Heavy metal contamination of soil r

Heavy metal contamination of soil resulting from wastewater irrigation is a cause of serious concern due to the potential health impacts of consuming contaminated produce. In this study an assessment is made of the impact of wastewater irrigation on heavy metal contamination of Beta vulgaris (palak); this is a highly nutritious leafy vegetable that is widely cultivated and consumed in urban India, particularly by the poor. A field study was conducted at three major sites that were irrigated by either treated or untreated wastewater in the suburban areas of Varanasi, India according to normal practice. Samples of irrigation water, soil, and the edible portion of the palak (Beta vulgaris L. var All green H1) were collected monthly during the summer and winter seasons and were analyzed for Cd, Cu, Zn, Pb, Cr, Mn, and Ni. Heavy metals in irrigation water were below the internationally recommended (WHO) maximum permissible limits set for agricultural use for all heavy metals except Cd at all the sites. Similarly, the mean heavy metal concentrations in soil were below the Indian standards for all heavy metals, but the maximum value of Cd recorded during January was higher than the standard. However, in the edible portion of B. vulgaris, the Cd concentration was higher than the permissible limits of the Indian standard during summer, whereas Pb and Ni concentrations were higher in both summer and winter seasons. Results of linear regression analysis computed to assess the relationship between individual heavy metal concentration in the vegetable samples and in soil showed that Zn in soil had a positive significant relationship with vegetable contamination during winter. Concentrations of Cd, Cu, and Mn in soil and plant showed significant positive relationships only during summer. Concentration of Cr and Pb during winter season and Zn and Ni during summer season showed significant negative relationships between soil and plant contamination. The study concludes that the use of treated and untreated wastewater for irrigation has increased the contamination of Cd, Pb, and Ni in edible portion of vegetables causing potential health risk in the long term from this practice. The study also points to the fact that adherence to standards for heavy metal contamination of soil and irrigation water does not ensure safe food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาเหตุของปัญหาอย่างจริงจังเนื่องจากส่งผลกระทบต่อสุขภาพอาจเกิดขึ้นของการบริโภคผลิตปนเปื้อนโลหะหนักปนเปื้อนของดินที่เกิดจากน้ำชลประทานได้ ในการศึกษานี้ ทำการประเมินผลกระทบของน้ำชลประทานในการปนเปื้อนโลหะหนักของ Beta vulgaris (ปาลัก); ผักใบเขียวชะอุ่มมีคุณค่าทางโภชนาการสูงที่ cultivated อย่างกว้างขวาง และใช้ในประเทศอินเดียเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนยากจน อยู่ ฟิลด์การศึกษาได้ดำเนินการในสถานที่สำคัญที่สามที่มีชลประทาน โดยน้ำเสียที่บำบัด