4.2. Diffusion coefficient in the d

4.2. Diffusion coefficient in the dried cake

As is evident in the SEM images shown in Fig. 4, the pore sizes in the dried cake varied in the 100–300 μm range. An image analysis gave a mean pore size 188 μm, which was adopted as the value of dp. The solid content of the apples used in this study was around 0.15 [kg/kg]. Thus, the porosity, ε, was estimated to be roughly 0.85. This value is close to those reported in the literature ( Karathanos et al., 1996, Krokida et al., 1998 and Li et al., 2007). Tortuosity, τ, should be determined carefully as a representative value of porous microstructure. Pores in the freeze-dried cake are a skeleton of ice microstructure, thus they are significantly affected by the manner of ice formation ( Nakagawa et al., 2006, Nakagawa et al., 2007 and Nakagawa et al., 2010). It could be meaningful to assess the relationship between ice microstructure and tortuosity, however, in the present work, the value of 2 was borrowed from a former report without making a deep investigation (Li et al., 2007). With these values of ε and τ, the diffusion coefficients were calculated from Eqs. (25) and (26), and a value for DA of 7.4 × 10−3 [m2/s] was estimated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2. แพร่สัมประสิทธิ์ในเค้กแห้งซึ่งจะเห็นได้ในภาพ SEM ที่แสดงในรูป 4 ขนาดรูพรุนในเค้กแห้งแตกต่างกันในช่วง 100 – 300 ไมครอน การวิเคราะห์ภาพให้ความหมายถึงรูขุมขนขนาด 188 μ m ซึ่งเป็นค่าของ dp เนื้อไม้ของแอปเปิ้ลที่ใช้ในการศึกษานี้เป็นรอบ 0.15 [กิโลกรัมกิโลกรัม] ดังนั้น ความพรุน ε ประเมินว่ามีประมาณ 0.85 ค่านี้จะใกล้เคียงกับรายงานในวรรณคดี (Karathanos et al. 1996, Krokida et al. 1998 และ Li et al. 2007) Tortuosity τ ควรจะถูกกำหนดอย่างระมัดระวังเป็นค่าตัวแทนของโครงสร้างจุลภาคที่มีรูพรุน รูขุมขนในเค้กแห้งอยู่โครงกระดูกของน้ำแข็งจุลภาค ดังนั้น พวกเขามีมากผลกระทบของน้ำแข็งก่อตัว (นาคากาวา et al. 2006 นาคากาวา et al. 2007 และนาคากาวา et al. 2010) มันอาจจะมีความหมายการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างจุลภาคของน้ำแข็งและ tortuosity อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันทำงาน ค่า 2 ถูกยืมจากรายงานเดิมโดยไม่ทำการตรวจสอบลึก (Li et al. 2007) มีค่าเหล่านี้ของεและτ สัมประสิทธิ์การกระจายได้คำนวณจาก Eqs (25) และ (26), และประมาณค่าสำหรับ DA ของ 7.4 × 10−3 [m2/s]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2 ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ในเค้กแห้ง

ขณะที่เห็นได้ชัดในภาพ SEM แสดงในรูป 4, ขนาดรูขุมขนในเค้กแห้งที่แตกต่างกันอยู่ในช่วง 100-300 ไมโครเมตร การวิเคราะห์ภาพให้รูขุมขนมีขนาดเฉลี่ย 188 ไมครอนซึ่งถูกนำมาใช้เป็นค่าของ DP เนื้อหาที่มั่นคงของแอปเปิ้ลที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้อยู่ที่ประมาณ 0.15 [กก. / กก.] ดังนั้นพรุน, εถูกคาดว่าจะมีประมาณ 0.85 ค่านี้อยู่ใกล้กับผู้ที่รายงานในวรรณคดี (Karathanos et al., 1996 Krokida, et al., 1998 และหลี่ et al., 2007) คดเคี้ยว, τควรได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบเป็นค่าตัวแทนของจุลภาคที่มีรูพรุน รูขุมขนในเค้กแห้งเป็นโครงกระดูกของจุลภาคน้ำแข็งทำให้พวกเขาได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยลักษณะของการก่อน้ำแข็ง (นาคากาวา et al., 2006, Nakagawa et al., 2007 และ Nakagawa et al., 2010) มันอาจจะมีความหมายในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างจุลภาคน้ำแข็งและคดเคี้ยว แต่ในการทำงานปัจจุบันค่า 2 ถูกยืมมาจากรายงานอดีตโดยไม่ทำให้การสอบสวนลึก (Li et al., 2007) ที่มีค่าเหล่านี้εและτค่าสัมประสิทธิ์การแพร่กระจายจะถูกคำนวณจาก EQS (25) และ (26) และค่าสำหรับ DA 7.4 × 10-3 [m2 / s] เป็นที่คาดกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2 . ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ในเค้ก อบแห้งเป็นประจักษ์ใน SEM ภาพที่แสดงในรูปที่ 4 ขนาดรูพรุนในแห้งเค้กหลากหลายใน 100 – 300 μ M ช่วง วิเคราะห์ภาพให้มีขนาดรูพรุนเฉลี่ย 188 μ M ซึ่งถูกใช้เป็นค่า DP . เนื้อหาของแข็งของแอปเปิ้ลที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ อยู่ที่ประมาณ 0.15 [ กก. / กก. ] ดังนั้น εพรุน , , ซึ่งเป็นประมาณ 0.85 มูลค่านี้อยู่ใกล้กับที่รายงานในวรรณคดี ( karathanos et al . , 1996 , krokida et al . , 1998 และ Li et al . , 2007 ) τพรุน ควรพิจารณาอย่างรอบคอบเป็นตัวแทนค่าของรูพรุนจุลภาค รูในแห้งเค้กเป็นโครงกระดูกแข็ง โครงสร้างจึงเป็นปัจจัยโดยลักษณะของรูปแบบน้ำแข็ง ( นากา et al . , 2006 , นากา et al . , 2007 และนากา et al . , 2010 ) มันอาจจะสื่อความหมายเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างจุลภาคน้ำแข็งและความคดเคี้ยว อย่างไรก็ตาม ในงานปัจจุบัน ค่าของ 2 ถูกยืมจากเดิมโดยไม่มีการรายงานการสืบสวนลึก ( Li et al . , 2007 ) กับเหล่านี้และค่าของετ การแพร่กระจายโดยคำนวณจาก EQS . ( 25 ) และ ( 26 ) , และค่า 7.4 × 10 − 3 ดา [ / s ] เป็นตารางเมตร โดยประมาณ