Several times in the history of the

Several times in the history of the earth huge sheets of ice, or glaciers, covered large portions of its continents. The most recent episode of glaciation, the Pleistocene epoch, is commonly referred to as the Ice Age and began approximately 1.6 million years ago. During that time there were a number of advances and retreats of the glaciers, which are termed glacial and interglacial stages, respectively. The glaciers of Greenland and Antarctica are remnants of the last glacial advance, and we presently live in an interglacial stage termed the Holocene epoch. With the end of the Pleistocene (and the beginning of the Holocene) about 11,000 years ago, the Ice Age ended in name only. It is very likely that the earth will experience another glacial advance, perhaps in the next 10,000 to 20,000 years, and that the glacial/interglacial cycles will continue. Geologic history shows, however, that ice ages eventually come to a complete end and do not occur again for several hundred million years.

There is debate in the scientific community about what caused the glaciers to advance and retreat, but current theory attributes it to astronomical causes. Because of variations in the earth's orbit, average summer and winter temperatures change with time. There are periods when winters are colder and summers hotter, followed by periods when winters are warmer and summers cooler. The latter are thought to produce glacial advances, because the cooler summers are not adequate to melt all of the previous winter's snow. The result is that snow and ice begin to accumulate from one winter to the next. During periods when summers were warmer, and winters cooler, the glaciers are thought to have retreated. During the Pleistocene epoch, two or more centers of glaciation in Canada probably joined to form one large sheet of ice.

As the glaciers moved south they scraped and bulldozed rock and soil in front of them, and ground and crushed the material beneath them. Soil and rock that was pushed in front of the glaciers, or dropped as they melted, commonly formed long ridges called moraines. Moraines are a common feature in the midwestern and northern U.S. Many of the boulders scattered throughout the region are granites carried down from Canada. In fact, diamonds that were transported south from an as yet undiscovered source in Canada, have been found in the Great Lakes region of the U.S. Exposed bedrock in many places has long scratches, or striations, that were formed as the glaciers, carrying an assortment of rocks from other areas, ground over the bedrock. This grinding also produced large quantities of gravel, sand, and silt. An unsorted mixture of these materials brought by the glaciers is called till, which forms much of the soil of the northern states.

The southern limit all of the glacial advances, not including the Rocky Mountains, is approximately the present day location of the Ohio and Missouri Rivers, although the last (Wisconsin) advance did not reach as far south as some of the previous advances. The glacial advances and retreats also had a dramatic effect upon the geology and ecology of areas south of the glaciers. It took so much water to form the glaciers that the world sea level fell approximately 140 meters (425 feet). This exposed the flat continental shelves, now covered with water, as dry land. This lowering of sea level has the same effect as raising the land, which caused rivers to begin eroding deep valleys. The Lower Mississippi, Tombigbee-Alabama, and Red River systems formed deep cuts in the existing land surface. As the glaciers melted and sea levels rose again, the valleys were filled with sediment carried by meltwater-swollen rivers. Most of the melt water south of the glaciers flowed into the Upper Mississippi, Ohio, and Missouri River basins. This sediment laden water fed into the Lower Mississippi River forming a huge flood plain that is over 500 miles long, and in some places almost 200 miles wide, which is often referred to as the Mississippi Delta. Not all of the melt water ran directly into the rivers. The retreating glacier sometimes left large depressions, which filled with melt water to form lakes. The Great Lakes were formed in this manner, but they are not nearly as large as some that have since drained and disappeared. Lakes Winnipeg, Reindeer, Athabasca, Great Slave, and Great Bear in Canada are also remnants of this glacial lake system.

The leading edge of the glaciers was an ice cliff, sometimes hundreds of feet high, and cold dry winds swept down from the glaciers. As the glaciers slowly spread south, they pushed the climatic zones farther south. Just south of the glaciers was a zone of tundra, next was a zone of shrub tundra, then scrub birch forests, then boreal forests, and finally mixed deciduous forests. Approximately 18,000 years ago, when the Wisconsin stage glaciers were at their maximum southern extent, the Gulf Coast climate was colder and drier. The mean annual rainfall in southern Louisiana was possibly as much as 40 inches less than it is today. Boreal forest , similar to those now found in Canada and the northern U.S., extended as far south as northern Louisiana, Mississippi, and Alabama. The north central Gulf Coast was probably covered by sparse forests of northern pine, similar to portions of southern Wisconsin or New England. Oak and hickory forests, similar to those now found in Kentucky or Missouri, probably covered the river bottoms. Florida was drier and its mean annual temperature may have been as much as 10 F colder. It was covered with sparse, scrubby vegetation, sand dunes, and steppe-like open grasslands. There were some scattered pines and broadleaf trees. Central Texas was probably covered by tall grass prairie, with pine and aspen growing in the river bottoms. The high plains of west Texas were most likely covered by short grass prairie and semidesert. These prairies were probably similar to those of the present day Canadian Provinces of Saskatchewan and eastern Alberta.

