Yet territoriality, though historic

Yet territoriality, though historically essential to the evolution of democratic representation, identifies only one set of ways in which individuals are involved in, or affected by, collective structures and decisions. Issues such as migration, global trade, and environment, for example, are extraterritorial; they are not contained by any existing territorially organized polity (Benhabib 2004, Gould 2004, Held & Koenig-Archibugi 2005, Bohman 2007). Other issues are nonterritorial, particularly those involving identity, such as religion, ethnicity, nationalism, professional identity, recreation, gender identity, and many social movements. Such nonterritorial interests are not new to democratic theorists. The main object of disagreement in making and interpreting the democratic constitution of the Weimar Republic, for example, was whether representation should represent individuals or corporate interests.In modern constitutional democracies, however, the older corporatist views of parliaments and representation have given way to the representation of individ- uals whose only commonality is residence. Thus, legislatures attend to nonresidential constituencies only indirectly—not because citizens have equal shares of power assigned by territory, but rather because pressure and advocacy groups can organize territory-based votes along nonterritorial lines (Dahl 1956, 1971; cf. Mansbridge 2003). Other venues have emerged to represent other kinds of constituencies.The world is now populated with a very large number of transnational, extraterri- torial, and nonterritorial actors, ranging from relatively formalized institutions built out of territorial units (such as the United Nations, the World Bank, the European Union, and numerous treaty organizations), to a multitude of nongovernmental organizations, transnational movements, associations, and social networks (Anheier et al. 2004, Saward 2006a), each making representative claims and serving representative functions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยังดินแดน แม้ว่าในอดีตที่เป็นวิวัฒนาการของการเป็นตัวแทนประชาธิปไตย ระบุเพียงหนึ่งชุดของวิธีการที่บุคคลที่เกี่ยวข้อง หรือได้รับผลกระทบจากโครงสร้างรวม และการตัดสินใจ ปัญหา เช่น การโยกย้าย การค้าโลกและสภาพแวดล้อม ตัวอย่างเช่น มีสิทธินอกอาณาเขต พวกเขามีอยู่โดยที่มีอยู่ใด ๆ จัด territorially รัฐ ( benhabib 2004กูลด์ 2004 ที่จัดขึ้น& Koenig archibugi 2005 bohman 2007 ) ปัญหาอื่น ๆ nonterritorial โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับตน เช่น ศาสนา ชาติพันธุ์ ชาตินิยม เอกลักษณ์วิชาชีพ นันทนาการ เอกลักษณ์ทางเพศ และหลายสังคมความเคลื่อนไหว สนใจ nonterritorial ดังกล่าวจะไม่ใหม่นักทฤษฎีประชาธิปไตยวัตถุหลักของความขัดแย้งในการตีความรัฐธรรมนูญและประชาธิปไตยของสาธารณรัฐไวมาร์ ตัวอย่างเช่น ไม่ว่าจะเป็นตัวแทนแสดงถึงบุคคลทั่วไป หรือประโยชน์ของ บริษัท ในทวีปเอเชีย ด้วยรัฐธรรมนูญสมัยใหม่อย่างไรก็ตามเก่าของระบอบบรรษัทนิยมมุมมองและการเป็นตัวแทนให้วิธีที่จะเป็นตัวแทนของ individ - uals ที่มีสามัญชนเพียงอย่างเดียวคือ ที่อยู่อาศัย ดังนั้น legislatures เข้าร่วมการเลือกตั้งโดยอ้อมเท่านั้นจึงไม่ได้ เพราะประชาชนได้เท่ากับหุ้นของอำนาจที่ได้รับมอบหมายจากดินแดนแต่เพราะความกดดันและกลุ่มผู้สนับสนุนสามารถจัดระเบียบดินแดนตามเสียงตามสาย nonterritorial ( ดาห์ล 1956 , 1971 ; CF mansbridge 2003 ) สถานที่อื่น ๆเกิดขึ้นเพื่อแสดงประเภทอื่น ๆขององค์กร โลกมีประชากรที่มีจํานวนมากของข้ามชาติ extraterri - torial และ nonterritorial , นักแสดง ,ตั้งแต่ที่ค่อนข้างเป็นทางการจากสถาบันสร้างดินแดนของหน่วย ( เช่นสหประชาชาติ ธนาคารโลก สหภาพยุโรป และองค์กรสนธิสัญญามากมาย ) เพื่อความหลากหลายขององค์กรที่เน้นการเคลื่อนไหวข้ามชาติ สมาคมและเครือข่ายทางสังคม ( anheier et al . 2004 สวาสดิ์ 2006a ) แต่ละการเรียกร้องให้ตัวแทนและหน้าที่รอง