ฉันก็ไม่เคยคิด ไม่เคยฝันว่าจะได้เข้

ฉันก็ไม่เคยคิด ไม่เคยฝันว่าจะได้เข้าไปเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ แต่พอวันเวลาผ่านไป มันทำให้ฉันได้รู้ว่า การที่ฉันไปได้เข้าไปศึกษาหาความรู้นะที่แห่งนี้ ทำให้ฉันได้เจอเพื่อน ได้เจอสังคมใหม่ๆ มีสิ่งแวดล้อมใหม่ แล้วมีเหตุการณ์สำคัญหลายๆอย่างในที่นี้ เช่นเหตุการณ์นี้ เหตุการณ์ที่ทำให้เราได้พบมิตรภาพที่เรียก “เพื่อน” ทำไมเราถึงเรียกกันว่าเพื่อน มันอาจเป็นเพราะเราเกิดมาพร้อมๆกัน อายุไล่เลี่ยกัน บางทีบ้านเราอาจจะอยู่กันคนละที่คนละจังหวัด แต่ที่แห่งนี้ทำให้เราได้มาเจอกัน ได้มาใช้ชีวิตร่วมกัน ในสังคมที่เรียกว่า “โรงเรียน” ทำให้เราเจอมิตรภาพที่ดี ชีวิตในโรงเรียน เราอาจจะได้เจอเพื่อนหลายๆรูปแบบ เพื่อนมีทั้งดีและไม่ดี แต่ถ้าหากเราเปิดใจยอมรับกันและกัน มันก็จะทำให้เราอยู่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันได้ เราได้ทำกิจกรรมหลายๆอย่างด้วยกัน เช่น เข้าค่าย เล่นกีฬา อาจจะไปเที่ยวด้วยกันบ้าง นอนเล่น เล่าสารทุกข์สุขดิบให้กันฟัง เป็นที่ปรึกษาให้กันและกัน เมื่อได้อยู่ด้วยกันก็จะมีเรื่องเล่าตลอด ไม่มีเบื่อ “เพื่อน”คอยช่วยเหลือเรา คอยเป็นที่ปรึกษาให้เราได้ เราก็ต้องเป็นมิตรที่ดีต่อเขา แต่ถ้าเราเจอเพื่อนที่ไม่ดี หรือเพื่อนหลงผิดไปในทางที่ไม่ดี เราก็ควรจะตักเตือนเพื่อน คอยดึงเพื่อนให้กับมา ไม่ให้ไปยุ่งกับสิ่งที่มันไม่ดี ทุกอย่างที่เราทำร่วมกัน ล้วนมีความสุขและทุกข์ปะปนกันมา แต่ทุกอย่างมันคงเป็นได้แค่ความทรงจำของพวกเราไปแล้ว มันอาจจะเหลือแค่เพียงคำสัญญาที่เรามีให้กัน ว่าพวกเราจะไม่ทอดทิ้งกัน แต่ทุกอย่างมันก็เป็นแค่คำสัญญา แต่เราก็ยัง ไม่อาจลืมกันได้ลง เพราะความรักและความคิดถึงของพวกเรา จะทำให้เราได้พบกันอีก
ตอนนี้ทุกคนก็ ได้แยกย้ายกันไปตามหาความฝันของตนเอง ได้ออกไปพบเจอสิ่งที่แปลกใหม่กว่า ได้พบเพื่อนอีกมากมายที่สถาบันใหม่ บางคนก็มีเพื่อนใหม่ จนลืมเพื่อนเก่า แต่สำหรับฉัน ฉันไม่มีการที่จะลืมเพื่อนๆสมัยมัธยมปลายได้เลย พวกเราอยู่ด้วยกันเพราะความรัก แบบมิตรภาพ เราคอยช่วยเหลือกันและกัน แล้วฉันก็ยังคงคิดถึงเพื่อนๆ และอยากให้เพื่อนๆมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมกันกันอีกครั้ง ถ้าหากเป็นไปได้ ฉันจะกลับไปที่แห่งนี้อีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันก็ไม่เคยคิด แต่พอวันเวลาผ่านไปมันทำให้ฉันได้รู้ว่า ทำให้ฉันได้เจอเพื่อนได้เจอสังคมใหม่ ๆ มีสิ่งแวดล้อมใหม่ เช่นเหตุการณ์นี้ "เพื่อน" ทำไมเราถึงเรียกกันว่าเพื่อนมันอาจเป็นเพราะเราเกิดมาพร้อม ๆ กันอายุไล่เลี่ยกัน แต่ที่แห่งนี้ทำให้เราได้มาเจอกันได้มาใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมที่เรียกว่า "โรงเรียน" ทำให้เราเจอมิตรภาพที่ดีชีวิตในโรงเรียนเราอาจจะได้เจอเพื่อนหลาย ๆ รูปแบบเพื่อนมีทั้งดีและไม่ดี แต่ถ้าหากเราเปิดใจยอมรับกันและกันมันก็จะทำให้เราอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันได้เราได้ทำกิจกรรมหลาย