The harshest climatic conditions occurred in a zone adjacent to the ice edge. Cold temperatures and strong winds, due to the proximity of the ice, created an Arctic desert, devoid of virtually all plants and littered with rock debris and fine-grained sediment deposited by the glacial meltwaters. The fine silt- and clay-sized sediment was picked up by the strong winds blowing from the glaciers and deposited in sometimes thick, extensive layers called loess. Loess deposits cover much of the Midwest and extended south into Louisiana and Mississippi. Loess deposits form many of the present day bluffs along the lower Mississippi River (Natchez and Vicksburg, Mississippi), and are the basis for much of the rich farm land in the Midwest.

Animals moved north and south with the vegetation zones. There are a number of animals that existed during the Pleistocene epoch that are now extinct, such as: mammoths, mastodons, camels, horses, ground sloths, giant bears and wolves, lions, and saber-toothed cats. Several theories have been proposed to explain why these animals became extinct.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายครั้งในประวัติศาสตร์ของโลก น้ำแข็ง หรือธารน้ำแข็ง แผ่นใหญ่ครอบคลุมส่วนใหญ่ของประเทศ ตอนล่าสุดของ glaciation ยุค Pleistocene โดยทั่วไปเรียกว่ายุคน้ำแข็ง และเริ่มประมาณ 1.6 ล้านปีที่ผ่านมา ในช่วงเวลานั้น มีจำนวนของความก้าวหน้าและเข้าเงียบของธารน้ำแข็ง ซึ่งจะเรียกว่าน้ำแข็งและระยะ interglacial ตามลำดับ ธารน้ำแข็งกรีนแลนด์และแอนตาร์กติกาเป็นเศษของล่วงหน้าน้ำแข็งสุดท้าย และปัจจุบันอยู่ในขั้นการ interglacial เราเรียกว่ายุค Holocene มีปลาย Pleistocene (และจุดเริ่มต้นของการโฮโลซีน) ประมาณ 11000 ปีที่ผ่านมา ยุคน้ำแข็งสิ้นสุดเพียงในนามเท่านั้น เป็นไปได้มากว่า โลกจะพบล่วงหน้าน้ำแข็งอื่น บางทีในปีถัดไป 10000-20000 และว่า จะต่อวงจร interglacial/น้ำ แข็ง ธรณีวิทยาประวัติแสดง อย่างไรก็ตาม ว่า ยุคน้ำแข็งในที่สุดมาจบสมบูรณ์ และไม่เกิดขึ้นอีกหลายร้อยล้านปีมีอภิปรายในชุมชนทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับสิ่งเกิดจากธารน้ำแข็งการล่วงหน้าและผ่อน แต่ปัจจุบันทฤษฎีคุณลักษณะเพื่อดาราศาสตร์ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในวงโคจรของโลก ฤดูร้อนเฉลี่ยและอุณหภูมิหนาวเปลี่ยนเวลา มีรอบระยะเวลาเมื่อฤดูหนาวอากาศจะหนาว และฤดูร้อน ไปมาแล้วตามรอบระยะเวลาเมื่อฤดูหนาวอากาศจะอุ่น และฤดูร้อนเย็น มีหลังคิดว่า การผลิตล่วงหน้าน้ำแข็ง เนื่องจากฤดูร้อนเย็นไม่เพียงพอที่จะละลายหิมะหนาวก่อนหน้านี้ทั้งหมด ผลคือ ว่า หิมะและน้ำแข็งจะเริ่มสะสมจากหนึ่งหนาวไป ในช่วงระยะเวลาเมื่อฤดูร้อนอุ่น หนาวเย็น ธารน้ำแข็งคิดว่า จะได้ถอยกรูดอย่าง ระหว่างยุค Pleistocene ศูนย์ น้อยสองของ glaciation ในแคนาดาคงร่วมกับแบบฟอร์มใหญ่แผ่นเดียวน้ำแข็งเป็นธารน้ำแข็งใต้ย้ายพวกเขาขูด bulldozed หินและดินหน้าพวกเขา และพื้นดิน และบดวัสดุพวก ดินและหินที่ถูกผลักหน้าของธารน้ำแข็ง หรือลดลง ตามที่พวกเขาหลอม สันเขายาวถูกจัดรูปแบบโดยทั่วไปเรียกว่า moraines Moraines มีคุณลักษณะทั่วไปในอเมริกาเหนือ และ midwestern หินกระจายอยู่ทั่วภูมิภาคมากมายเป็นหินแกรนิตที่นำลงมาจากแคนาดา ในความเป็นจริง การพบเพชรที่อพยพจากแหล่งที่ยังไม่เคยค้นพบในแคนาดา ใต้ ในภาคเกรตเลกส์ของสหรัฐฯ แสดงหินในหลายสถานมีรอยขีดข่วนยาว striations ที่ได้เกิดเป็นธารน้ำแข็ง ดำเนินการจัดประเภทของหินจากพื้นที่อื่น ๆ พื้นมากกว่าข้อเท็จจริง บดนี้ยังผลิตจำนวนมาก ของกรวด ทราย ตะกอน การผสมผสานระหว่าง unsorted ของวัสดุเหล่านี้โดยธารน้ำแข็งจะเรียกว่าจนถึง ซึ่งใช้มากในดินของอเมริกาเหนือThe southern limit all of the glacial advances, not including the Rocky Mountains, is approximately the present day location of the Ohio and Missouri Rivers, although the last (Wisconsin) advance did not reach as far south as some of the previous advances. The glacial advances and retreats also had a dramatic effect upon the geology and ecology of areas south of the glaciers. It took so much water to form the glaciers that the world sea level fell approximately 140 meters (425 feet). This exposed the flat continental shelves, now covered with water, as dry land. This lowering of sea level has