสาวรีย์ทางประวัติศาสตร์บน 3 กรกฎาคม 1972 .