หรือไม่ถูกรักษาในพื้นที่ชานเมืองพาราณสี อินเดียตามวิธีปฏิบัติปกติ ตัวอย่างของน้ำชลประทาน ดิน และส่วนกินของปาลัก (Beta vulgaris L. var H1 สีเขียวทั้งหมด) ได้รวบรวมรายเดือนในช่วงฤดูร้อน และฤดูหนาว และได้วิเคราะห์สำหรับ Cd, Cu, Zn, Pb, Cr, Mn และ Ni โลหะหนักในน้ำชลประทานได้ด้านล่างแนะนำในระดับสากล () สูงสุดที่อนุญาตกำหนดสำหรับเกษตรใช้สำหรับโลหะหนักทั้งหมดยกเว้นซีดีที่ไซต์ ในทำนองเดียวกัน ความเข้มข้นโลหะหนักหมายถึงดินต่ำกว่ามาตรฐานอินเดียสำหรับโลหะหนักทั้งหมด แต่ค่าสูงสุดของซีดีที่บันทึกในเดือนมกราคมสูงกว่ามาตรฐาน อย่างไรก็ตาม ในส่วนของกินของ vulgaris เกิด ความเข้มข้นซีดีได้มากกว่าวงเงินอนุญาตอินเดียมาตรฐานในช่วงฤดูร้อน ขณะที่ความเข้มข้นตะกั่วและ Ni ได้สูงกว่าทั้งร้อน และฤดูหนาว ผลการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นคำนวณเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของโลหะหนักแต่ละตัวในตัวอย่างผัก และในดินพบว่า Zn ในดินที่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญบวกกับปนเปื้อนผักในช่วงฤดูหนาว ความเข้มข้น ของ Cd, Cu, Mn ในดินและพืชแสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญในช่วงฤดูร้อนเท่านั้น ความเข้มข้นของ Cr และ Pb ในระหว่างฤดูหนาว และ Zn และ Ni ในฤดูร้อนแสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างดินและพืชการปนเปื้อน การศึกษาสรุปว่า ใช้ไม่ถูกรักษา และบำบัดน้ำเสียสำหรับการชลประทานได้เพิ่มการปนเปื้อนของ Cd, Pb และ Ni ในส่วนกินผักทำให้เกิดการเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นในระยะยาวจากแบบฝึกหัดนี้ การศึกษายังชี้ในความเป็นจริงต่าง ๆ ที่มาตรฐานการปนเปื้อนโลหะหนักของดิน และน้ำชลประทานให้แน่ใจว่าอาหารปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปนเปื้อนโลหะหนักของดินที่เกิดจากการชลประทานน้ำเสียเป็นสาเหตุของความกังวลอย่างรุนแรงเนื่องจากมีผลกระทบต่อสุขภาพที่อาจเกิดการปนเปื้อนของการบริโภคการผลิต ในการศึกษานี้ประเมินที่ทำจากผลกระทบของการชลประทานน้ำเสียปนเปื้อนของโลหะหนัก vulgaris Beta (palak); นี้เป็นผักใบคุณค่าทางโภชนาการสูงที่มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายและการบริโภคในเมืองอินเดียโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนยากจน ศึกษานอกสถานที่ได้ดำเนินการที่สามสถานที่สำคัญที่ได้รับการชลประทานโดยน้ำเสียได้รับการรักษาหรือได้รับการรักษาทั้งในพื้นที่ชานเมืองของเมืองพารา ณ สีประเทศอินเดียตามการปฏิบัติตามปกติ ตัวอย่างน้ำชลประทานดินและส่วนที่กินได้ของ palak (Beta vulgaris L. var ทั้งหมดสีเขียว H1) ถูกเก็บเป็นรายเดือนในช่วงฤดู​​ร้อนและฤดูหนาวและการวิเคราะห์สำหรับแคดเมียมทองแดงสังกะสีตะกั่วโครเมียมแมงกานีสและ Ni โลหะหนักในน้ำชลประทานใต้แนะนำในระดับสากล (WHO) ข้อ จำกัด สูงสุดที่อนุญาตที่กำหนดไว้สำหรับใช้ในการเกษตรสำหรับโลหะหนักทั้งหมดยกเว้น Cd ที่เว็บไซต์ทั้งหมด ในทำนองเดียวกันค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของโลหะหนักในดินใต้มาตรฐานอินเดียโลหะหนักทั้งหมด แต่ค่าสูงสุดของซีดีที่บันทึกไว้ในช่วงเดือนมกราคมสูงกว่ามาตรฐาน อย่างไรก็ตามในส่วนที่กินได้ของ B. vulgaris ความเข้มข้นของแคดเมียมสูงกว่าขีด จำกัด ที่อนุญาตของมาตรฐานอินเดียในช่วงฤดู​​ร้อนในขณะที่และความเข้มข้นของตะกั่วนิกเกิลสูงทั้งในฤดูร้อนและฤดูหนาว ผลของการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นคำนวณเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่มีความเข้มข้นของโลหะหนักในตัวอย่างผักและในดินพบว่าธาตุสังกะสีในดินมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการปนเปื้อนของพืชในช่วงฤดู​​หนาว ความเข้มข้นของแคดเมียมทองแดงและแมงกานีสในดินและพืชที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญในช่วงฤดู​​ร้อนเท่านั้น ความเข้มข้นของตะกั่วโครเมียมและในช่วงฤดู​​หนาวและสังกะสีและนิกเกิลในช่วงฤดู​​ร้อนที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการปนเปื้อนในดินและพืช ผลการศึกษาสรุปว่าการใช้น้ำเสียได้รับการรักษาและได้รับการรักษาเพื่อการชลประทานได้เพิ่มขึ้นการปนเปื้อนของแคดเมียมตะกั่วและนิกเกิลในส่วนที่กินผักที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นในระยะยาวจากการปฏิบัตินี้ การศึกษายังชี้ให้เห็นถึงความจริงที่ว่ายึดมั่นในมาตรฐานการปนเปื้อนโลหะหนักในดินและน้ำชลประทานไม่แน่ใจว่าอาหารที่ปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปนเปื้อนของโลหะหนักในดินที่เกิดจากน้ำเสียน้ำ เป็นสาเหตุของปัญหาร้ายแรงเนื่องจากศักยภาพของผลกระทบต่อสุขภาพของการบริโภคผลิตปนเปื้อน การศึกษาการประเมินที่เกิดจากผลกระทบของการปนเปื้อนโลหะหนักจากน้ำเสียชลประทาน vulgaris เบต้า ( ปาลัก )นี่เป็นผักใบที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูง ที่ปลูกและบริโภคกันอย่างแพร่หลายในเมืองอินเดีย โดยเฉพาะคนจน โดยทำการศึกษาใน 3 เว็บไซต์หลักที่ชลประทานโดยให้ปฏิบัติหรือดิบน้ำเสียในพื้นที่ชานเมืองของเมืองพาราณสี ประเทศอินเดีย ตามวิธีปฏิบัติปกติ . ตัวอย่างของน้ำ น้ำ ดิน และอาหาร ส่วนของปาลัก ( Beta vulgaris Lvar เขียว H1 ) โดยทำการเก็บรวบรวมข้อมูลทุกเดือนในช่วงฤดูร้อนและฤดูหนาว และวิเคราะห์แคดเมียม , ทองแดง สังกะสี ตะกั่ว โครเมียม แมงกานีส และ นิ โลหะหนักในน้ำต่ำกว่าระดับที่แนะนำ ( ใคร ) ขีด จำกัด สูงสุดที่อนุญาตตั้งสำหรับใช้เพื่อการเกษตรทั้งหมด ยกเว้นซีดีโลหะหนักในเว็บไซต์ทั้งหมด ในทํานองเดียวกันค่าเฉลี่ยของปริมาณโลหะหนักในดินต่ำกว่ามาตรฐานอินเดียโลหะหนัก แต่คุณค่าสูงสุดของแผ่นซีดีที่บันทึกในเดือนมกราคมสูงกว่ามาตรฐาน อย่างไรก็ตาม ในส่วนที่บริโภคได้ของ B . vulgaris ซีดีความเข้มข้นสูงกว่ามาตรฐานอนุญาตขีด จำกัด ของอินเดียในช่วงฤดูร้อนในขณะที่ความเข้มข้นตะกั่วและฉันสูงขึ้นทั้งในฤดูร้อนและฤดูหนาว ผลของการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นคำนวณเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของโลหะหนักในพืชแต่ละอย่าง และในดินพบว่าสังกะสีในดิน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการปนเปื้อนในผักในหน้าหนาว ความเข้มข้นของแคดเมียม , ทองแดง ,และสังกะสีในดินและพืช พบความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างฤดูร้อน ความเข้มข้นของโครเมียม และตะกั่ว ในช่วงฤดูหนาวและ Zn และฉันในช่วงฤดูร้อนมีความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการปนเปื้อนดินและพืช ผลการศึกษาพบว่า การใช้น้ำเพื่อการชลประทานและการรักษามีเพิ่มขึ้น การปนเปื้อนแคดเมียม , ตะกั่ว ,ผมในและกินส่วนของผักที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นในระยะยาวจากการฝึกนี้ การศึกษายังจุดที่ว่า ตามเกณฑ์มาตรฐาน การปนเปื้อนของโลหะหนักในดินและน้ำไม่มั่นใจว่าอาหารปลอดภัย