the same effect as raising the land, which caused rivers to begin eroding deep valleys. The Lower Mississippi, Tombigbee-Alabama, and Red River systems formed deep cuts in the existing land surface. As the glaciers melted and sea levels rose again, the valleys were filled with sediment carried by meltwater-swollen rivers. Most of the melt water south of the glaciers flowed into the Upper Mississippi, Ohio, and Missouri River basins. This sediment laden water fed into the Lower Mississippi River forming a huge flood plain that is over 500 miles long, and in some places almost 200 miles wide, which is often referred to as the Mississippi Delta. Not all of the melt water ran directly into the rivers. The retreating glacier sometimes left large depressions, which filled with melt water to form lakes. The Great Lakes were formed in this manner, but they are not nearly as large as some that have since drained and disappeared. Lakes Winnipeg, Reindeer, Athabasca, Great Slave, and Great Bear in Canada are also remnants of this glacial lake system.ชั้นของธารน้ำแข็งเป็นน้ำแข็งคลิฟ บางครั้งหลายร้อยฟุตสูง และลมเย็นแห้งกวาดลงจากธารน้ำแข็ง เป็นธารน้ำแข็งช้ากระจายใต้ พวกเขาผลัก climatic โซนใต้ไกลออกไป เพียงจากธารน้ำแข็งอยู่ในเขตทุนดรา ถัดไปเป็นโซนของทุน ดราเป็นอย่างยิ่ง แล้วขัดเบิร์ชป่า แล้วป่า boreal และผสมป่าไม้ผลัดใบในที่สุด ประมาณ 18000 ปีที่ผ่านมา เมื่อธารน้ำแข็งขั้นที่วิสคอนซินได้ในขอบเขตของภาคใต้สูงสุด สภาพภูมิอากาศชายฝั่งอ่าวหนาว และแห้ง ปริมาณน้ำฝนรายปีเฉลี่ยในรัฐลุยเซียนาใต้อาจได้ถึง 40 นิ้วน้อยกว่าวันนี้ Boreal ป่า คล้ายกับที่พบในแคนาดาและสหรัฐอเมริกาเหนือ ขยาย เป็นทางภาคใต้กับภาคเหนือรัฐลุยเซียนา มิสซิสซิปปี อลาบามาตอนนี้ ชายฝั่งทิศเหนือกลางอ่าวถูกอาจครอบคลุม โดยป่าไม้บ่อของสนเหนือ คล้ายกับบางส่วนของภาคใต้วิสคอนซินหรือนิวอิงแลนด์ โอ๊คและพันธุ์ป่า คล้ายกับที่พบในเคนตั๊กกี้หรือมิสซูรี ตอนนี้ อาจครอบคลุมพื้นน้ำ ฟลอริด้าแห้ง และอุณหภูมิเป็นรายปีเฉลี่ยอาจมีหนาวถึง 10 F มันถูกปกคลุม ด้วยพืชบ่อ scrubby ทรายดันส์ grasslands เปิดเหมือนทุ่งหญ้าสเตปป์ มีบางส่วนกระจายไพน์และต้นไม้ broadleaf เท็กซัสกลางคงได้ถูกปกคลุม ด้วยทุ่งหญ้าหญ้า สนและแอสเพนขึ้นเหนือแม่น้ำอยู่ ราบสูงของเท็กซัสตะวันตกมักปกคลุม ด้วยทุ่งหญ้าหญ้าสั้น ๆ และ semidesert Prairies เหล่านี้อาจคล้ายกับจังหวัดแคนาดาปัจจุบันซัสแคตเชวันและอัลเบอร์ตาตะวันออกได้เงื่อนไข climatic harshest ที่เกิดขึ้นในเขตติดกับขอบน้ำแข็ง อุณหภูมิที่เย็นและแรงลม เนื่องจากแห่งน้ำแข็ง สร้างเป็นทะเลทรายขั้วโลกเหนือ ปราศจากพืชแทบทั้งหมด และ littered กับเศษหินและตะกอนทรายแป้งละเอียดฝาก โดย meltwaters น้ำแข็ง ตะกอนดีตะกอน และดินเหนียวขนาดรับแรงลมที่พัดจากธารน้ำแข็ง และฝากในบางครั้งอย่างละเอียด หนาชั้นเรียกว่าดินเหลือง ฝากดินเหลืองครอบคลุมมากของเชลซีและใต้ขยายในหลุยเซียน่าและมิสซิสซิปปี ฝากดินเหลืองฟอร์มของ bluffs ปัจจุบันตามแนวแม่น้ำมิสซิสซิปปีล่าง (Natchez และ Vicksburg มิสซิสซิปปี), และเป็นข้อมูลพื้นฐานมากที่ดินฟาร์มรวยละมาสัตว์ย้ายเหนือและใต้กับเขตพืชพรรณ มีจำนวนของสัตว์ที่อยู่ในระหว่างยุค Pleistocene ที่ตอนนี้สูญ เช่น: mammoths, mastodons อูฐ ม้า sloths ดิน ยักษ์หมี และหมาป่า สิงโต และแมว toothed กระบี่ หลายทฤษฎีได้รับการเสนอเพื่ออธิบายว่า ทำไมสัตว์เหล่านี้เป็นสูญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายครั้งในประวัติศาสตร์ของโลกขนาดใหญ่แผ่นแข็งหรือธารน้ำแข็งปกคลุมส่วนใหญ่ของทวีป ตอนล่าสุดของ glaciation , Pleistocene , โดยทั่วไปเรียกว่ายุคน้ำแข็งและเริ่มประมาณ 1.6 ล้านปีมาแล้ว ในช่วงเวลานั้นมีจำนวนของความก้าวหน้าและถอยของธารน้ำแข็งและน้ำแข็งซึ่งเป็น termed interglacial ขั้นตอนตามลำดับ ธารน้ำแข็งในกรีนแลนด์ และแอนตาร์กติกา เป็นเศษของล่วงหน้าธารน้ำแข็งครั้งสุดท้าย และปัจจุบันเราอยู่ในขั้นที่เรียกว่า interglacial ถึงยุคสมัย กับปลาย Pleistocene ( และการเริ่มต้นของยุคโฮโลซีน ) ประมาณ 11 , 000 ปีมาแล้ว ยุคน้ำแข็งสิ้นสุดลง แต่เพียงในนามเท่านั้น มันมีโอกาสมากที่โลกจะได้สัมผัสธารน้ำแข็งอื่นล่วงหน้า บางทีในอีก 10000 , 000 ปี และว่า ธารน้ำแข็ง / interglacial รอบจะยังคง ประวัติทางธรณีวิทยาแสดง , อย่างไรก็ตาม , ที่อายุน้ำแข็งก็มาสิ้นสุดที่สมบูรณ์ และไม่เกิดขึ้นอีกหลายร้อยล้านปี

มีการอภิปรายในชุมชนทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดจากธารน้ำแข็งล่วงหน้า และถอย แต่ทฤษฎีปัจจุบันคุณลักษณะมันเพื่อสาเหตุดาราศาสตร์เพราะการเปลี่ยนแปลงในวิถีโคจรของโลก , ฤดูร้อนและฤดูหนาวมีอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงกับเวลา มีรอบระยะเวลาเมื่อฤดูหนาวอากาศจะหนาว และฤดูร้อนร้อนตามระยะเวลาเมื่อฤดูหนาวอบอุ่นและฤดูร้อนเย็น หลังมีความคิดที่จะผลิตน้ำแข็งขยับ เพราะฤดูเย็นไม่เพียงพอที่จะละลายทั้งหมดก่อนฤดูหนาวหิมะผลก็คือ หิมะและน้ำแข็งเริ่มสะสมจากฤดูหนาวหนึ่งไปยังถัดไป ในช่วงฤดูร้อนและฤดูหนาวที่อุ่นและเย็น ธารน้ำแข็งจะคิดว่าต้องล่าถอยไป ระหว่าง Pleistocene , สองหรือมากกว่าศูนย์ glaciation ในแคนาดาอาจจะเข้าร่วมในรูปแบบแผ่นขนาดใหญ่ของน้ำแข็ง