ๆ อย่างด้วยกันเช่นเข้าค่ายเล่นกีฬาอาจจะไปเที่ยวด้วยกันบ้างนอนเล่นเล่าสารทุกข์สุขดิบให้กันฟังเป็น ที่ปรึกษาให้กันและกัน ไม่มีเบื่อ "เพื่อน" คอยช่วยเหลือเราคอยเป็นที่ปรึกษาให้เราได้เราก็ต้องเป็นมิตรที่ดีต่อเขา แต่ถ้าเราเจอเพื่อนที่ไม่ดีหรือเพื่อนหลงผิดไปในทางที่ไม่ดีเราก็ควรจะตักเตือนเพื่อนคอยดึง เพื่อนให้กับมาไม่ให้ไปยุ่งกับสิ่งที่มันไม่ดีทุกอย่างที่เราทำร่วมกันล้วนมีความสุขและทุกข์ปะปนกันมา ว่าพวกเราจะไม่ทอดทิ้งกัน แต่ทุกอย่างมันก็เป็นแค่คำสัญญา แต่เราก็ยังไม่อาจลืมกันได้ลง
ได้ออกไปพบเจอสิ่งที่แปลกใหม่กว่าได้พบเพื่อนอีกมากมายที่สถาบันใหม่บางคนก็มีเพื่อนใหม่จนลืมเพื่อนเก่า แต่สำหรับฉัน พวกเราอยู่ด้วยกันเพราะความรักแบบมิตรภาพเราคอยช่วยเหลือกันและกันแล้วฉันก็ยังคงคิดถึงเพื่อน ๆ ถ้าหากเป็นไปได้ฉันจะกลับไปที่แห่งนี้อีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันก็ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะได้เข้าไปเรียนในโรงเรียนแห่งนี้แต่พอวันเวลาผ่านไปมันทำให้ฉันได้รู้ว่าการที่ฉันไปได้เข้าไปศึกษาหาความรู้นะที่แห่งนี้ทำให้ฉันได้เจอเพื่อนได้เจอสังคมใหม่ๆแล้วมีเหตุการณ์สำคัญหลายๆอย่างในที่นี้เช่นเหตุการณ์นี้เหตุการณ์ที่ทำให้เราได้พบมิตรภาพที่เรียก " เพื่อน " ทำไมเราถึงเรียกกันว่าเพื่อนมันอาจเป็นเพราะเราเกิดมาพร้อมๆกันอายุไล่เลี่ยกันแต่ที่แห่งนี้ทำให้เราได้มาเจอกันได้มาใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมที่เรียกว่า " โรงเรียน " ทำให้เราเจอมิตรภาพที่ดีชีวิตในโรงเรียนเราอาจจะได้เจอเพื่อนหลายๆรูปแบบเพื่อนมีทั้งดีและไม่ดีมันก็จะทำให้เราอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันได้เราได้ทำกิจกรรมหลายๆอย่างด้วยกันเช่นเข้าค่ายเล่นกีฬาอาจจะไปเที่ยวด้วยกันบ้างนอนเล่นเล่าสารทุกข์สุขดิบให้กันฟังเป็นที่ปรึกษาให้กันและกันไม่มีเบื่อ " เพื่อน " คอยช่วยเหลือเราคอยเป็นที่ปรึกษาให้เราได้เราก็ต้องเป็นมิตรที่ดีต่อเขาแต่ถ้าเราเจอเพื่อนที่ไม่ดีหรือเพื่อนหลงผิดไปในทางที่ไม่ดีเราก็ควรจะตักเตือนเพื่อนคอยดึงเพื่อนให้กับมาทุกอย่างที่เราทำร่วมกันล้วนมีความสุขและทุกข์ปะปนกันมาแต่ทุกอย่างมันคงเป็นได้แค่ความทรงจำของพวกเราไปแล้วมันอาจจะเหลือแค่เพียงคำสัญญาที่เรามีให้กันว่าพวกเราจะไม่ทอดทิ้งกันแต่เราก็ยังไม่อาจลืมกันได้ลงเพราะความรักและความคิดถึงของพวกเราจะทำให้เราได้พบกันอีก
ตอนนี้ทุกคนก็ได้แยกย้ายกันไปตามหาความฝันของตนเองได้ออกไปพบเจอสิ่งที่แปลกใหม่กว่าได้พบเพื่อนอีกมากมายที่สถาบันใหม่บางคนก็มีเพื่อนใหม่จนลืมเพื่อนเก่าแต่สำหรับฉันพวกเราอยู่ด้วยกันเพราะความรักแบบมิตรภาพเราคอยช่วยเหลือกันและกันแล้วฉันก็ยังคงคิดถึงเพื่อนๆและอยากให้เพื่อนๆมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมกันกันอีกครั้งถ้าหากเป็นไปได้ฉันจะกลับไปที่แห่งนี้อีกครั้ง