More broadly, this research also ad

More broadly, this research also addresses a call in recent years for greater attention to the role of the father in the aetiology, maintenance, and prevention of child anxiety disorders (Bögels and Phares, 2008).
The findings of the current study have implications not only for research but also for the development of interventions for anxious children and their parents.
In a recent study, parents of anxious children identified concerns regarding whether they should challenge their children's behaviour and to what extent (Hiebert-Murphy et al., 2012).
Continuing research in this area may provide valuable feedback for parents about optimal parenting strategies in the face of child anxiety.
Additionally, these findings may have implications for cognitive behavioural treatments with anxious children. For example, a parent may be more willing to encourage and model brave behaviour to their child, especially during exposure sessions, if there is sound empirical rationale for this behaviour.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ในวงกว้าง งานวิจัยนี้ยังเน้นการเรียกในปีที่ผ่านมาสนใจมากขึ้นกับบทบาทของบิดาในชครอบ บำรุงรักษา และการป้องกันเด็กโรควิตกกังวล (Bögels และ Phares, 2008) ผลการวิจัยของการศึกษาปัจจุบันมีผลกระทบไม่เพียง สำหรับการวิจัย แต่เป็นการแทรกแซงการกังวลเด็กและผู้ปกครอง ในการศึกษาล่าสุด ผู้ปกครองของเด็กกังวลระบุความกังวล เกี่ยวกับว่าพวกเขาควรท้าทายพฤติกรรมของลูก ๆ และขอบเขต (Hiebert เมอร์ฟี et al. 2012) ดำเนินการวิจัยในพื้นที่นี้อาจให้ข้อเสนอแนะที่มีคุณค่าสำหรับผู้ปกครองเกี่ยวกับการเลี้ยงดูที่ดีที่สุดกลยุทธ์ในการเผชิญกับความวิตกกังวลของเด็ก นอกจากนี้ ค้นพบเหล่านี้อาจมีผลกระทบความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมบำบัดกับเด็กกังวล ตัวอย่างเช่น ผู้ปกครองอาจยอมสนับสนุน และรูปแบบพฤติกรรมที่กล้าหาญเพื่อเด็กของพวกเขา โดยเฉพาะในช่วงแสง ถ้ามีเหตุผลเชิงประจักษ์เสียงสำหรับพฤติกรรมนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว้างกว่าการวิจัยนี้ยังเน้นการโทรในปีที่ผ่านมาให้ความสนใจมากขึ้นให้กับบทบาทของพ่อในสาเหตุ, การบำรุงรักษาและการป้องกันความผิดปกติของความวิตกกังวลของเด็ก (Bögelsและ Phares, 2008).
ผลการวิจัยของการศึกษาในปัจจุบันมีผลกระทบไม่ได้ เพียงเพื่อการวิจัย แต่ยังสำหรับการพัฒนาของการแทรกแซงสำหรับเด็กกังวลและพ่อแม่ของพวกเขา.
ในการศึกษาที่ผ่านมาพ่อแม่ของเด็กกังวลระบุความกังวลเกี่ยวกับว่าพวกเขาควรจะท้าทายพฤติกรรมของเด็กของพวกเขาและสิ่งที่ขอบเขต (Hiebert เมอร์ฟี่ et al., 2012) .
วิจัยอย่างต่อเนื่องในพื้นที่นี้อาจให้ข้อเสนอแนะที่มีคุณค่าสำหรับผู้ปกครองเกี่ยวกับกลยุทธ์การเลี้ยงดูที่ดีที่สุดในการเผชิญกับความวิตกกังวลเด็ก.
นอกจากนี้ผลการวิจัยเหล่านี้อาจมีผลกระทบต่อการรักษาพฤติกรรมทางปัญญากับเด็กกังวล ตัวอย่างเช่นผู้ปกครองอาจจะมีความเต็มใจที่จะส่งเสริมและรูปแบบพฤติกรรมที่กล้าหาญให้กับเด็กของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงการเปิดรับถ้ามีเหตุผลเชิงประจักษ์เสียงสำหรับพฤติกรรมนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากขึ้น งานวิจัยนี้ยังเน้นโทร ใน ปี ล่าสุด สำหรับความสนใจมากขึ้นกับบทบาทของพ่อในการศึกษาที่เกี่ยวกับสาเหตุ การบำรุง รักษา และป้องกันความผิดปกติของความวิตกกังวลของเด็ก ( โบ̈เจลและ phares , 2008 )ผลของการศึกษาวิจัยในปัจจุบันมีผลกระทบที่ไม่เพียง แต่ยังสำหรับการพัฒนาของผู้ป่วยเด็กกังวล และพ่อแม่ของพวกเขาในการศึกษาล่าสุด ผู้ปกครองของเด็กที่ระบุว่าพวกเขาควรจะกังวลเกี่ยวกับความท้าทายของเด็ก พฤติกรรมและสิ่งที่ขอบเขต ( ฮีเบิร์ต Murphy et al . , 2012 )ดําเนินการวิจัยในพื้นที่นี้อาจให้ความคิดเห็นอันมีค่าสำหรับพ่อแม่ผู้ปกครองเกี่ยวกับกลยุทธ์ที่เหมาะสมในหน้าของความวิตกกังวลในเด็กนอกจากนี้ การค้นพบนี้อาจจะมีผลกระทบต่อความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมการรักษากับเด็กกังวล ตัวอย่างเช่น แม่อาจจะมากกว่ายินดีที่จะส่งเสริมและรูปแบบพฤติกรรมที่กล้าหาญเพื่อลูกของตน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการเซสชัน ถ้ามีเหตุผลเชิงประจักษ์เสียงสำหรับพฤติกรรมนี้