เป็นธารน้ำแข็งไปทางใต้ และทำลายพวกเขาขูดหินและดินในด้านหน้าของพวกเขาและบดและบดวัสดุภายใต้พวกเขา ดินและหินที่ถูกผลักในด้านหน้าของธารน้ำแข็งหรือลดลงตามที่พวกเขาละลาย มักเกิดขึ้นยาวสันเขาที่เรียกว่า มอเรน . มอเรนเป็นคุณลักษณะทั่วไปในสหรัฐอเมริกาตะวันตกและทางเหนือหลายก้อนกระจายอยู่ทั่วภูมิภาค แกรนิต อุ้มลงจากแคนาดา ในความเป็นจริงเพชรที่ถูกส่งไปใต้จากยังค้นพบแหล่งในแคนาดา ได้ค้นพบในทะเลสาบภูมิภาคของสหรัฐอเมริกาเปิดเผยข้อเท็จจริงในที่ต่าง ๆได้นาน รอยขีดข่วน หรือ striations ที่ขึ้นเป็นธารน้ำแข็ง มีการแบ่งประเภทของหินจากพื้นที่อื่น ๆพื้นดินกว่าหิน . มันบดที่ผลิตปริมาณมากของกรวด ทราย และตะกอน .เป็นส่วนผสมของวัสดุเหล่านี้เรียงนำโดยธารน้ำแข็งเรียกว่าจน ซึ่งรูปแบบของดินของรัฐภาคเหนือ ภาคใต้

วงเงินทั้งหมดของความก้าวหน้าธารน้ำแข็ง รวมทั้งไม่ใช่ภูเขาหินมีขนาดตำแหน่งปัจจุบันของแม่น้ำโอไฮโอและมิชิแกน แม้ว่าล่าสุด ( วิสคอนซิน ) ล่วงหน้าไม่ได้ ถึงไกลใต้เป็นบางส่วนของความก้าวหน้าที่ก่อนหน้านี้ความก้าวหน้าและธารน้ำแข็งถอยยังมีผลอย่างมากต่อธรณีวิทยาและนิเวศวิทยาของพื้นที่ทางตอนใต้ของธารน้ำแข็ง มันเอาน้ำมากจากธารน้ำแข็งที่ระดับโลกทะเลลดลงประมาณ 140 เมตร ( 425 ฟุต ) นี้ถูกแบนแบบชั้น แล้วคลุมด้วยน้ำ เมื่อดินแห้ง นี้ลดระดับของทะเลได้ผลเช่นเดียวกับการเพิ่มที่ดินซึ่งเกิดจากแม่น้ำเริ่มกัดเซาะหุบเขาลึก . ราคา tombigbee แอละแบมา และมิสซิสซิปปี้ ระบบแม่น้ำแดงขึ้นตัดลึกในที่ดินที่มีอยู่บนพื้นผิว เป็นธารน้ำแข็งละลายและระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นอีก หุบเขาที่เต็มไปด้วยตะกอนโดยบวมเมลท์วอเตอร์แม่น้ำ ที่สุดของละลายน้ำทิศใต้ของธารน้ำแข็งไหลเข้าไปใน Upper Mississippi , โอไฮโอและแม่น้ำมิสซูรีอ่าง . นี้ตะกอนหนักน้ำป้อนเข้าล่างแม่น้ำมิสซิสซิปปีเกิดน้ำท่วมใหญ่ที่กว่า 500 ไมล์ยาวและในบางสถานที่ที่กว้างเกือบ 200 ไมล์ ซึ่งมักเรียกว่า เดลต้ามิสซิสซิปปี ไม่ทั้งหมดของละลายน้ำก็วิ่งตรงเข้าไปในแม่น้ำ ล่าถอยธารน้ำแข็งบางครั้งทิ้งทะเลขนาดใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยละลายน้ำจากทะเลสาบ